⭕️اعتدال تمدنی ایرانی یا افراط‌گری نژادپرستانه‌ی قومی؟!

🔻#روز_کوروش
🔻#یادداشت_منتخب
🔻#افراط‌گرایی_قومی
🔻#دکتر_موسی_نجفی

🔸با توجه به هفته اول آبان به خصوص ۷ آبان که به نام روز کوروش نامگذاری شده است و مسائلی که در فضای مجازی و حقیقی و بخصوص در پاسارگاد سال گذشته پیش‌آمده به نظر می‌رسد که بتوانیم این مسئله را از جنبه‌های تاریخی سیاسی و فرهنگی مورد ارزیابی قرار بدهیم.

🔸اصولا مسائل سیاسی و اجتماعی می‌توانند ریشه فرهنگی و تاریخی داشته باشند و ما در آیینه تحولات تاریخی بهتر می‌توانیم این مسائل را ریشه‌یابی کنیم؛ از این جهت بهتر است که این موضوع مهم را که مخلوطی از درست و نادرست و شفاف و غیر شفاف است در اینجا بررسی کنیم. در این رابطه باید بگوییم که چند مسئله را باید از هم تفکیک کنیم:
#اول مسئله اسلام را از عرب؛
#دوم مسئله تعلق فرهنگی ایرانیان را نسبت به تاریخ و عظمت گذشته ایران از مسائل نژادی و تفاخر قومی؛
#سوم مسئله نظام حکومتی و مسائلی که سلطنت‌طلب‎ها و گروهک‌های سیاسی از آن سوءاستفاده می‌کنند.

🔸برای این منظور و برای شبیه‌سازی مسئله به سراغ تاریخ تحولات صدر اسلام بخصوص به قرون اولیه اسلامی می‌رویم و به #نهضت_شعوبیه که از طرف ایرانیان در مقابل اعراب و حاکمان ظالم اموی انجام شده توجه می‌کنیم، تا ببینیم این مسئله تا کجا ادامه داشته؟ و چرا درست شده؟ و از چه زمانی و از کجا به ناحق و به تبعیض کشیده شد؟ و سرانجام آنان به چه صورت در آمد؟ البته نتیجه این تطبیق جدا کردن اعتدال و حرف حق از افراط‌گرایی و تعصب و سخن باطل است، اما از آنجایی که درست و نادرست ممزوج بوده، تشخیص مرز بین آنها کاری دشوار است شاید بتوان در #افق_تاریخ، مسئله را یکبار دیگر درست مطرح نمود.»

🔹نقل از کانال دکتر موسی نجفی
@drmousanajafi

ا—--------------------------—ا

https://telegram.me/tamadone_novine_islami

⭕️شخصیت‌های تاریخی از واقعیت تا روایت/ به بهانه‌‌ی 7 آبان، روز بزرگداشت کوروش

🔻#روز_کوروش
🔻#رسول_جعفریان
🔻#واقعیت_یا_روایت_تاریخی؟

امروز که مشغول مرور مطالب کانال محقق و پژوهشگر محترم جناب آقای رسول جعفریان بودم به مطلب جالبی از ایشان برخوردم.

خلاصه مطلب این‌که ایشان در پی بررسی نُسخِ خطی، از کتابی به نام «زیج ایلخانی» که زیرنظر دانشمند ایرانی خواجه نصیرالدین طوسی تدوین شده است نام می‌برد و در ادامه‌ی آن با ابراز شگفتی فراوان، مقدمه‌ای را که توسط نصیرالدین طوسی که در زمان ایلخانان مغول بر این اثر نگاشته است را نقل می‌کند.

پرسشی که امروز بعد از مطالعه‌ی این مطلب و به مناسبت هفتم آبان ذهن مرا مشغول کرد این بود؛ اگر منابع مکتوب تاریخی مربوط به حمله‌ی چنگیز به ایران و تشکیل حکومت ایلخانان، مانند منابع مکتوب تاریخی مربوط به کوروش و هخامنشیان که خلاصه شده است در یک ستون و چند سنگ‌نوشته، محدود به مقدمه‌ی کتابِ «زیج ایلخانی» بود، اکنون ما در مورد چنگیزخان مغول و حکومت ایلخانان چه تصور و قضاوتی داشتیم؟

در ادامه، عین مطلب دانشمند محترم جناب آقای رسول جعفریان را جهت استحضار و استفاده‌ی مخاطبین محترم کانال تقدیم می‌کنم.
#جواد_بهروزفخر


🔻عین مطلب جناب آقای رسول جعفریان به نقل از کانال ایشان:

✅خدای تعالی چنگیز خان را قوت داد
زیج ایلخانی کاری است که زیر نظر خواجه نصیر الدین طوسی (م 672) در رصد خانه مراغه و با همکاری تنی چند از دانشمندان بزرگ آن روزگار به انجام رسیده است. خواجه مقدمه ای بر این کتاب دارد که آن را در روزگار اباقاخان، فرزند هولاگو خان نوشته است. این مقدمه ی دو صفحه ای، تاریخ مغول و آمدنشان به شرق از دید خواجه نصیر است. به نظرم مقدمه مهمی است، بسیار مهم. دیدگاه های او را نشان می دهد. البته می توان گفت، نگارش آن، علی الرسم روزگار بوده، اما حتی با این وصف، تک تک کلمات و ترکیب ها، جالب توجه است. به نظرم، بهتر است اول چشم خود را ببندید، آنگاه تصور کنید از مغولان و حملات آنها چه خوانده اید و می دانید. خوب در ذهن آن دانسته ها را مرور کنید. حالا چشم را باز کنید، و شروع به خواندن این متن کنید. روی کلمات دقت کند. من از روی یک نسخه خطی کتابت شده در اواخر قرن نهم آن را تایپ کردم شاید متن اندکی با نسخه های دیگر متفاوت باشد، یا من کلماتی را بدخوانده باشم. شما بیشتر به معانی کلمات فکر کنید، این که یک دانشمند بزرگ در باره حمله مغولان، و سپس از چنگیز تا اباقاخان چه تعابیری بکار می برد. البته بخشی از متن، اشاره به حمایت هولاگو از رصد خانه، آوردن علما به آنجا و درست کردن کتابخانه است که آن هم جالب است. اما از نظر من، الان، مهم توجه به دیدگاه های خواجه در باره مغولان و سخن گفتن در باره آنهاست.
مقدمه زیج ایلخانی، چه شگفت است. ببینید:
👇🏼👇🏼👇🏼