✍️ مجله ادبی پیاده رو
1.27K subscribers
1.08K photos
45 videos
8 files
1.67K links
سردبیر
@bankiman
شعر آزاد
@mohammad_ashour
شعر کلاسیک
@Shahrammirzaii
داستان
@Ahmad_derakhshan
نقد و اندیشه
@Sharifnia1981
ادبیات جهان
@Azitaghahreman
ادبیات ترکیه آذربایجان
@Alirezashabani33
ادبیات فرانسه

ادبیات عرب
@Atash58
کردستان
@BABAKSAHRA
Download Telegram
#معرفی_کتاب
▪️نویز در حال گفتگوست
#مجموعه_شعر
🔹سروده ی #علی_عرفانی
#نشر_نصیرا
🔘توضیحات بیشتر :
http://piadero.ir/portal/index.php?do=ads&id=18

🆔 @piaderonews👈
🆔 @piaderonews👈

#معرفی_کتاب

یکی از کسانی که در دهه‌ی پنجاه با نوشته‌ها و شعرهایش، پیگیرانه در تبین موازین شعرحجم کوشید #منصور_خورشیدی بود. تلاش او در کنار نوشتن شعر با انتشار دیدگاه‌هایش در مقالات و نقد هایی که می‌نگاشت در شناخت موازین شعر حجم بسیار اثرگذار بود.
خورشیدی، چه در شعر و چه درس‌گفتارها و نقدهایش همواره تلاش در تبیین موازین شعر حجم داشته و این قبیل بحث‌ها و کنش ها و واکنش‌های ادبی در حیطه‌ی شعر معاصر، هنوز بحث جدی می‌طلبد.
_ امید که با انتشار برخی شعرهای تأمل‌برانگیز وی در یک مجموعه‌ی تازه، به نوعی ادای دین کرده باشیم به چهره‌ای از شعرحجم که تلاش و پیگیری او در کارنامه‌ی این چهار دهه ستودنی است.

چند #بهار بالغ
اشتیاقِ روییدن را
در تو بیدار می‌کند
تا کوکبه‌ی خیال
منظرزیبا‌ترین رنگ
در نگاه معصوم ماه
آبستن عقیق شود
وقتی هوای رمنده
در گونه‌های برگ
شکل پروانه‌های دیوانه
در آسمان سیاه
سفیر پنهان چشم
برای تماشاست .

#پروانه_های_پراکنده #شعرحجم #مجموعه_شعر
#منصورخورشیدی
۱۸۰ صفحه / جلد شومیز
۱۸۰۰۰ تومان
#موسسه_انتشارات_نگاه

http://www.uupload.ir/files/ij83_m.kh.jpg

🔘با کانال تلگرام " مجله ادبی پیاده رو" ، معتبرترین و با سابقه ترین سایت ادبی پارسی زبان همراه باشید : 👇👇👇👇👇
https://t.me/joinchat/AAAAADu3hrwB_GHUktWJFw

🆔 @piaderonews👈
🆔 @piaderonews👈
#معرفی_کتاب
#رنسانس_میانسالی
#مجموعه_شعر
#خسرو_بنایی
#نشر_واژتاب

🍁 شعری از این مجموعه :

نترسیدم
خانه از آسمان گچی اش تهی شود
ناگهان
دانستی پیش از آنکه عاطفه عصرگاهی مان
در حلقه ای سه نفره
مفقود شدنش را با حدس زلزله ای سرگرم کند
تو بودی
راوی مونث گونه های استخوانی
وسط معرکه
یک بی تفاوتی از من وخاطره مردگان موفق
که دسته جمعی هوار می کشیدند
بر آینده ای
که روی حرف های هر روزه ی ما سپری می شد

نه نمی شود به ارتعاش ترس در هنگام وقوعِ بوسه های اجباری
گفت : جزیره های خصوصی مان در بنادر آپارتمانی فرو می رود
و ندانستن
چقدر خوب و
گمراهی گاهی چقدر منصفانه است
وقتی تو نیستی و
بوسه روی استخوان پوک می شود
و
روز درون چای عصرانه
گس می ماند برای همیشه ...

🆔 @piaderonews 👈