‍ قتل گریبایدوف،سفیر روسیه تزاری درایران.

پس از شکست ایران در دوره دوم جنگ با روس، معاهده ترکمنچای به امضا رسید که همانند معاهده گلستان، بر ضرر ایران بود. پس از مدتی الکساندر #گریبایدوف به عنوان #سفیر_کبیر_روسیه، برای نظارت بر اجرای مفاد آن به ایران آمد. او می‌خواست با زور و خشونت، مردم مسلمان ایران را به قبول و اجرای این قراردادوادار کند.
یکی از مواد قرارداد ترکمانچای، بازگشت مردم سرزمین‌های جدا شده از ایران، به آن مناطق بود. در همین حال، شماری از زنان گرجی که در ایران مسلمان شده و ازدواج کرده بودند، حاضر به رها کردن خانواده‌های خود و بازگشت به گرجستان نبودند. گریبایدوف نیز قصد داشت باتوسل به زور، آنان را به سفارت روسیه برده و به گرجستان منتقل کند. اما #میرزا_مسیح_مجتهد از روحانیون تهران، مردم را به اجتماع، مقاومت و دفاع از نوامیس مسلمانان فرا خواند.

مردم خشمگین تهران با تظاهراتی اعتراض آمیز به نزدیکی سفارت روسیه رفتند. با تیراندازی مأموران سفارت و کشته شدن سه نفر از مردم بی دفاع، خشم و انزجار عمومی برانگیخته شد و مردم به سفارت روسیه حمله ورشدند. در این حمله، گریبایدوف و شماری از همراهان او به قتل رسیدند.
این حادثه، واکنش طبیعی مردم ایران، در برابر تجاوزگری و افزون خواهی دولت روسیه تزاری و بی کفایتی حکومت فتحعلی شاه قاجار بود.شاه از این حادثه بسیار ترسید و برای جلوگیری از بروز جنگی دیگر، هیئتی را برای عذرخواهی به روسیه فرستاد.

فتحعلی شاه برای فرونشاندن خشم روسها مجبور شد الماس بزرگ ۸۸ قیراطی (معروف به الماس شاه) را که هنگام فتح هند به دست نادرشاه افشار افتاده بود، به وسیله نوه‌اش در سن پترزبورگ به تزار روسیه نیکلای یکم به عنوان خون‌بهای الکساندر گریبایدوف تقدیم نماید. در آن زمان چون روسیه در حال جنگ با عثمانی بود، عذر فتحعلی شاه را پذیرفت و دولت ایران هم میرزا مسیح مجتهد را به عتبات عالیات در عراق تبعید نمود.

t.me/tarikhdartarazoo 🏛

#امیرکبیر یکی از بزرگترین اصلاحگرانی است که تاریخ ایران به خود دیده است، اما اینکه شخصیت او و توجهش به نوگرایی و اصلاح از کجا آمده، چندان نه مورد پرسش است و نه بحثی درباره‌اش می‌شود. دانش و دانایی دولتمردانۀ او و درک عمیقش از نیاز ایران به اصلاح طبعاً چیزی نبود که کسی در پر قنداق او گذاشته باشد، بلکه او با پشت سر گذاشتن مسیر سیاسی خاصی به این درک و تربیت سیاسی رسیده بود. بنابراین یکی از پرسش‌های مهم این است که امیرکبیر چگونه نوگرا و اصلاح‌طلب شد و از کجا فهمید کشتی ایران بدون اصلاحات به گل خواهد نشست. در این نوشتار به این پرسش می‌پردازیم و اندکی در این باره تأمل می‌کنیم.

پیش از هر چیز باید به یاد داشت که وقتی در سده‌های اخیر به عقب می‌رویم، نخستین بانی اصلاحات و ورود دانش و فناوری جدید به ایران کسی جز #عباس_میرزا نیست.امیرکبیر نیز کاملاً در همان سنتی که عباس میرزا پایه‌گذاری کرده بود، رشد کرد. مجموعه‌ای از عوامل باعث شد روشن‌اندیشی غربی به امیرکبیر نیز سرایت کند. در نیمۀ اول قرن نوزدهم آذربایجان ــ یعنی دم و دستگاه ولیعهد ایران کانون اصلی ورود ایده‌های نوین به ایران بود. اما یکی از عوامل مؤثر بر روان و فهم سیاسی امیرکبیر #سفرهای_خارجی او بود. او از وقتی پیشکاری ساده بود تا وقتی به مقام صدارت رسید سه سفر خارجی داشت:

سفری به مسکو و پترزبورگ در جوانی، سفری به ایروان و بعد اقامتی چهار ساله در ارزروم (ارزنة‌الروم) برای کنفرانس ارزروم و بستن عهدنامه با ترکان عثمانی.

در این میان آنچه بر شخصیت خام میرزا تقی‌خان در بیست‌ودوسالگی بسیار تأثیرگذار بود، سفرش همراه با هیئتی بلندپایه به روسیه بود. اگر بخواهیم همه چیز را در یک جمله خلاصه کنیم می‌توانیم بگوییم: سفر یازده‌ماهه او به روسیه مانند دانشگاهی تمام‌عیار میرزا تقی‌خان جوان را با دستاوردهای روشن‌اندیشی غربی و مدرنیتۀ متقدم آشنا کرد. وقتی #گریبایدوف، سفیر روسیه در تهران، به قتل رسید، هیئتی بلندپایه از رجال سیاسی با حضور خسرومیرزا، پسر عباس‌میرزا، برای دلجویی و عذرخواهی از تزار نیکلای به روسیه رفتند. میرزاتقی‌خان در این هیئت حضور داشت و احتمالاً حضورش به این دلیل بود که قائم‌مقام فراهانی (وزیر عباس میرزا) می‌خواست این جوان چشم و گوش او (یا به تعبیری دیگر، جاسوس او) در میان آن هیئت باشد.

روس‌ها در همه‌جا، از قفقار و مسکو تا پترزبورگ، از هیئت ایرانی به گرمی پذیرایی کردند و تزار روسیه هم با آن‌ها مهربانانه برخورد کرد. او قضیۀ قتل گریبایدوف رانادیده گرفت و یک کرور از دو کرور غرامت جنگی ایران را هم به خاطر قدم خسرو میرزا بخشید. اما نکتۀ مهم برای ما این است که در این سفر هیئت ایرانی از مهمترین نقاط علمی و فنی روسیه دیدن کرد:
مدارس و کارخانه‌ها و دانشگاه‌های متعدد. اعضای هیئت ایرانی بهت‌زده پیشرفت‌های روس‌ها را می‌دیدند، از مدارس برای دختران و کرولال‌ها تا کارخانه‌هایی که با نیروی بخار کار می‌کرد. نظام آموزشی پیشرفتۀ روسیه آن‌ها را به شگفت آورده بود و نگاه حسرت‌بار آن‌ها در روایتشان از آن سفر به خوبی بازتاب یافته است.

اما خود روسیه نیز آن زمان خوشه‌چین اصلاحاتی بود که صدواندی سال پیش از آن #پتر_کبیر کرده بود. پتر پیش از آن‌که زمامدار روسیه شود به غرب رفت و درک کرد که روسیه به اصلاحات گسترده نیاز دارد. در واقع دلیل شکست‌های گرانبار ایران از روسیه هم همین بود که وقتی ایران در سدۀ هجدهم دچار کشاکش‌های درونی بود ، اصلاحات پتر جهشی بزرگ به روسیه بخشید که بعدهاعباس‌میرزا هم می‌خواست پا جای پای پتر کبیربگذارد

سفر بلندمدت در هیئتی بلندپایه به روسیه فرصتی بی‌نظیر برای میرزاتقی‌خان جوان (امیرکبیر آتی) فراهم آورد تا در جوانی چیزهایی را ببیند که بسیاری از دیگر دولتمردان و شاهزادگان در خواب هم نمی‌دیدند. بنابراین یکی از سرچشمه‌های اصلاح‌طلبی و نوگرایی امیرکبیر را مواجهۀ مستقیمش با دستاوردهای غربی می‌توان دانست. البته این عامل را در کنار عوامل و تجربه‌های دیگر باید مورد توجه قرار داد.


#مهدی_تدینی


t.me/tarikhdartarazoo

قتل #الکساندر_گریبادوف
وزیرمختارروسیه درایران


عهدنامه #ترکمانچای در ۲۰ بهمن ۱۲۰۶ در منطقه‌ای به همین نام میان #عباس_میرزا ولیعهد وقت ایران و #گریبایدوف امضا شد و به جدایی بخش‌های وسیعی از خاک ایران و الحاق آن به روسیه، اخذ غرامت ۲۰ میلیون روبلی از ایران و ضبط نسخ خطی کتابخانه شیخ صفی‌الدین اردبیلی و انتقال آن به روسیه انجامید. گریبایدوف پس از امضای این معاهده ۴۰ هزار روبل روسی پاداش گرفت و بعد از مدت کوتاهی به عنوان سفیر روسیه در تهران، ارتقا مقام گرفت.
زمانی که الکساندر گریبایدوف وزیر مختار وقت روسیه، متوجه شد تعدادی از زنان گرجی در منازل رجال ایرانی به سر می‌برند. او طبق مفاد ماده سیزده عهدنامه ترکمنچای آنان را اسیر تلقی کرد و از دولت ایران استرداد آنان را درخواست.
با کمک و هدایت آغایعقوب ارمنی، یکی از خواجه سرایان حرم‌سرای فتحعلی شاه، که با خانواده‌های رجال ایران آشنا بود از اوضاع آگاهی یافت و با مراجعه به شخصیت‌های سرشناس به مطالبه زنان گرجی که در حرمسرای آنان بودند پرداخت. سرانجام با پافشاری گریبایدوف دو زن گرجی، که به گفتهٔ ایرانیان مسلمان شده بودند و در منزل الله‌یار آصف‌الدوله وزیر امور خارجه وقت، به سر می‌برند، به هیئت روسی پناهنده شدند.

مردم ایران از بسته شدن معاهده ترکمنچای خشمگین بودند و چون بشکه باروتی آمادهٔ انفجار با بسته شدن بازار و تحریکاتی که صورت گرفت و پس از آن‌که آغا یعقوب ارمنی به سفارت روسیه پناهنده شد؛ عده‌ای از مردم، به تحریک مجتهدی به نام میرزا مسیح مجتهد، در ۱۱ فوریه ۱۸۲۹ (۲۲ بهمن ۱۲۰۷) به سفارت روسیه حمله کردند و هر کس را یافتند کشتند و تنها مالتسوف_ مالتزوف، دبیر اول سفارت جان سالم به در برد.

برای کاهش تنش حاصل از قتل این سفیر روسی هیاتی تشکیل شد که در آن هیات میرزاتقی‌خان امیرکبیر نیز حاضر بود. امیرکبیر در دوران صدارت خویش عملا کفالت وزارت خارجه را نیز برعهده داشت و از قضا این بخش از وظایف و اختیارات او بود که بیش‌ از هر چیز موجب اشتهار و محبوبیت وی شد.
این هیئت نامه عذرخواهی #فتحعلی_شاه را به تزار #نیکلای_یکم تقدیم کرد. کار به مصالحه کشید و میرزا مسیح به تقاضای دولت روس به عتبات تبعید شد. خسرو میرزا در مسکو برای تسلیت به دیدار خانواده گریبایدوف رفت. شاه نیز، برای جلوگیری از جنگی دیگر، الماس بسیار بزرگی را، معروف به #الماس_شاه، به تزار روسیه پیش‌کش کرد.

t.me/tarikhdartarazoo 🏛

حلول روح #گریبایدوف
در کالبد #اولیانوف

در ۹ بهمن ۱۲۰۷ الکساندر #گریبایدوف سفیر کبیر روسیه در تهران به دست معترضان کشته شد. او نمایشنامه نویس، شاعر و آهنگسازی بود که از دنیای ظریف و نرم ادبیات به اشتباه پای در وادی سخت و سنگلاخیِ سیاست گذاشته بود.

همین علایق ظاهراً متناقض و ترکیب سنخِ روشنفکری با طبعِ تزاری، شخصیتی خشک و متفرعن به او بخشیده بود. در نگارش عهدنامه ترکمنچای نقش اساسی داشت و امضایش پای آن نشسته بود.پاداشش ۴۰ هزار روبل و وزیر مختاری در ایران بود.

در ایران رفتاری ستمگرانه و تحقیرآمیز داشت. یرمولوف؛فرمانده قوای روسیه به او توصیه کرده بود
🔸 «نباید مردمان مغلوب را خانه خراب کرد» و او در پاسخ گفته بود:
🔸 «ایرانیان فقط در برابر قدرت خاضع اند».
دیری نپایید که فهمید اینگونه نیست و تراژدی ترین نمایشنامۀ زندگی اش به دست ایرانیان به رشتۀ تحریر درآمد.

اکنون اولیانوف سرمست از خلاء آمریکا در منطقه برای تمرکز بر مهار چین، گسیل لشکرهای تزاری پوتین به مرزهای اوکراین، سرکوب مردم قزاقستان و سوء استفاده از خودداری ایران از مذاکرات رودرو با آمریکا در وین ترکتازی می کند.

انگار روح گریبایدوف در کالبد اولیانوف ظهور کرده تا ویرانگریِ تاریخی روسیه در مُثله کردن ایران در عصر «نه شرقی نه غربی» را به رخ مان بکشد.

انتشار عکسش با نماینده آمریکا پیرامون برجام شباهت عجیبی با عکس مشترک سفرای روس و بریتانیا در سفارت روسیه در ایران داشت که یادآور برهه ای تلخ از اشغال ایران توسط بیگانگان بود. عکس ها ناخودآگاه ما را سوار بر ماشین زمان به سالهای تلخی می برد که قراردادهایی مانند ۱۹۰۷ میان روسیه و بریتانیا منعقد شده بود. همان زمان آنها اولیانوف گونه در مورد مقدرات ما و به جای تصمیم گرفته بودند.

او در ارتباط با نقش منفی کشور مطبوعش در مذاکرات منتهی به برجام و در واکنش به اظهارات ظریف به گونه ای برآشفت و سخن های ناروایی گفت که گویی اکنون آحاد ملت ایران نسبت به نقش آفرینی آنها در مذاکرات احیاء برجام نگرشی غیر از این واقعیت مسلم دارند.

فی الواقع با برجام، مرغ طلایی هسته ای جمهوری اسلامی برای روسیه تخم مرغ های دو زرده نمی داد. روس ها در حاشیه قرار گرفته بودند و دیگر نمی توانستند با کارت هسته ای از دو طرف معامله حقِ کمیسیون بگیرند.

برهمین اساس آنها تا جای ممکن تلاش داشتند تا برجام به سرانجام نرسد. بعد از خروج ترامپ نیز آنها در عمل هیچ اقدام مثبتی نتوانستند انجام بدهند و اگر می توانستند نیز انجام نمی دانند.

برجام بایستی به کما می رفت تا آنها در احیاءش از حاشیه به متن بیایند.
اینگونه است که پرخاشگرایانه سخن می گویند، قیم مآبانه رفتار می کنند و خودسرانه پای عربستان را به مذاکرات می کشانند تا از هر سبدی، هر اندازه ممکن است امتیاز جمع کنند.

t.me/tarikhdartarazoo 🏛

#خنجرمخصوص_روسی


در تاریخ معاصر، ایرانیان همیشه مقهور روسها بوده و از هیچ کشور و همسایه ای به اندازه روسها ضربه نخورده اند و مردم شهرهای شمالی ایران مانند آذربایجان و گیلان بخاطر موقعیت جغرافیایی، بیشترین زخمها را خورده اند.
چرا که هیچ کشوری مانند روسیه، بهترین فرزندان مشروطه خواه تبریز را در روز عاشورا در شهرِخودشان به دار نیاویخته است!

🌾این خنجر، از دوران قاجار با قرارداد #ترکمنچای تا زمان حاضر کشیده شده:
از جدایی شهرهای ایران، از حمایت از استبداد مرکزی ایران در مقابلِ جنبش دمکراسی خواهی مردم در جریان مشروطیت، از به توپ بستن مجلس نوپای مشروطه، از سرازیری قشون روسی به تبریز و به خون نشاندن قیام ستارخان، از تلاشهای روسها برای بازگرداندن دوباره محمدعلی شاه مستبد به قدرت، از زخمهای این کشور در جریان جنبش جنگل، از اشغال ایران در دو جنگ جهانی، در جریان فرقه دمکرات آذربایجان ، جمهوری مهاباد و غیره...

🌾میزان کینه و نفرت ایرانیانِ شوربختِ پس از ترکمنچای، چنان گسترده بود که به کوچکترین تلنگری در ۱۸۲۹ م به جانِ #گریبایدوف و اعضای سفارت روسیه افتاده ۳۸ نفر دیپلمات روسی را با قمه و خنجر سلاخی کردند و ۸۰ سال بعد از ترکمنچای، وقتی روسیه در ۱۹۰۵ م از ژاپن شکست خورد ایرانیان چنان خوشحالی می کردند که گویی خودشان پیروز شده بودند!.

🌾و در جریان انقلاب مشروطیت، وقتی مردم برای ایمن ماندن از تعرض استبداد، تحصن در سفارت انگلستان را برمی گزیدند روسها حاضر بودند هرکس که به سفارت آنها پناه ببرد حتی یک تومان هم بدهند! با اینحال، کسی به سفارت روسیه پناهنده نشد، حتی آن عده انگشت شماری که میخواستند به سفارت روسها پناه ببرند از مردم کتک مفصلی می خوردند!

🌾میزان نفرت تاریخی مردم ایران از روسها به اندازه ای بوده که حتی در زمان ما، وقتی در ۱۳۹۳ش. تیم کشتی فرنگی ایران، روسیه را شکست داد جوانان ایران در فضای مجازی، آنرا به ترکمنچای پیوند داده جشن گرفته و نوشتند که:

انتقام ترکمنچای را گرفتیم...!


✍ #علی_مرادی_مراغه_ای


t.me/tarikhdartarazoo 🏛

#سفیرروسیه بر سر بنای یادبود #گریبایدوف، تدوین کننده قرارداد ترکمانچای به او ادای احترام کرد. سفارت روسیه خبر را با هشتگ #مابیادداریم ، منتشر کرده است.

👈ملت ایران هم زخم‌هایی که از روس‌ها خورده‌اند را به یاد دارند، افسوس آنها که باید به یاد می‌داشتند خود را به فراموشی زده‌اند.

پ‌.ن:
گفتنی است که در پی انعقاد قرارداد ننگین #ترکمانچای مردم خشمگین تهران به سفارت روسیه حمله ور می شوند ودر جریان در گیری با محافظان سفارت عده ای از مهاجمان ونگهبانان سفارت کشته و الکساندر گریبایدوف بدست مردم مثله می گردد.

t.me/tarikhdartarazoo 🏛

حمله هوایی روسیه به گیلان را فراموش نمی‌کنیم.



سفیر روسیه در تهران قصد ندارد از رفتارهای تحریک آمیزش دست بردارد و پس از عکس موهنی که شهریور امسال همراه سفیر انگلیس در بالکن سفارت خانه گرفت و منتشر کرد و جای سفیر امریکا را هم خالی کرد تا خاطره اشغال تهران و اجلاس سران متفقین را زنده کند در تازه ترین اقدام تصویر ادای احترام خود را نسبت به #گریبایدوف منتشر کرد.

مشاور وزیر خارجه جمهوری اسلامی هم با انتشار تصویر گنبد امام هشتم که در سال ۱۳۳۰ در اثر شلیک توپ نیروهای روس آسیب دیده بود به سفیر روس یادآور شد تا در گذشته نماند.

ای کاش این دیپلمات ایرانی به سفیر روسیه یادآور می‌شد که هواپیماهای روسی در شهریور ۱۳۲۰ با بمباران شهرهای #رشت و #لاهیجان و #لنگرود و #انزلی حدود ۲۵۰ نفر را شهید کردند.

پیشنهاد می‌کنم شهرداران این شهرها #هفتم_شهریور هر سال به احترام شهیدان حمله هوایی روسیه یادبودی برگزار کنند تا همان گونه که خاطره شهیدان پرواز ۶۵۵ که ناو وینسنس امریکایی هواپیمایشان را زد گرامی داشته می‌شود یاد شهیدان حمله اشغالگران روس هم زنده بماند.

خوشبختانه خاطرات شاهدان عینی بمباران لاهیجان پس از هشتاد سال از زمان وقوع آن، در بهار ۱۴۰۰ با عنوان #جمعه_سیاه_لاهیجان از سوی انتشارات نکوآفرین رشت منتشر شده که سند خوبی است بر جنایتی که روس‌ها مرتکب شده‌اند.


✍مجیدمرادی


t.me/tarikhdartarazoo 🏛

قتل #الکساندر_گریبادوف
وزیرمختارروسیه درایران


عهدنامه #ترکمانچای در ۲۰ بهمن ۱۲۰۶ در منطقه‌ای به همین نام میان #عباس_میرزا ولیعهد وقت ایران و #گریبایدوف امضا شد و به جدایی بخش‌های وسیعی از خاک ایران و الحاق آن به روسیه، اخذ غرامت ۲۰ میلیون روبلی از ایران و ضبط نسخ خطی کتابخانه شیخ صفی‌الدین اردبیلی و انتقال آن به روسیه انجامید. گریبایدوف پس از امضای این معاهده ۴۰ هزار روبل روسی پاداش گرفت و بعد از مدت کوتاهی به عنوان سفیر روسیه در تهران، ارتقا مقام گرفت.
زمانی که الکساندر گریبایدوف وزیر مختار وقت روسیه، متوجه شد تعدادی از زنان گرجی در منازل رجال ایرانی به سر می‌برند. او طبق مفاد ماده سیزده عهدنامه ترکمنچای آنان را اسیر تلقی کرد و از دولت ایران استرداد آنان را درخواست.
با کمک و هدایت آغایعقوب ارمنی، یکی از خواجه سرایان حرم‌سرای فتحعلی شاه، که با خانواده‌های رجال ایران آشنا بود از اوضاع آگاهی یافت و با مراجعه به شخصیت‌های سرشناس به مطالبه زنان گرجی که در حرمسرای آنان بودند پرداخت. سرانجام با پافشاری گریبایدوف دو زن گرجی، که به گفتهٔ ایرانیان مسلمان شده بودند و در منزل الله‌یار #آصف‌الدوله وزیر امور خارجه وقت، به سر می‌برند، به هیئت روسی پناهنده شدند.

مردم ایران از بسته شدن معاهده ترکمنچای خشمگین بودند و چون بشکه باروتی آمادهٔ انفجار با بسته شدن بازار و تحریکاتی که صورت گرفت و پس از آن‌که آغا یعقوب ارمنی به سفارت روسیه پناهنده شد؛ عده‌ای از مردم، به تحریک مجتهدی به نام میرزا مسیح مجتهد، در ۱۱ فوریه ۱۸۲۹ (۲۲ بهمن ۱۲۰۷) به سفارت روسیه حمله کردند و هر کس را یافتند کشتند و تنها مالتسوف_ مالتزوف، دبیر اول سفارت جان سالم به در برد.

برای کاهش تنش حاصل از قتل این سفیر روسی هیاتی تشکیل شد که در آن هیات میرزاتقی‌خان امیرکبیر نیز حاضر بود. امیرکبیر در دوران صدارت خویش عملا کفالت وزارت خارجه را نیز برعهده داشت و از قضا این بخش از وظایف و اختیارات او بود که بیش‌ از هر چیز موجب اشتهار و محبوبیت وی شد.
این هیئت نامه عذرخواهی #فتحعلی_شاه را به تزار #نیکلای_یکم تقدیم کرد. کار به مصالحه کشید و میرزا مسیح به تقاضای دولت روس به عتبات تبعید شد. خسرو میرزا در مسکو برای تسلیت به دیدار خانواده گریبایدوف رفت. شاه نیز، برای جلوگیری از جنگی دیگر، الماس بسیار بزرگی را، معروف به #الماس_شاه، به تزار روسیه پیش‌کش کرد.

t.me/tarikhdartarazoo 🏛

سابقه درخشان ایرانیان در حمله به سفارتخانه ها!!!


ما ایرانیان تبحـر زیادی در حمـله به سفارتخانه ها داریم!
از آن زمـان کـه با سخنان پرشور #میرزامسیح، هزاران نفر در تهران با تبر، قمه و خنجر به #سفـارت_روسیه ریختند و #گریبایدوف و ۳۸ تن از کارمندان سفـارت روسیـه را سـلاخی کـردند نزدیک به ۲۰۰ سال می گـذرد.

امروزه مشخص شـده کـه دستهـای مستقیم انگلستان در کار بوده تا ایران را درگیر دور سوم جنگ با روسها کند.

پر هزینه ترین اقـدام از این نوع غلیان شـور و احساسات و رادیکالیزم در ۲۵ بهمن ۱۳۵۷ و سپس در ۱۳ آبان ۱۳۵۸ به ظهـور رسیـد و جـالب اینجـا است کـه این بار، حمله کنندگان به سفـارت یک کشور بیـگانه مـانند حمله کنندگان ۲۰۰ سـال پیـش به سفـارت روسیه، بیسواد و چـاروق پوشِ نبودند.
بلکه گلهای سرسبد جامعه و اکثرا تحصیل کرده بهترین دانشگاهها بودند!.(دانشجویان پیروخط امام)و علاوه بر لباسها،سلاح هایشان نیز مدرنتر شده بود و بجا قمه و تبر، تفنگ بدست گرفته بودند.
امـا پسِ ذهن و روحیه شان هیـچ تفاوت و تغییری با۲۰۰ سال پیش نکرده بود.
و این نشان می دهد کـه در این کشور،ساختمان ها عوض می شود اما آدمها چندان نه...!

در آن زمان، فداییان و چپها بر اشغال سفارت آمریکای جهانخوار افتخار می کردند و در نشریات خودشان،آن را با آب و تاب می نوشتند!...

✍ #علی_مرادی_مراغه_ای

t.me/tarikhdartarazoo 🏛