🔹 آیا شریعتی مقصر وضع موجود است؟
بخش اول
@solati_mehran
✍ مهران صولتی
✅ بسیاری علی شریعتی را مقصر وضع موجود دانسته و او را شایسته لعن و نفرین می شمارند. برخوردی که آشکارا عصبی و گفت و گو ناپذیر به نظر می رسد. از همین رو بهتر است که ابتدا تاریخ چهاردهه گذشته را به چهار دوره متفاوت تقسیم کرده و سپس از نقش شریعتی در پدید آمدن وضعیت موجود سراغ بگیریم:
۱- مقطع انقلاب ۵۷: شریعتی بدون تردید معلم انقلاب اسلامی بود و این از فراوانی تصاویر او در کنار تصاویر آیت الله خمینی قابل استنتاج است. انقلاب اسلامی با نصاب مشارکتی بالاتر از انقلاب فرانسه و روسیه یعنی ۱۰ درصد جمعیت کشور (چارلز کورزمن) به پیروزی رسید و مردم آن را مطلوب خود تصور می کردند. نام گذاری بسیاری از خیابان ها، مدارس و کتابخانه ها به نام شریعتی نشان از قدرشناسی ایرانیان نسبت به او داشت.
۲- مقطع دهه ۶۰: در این دوره سخن گفتن از شریعتی هزینه بسیار داشت. برگزاری مراسم یادمان او در دانشگاه ها ناممکن بود. برخی از شاگردان او راهی زندان، و فرزندان او به ناچار ساکن فرانسه شدند. حداقل چهار اثر او امکان چاپ نیافته و بسیاری دیگر هم از شائبه سپرده شدن به تیغ سانسور مصون نماندند. در مجموع دهه شصت روزگار سختی برای طرفداران شریعتی محسوب می شد.
۳- مقطع سازندگی و اصلاحات: این دو دوره بهترین ایام شکوفایی اندیشه شریعتی بود. باز شدن فضای فرهنگی- سیاسی کشور به رشد فزاینده طرح اندیشه های شریعتی منجر شد و همایش های دانشگاهی، ویژه نامه های مطبوعاتی و امکان چاپ آثار باقی مانده شریعتی در کنار استقبال گسترده جوانان نشان از آن داشت که بسیاری شرایط جدید را مولود اندیشه او و نحله روشنفکری دینی می دانند.
۴- مقطع دهه ۹۰ : اقتصاددانان این دوره را دهه گمشده اقتصاد ایران می دانند. میانگین رشد اقتصادی صفر، نافرجام ماندن برجام، افزایش تحریم ها، خروج از مدار توسعه، گسترش فقر، مهندسی انتخابات، ایجاد محدودیت برای فضای مجازی، دومینوی اعتراضات خیابانی، بحرانی شدن بسیاری از چالش ها، احساس بی آینده‌گی و ناامیدی از بهبود اوضاع از مهمترین ویژگی های این دوره به شمار می آید.
حال باید از کسانی که شریعتی را مقصر وضع موجود می دانند پرسید که مرادشان کدام دوره است؟ در آغاز انقلاب و دوران اصلاحات شریعتی به گواه شمارگان آثارش محبوب ترین روشنفکر ایرانی محسوب می شد. او الهام بخش بسیاری از جوانان برای ادامه تحصیل در رشته جامعه شناسی بود و نقد سایر روشنفکران بر اندیشه های اش با استقبال فزاینده دانشگاهیان روبرو می شد.
اما اگر مرادشان از وضع موجود دهه ۹۰ است باید به این پرسش ها دقیق تر پاسخ گویند: کدام ایده های شریعتی در نحوه حکمرانی کنونی نقش آفرین است؟ رهبران جمهوری اسلامی به تاثیر پذیری از کدام یک از اندیشه های شریعتی اذعان می کنند؟ کدام یک از شاگردان شریعتی در زمره مسئولین نظام سیاسی موجود هستند؟ کدام گرامی داشت حکومتی در سالگرد درگذشت او برگزار می شود و ...
@solati_mehran
#شریعتی
#بخش_اول
بخش اول
@solati_mehran
✍ مهران صولتی
✅ بسیاری علی شریعتی را مقصر وضع موجود دانسته و او را شایسته لعن و نفرین می شمارند. برخوردی که آشکارا عصبی و گفت و گو ناپذیر به نظر می رسد. از همین رو بهتر است که ابتدا تاریخ چهاردهه گذشته را به چهار دوره متفاوت تقسیم کرده و سپس از نقش شریعتی در پدید آمدن وضعیت موجود سراغ بگیریم:
۱- مقطع انقلاب ۵۷: شریعتی بدون تردید معلم انقلاب اسلامی بود و این از فراوانی تصاویر او در کنار تصاویر آیت الله خمینی قابل استنتاج است. انقلاب اسلامی با نصاب مشارکتی بالاتر از انقلاب فرانسه و روسیه یعنی ۱۰ درصد جمعیت کشور (چارلز کورزمن) به پیروزی رسید و مردم آن را مطلوب خود تصور می کردند. نام گذاری بسیاری از خیابان ها، مدارس و کتابخانه ها به نام شریعتی نشان از قدرشناسی ایرانیان نسبت به او داشت.
۲- مقطع دهه ۶۰: در این دوره سخن گفتن از شریعتی هزینه بسیار داشت. برگزاری مراسم یادمان او در دانشگاه ها ناممکن بود. برخی از شاگردان او راهی زندان، و فرزندان او به ناچار ساکن فرانسه شدند. حداقل چهار اثر او امکان چاپ نیافته و بسیاری دیگر هم از شائبه سپرده شدن به تیغ سانسور مصون نماندند. در مجموع دهه شصت روزگار سختی برای طرفداران شریعتی محسوب می شد.
۳- مقطع سازندگی و اصلاحات: این دو دوره بهترین ایام شکوفایی اندیشه شریعتی بود. باز شدن فضای فرهنگی- سیاسی کشور به رشد فزاینده طرح اندیشه های شریعتی منجر شد و همایش های دانشگاهی، ویژه نامه های مطبوعاتی و امکان چاپ آثار باقی مانده شریعتی در کنار استقبال گسترده جوانان نشان از آن داشت که بسیاری شرایط جدید را مولود اندیشه او و نحله روشنفکری دینی می دانند.
۴- مقطع دهه ۹۰ : اقتصاددانان این دوره را دهه گمشده اقتصاد ایران می دانند. میانگین رشد اقتصادی صفر، نافرجام ماندن برجام، افزایش تحریم ها، خروج از مدار توسعه، گسترش فقر، مهندسی انتخابات، ایجاد محدودیت برای فضای مجازی، دومینوی اعتراضات خیابانی، بحرانی شدن بسیاری از چالش ها، احساس بی آینده‌گی و ناامیدی از بهبود اوضاع از مهمترین ویژگی های این دوره به شمار می آید.
حال باید از کسانی که شریعتی را مقصر وضع موجود می دانند پرسید که مرادشان کدام دوره است؟ در آغاز انقلاب و دوران اصلاحات شریعتی به گواه شمارگان آثارش محبوب ترین روشنفکر ایرانی محسوب می شد. او الهام بخش بسیاری از جوانان برای ادامه تحصیل در رشته جامعه شناسی بود و نقد سایر روشنفکران بر اندیشه های اش با استقبال فزاینده دانشگاهیان روبرو می شد.
اما اگر مرادشان از وضع موجود دهه ۹۰ است باید به این پرسش ها دقیق تر پاسخ گویند: کدام ایده های شریعتی در نحوه حکمرانی کنونی نقش آفرین است؟ رهبران جمهوری اسلامی به تاثیر پذیری از کدام یک از اندیشه های شریعتی اذعان می کنند؟ کدام یک از شاگردان شریعتی در زمره مسئولین نظام سیاسی موجود هستند؟ کدام گرامی داشت حکومتی در سالگرد درگذشت او برگزار می شود و ...
@solati_mehran
#شریعتی
#بخش_اول