«#علی‌_اشرف_درویشیان» درگذشت
علي‌اشرف درويشيان

«#علی_اشرف_درویشیان» روز پنجشنبه (۴ آبان) بر اثر بیماری در سن ۷۶ سالگی دار فانی را وداع گفت.

«شهناز دارابیان»، همسر علی اشرف درویشیان در گفت‌وگو با خبرنگار ایسنا، خبر درگذشت این نویسنده را تایید کرد.

علی‌اشرف درویشیان، #داستان‌_نویس و #پژوهشگر حوزه #ادبیات_عامه، سوم شهریورماه ۱۳۲۰ در کرمانشاه به دنیا آمد.

از این نویسنده پیشکسوت آثار متعددی منتشر شده است که «#بیستون»، «#آبشوران»، «#فصل_نان»، «#همراه_آهنگ‌های_بابام»، «#گل_طلا_و_کلاش_قرمز»، «#ابر_سیاه_هزارچشم»، «#روزنامه_دیواری_مدرسه_ما»، «#رنگینه»، «#کی_برمی‌گردی_داداش_جان»، «#آتش_در_کتابخانه_بچه‌ها»، «#چون_و_چرا»، «#داستان‌های_محبوب_من» (با همکاری رضا خندان مهابادی)، «#سلول_۱۸»، «#سی‌ودو_سال_مقاومت_در_زندان‌های_شاه» و «#افسانه‌ها_و_متل‌های_کردی» از آن جمله‌اند.

«#سال‌های_ابری» (۲ جلد)، «#درشتی»، مجموعه ۲۰ جلدی «#فرهنگ_افسانه‌های_مردم_ایران» (با همکاری #رضا_خندان_مهابادی)، «#واژه‌نامه_گویش_کرمانشاهی»، «#یادمان #صمد» (#صمد_بهرنگی)، «#شب_آبستن»، «#از_این_ولایت»، «#قصه‌های_آن_سال‌ها»، «#هفت_مرد_هفت_داستان»، «#خاطرات_صفرخان» (صفر قهرمانیان) و «#دانه_و_پیمانه» (با همکاری #رضا_خندان_مهابادی) نیز از دیگر آثار این نویسنده و پژوهشگر هستند.

#علی‌_اشرف_درویشیان در دهمین دوره جایزه ادبی #هوشنگ_گلشیری تقدیر شد

کتابسرای پدرام
@pedrambook

🍹🍹🍹
#جرعه_ای_از_کتاب
@pedrambook

- تو فقیری؟
دیگر نمی‌توانستم بهش دروغ بگویم.
گفتم: "آره، فقیرم."
حس کردم همین الان است که ترکم کند. امّا ترکم نکرد. عوضش مرا بوسید. روی گونه‌هایم را. گمانم لبِ فقیر بیچاره‌ها را نمی‌بوسند. می‌خواستم به‌خاطر بی‌جنبه بودنش سرش داد بزنم. امّا یادم آمد دوست من است. آن هم دوست خوب. برای من دلسوزی می‌کرد. من داشتم به اندام او فکر می‌کردم و او به کلِ زندگی‌ام. پس آن‌که بی‌جنبه بود، من بودم.

📚#خاطرات_صددرصد_واقعی_یک_سرخ‌پوست_پاره‌وقت
✍#شرمن_الکسی

@pedrambook

#معرفي_كتاب
#درک_یک_پایان
#جولين_بارنز(مولف)
#نيلوفر_داد(مترجم)
#قاصدك_صبا(ناشر)
شاید شما هم چنین تجربه‌ای داشته باشید که با گذر زمان،بخشی از خاطرات گذشته‌تان به جای اینکه کم‌رنگ‌تر شوند،جایی پررنگ‌تر و زنده‌تر را در ذهن‌تان اشغال می‌کنند؛اگر این حس را تجربه کرده ايد،با کتاب درک یک پایان بیگانه نخواهید بود. #جولين_بارنز در سراسر کتاب می‌کوشد پدیده‌ای را که در زندگی تجربه کرده است،از زبان تونی و گاه آدریان برای ما روایت کند:این‌که #خاطرات واتفاق‌های گذشته‌ی ما با هم جمع نمی‌شوند بلكه روی هم انباشته می‌شوند،گویی که با یکدیگر واکنش داده‌اند و چیزی تازه با ماهیتی متفاوت ساخته‌اند.زمان شروع داستان #دهه_شصت_میلادی و زمان روایت چهل سال پس از آن،در نزدیکی پایان #قرن_بیستم است.تونی وبستر داستان را با خاطراتی پراکنده از گذشته‌هایی دور و پرسش‌هایی درباره زمان و حافظه شروع می‌کند.تونی می‌گوید:«ظاهرا یکی از تفاوت های جوانی و سالمندی این است که وقتی جوانیم آینده‌های مختلفی را برای خود اختراع می‌کنیم،و وقتی پیر می‌شویم #گذشته‌های مختلفی برای دیگران.»
@pedrambook
www.pedrambook.com