اهمیت اندریافت #هویت_ملی:
اگر از من بپرسند که پر اهمیتترین نیاز یک انسان چیست؟
میگویم: اندیشیدن.
و اگر بخواهند که مهمترین انگیزه پیشرفت را بشناسانم، بیگمان خواهم گفت: اندریافت(درک) هویت ملی.
تنها چیزی که به زندگی انسان، معنی میبخشد، اندیشیدن است و نتیجه اندیشیدن، بینش دانشی.
ای برادر، تو همان اندیشه ای
مابقی، تو استخوان و ریشه ای
✍️ #مولانا
#پینوشت
همه جای ایران، سرای من است
چو نیک و بدش، برای من است.
ملت جوان و مللی که در حال رشد هستند، هرگز فاسد نمیشوند، بلکه ملتی فاسد میگردد که معمران(دراز عمران) آن فاسد شده باشند.
و #مون_تسکیو گوید: همانگونه که رودها در دریاها به هم میآمیزند و نابود میشوند، فرمانروایان خودکامه نیز در نهایت، در استبداد، ناپدید و نابود میشوند.
هر آنچه رشد فرهنگ را بپروراند، هم زمان، علیه جنگ کار میکند.
بکوشید، اهمیت اندریافت هویت ملی را فرا دید داشته باشید و آن را از کودکی، به فرزندانتان بیاموزید و بدانید، همان گونه که اگر، یک خانواده پشت فرزندش باشد، کسی نخواهد توانست او را بشکند، اگر نیز بر پاسداشت میهن و مفهوم ملیت و هویت خود و پاسداشت ریشههاتان استوار بمانید، کس نخواهد توانست، شما را به زانو درآورد، از ریشههاتان جدا نشوید چون درخت بیریشه، هیمهای بیش نیست.
روزگار آدمهای بیریشه که برای اندک حطام جهان، هزاران جنایت نموده و خون بیگناهان پرشمار را برای تکیه زدن بر کرسیهای سپنجی، ریخته و راست را دروغ و دروغ را راست و بزه را حق و حق را بزه جلوه دادهاند، بسیار به خود دیده، آنچه مانده، نام و ننگ است.
روزگار است، اینکه گه عزت دهد، گه خوار دارد
چرخ بازیگر، از این بازیچهها بسیار دارد.
به هر روی، مادر زخمی ایران، فراز و نشیب، بسیار به خود دیده و بالا و پایین بسیار داشته، و هر از گاهی:
چو بیشه تهی ماند، از نره شیر
شگالان درآیند، آنجا دلیر
چو بیشه، ز شیران تَهی یافتند
سگان، فرصت روبهی یافتند.
باری،
آنچه بر جای مانده، ایرانی است چون صخره سخت ساییده و زخمی، اما استوار و پابرجا.
هزارهها با شتاب در حال گذرند و عیار کسان و ناکسان در حال روشن شدن
خوش بود، گر محک تجربه آید به میان
تا سیه روی شود، هر که در او غش باشد
✍️ #حافظ_شیرازی
در نهایت میان شرافت و شر و آفت، تنها یک فاصله کوتاه است، اما از نگر معنا، یک اقیانوس در جهانی پر از شر و آفت، شما شرافت را برگزینید.
و دوم: بدانید: اگر انسان خوب، همان اندازه که دروجان و اهریمنان بر آرمانهای پلشت و پلید خود پای افشرند، بر آرمانهای نیک و اهورایی خوب پای میافشردند جهان بهشت بود.
و اگر آدمهای خوب کاری نکنند، رخدادهای بدی خواهد افتاد.
@iran_shatra✍️
@persianzoroastrians🔥
اگر از من بپرسند که پر اهمیتترین نیاز یک انسان چیست؟
میگویم: اندیشیدن.
و اگر بخواهند که مهمترین انگیزه پیشرفت را بشناسانم، بیگمان خواهم گفت: اندریافت(درک) هویت ملی.
تنها چیزی که به زندگی انسان، معنی میبخشد، اندیشیدن است و نتیجه اندیشیدن، بینش دانشی.
ای برادر، تو همان اندیشه ای
مابقی، تو استخوان و ریشه ای
✍️ #مولانا
#پینوشت
همه جای ایران، سرای من است
چو نیک و بدش، برای من است.
ملت جوان و مللی که در حال رشد هستند، هرگز فاسد نمیشوند، بلکه ملتی فاسد میگردد که معمران(دراز عمران) آن فاسد شده باشند.
و #مون_تسکیو گوید: همانگونه که رودها در دریاها به هم میآمیزند و نابود میشوند، فرمانروایان خودکامه نیز در نهایت، در استبداد، ناپدید و نابود میشوند.
هر آنچه رشد فرهنگ را بپروراند، هم زمان، علیه جنگ کار میکند.
بکوشید، اهمیت اندریافت هویت ملی را فرا دید داشته باشید و آن را از کودکی، به فرزندانتان بیاموزید و بدانید، همان گونه که اگر، یک خانواده پشت فرزندش باشد، کسی نخواهد توانست او را بشکند، اگر نیز بر پاسداشت میهن و مفهوم ملیت و هویت خود و پاسداشت ریشههاتان استوار بمانید، کس نخواهد توانست، شما را به زانو درآورد، از ریشههاتان جدا نشوید چون درخت بیریشه، هیمهای بیش نیست.
روزگار آدمهای بیریشه که برای اندک حطام جهان، هزاران جنایت نموده و خون بیگناهان پرشمار را برای تکیه زدن بر کرسیهای سپنجی، ریخته و راست را دروغ و دروغ را راست و بزه را حق و حق را بزه جلوه دادهاند، بسیار به خود دیده، آنچه مانده، نام و ننگ است.
روزگار است، اینکه گه عزت دهد، گه خوار دارد
چرخ بازیگر، از این بازیچهها بسیار دارد.
به هر روی، مادر زخمی ایران، فراز و نشیب، بسیار به خود دیده و بالا و پایین بسیار داشته، و هر از گاهی:
چو بیشه تهی ماند، از نره شیر
شگالان درآیند، آنجا دلیر
چو بیشه، ز شیران تَهی یافتند
سگان، فرصت روبهی یافتند.
باری،
آنچه بر جای مانده، ایرانی است چون صخره سخت ساییده و زخمی، اما استوار و پابرجا.
هزارهها با شتاب در حال گذرند و عیار کسان و ناکسان در حال روشن شدن
خوش بود، گر محک تجربه آید به میان
تا سیه روی شود، هر که در او غش باشد
✍️ #حافظ_شیرازی
در نهایت میان شرافت و شر و آفت، تنها یک فاصله کوتاه است، اما از نگر معنا، یک اقیانوس در جهانی پر از شر و آفت، شما شرافت را برگزینید.
و دوم: بدانید: اگر انسان خوب، همان اندازه که دروجان و اهریمنان بر آرمانهای پلشت و پلید خود پای افشرند، بر آرمانهای نیک و اهورایی خوب پای میافشردند جهان بهشت بود.
و اگر آدمهای خوب کاری نکنند، رخدادهای بدی خواهد افتاد.
@iran_shatra✍️
@persianzoroastrians🔥