🔰 #درس_دوم
#رشد_حرکتی 🔍
🔆 دوران #کودکی
رشد حرکتی با توالی منظم پیش می رود که نشان دهنده اساس پختگی است.
در این #تصویر 🖼 تغییرات قابل توجهی که در هر دوره صورت می گیرد، نشان داده شده است. کودکی که در رشد کمی مشکل داشته باشد، احتمالاً در کل فرآیند رشد مشکل پیدا نخواهد کرد و کودکی که الزاماً رشد بیشتری داشته باشد، الزاماً دانشمند یا ژیمناست موفقی نخواهد شد.

منبع:
کتاب روان شناسی عمومی

#یادگیری #کودکی #دنیای_کیفی

کودک در شش ماهگی به خوبی از این امر آگاه است که احساس خوب به شدت با تصویر او از مادرش مرتبط است و تلاش های مادرش برای رفع نیاز هایش کامل نیست. اگر کودک دل پیچه داشته باشد، مادرش نمی تواند کاری کند فقط می تواند چند ضربه کوچک به کمرش بزند تا به او کمک کند. بعضی اوقات مادر موفق می شود و کودک احساس بهتری می کند.
اما مادر چه موفق شود یا نشود، کودک می داند که گاهی خودش برای خودش کاری کند. کودک همیشه مادرش را که در تلاش است به او کمک کند و شاید گاهی هم کاری از دستش بر نمی آید همچنان با شدت در دنیای کیفی خود نگه دارد.
او همچنین می آموزد که کمک کردن به خودش، هر چقدر هم که یک مادر خوب داشته باشد، ایده خوبی است. همانطور که کمک کردن به خودش را یاد می گیرد، از خودش تصویر نیرومند کیفی می سازد.
حالا او در حال کاشت اولین بذر آزادی فردی است. هر چه افراد دنیای کیفی اجازه دهند کارها را خودمان انجام دهیم، بیشتر مراقبت از خود را یاد می گیریم.
هنگامی کروکودیل به دو سالگی می رسد، آن تصویر قوی که از خودش ساخته دچار یک تکان غیر منتظره می شود، این تکان برایش ناشناخته است، اما ژن هایش دلیل آن را به خوبی می دانند، اکنون با ناراحتی جدیدی پیش می رود: او کمی قدرت می خواهد . چه کسی بهتر از والدینش می توانند کاری کنند که بتواند از شر این ناامیدی جدید خلاص شود؟ مثلا در موارد جزئی ، با کوچکترین تفاوتی بین آنچه که او می خواهد و آنچه در دنیای کیفی او وجود دارد جیغ و داد راه می اندازد؛ مثلا اسباب بازی را جایی قرار داده و فراموش کرده که کجاست، شروع به داد و فریاد می کند.
برخی والدین این دوره را دو سالگی وحشتناک می نامند چون در این سن، ارزیابی قدرت کودکان نمود پیدا می کند. او از اعمالش بی خبر است و تحت تاثیر قدرت، در حال بررسی رفتارهای کنترل کننده خود است که آیا این رفتارها در حدی هستند که بتوانند او را از شر هر ناراحتی که پیش می آید خلاص کنند؟
این هدف نهایی قدرت است.
ادامه دارد...
@psychology_moshaveran

#کودکی

هیچ کس به آن هدف نهایی، قدرت دست نمی یابد، اما برخی از کودکان مدتی به این هدف نزدیک می‌شوند. کودک با خودش می‌گوید، چرا نباید بدانم که چقدر می‌توانم دیگران را وادار به انجام کاری کنم که من می‌خواهم؟
بخش عمده‌ای از جریانات، مربوط به قدرت است، اما با گذشت زمان، به آزادی و تفریح نیز مرتبط می‌شود.
در جستجوی آزادی، ممکن است در بازار به این طرف و آن طرف برود و مادرش سرگیجه بگیرد.
او ممکن است کتابی را در فروشگاه پیدا کند و به آن نگاه کند - تفریح و یادگیری - و اگر پدرش آن را نخرد، جنجال به پا کند.
گاهی اوقات چیزی نمی‌خواهد، فقط می‌خواهد ببیند آیا والدینش به سرعت و با اشتياق به خواسته‌های او پاسخ می‌دهند یا نه.
حدوداً بین دو تا چهار سالگی، می‌بیند که محدودیت‌هایی وجود دارند و روند تکامل و تغییر تصویر پدر و مادرش را که برایش همه کار می‌کنند را از سر می‌گیرد.
این تصویری است که قبل از شروع نیاز به قدرت، شکل گرفته است.
او می‌فهمد که والدینش آن‌قدرها هم به خواسته‌های او تن نمیدهند، اما ارزش دارد در دنیای کیفی باقی بمانند.
(دنیای کیفی عبارت است از تصاویر ذهنی و ایده‌آل‌ها و باورها و اشیاء و اماکن و حتی توقعاتی که ما از روابط، اتفاقات، اشیاء و افراد در ذهن خود داریم و می‌سازیم.)
💢منبع: کتاب تئوری انتخاب

ادامه دارد...
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
@psychology_moshaveran

#کودکی

کودک در دوره پیش دبستانی یاد می‌گیرد که وقتی رسیدن به خواسته‌هایش به دیگران بستگی دارد و اینکه نمی‌تواند به آنها برسد، خیلی دردناک است و ارزش پیگیری ندارد. بنابراین عدم زیاده خواهی را می‌آموزد.
همچنین او شروع به بیرون کردن افرادی از دنیای کیفی خود می‌کند که قبلاً نسبت به او ایرادگیر بوده‌اند.
والدینی که مشخص می‌کنند خودشان و دیگران چه کاری برای کودکانشان اتجان دهند و اینکه کودکان برای خودشان چه کاری باید انجام دهند، می‌توانند به آنها کمک کنند تا دنیای کیفی ایجاد کنند.
کودکان هر چه بزرگتر می‌شوند و وارد مدرسه می‌شوند، شوک دیگری به آنها وارد می‌شود: #کنترل_خارجی یک خیابان دو طرفه است و ترافیک زیادی هم در راه است. معلمان و والدین بیش از پیش به هم می‌پیوندد و سعی می‌کنند آنها را وادار به انجام کارهایی که تمایل ندارند انجام دهند می‌کنند.
مثلاً تکالیف منزل که به ندرت در دنیای کیفی کودکان جا دارد، در حالی‌که به شدت در دنیای کیفی معلمان و والدین قرار گرفته‌است.
با این وجود، بخش اصلی سال‌های اولیه زندگی یعنی حدود چهار سالگی تا پیش‌دبستانی معمولاً رضایت بخش است زیرا فرزندان به ندرت آنها را از دنیای کیفی خود بیرون می‌کنند.
اگر والدین به اندازه کافی منطقی باشند، خواسته‌های خود را با عشق و استدلال بیان کنند و به اندازه کافی برای مقابله با رفتارهای مقاوم کودکان قوی باشند معمولاً همه چیز خوب پیش می‌رود.
بنابراین کودکان والدین خود را در دنیای کیفی خود نگه می‌دارند و می‌دانند که همکاری بهتر از وادار کردن والدین و موفق نشدن است.
✅ منبع: کتاب تئوری انتخاب

ادامه دارد...
@psychology_moshaveran