اقتصاد و بازار سرمایه

#انتخابات

رای دادن یک حق است که در صورت تمایل می‌توانیم از آن استفاده کنیم.
همین امروز مردم زیادی در جهان برای داشتن حق رای می‌جنگند؛ و عده بسیاری در این راه می‌میرند. امروز در برخی از کشورهای عربی، زنان حق رای ندارند و فعالان سیاسی و اجتماعی برای احقاق این حق تلاش می‌کنند؛ و در مواردی هزینه‌ای سنگین می‌پردازند.
این حق در کشور ما وجود دارد حقی که برای داشتن آن زحمت بسیاری کشیده شده است و زنان و مردان، مستقل از زبان و رنگ و قومیت، حق دارند که رای خود را در صندوق بیندازند.

بررسی‌های تاریخی نشان می‌دهد که صدای معترضان خاموش شنیده نمی‌شود. انتخابات‌های زیادی در طول تاریخ و در کشورهای گوناگون وجود دارد که در آن‌ها اکثر مردم رای ندادند. به عنوان معروف‌ترین مثال می‌شود به انتخابات سال ۱۹۹۶ آمریکا اشاره کرد.

در انتخابات سال ۱۹۹۶ ایالات‌متحده، نزدیک به ۴۹ درصد از واجدین شرایط، در انتخابات شرکت کردند. ۴۹٫۲ درصد از این افراد به بیل کلینتون رای دادند. به بیان دیگر تنها ۲۴ درصد از واجدین شرایط آمریکایی رئیس‌جمهور کشورشان را انتخاب کردند.
آیا فریاد سکوتِ مردمی که به پای صندوق‌های رای نرفته بودند شنیده شد؟ آیا رای مخالف ۷۶ درصد جمعیت آمریکا، از ورود کلینتون به کاخ سفید جلوگیری کرد؟ آیا بیل کلینتون کم‌تر از اوباما رئیس‌جمهور بود؟

در انتخابات سال ۲۰۰۸ همین کشور، میزان مشارکت به بالاترین حد خود در طول چهار دهه رسید. انتخاباتی که اولین رئیس‌جمهور سیاهپوست آمریکا را به کاخ ‌سفیدرساند. سیاست‌مداران آمریکایی به وضوح پیام انتخابات را شنیدند.

بررسی مرکز آمار آمریکا (US Census Bureau) نشان می‌دهد که درصد مشارکت انتخاباتی در اقشار پردرآمد بیشتر از مشارکت اقشار کم‌درآمد است. ۷۸ درصد آمریکایی‌هایی که سالانه بیش از ۱۵۰ هزار دلار درآمد دارند، رای می‌دهند. اما تنها ۴۱ درصد از مردمی که کمتر از ۱۰ هزار دلار در سال دستمزد می‌گیرند، در انتخابات شرکت می‌کنند.
به نظر می‌آید که مردم پردرآمد، نسبت به آینده سیاسی کشور حساس‌تر هستند. اما یک نظریه دیگر هم وجود دارد: مردمی که نسبت به آینده سیاسی کشورشان حساس‌ترند، درآمد بیشتری دارند!

این گروه به محیط اطرافشان توجه بیشتری دارند و هوشیارتر عمل می‌کنند. از میان گزینه‌های موجود انتخاب می‌کنند و فرصت‌های واقعی را نادیده نمی‌گیرند. آن‌ها برای انتخاب شهامت دارند و منتظر شرایط کاملا آرمانی نمی‌مانند. آن‌ها می‌دانند که تصمیم‌های سیاسی بر درآمدشان تاثیر مستقیم می‌گذارد. افراد موفق، عمل می‌کنند و زندگی‌شان برپایه شعارها و آرمان‌های ذهنی نیست.
به بیان دیگر شرکت در انتخابات، یکی از عادت‌های افراد موفق است.

فراموش نکنیم که وقتی درصد مشارکت پایین باشد، نامزدها، جمعیت رای‌دهنده‌ها را تحلیل می‌کنند. اگر متوجه شوند که بیشتر رای‌دهنده‌ها جوان هستند، برنامه و شعارهایشان را برای قشر جوان تنظیم می‌کنند.

ممکن است یک نامزد، اقشار کم‌درآمد را هدف قرار بدهد یا مخاطب نامزدی دیگر، دانشجویان و فارغ‌التحصیلان دانشگاه باشد. به این ترتیب نامزدها می‌توانند با صرف انرژی کم‌تری حداکثر آراء را به دست بیاورند.
اما اگر تمام واجدین شرایط پای صندوق‌های رای بیایند، نامزدها به جای آن که به گروهی خاص توجه کنند، مشکلات و مسائل تمام کشور را مد نظر قرار خواهند داد.

3.3K viewsshahram safavi sohi, edited 21:38