میراثِ سحابی: کدامین سنخ از توسعه‌خواهی؟
احسان شریعتی
@iranfardamag

🔴 در مراسم بزرگداشت سحابی‌های زنده‌یاد، عزت و هاله، عنوان شد که اگر ما «توسعه» نیافته‌ایم، از آن‌رو بوده است که چنین شخصیت‌هایی با بینش-و-منش «توسعه‌خواهی» نداشته‌ایم، و ممیزهٔ میراثِ مهندس «توسعه‌خواه» بودن اوست و در این مسیر، او اهل گفتگو (به‌معنای داد-و-ستد و تعامل و تبادل)، مدارا و گذشت، بوده است، در قیاس با سایر چهره‌های تأثیرگذار تاریخی (و دارای «سرمایهٔ نمادین»)، اعم از حاکم و محکوم، که «انقلابی» (به‌معنای خواستار تغییر-و-تحول سریع و رادیکال، و لذا احساسی، جزمی، نامتساهل، و..)، بوده اند (اعم از امیرکبیر و مصدق و شریعتی و.. تا مهندس موسوی، یا رضاشاه و محمدرضاشاه و آیه..خمینی و...).

🔴 این «فرضیهٔ» به‌ظاهر گزاف اما در واقع محرّک، این قوت را دارد که ما را بار دیگر به بازاندیشی در مفهوم «توسعه» وامی‌دارد.

🔴 محل بحث، برخلاف ارزیابی فوق، تنها در شیوهٔ رادیکال یا رفرمیستی «راه رشد» و شیوهٔ تحققِ توسعه نیست. بحث بر سر دو نوع درک متباین از نفس مفهوم توسعه است: براستی چه چیز را «توسعه» (یا پیشرفت و ترقی) می‌خوانیم؟ در پاسخ به این پرسش به‌ظاهر روشن، سنتی‌های محافظه‌کار به‌اصطلاح «اصول‌گرا» و تجددطلبان اعتدالی مصلحت‌گرای موسوم به «اصلاح‌طلب»، پیش‌فرضی مشترک و درکی مبهم (با مبانی تعریف ناشده) از مفهوم توسعه دارند: مُدرن‌سازی نظامی-صنعتی (و بیشتر مُلهم از مُدل خاور دوری سبک ژاپنی-چینی)، با ترکیبی از اقتصاد دولتی و سرمایه‌داری خصوصی، و تلفیقی از تجدد (علمی-فن‌آورانه) و سنت (ملی یا دینی). و...
چنین تألیفی را «توسعه» نام نهاده‌اند، غافل از این‌که اساس همهٔ مشکلات ملی ما همین «سرمشق» (پارادایم)، و درک سطحی و به‌لحاظ انسانی فجیع، از «تجدد» و ترقی است که در سدهٔ گذشته شاهد تحققِ «انقلابی» (بخوانید «آمرانه» یا اقتدارگرایانهٔ) آن همراه با خانمان‌براندازی بوم‌زیست، و سنت و فرهنگ از سویی، و بی‌اعتنایی به آزادی و عدالت ، و کرامت و حقوق بشری-و-شهروندی، از دیگر سو بوده‌ایم.

🔴 سیاست «نوسازی» فاقد مبنای فلسفی و پیش-نیازهای فرهنگی لازم، و بی‌اعتنا به مقتضیات اقلیمی، مشخصات و تنوع فرهنگی، توازن و اعتدال حقوقی و اجتماعی و اقتصادی انسانی و مردم‌سالارانه، همان بلایی است که در این صد سال بر سر ملت آمده است و ما امروزه محصول آن‌را در تمامی عرصه‌ها و در کلاف سر در گم بحران‌های جاری می‌بینیم.

🔴 و آن توسعه‌خواهی‌ای که زنده‌یاد سحابی آرزو می‌کرد، همین بود؟
پیش از قضاوت و دعوت به اصلاح یا انقلاب، گفتگو و مدارا یا قاطعیت و اعتراض، «ایدئولوژیسم» (به کدام معنا؟ دگماتیسم و جزمیت عقیدتی؟) و رادیکالیسم (تحول‌خواهی ریشه‌ای)، یا پراگماتیسم (مصلحت‌گرایی عملی) و رفرمیسم، می‌بایست از این مفاهیم و مبانی آن‌ها تعریفی روشن به‌دست داد.
امروزه زیاد می‌شنویم که اشتباه امیرکبیرها و مصدق‌ها و...، «سازش‌ناپذیری» ( یا انقلابی بودن) آنها بوده است که موجب زودرنجی شاهان و قدرت‌ها شده است؛ در مقابل، مشی و منش امثال فروغی‌ها و قوام‌ها (و هاشمی‌ها و..)، که اهل «گفت-و-گو» (بده-بستان) بودند، برای ما مفیدتر بوده است، زیرا اگر هم امتیازها و سرزمین‌ها و...، بسیاری را هم می‌داده‌ایم، اما اساس مملکت از دست نمی‌رفته و..، چیزی برایمان باقی می‌مانده و..؛
اما آیا از خود نمی‌پرسند که از این سازش‌ها، مماشات‌ها، و قربانی کردن‌های «حقیقت» برای «مصلحت»، امروز براستی چه چیز برای ما باقی مانده است؟

🔴 قدرت‌های سابق و لاحق با امثال همین مهندس‌ها که اهل «گفتگو» و قهرمان مدارا و مسالمت و تسامح و مصالحه بوده‌اند، چه کردند؟
و چه «توسعه»ای حاصل شده است؟ شروط امکان و معیار توفیق «گفت-و-گو»ی مورد نظر، بجز «نرنجاندن ناصرالدین‌شاه‌ها»، کدامست؟ شرایط «موزون و پایدار» بودن «توسعه» و رشد و پیشرفت مطلوب، بجز افزایش رقابت تسلیحاتی، صنعت باسمه‌ای، و تجارت دلالی و اقتصاد نفتی و رانتی ...، کدام؟
میراثِ زنده‌یادان سحابی‌ها، در مقام روشنفکران ایرانی مسلمان نواندیش و سوسیال دموکرات اخلاقی، مگر جز ارايهٔ سبک دیگری از «توسعه‌خواهی» و فرهنگ «گفتگو» و شکیب و مدارا بر سر آن بوده است؟ روشنفکرانی که «مصلحت» وقت را در این می‌دیده‌اند که رویاروی قدرت‌ها (اما خطاب به مردم) «حقیقت» را بگویند!

@iranfardamag

#عزت_الله_سحابی
#توسعه
#یادداشت
#احسان_شریعتی

به نقل از کانال دکتر احسان شریعتی

https://t.me/Dr_ehsanshariati

#سرمایه_اجتماعی مهم تر از #ریاست_جمهوری

#محمد_داوری

در دو هفته اخیر جامعه ایرانی در معرض یک تجربه دیگر قرار گرفته است و فردا ایرانیان در یک کنش سیاسی و اجتماعی هر یک تصمیمی خواهند گرفت، یا پای صندوق های رای خواهند رفت و به یکی از نامزدهای اجازه یافته برای ورود به عرصه رقابت رای خواهند داد و یا به هر دلیلی بر سر صندوق حاضر نخواهند شد.

در دو هفته اخیر ایرانیان به سه دسته تقسیم شدند یا در #کمپین_انتخاباتی یکی از نامزدها حضور داشتند و از او حمایت کردند و برای انسجام حامیان خود و ترغیب افراد مردد تلاش کردند و یا در #کمپین_تحریم فعال بودند و از مردم می خواستند در انتخابات شرکت نکنند چون شرکت در این انتخابات را به نوعی تایید حاکمیت و #تنفس_مصنوعی دادن به آن و استمرار وضع موجود دانسته و حتی حمایت از نامزدهای متفاوت و حتی مخالف و منتقد وضع موجود را بی ثمر دانسته و می دانند.

علاوه بر دو گروه ذکر شده که دو گانه #تحریم و #مشارکت را ایجاد کردند گروهی هم #سکوت پیشه کردند و برای سکوت خویش نیز استدلال هایی دارند که کمتر به آن پرداخته شد و به احتمال زیاد این گروه پس از انتخابات فعال خواهند شد.

اما انچه که برای این #گروه_سوم مهم تر است به نظر می رسد #سرمایه_و_اعتبار_اجتماعی است که باعث شده تا به تصمیم مشارکت یا تحریم فعال نرسند و بعبارتی صلاح نداستند پس انداز خود را خرج یکی از این دو کمپین نمایند.

بی تردید این گروه اگر سکوت خود را می  شکستند و تصمیم به مشارکت می گرفتند یا در ساعات آینده بگیرند از #دکتر_پزشکیان حمایت می کردند یا خواهند کرد، مانند بسیاری از فرهیختگانی که تمام قد به میدان آمدند و از ایشان حمایت کردند.

اما فردای انتخابات صرف نظر از نتیجه که بی تردید مهم است، همه جریان های #مخالف و #منتقد وضع موجود که در جبهه #تحریم یا #مشارکت و یا #سکوت بودند باید اولویت خود را بر #حفظ_و_ارتقا_و_گسترش_سرمایه_اجتماعی معطوف به آینده ایران کنند چرا که سرمایه اجتماعی مهم تر و ارزشمندتر از ریاست جمهوری است.

امید است روزنه های راهگشا و تحول های امیدآفرین به زودی این #ملک و #ملت را در مسیر #توسعه همه جانبه و پایدار و #آزادی و #عدالت و #عزت و #سربلندی قرار دهد تا برای یک‌ #زندگی_معمولی اینقدر رنج و ملامت و تحقیر را متحمل نشوند.

لینک کانال👈
  https://t.me/davari51mohammad
❇️ @sokhanemoallem

✅ دیالوگ بزرگترین معجزه بشری

✍ سعید شهسوار زاده


بخش دوم

براي انتخاب ديالوگ بعنوان معجزه بزرگ بشري، باید گفت:
 
يکي از زير ساخت هاي مهم  " براي "  توسعه و پيشرفت پايدار  کشور ، پيروزي ديالوگ بر مونولوگ است .

1.      رحيم قميشي از #کمپین_تحریم ، سخن را  با احترام به #کمپین_انتخاباتی  ،  آغاز کرد و  تحزب گرايي  را راهگشاي آينده "براي " سربلني ملت ايران دانست .

2.      محسن رناني  از #کمپین_انتخاباتی ، سخن را با احترام به #کمپین_تحریم  ، آغاز کرد و  در پايان سخن ، "براي "  دانشجوي  معترض به ديگاه خودش  احترام ِ خاصي قائل شد  .

3.      محمد داوري در 7   تير 1403 نوشت : "در دو هفته اخیر ایرانیان به سه دسته تقسیم شدند. یا در #کمپین_انتخاباتی، یکی از نامزدها حضور داشتند و از او حمایت کردند و برای انسجام حامیان خود و ترغیب افراد مردد تلاش کردند و یا در #کمپین_تحریم فعال بودند و از مردم می‌خواستند در انتخابات شرکت نکنند. چون شرکت در این انتخابات را به نوعی تایید حاکمیت و #تنفس_مصنوعی دادن به آن و استمرار وضع موجود دانسته و حتی حمایت از نامزدهای متفاوت و حتی مخالف و منتقد وضع موجود را بی‌ثمر دانسته و می‌دانند."


"علاوه بر دو گروه ذکر شده که دو گانه #تحریم و #مشارکت را ایجاد کرده‌اند گروهی هم #سکوت پیشه کرده‌اند و برای سکوت خویش نیز استدلال‌هایی دارند که کمتر به آن پرداخته‌شده است و به احتمال زیاد این گروه پس از انتخابات فعال خواهند شد."
داوري در ادامه "براي "  فرداي انتخابات ، مي نويسد :
"اما فردای انتخابات صرف نظر از نتیجه که بی‌تردید مهم است، همه جریان‌های #مخالف و #منتقد وضع موجود که در جبهه #تحریم یا #مشارکت و یا #سکوت بودند باید اولویت خود را بر حفظ و ارتقا و گسترش سرمایه اجتماعی معطوف به آینده ایران کنند چرا که سرمایه اجتماعی مهم تر و ارزشمندتر از ریاست جمهوری است."

"امید است روزنه‌های راهگشا و تحول‌های امیدآفرین به زودی این #ملک و #ملت را در مسیر #توسعه همه جانبه و پایدار و #آزادی و #عدالت و #عزت و #سربلندی قرار دهد تا برای یک‌ #زندگی_معمولی این‌قدر رنج و ملامت و تحقیر را متحمل نشوند."

نگارنده ، حضور حداقل سه طيف ِ کنشگر سياسي – اجتماعي  فوق الذکر را که به منظور  حضور در  انتخاب رئيس جمهور دوره چهاردهم  ،  نگاه هاي مختلف دارند . را يک فرصت تاريخي تلقي مي کند !
  تنها راه مفاهمه و افزايش نقش آفريني، حداقل  اين سه طيف در سپهر عمومي کشور ،  بهرمندي و گسترش ِ  دياگوگ بين اين حداقل سه طيف در سطح جامعه مي باشد.
خوشبختانه هر سه نماينده اين سه طيف ،  قبل از 8 صبح ِ 8 تير 1403 ، احترام به يکديگر را سر لوحه کنشگري خود قرار داده اند و ديالوگ را پيشيه نموده اند  .
 

جمع بندي  و  نتيجه گيري  :
 
ضمن تأئيد فراوان  بر نگاه ، رحيم قيمشي ها  ، محسن رناني ها ، محمد داوري ها ، با ارج نهادن بر رهروان  ، ادامه دهندگان ، تحليل گران و آسيب شناسان ِ  جنبش زن  ، زندگي ، آزادي و ...اميد مي رود، تمام نقش آفرينان اين عرصه از رهبران، برنامه ريزان ، اتاق فکر ، رهروان و ... تمرين دمکراسي و تمرین طولانی دمکراسي را آغاز نمايند و با پيشه کردن ديالوگ ، راه مفاهمه را پيش بگيرند !
 




 سازمان معلمان ایران
🔵با كليك بر روي www.iranto.ir وارد سايت سازمان معلمان شويد.
🔴و با كليك بر روی @sokhanemoallem به كانال تلگرامي سازمان معلمان ايران بپيونديد.