خودشناسى و حس هاى فراروانى:
از خود شناسی به نیرو هایی دست پیدا میکنیم که بعضی روانشناختی و بعضی فرا روان شناختی است که منجر به شناخت روح خواهد شد.چه بسا پدیده روانی که از طریق خودشناسی اتفاق می افتد ولی با حواس پنجگانه فیزیکی کاری نداردو از حس های ما فراتر است و به آن حس فرا روانی می گویند.
نیرو های شهودی و مکاشفه ای که در طی این خودشناسی برای ما اتفاق خواهد افتاد، به ما کمک هاى فوق العاده اى خواهد کرد .بیداری و مکاشفه یکی از الزامات خودشناسی است هنگامی که از طریق حس ششم و مکاشفه به معرفت نفس و خودشناسی برسیم حس فرا آگاهی برای ما اتفاق می افتد .این حس همان گم شده ی ما از دوران قدیم است.انسان با بدست آوردن این حس نه تنها به آگاهی سطحی محدود نمی شود بلکه به قوانین صحیح و اشکال مختلف زوایای پنهان وجود خود و از همه مهم تر عملکرد دقیق جهان هستی و نیرو های آن پی مى برد .این همان گمشده ی مهمی است که در طول دوران تاریکی در زندکی می توانست چراغ راه ما باشد.مکاشفه در پس همه ی عواطف و تجربه های عاطفی قرار .دارد که تجربه ی شهود را تا قلب گسترش دهد.این چنین دریچه ی قلب باز خواهد شد .انسان با باز کردن دریچه ی قلب خویش صدای درون خود را میشنود .اگر بخواهیم واقعا از هر دو نیمکره چپ و راست استفاده کنیم بایستی وقت گذاشت و سعی کرد که نیروی کشف ما بیش از این کار کند و از همه مهم تر ضمیر آگاه را پیدا کنیم.
مدیتیشن های مکرر،تمرکز های مداوم ،به جریان انداختن عواطف تا سر حد عشق همه برای رشد مکاشفه ضروری است.در طول روز یک یا دو ساعت تمرین کمک میکند که سیستم اعصاب آرام بگیرد،خلاقیت ظهور کند و شخص به معرفت شهودی برسد.سکوت وآرامش روح که در مکاشفه به کار میرود زهدان معرفت است.سکوت و آرامش به انسان کمک می کند که خود را تعادل بخشد.این تنها راهی که ندای درون را می توان شنید.نیرو هایی که این دسترس بر عوالم ذهن و فرا ذهنی بر ما اتفاق می افتد، در سلوک و طی طریق به ما کمک خواهند کرد.
"موکتى"
#سلوک_عرفانى#مکاشفه_شهود#حسهاى_ فراروانى#تعاليم_معنوى
@pathwaystogod
از خود شناسی به نیرو هایی دست پیدا میکنیم که بعضی روانشناختی و بعضی فرا روان شناختی است که منجر به شناخت روح خواهد شد.چه بسا پدیده روانی که از طریق خودشناسی اتفاق می افتد ولی با حواس پنجگانه فیزیکی کاری نداردو از حس های ما فراتر است و به آن حس فرا روانی می گویند.
نیرو های شهودی و مکاشفه ای که در طی این خودشناسی برای ما اتفاق خواهد افتاد، به ما کمک هاى فوق العاده اى خواهد کرد .بیداری و مکاشفه یکی از الزامات خودشناسی است هنگامی که از طریق حس ششم و مکاشفه به معرفت نفس و خودشناسی برسیم حس فرا آگاهی برای ما اتفاق می افتد .این حس همان گم شده ی ما از دوران قدیم است.انسان با بدست آوردن این حس نه تنها به آگاهی سطحی محدود نمی شود بلکه به قوانین صحیح و اشکال مختلف زوایای پنهان وجود خود و از همه مهم تر عملکرد دقیق جهان هستی و نیرو های آن پی مى برد .این همان گمشده ی مهمی است که در طول دوران تاریکی در زندکی می توانست چراغ راه ما باشد.مکاشفه در پس همه ی عواطف و تجربه های عاطفی قرار .دارد که تجربه ی شهود را تا قلب گسترش دهد.این چنین دریچه ی قلب باز خواهد شد .انسان با باز کردن دریچه ی قلب خویش صدای درون خود را میشنود .اگر بخواهیم واقعا از هر دو نیمکره چپ و راست استفاده کنیم بایستی وقت گذاشت و سعی کرد که نیروی کشف ما بیش از این کار کند و از همه مهم تر ضمیر آگاه را پیدا کنیم.
مدیتیشن های مکرر،تمرکز های مداوم ،به جریان انداختن عواطف تا سر حد عشق همه برای رشد مکاشفه ضروری است.در طول روز یک یا دو ساعت تمرین کمک میکند که سیستم اعصاب آرام بگیرد،خلاقیت ظهور کند و شخص به معرفت شهودی برسد.سکوت وآرامش روح که در مکاشفه به کار میرود زهدان معرفت است.سکوت و آرامش به انسان کمک می کند که خود را تعادل بخشد.این تنها راهی که ندای درون را می توان شنید.نیرو هایی که این دسترس بر عوالم ذهن و فرا ذهنی بر ما اتفاق می افتد، در سلوک و طی طریق به ما کمک خواهند کرد.
"موکتى"
#سلوک_عرفانى#مکاشفه_شهود#حسهاى_ فراروانى#تعاليم_معنوى
@pathwaystogod
Forwarded from ॐ مزه ملکوت ॐ
🌿🌸🌱🔮🌱🌸
✨✨🍥 تعریف عارف در کلام عرفا 🍥✨✨
⚛️ عارف درلغت به دانا، شناسنده و واقف به دقایق و رموز معنا شده است. و در اصطلاح کسی است که حضرت حق او را به مرتبه شهود ذات و اسماء و صفات خود رسانیده است. و این مقام نه از طریق علم و معرفت، بلکه از طریق حال و مکاشفه بر او ظاهر گشته است.
⚛️ در مورد معنای اصطلاحی عارف نیز تعابیر و تعاریف مختلف و گوناگونی ارائه شده است، برخی از این تعاریف عبارتند از:
🔹«عارف کسی است که از وجود مجازی خود محو و فانی گشته باشد».
🔸«عارف کسی است که مراتب تزکیه و تصفیه نفس را طی کرده و اسرار حقیقت را دریافته باشد».
🔹«عارف کسی است که عبادت حق را از آن جهت انجام می دهد که او را مستحق عبادت می داند نه از جهت امید ثواب و خوف عقاب. در مقابل اهل معامله که عبادات حق را جهت ثواب اخروی انجام می دهد».
🔸«عارف صاحب نظری است که خدای بزرگ او را به ذات و صفات و اسماء و افعال خود بینا گرداند و معرفت او از دیده بود، چنانچه گفته اند: عارف از دیده گوید و عاقل از شنیده».
🔹«از بایزید علامت عارف را پرسیدند، گفت: او کسی است که از ذکر حق سستی نمی کند و از حق کوتاهی نمی نماید و به غیر او انس نمی گیرد».
🔸شبستری عارف را کسی می داند که از هستی خود محو وفانی شده باشد. و درجای دیگر با همین مضمون عارف حقیقی را انسان کامل می داند که از هستی خود محو فانی شده باشد.
🔹سلمی نیز عارف را کسی می داند که فنای در حق یافته و هنوز به مقام بقاء بالله نرسیده و از مقام تقید به مقام اطلاق سیر نموده باشد. وی معروف را حق مطلق می داند که مبدأ و معاد همه چیز است.
🔸اوحدی عارف را اینگونه تعریف کرده است: عارفان که جام حق نوشیده اند، رازها دانسته و پوشیده اند.
🔹و بالاخره از نظر ابن عربی عارف کسی است که خداوند خود را بر او بنمایاند و حالاتی برای او ظاهر گردد که معرف حال اوست. وی معتقد است که حیرت، افتقار (فقر و نیازمندی) و پیوستگی و اتصال به حق تعالی برترین درجات و مقاماتی است که عارف طی می کند. نخستین حیرت وی در برابر نعمت های الهی است که شکر و سپاس خود را سزاوار نعمت های خداوند نمی داند. و آخرین حیرت مربوط به جایگاه توحید است که عارف در برابر عظمت قدرت وشکوه و جلال حق متحیر است.
🌿🌸🌱🔮🌱🌸
#عارف #دانا #حقیقت #مکاشفه
@pathwaystogod
@mazeye_malakoot
✨✨🍥 تعریف عارف در کلام عرفا 🍥✨✨
⚛️ عارف درلغت به دانا، شناسنده و واقف به دقایق و رموز معنا شده است. و در اصطلاح کسی است که حضرت حق او را به مرتبه شهود ذات و اسماء و صفات خود رسانیده است. و این مقام نه از طریق علم و معرفت، بلکه از طریق حال و مکاشفه بر او ظاهر گشته است.
⚛️ در مورد معنای اصطلاحی عارف نیز تعابیر و تعاریف مختلف و گوناگونی ارائه شده است، برخی از این تعاریف عبارتند از:
🔹«عارف کسی است که از وجود مجازی خود محو و فانی گشته باشد».
🔸«عارف کسی است که مراتب تزکیه و تصفیه نفس را طی کرده و اسرار حقیقت را دریافته باشد».
🔹«عارف کسی است که عبادت حق را از آن جهت انجام می دهد که او را مستحق عبادت می داند نه از جهت امید ثواب و خوف عقاب. در مقابل اهل معامله که عبادات حق را جهت ثواب اخروی انجام می دهد».
🔸«عارف صاحب نظری است که خدای بزرگ او را به ذات و صفات و اسماء و افعال خود بینا گرداند و معرفت او از دیده بود، چنانچه گفته اند: عارف از دیده گوید و عاقل از شنیده».
🔹«از بایزید علامت عارف را پرسیدند، گفت: او کسی است که از ذکر حق سستی نمی کند و از حق کوتاهی نمی نماید و به غیر او انس نمی گیرد».
🔸شبستری عارف را کسی می داند که از هستی خود محو وفانی شده باشد. و درجای دیگر با همین مضمون عارف حقیقی را انسان کامل می داند که از هستی خود محو فانی شده باشد.
🔹سلمی نیز عارف را کسی می داند که فنای در حق یافته و هنوز به مقام بقاء بالله نرسیده و از مقام تقید به مقام اطلاق سیر نموده باشد. وی معروف را حق مطلق می داند که مبدأ و معاد همه چیز است.
🔸اوحدی عارف را اینگونه تعریف کرده است: عارفان که جام حق نوشیده اند، رازها دانسته و پوشیده اند.
🔹و بالاخره از نظر ابن عربی عارف کسی است که خداوند خود را بر او بنمایاند و حالاتی برای او ظاهر گردد که معرف حال اوست. وی معتقد است که حیرت، افتقار (فقر و نیازمندی) و پیوستگی و اتصال به حق تعالی برترین درجات و مقاماتی است که عارف طی می کند. نخستین حیرت وی در برابر نعمت های الهی است که شکر و سپاس خود را سزاوار نعمت های خداوند نمی داند. و آخرین حیرت مربوط به جایگاه توحید است که عارف در برابر عظمت قدرت وشکوه و جلال حق متحیر است.
🌿🌸🌱🔮🌱🌸
#عارف #دانا #حقیقت #مکاشفه
@pathwaystogod
@mazeye_malakoot
❄️✨🌨✨🔮✨🌨✨❄️
✨✨🎆 مکاشفه چیست؟ 🎆✨✨
حالتی است بین خواب و بیداری، نه آن که فقط قبل از خوابیدن باشد و شخصی که مکاشفه برایش اتفاق می افتد چیزهایی را می بیند که مربوط به حواس ظاهری نیستند؛ بلکه به ادراکات روحی و معنوی او برمی گردند.
همان گونه که انسان وقتی خوابی می بیند، این دیدن و شنیدن در خواب، با چشم و گوش ظاهری نیست.
فرقی که مکاشفه با خواب دارد این است که، شخص خواب، حواس ظاهری اش چیزی را درک نمی کنند؛ اما در مکاشفه، ضمن این که روح مشغول درک حقایق است، در همان زمان گوش ظاهری، صداهای اطراف را هم می شنود.
حال اگر روح با قدرت و تمرکز بیشتری عمل کند و در هنگام ادراک مطالب، چشم انسان نیز باز باشد این حالت را مشاهده می نامند.
این حالات غالباً نشان دهنده آن است که، شخص نسبت به چیزی که در مکاشفه یا مشاهده دیده است، علاقه زیادی دارد و به خاطر انقطاع از دیگران و اطراف خود، چنین حالتی را به طور موقت یا دائم بدست آورده است.
❄️✨🌨✨🔮✨🌨✨❄️
#مکاشفه #عرفان_سلوک #تعاليم_معنوى #راهی_بسوی_خدا
@pathwaystogod
@mazeye_malakoot
✨✨🎆 مکاشفه چیست؟ 🎆✨✨
حالتی است بین خواب و بیداری، نه آن که فقط قبل از خوابیدن باشد و شخصی که مکاشفه برایش اتفاق می افتد چیزهایی را می بیند که مربوط به حواس ظاهری نیستند؛ بلکه به ادراکات روحی و معنوی او برمی گردند.
همان گونه که انسان وقتی خوابی می بیند، این دیدن و شنیدن در خواب، با چشم و گوش ظاهری نیست.
فرقی که مکاشفه با خواب دارد این است که، شخص خواب، حواس ظاهری اش چیزی را درک نمی کنند؛ اما در مکاشفه، ضمن این که روح مشغول درک حقایق است، در همان زمان گوش ظاهری، صداهای اطراف را هم می شنود.
حال اگر روح با قدرت و تمرکز بیشتری عمل کند و در هنگام ادراک مطالب، چشم انسان نیز باز باشد این حالت را مشاهده می نامند.
این حالات غالباً نشان دهنده آن است که، شخص نسبت به چیزی که در مکاشفه یا مشاهده دیده است، علاقه زیادی دارد و به خاطر انقطاع از دیگران و اطراف خود، چنین حالتی را به طور موقت یا دائم بدست آورده است.
❄️✨🌨✨🔮✨🌨✨❄️
#مکاشفه #عرفان_سلوک #تعاليم_معنوى #راهی_بسوی_خدا
@pathwaystogod
@mazeye_malakoot
Forwarded from ॐ مزه ملکوت ॐ
❄️✨🌨✨🔮✨🌨✨❄️
✨✨🎆 خودشناسى و حس هاى فراروانى 🎆✨✨
از خودشناسی به نیرو هایی دست پیدا می کنیم که بعضی روانشناختی و بعضی فرا روان شناختی است که منجر به شناخت روح خواهد شد؛ چه بسا پدیده روانی که از طریق خودشناسی اتفاق می افتد ولی با حواس پنجگانه فیزیکی کاری ندارد و از حس های ما فراتر است و به آن حس فرا روانی می گویند.
نیروهای شهودی و مکاشفه ای که در طی این خودشناسی برای ما اتفاق خواهد افتاد، به ما کمک هاى فوق العاده اى خواهد کرد؛ بیداری و مکاشفه یکی از الزامات خودشناسی است، هنگامی که از طریق حس ششم و مکاشفه به معرفت نفس و خودشناسی برسیم، حس فراآگاهی برای ما اتفاق می افتد؛ این حس همان گم شده ی ما از دوران قدیم است؛ انسان با بدست آوردن این حس نه تنها به آگاهی سطحی محدود نمی شود بلکه به قوانین صحیح و اشکال مختلف زوایای پنهان وجود خود و از همه مهم تر عملکرد دقیق جهان هستی و نیرو های آن پی مى برد؛ این همان گمشده ی مهمی است که در طول دوران تاریکی در زندگی می توانست چراغ راه ما باشد؛ مکاشفه در پس همه ی عواطف و تجربه های عاطفی قرار دارد که تجربه ی شهود را تا قلب می تواند گسترش دهد؛ این چنین دریچه ی قلب باز خواهد شد؛ انسان با باز کردن دریچه ی قلب خویش صدای درون خود را می شنود؛ اگر بخواهیم واقعا از هر دو نیمکره چپ و راست استفاده کنیم بایستی وقت گذاشت و سعی کرد که نیروی کشف ما بیش از این کار کند و از همه مهم تر ضمیر آگاه را پیدا کنیم.
مدیتیشن های مکرر، تمرکزهای مداوم، به جریان انداختن عواطف تا سر حد عشق همه برای رشد مکاشفه ضروری است؛ در طول روز یک یا دو ساعت تمرین کمک می کند که سیستم اعصاب آرام بگیرد، خلاقیت ظهور کند و شخص به معرفت شهودی برسد؛ سکوت وآرامش روح که در مکاشفه به کار می رود، زهدان معرفت است؛ سکوت و آرامش به انسان کمک می کند که خود را تعادل بخشد؛ این تنها راهی است که ندای درون را می توان شنید؛ نیروهایی که این دسترس بر عوالم ذهن و فرا ذهنی بر ما اتفاق می افتد، در سلوک و طی طریق به ما کمک خواهند کرد.
«موکتى»
❄️✨🌨✨🔮✨🌨✨❄️
#سلوک_عرفانى #مکاشفه_شهود #حسهاى_فراروانى #تعاليم_معنوى #راهی_بسوی_خدا
@pathwaystogod
@mazeye_malakoot
✨✨🎆 خودشناسى و حس هاى فراروانى 🎆✨✨
از خودشناسی به نیرو هایی دست پیدا می کنیم که بعضی روانشناختی و بعضی فرا روان شناختی است که منجر به شناخت روح خواهد شد؛ چه بسا پدیده روانی که از طریق خودشناسی اتفاق می افتد ولی با حواس پنجگانه فیزیکی کاری ندارد و از حس های ما فراتر است و به آن حس فرا روانی می گویند.
نیروهای شهودی و مکاشفه ای که در طی این خودشناسی برای ما اتفاق خواهد افتاد، به ما کمک هاى فوق العاده اى خواهد کرد؛ بیداری و مکاشفه یکی از الزامات خودشناسی است، هنگامی که از طریق حس ششم و مکاشفه به معرفت نفس و خودشناسی برسیم، حس فراآگاهی برای ما اتفاق می افتد؛ این حس همان گم شده ی ما از دوران قدیم است؛ انسان با بدست آوردن این حس نه تنها به آگاهی سطحی محدود نمی شود بلکه به قوانین صحیح و اشکال مختلف زوایای پنهان وجود خود و از همه مهم تر عملکرد دقیق جهان هستی و نیرو های آن پی مى برد؛ این همان گمشده ی مهمی است که در طول دوران تاریکی در زندگی می توانست چراغ راه ما باشد؛ مکاشفه در پس همه ی عواطف و تجربه های عاطفی قرار دارد که تجربه ی شهود را تا قلب می تواند گسترش دهد؛ این چنین دریچه ی قلب باز خواهد شد؛ انسان با باز کردن دریچه ی قلب خویش صدای درون خود را می شنود؛ اگر بخواهیم واقعا از هر دو نیمکره چپ و راست استفاده کنیم بایستی وقت گذاشت و سعی کرد که نیروی کشف ما بیش از این کار کند و از همه مهم تر ضمیر آگاه را پیدا کنیم.
مدیتیشن های مکرر، تمرکزهای مداوم، به جریان انداختن عواطف تا سر حد عشق همه برای رشد مکاشفه ضروری است؛ در طول روز یک یا دو ساعت تمرین کمک می کند که سیستم اعصاب آرام بگیرد، خلاقیت ظهور کند و شخص به معرفت شهودی برسد؛ سکوت وآرامش روح که در مکاشفه به کار می رود، زهدان معرفت است؛ سکوت و آرامش به انسان کمک می کند که خود را تعادل بخشد؛ این تنها راهی است که ندای درون را می توان شنید؛ نیروهایی که این دسترس بر عوالم ذهن و فرا ذهنی بر ما اتفاق می افتد، در سلوک و طی طریق به ما کمک خواهند کرد.
«موکتى»
❄️✨🌨✨🔮✨🌨✨❄️
#سلوک_عرفانى #مکاشفه_شهود #حسهاى_فراروانى #تعاليم_معنوى #راهی_بسوی_خدا
@pathwaystogod
@mazeye_malakoot