تا زمانی که همه ی انرژی مان را در مراقبه سرازیر نکنیم یک رویا خواهد ماند و هرگز به واقعیت نخواهد پیوست. مراقبه همه‌ی وجود تو را لازم دارد.
نمی‌توانی هر از گاهی به آن بپردازی،
یک ساعت در روز یا پانزده دقیقه در شب.
تحول و دگرگونی فقط زمانی امکانپذیر است که تو بیست و چهار ساعت شبانه روز را پیوسته در مراقبه باشی.
پس در هر کاری مراقبه کن.
راه رفتن. غذا خوردن. صحبت کردن. گوش دادن و...
منظور من از مراقبه، آگاه بودن است.
از هر فعالیت جسمی، ذهنی، عاطفی کاملا آگاه باش تا آنگاه مراقبه به پدیده‌ای شبانه روزی تبدیل شود. سرانجام روزی معجزه رخ میدهد و معجزه این است که تو می‌توانی آگاه و مراقب به خواب بروی.
بدن تو به خواب میرود اما درجایی از اعماق وجودت جریانی از آگاهی جاریست:
تو آگاهی که در خوابی. این پدیده متناقص مینماید اما چنین اتفاقی می‌افتد.
در آن روز مراقبه به کمال خود میرسد.
به طور کامل شناخته میشود.
تا زمانی که چنین نشود، چیزی کم خواهد بود.
فقط در آن زمان است که انسان می‌تواند درحالت مراقبه بمیرد.
اگر تو نتوانی درحالت مراقبه به خواب بروی،
چگونه می توانی درحالت مراقبه بمیری؟
انسانی که درحالت مراقبه می‌میرد، نجات و رهایی اتفاق می افتد .
جزیی از جهان ابدی می شود.
در جاودانگی، درهستی زندگی می‌کند.
اوهرگز دوباره به زندان بدن انداخته نمی شود.

#مراقبه#انرژی#رویا#خواب#جاودانگی#زندان_بدن#آگاه_بودن#تعالیم_معنوی
@pathwaystogod

🍃✨🌸✨🔮✨🌸✨🍃

🎆 اساتید و راهبان عادت دارند خودشان را صدا بزنند
"این معنی مراقبه است، فراخواندن خودت" راهب عادت داشت خودش را صدا بزند.
او می پرسید: اونجایی؟! و خودش هم دوباره جواب می داد: بله قربان، اینجام.
این نوعی تلاش است، تلاشی عالی برای هشیار بودن و آگاه بودن. میتوانید امتحان کنید، خیلی کمکتان می کند.
وقتی در خیابان راه می روید، ناگهان خودتان را صدا بزنید: آهای، اونجایی؟!
ناگهان فکر کردن متوقف می شود، و مجبوری که پاسخ دهی: بله قربان، اینجام.
این کار شما را متمرکز می کند. وقتی که فکر کردن متوقف می شود، شما مراقبه گون و هشیار می شوید. این صدا کردن نوعی روش است.
موقع رفتن به تختخواب، موقع خاموش کردن چراغ، ناگهان صدا بزن: آهای، اونجایی؟!!
و در آن تاریکی، هشیاری و گوش به زنگی می آید. وجودت شعله می کشد و از درون پاسخ می آید: بله قربان، اینجام.
و این راهب ذن می گفت: به هوش باش، صاف و صادق باش، بازی در نیار. او به خودش می گفت: به هوش باش.
و در جواب می گفت: چشم، همه ی توانم را به کار خواهم برد قربان . .

🍃✨🌸✨🔮✨🌸✨🍃

#راهب_ذن #صدا_کردن_خود #هشیاری #آگاه_بودن_از_خود #تعاليم_معنوی #راهی_بسوی_خدا

@pathwaystogod
@mazeye_malakoot

🍃✨🌸✨🔮✨🌸✨🍃

🎆 تا زمانی که همه ی انرژی مان را در مراقبه سرازیر نکنیم یک رویا خواهد ماند و هرگز به واقعیت نخواهد پیوست. مراقبه همه‌ی وجود تو را لازم دارد.
نمی‌توانی هر از گاهی به آن بپردازی،
یک ساعت در روز یا پانزده دقیقه در شب.
تحول و دگرگونی فقط زمانی امکانپذیر است که تو بیست و چهار ساعت شبانه روز را پیوسته در مراقبه باشی.
پس در هر کاری مراقبه کن.
راه رفتن. غذا خوردن. صحبت کردن. گوش دادن و...
منظور من از مراقبه، آگاه بودن است.
از هر فعالیت جسمی، ذهنی، عاطفی کاملا آگاه باش تا آنگاه مراقبه به پدیده‌ای شبانه روزی تبدیل شود. سرانجام روزی معجزه رخ میدهد و معجزه این است که تو می‌توانی آگاه و مراقب به خواب بروی.
بدن تو به خواب می رود اما درجایی از اعماق وجودت جریانی از آگاهی جاریست:
تو آگاهی که در خوابی. این پدیده متناقص می نماید اما چنین اتفاقی می‌افتد.
در آن روز مراقبه به کمال خود می رسد.
به طور کامل شناخته می شود.
تا زمانی که چنین نشود، چیزی کم خواهد بود.
فقط در آن زمان است که انسان می‌تواند درحالت مراقبه بمیرد.
اگر تو نتوانی درحالت مراقبه به خواب بروی،
چگونه می توانی درحالت مراقبه بمیری؟
انسانی که درحالت مراقبه می‌میرد، نجات و رهایی اتفاق می افتد .
جزیی از جهان ابدی می شود.
در جاودانگی، درهستی زندگی می‌کند.
او هرگز دوباره به زندان بدن انداخته نمی شود.

🍃✨🌸✨🔮✨🌸✨🍃

#مراقبه #انرژی #رویا #خواب #جاودانگی #زندان_بدن #آگاه_بودن #تعالیم_معنوی #راهی_بسوی_خدا

@pathwaystogod
@mazeye_malakoot