به یاد گذشته

یادمان و گرامی‌داشت #۱۶_آذر (سال ۱۳۸۲)

شعر و اجرای #اشکان_پارساپسند

برگزار کننده; انجمن های دانشجویی مستقل دانشگاه های شهرستان صومعه سرا، دومین شهر پذیرنده‌‌ی استان نخست (گیلان)

شاملو
---------------------------------------------------

چند سال است؟
چند سده می گذرد از آن روزی که رفتی؟
پای رفتنت بود؟
آری داشتی
خاطرت هست به فردیس؟
در آن جمعهء غمناک
که برایم خواندی
شعرم را؟
خندیدی و گفتی؟
پسرم زود است
زود است این همه سرخی
میدهی بر باد سبزت را.
گفتم که سپیدم من
چون همه شعرهایم
باز خندیدی و گفتی
لازمت دارد
وطن من
یادم هست
هنوز، بر دو پایت بودی
محکم و راسخ
امواج صوتت،
گوشمان را می نواخت
یادم هست میگفتی:
با دوستان مروت، با دیوها مدارا
بعد خندیدی
با همان حنجرهء ترد
و سپس سرفه
آب نوشیدی
لای انگشتت دود بود
گوییا از سر من میخواست بر
کاش بودی و میدیدی
بچه دیو ها چه سان قد کشیدند... .
کاش پای رفتنت را یادگار میدادی
تاب ماندن نیست و پای رفتن نیز هم
چگونه میشود ادامه داد؟
وقتی که هیچ بامدادی نیست.
@Parsapasand
1392/05/02-19:41
http://uupload.ir/files/edcn_268540_135499623196748_6560951_n.jpg

در اندوه بم -دی ماه ۸۲- اسطوره های حماقت (نشر پارس هخامنش)
🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿
@parsapasand
🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹
فایل صوتی👇👇👇👇

ای میـهن آبـاد مـن، ای پُـر غم آزاد مـن
ای خانه‌ دانش هنر ای بغض در فریاد من
خسته ز خصم این‌زمان گریان زتیغ اهرمن
ایران من ایران مـن، جانم برایت در کـفن

فوگوردانیـم، دیوه خانا،
اَویرا به تی نام دوشمن
تا اکن واستی دوخادن؟
چه‌ره خودا خودا کودن؟

جای صفا صلح و نوا، اوراد زرتشتی، مهـن
خسته ز جور بددلان، دشمن ولادارت وطن
ای خانه‌ فرهنگ‌وداد فردوسی و بامداد من
سوم پرِسیمرغ کجاست؟رودابه،کاوه،تهمتن؟
من‌ها،همه‌درخشم‌وخون،درجامه‌های‌گل‌به‌گون
خفته به دردواشک‌وغم صدها ستم در جان‌وتن

فوگوردانیـم، دیوه خانا،
اَویرا به تی نام دوشمن
تا اکن واستی دوخادن؟
چه‌ره خودا خودا کودن؟

ایـران‌ مـن، ایـران مـن، مهـد دلیـران کهـن
دور از تو بادا دست غم دور از تو باشد اهرمن
دشمن‌رود زین‌خاکِ‌پاک روزی روم‌تاخانه، من
ایـران مـن ایـران من ایـران من ایـران مـن

فوگوردانیـم، دیوه خانا،
اَویرا به تی نام دوشمن
تا اکن واستی دوخادن؟
چه‌ره خودا خودا کودن؟
۱۴۰۰۰۱۱۳۱۴۴۷

خونه‌ی دیو رو ویران می‌کنیم. اسمت [دچتو تاریخ] گم می‌شه دشمن.
تا کی باید صداش زد و هی خدا، خدا کرد؟

.
من خوزستانم
@parsapasand
من خوزستانم
که تن‌تشنه،
بوی نفت می‌دهد جانم!
من خوزستانم
سیراب از زهر باروت و فشنگ سامانم
من خوزستانم
سیراب از گریه‌های کودکانم
تا عطش خاک را بهار کنند
غرق آبم اما
حسین‌تر از هر افسانه، خونین‌تر از کربلا
پشت گتوندم،
شوره زاری سخت بیمار
عروس ایرانم
در چله‌ی خون نشسته سال‌ها
من خوزستانم
تلخ و بیمار و عاصی
ایستاده اما،
چون دکل‌های گردن‌فراشته
استاده بر سینه‌ی آزادی
بر درگه نان
سوار بر گلوله‌های دژخیم
من خوزستانم
سیراب از عطش
استاده اما بر حلقوم مسلط
سفت، استوار و پایدار
من خوزستانم
خوزستان ایران
من ایرانم
تشنه و خسته و بیمار
خفته در کابوس جای‌هایی دور،
سال‌هایی دور
و دشمنانی دور
خودخوانده‌هایی کز قادسیه می‌رسیدند
گل‌وگردآلودانی که هنوز
غبار ره از تن بر نگرفتند و به خیال‌شان
این‌جا، خانه‌ی موالیان است و بردگان
و نمی‌دانند
چیزی به‌جز از زنجیرهامان
نداریم برای‌شان
بهراس پس دژخیم
چون ما
آزادگانیم و ایرانیم، یک یک!
@parsapasand
۱۴۰۰۰۴۲۸۰۷۳۸

شعری از اشکان پارساپسند شاعر ایرانی در حمایت از مردم خوزستان

من خوزستانم
که تن‌تشنه،
بوی نفت می‌دهد جانم!
من خوزستانم
سیراب از زهر باروت و فشنگ سامانم
من خوزستانم
سیراب از گریه‌های کودکانم
تا عطش خاک را بهار کنند
غرق آبم اما
حسین‌تر از هر افسانه، خونین‌تر از کربلا
پشت گتوندم،
شوره زاری سخت بیمار
عروس ایرانم
در چله‌ی خون نشسته سال‌ها
من خوزستانم
تلخ و بیمار و عاصی
ایستاده اما،
چون دکل‌های گردن‌فراشته
استاده بر سینه‌ی آزادی
بر درگه نان
سوار بر گلوله‌های دژخیم
من خوزستانم
سیراب از عطش
استاده اما بر حلقوم مسلط
سفت، استوار و پایدار
من خوزستانم
خوزستان ایران
من ایرانم
تشنه و خسته و بیمار
خفته در کابوس جای‌هایی دور،
سال‌هایی دور
و دشمنانی دور
خودخوانده‌هایی کز قادسیه می‌رسیدند
گل‌وگردآلودانی که هنوز
غبار ره از تن بر نگرفتند و به خیال‌شان
این‌جا، خانه‌ی موالیان است و بردگان
و نمی‌دانند
چیزی به‌جز از زنجیرهامان
نداریم برای‌شان
بهراس پس دژخیم
چون ما
آزادگانیم و ایرانیم، یک یک!

#خوزستان #خوزستان_تشنه_است #خوزستان_آب_ندارد #خوزستان_تنها_نیست

@Tavaana_TavaanaTech

به پا خیزید
@parsapasand
به‌پاخیز ای سـریـر یوز و شیــران
به‌پاخیز ای شهیــد شهــر ایــران
به‌پاخیز ای کـه دشـمن‌ها شکستی
به‌پاخیـز ار تـو ایـران را پرستــی

مرداویج ویریز، موتا ترا دوخـــانه
گیـل‌گیلان‌شاه دوشمنانا فـورانــه

به‌پاخیزید که مردی در قفس‌هاست
که زن بودن حقارت در ستم‌هاست
به‌پاخیــز ای جریــره، پور رستـم
که تا خون در رگم، ایـران پرسـتم
دلیــران بنـد و دارند، رسـم این‌جا
به پاخــیز تا رسیـم تـا روز فــردا

مرداویج ویریز، موتا ترا دوخـــانه
گیـل‌گیلان‌شاه دوشمنانا فـورانــه

مـن و تـو می‌شویـم تاریـخ این‌جـا
به‌پاخیـزیـم اگــر بــر بـام دنیــا
فلات مـــا فلات مـرد و زن بــود
که ایرانـم ازیـن شیـران وطن بـود
بیـا سـرها ببـازیم بهـر این خــاک
بیـا پایان دهیـم شب‌هـای غـم‌ناک

مرداویج ویریز، موتا ترا دوخـــانه
گیـل‌گیلان‌شاه دوشمنانا فـورانــه

بـدان مــردم فقـط ایـران مـاینـد
اگـر چــه مـام میـهن را ستـاینـد
بیــا خیـزیم به پا در ایـن نمک‌زار
شویـم بـا هـم تبـردار و کمـان‌دار
بتــازیم تا به قلـب تـور و سلمـش
بریزیـم خـاک ایران خـون گرمش

مرداویج ویریز، موتا ترا دوخـــانه
گیـل‌گیلان‌شاه دوشمنانا فـورانــه
۱۴۰۰۰۳۱۰۰۸۴۶
پ.ن:

- «مرداویج» به‌پاخیز «موتا» صدایت می‌زند
«گیل‌گیلانشاه» عرب‌های متجاوز را می‌تاراند
- جریره: همسر سیاوش
- مرداویج و موتا (مهتا): سرداران گیلانی که جلوی اعراب مسلمان ایستادند و مانع ورود اعراب به دیلمان و گیلان و بخش‌هایی از طبرستان شدند.
- گیل‌گیلان‌شاه: فرزند گیلان‌شاه فرمان‌روای گیلان که به گاوباره نیز مشهور بود. او نیز یکی از سرداران دلاور ایران‌زمین بود که باعث شد شمال ایران بیش از نهصدسال از ورود اسلام و بیابانی‌های وحشی مصون بماند و تنها محدوده‌ی ایران شود که طی این نهصدواندی سال هم‌چنان دولتی ساسانی داشته باشد.

ویریز، ویریز گیــله‌مــرد

ای روز تــرا فوتــورکیـم
دونیــا تـی سـر فوگورده
دس کـی هتـو نچرخــه،
ورق ای بــار وََگــــرده

اورسنیــم لافنــدا بـــاز
وَگــردنیــم خنـده بـــاز
اورشیـنیـم تـی روزگــار
آزادا بیـــم هنــده بـــاز

بیجیــر ایــه تـی پرچـم
دارهَ زنیــم تــی گــردن
بنــه بوشــو هَا ایمــروز
بـترس جـه دام دکفتــن

فـــردا امــه روزه رِئــی
فنــدر امـی خشـم و درد
هــر کــی مــرا وَکـفته،
ایمـــروز یا فــردا بمـرد

من ایرانــم، رشتــه زای،
هچیــن نگــم اَ حرفـان
مـی ایــجگره بتـــرکـه،
تی سقفه جَـر به طـوفان

تـی دیل واسـتی بتـرکـه
از درده بیــــــنوایــــی
از امــه فریـــاد و خشـم
از امـــی هــم‌صــدایـی

ویریز، ویریز گیــله‌مــرد
دونــیایا آب ده ببـــــرد
با هم فَدیم دس به دس
ا خــاکََه دوشمــن فـورد

ویریز، ویریز هـــم‌وطـن
دونــیایا آب ده ببـــــرد
با هم بیببـم دس به دس
ا خــاکََه دوشمــن فـورد

140005081454

(پاشو پاشو، گیله‌مرد)
@parsapasand
یه روز بهت یورش میاریم
دنیا سرت خراب می‌شه،
دست بازی که همیشه یه جور نمی‌چرخه
ورق یک‌باره، بر می‌گرده

طناب[ها] رو پاره می‌کنیم
خنده رو [به لب‌ها] برمی‌گردونیم
روزگارتو برهم می‌زنیم
دوباره آزاد می‌شیم

[بلخره] پرچمت رو با داره (ابزار کشاورزی گیلانی‌ها، شبیه به داس کوچک‌تر اما دندانه‌دار می‌زنیم و پایین میاریم
گردن ِافراشته‌تو به زیر می‌کشیم
همین امروز فرار کن و برو
بترس از این‌که تو دام ما بیفتی

فردا روز ماست، مردک [پسرک]
به خشم و درد ما نگاه کن [تا بفهمی]
هر کسی که به من [ما] گیر داد،
امروز، یا نهایتن فردا به درک رفت

من خودِ ایرانم، فرزند رشت
پرت‌وپلا نمی‌گم
اگه صدای فریادم منفجر شه،
رو سقف خونه‌ت طوفان فرود میاد

[اون‌وقته که] زهره‌ترک می‌شی
(از درد بی‌چارگی)
و از فریاد خشم‌ناک ما
و از هم‌صدایی ما

پاشو پاشو، گیله‌مرد
دنیا رو آب برد (اشاره به تمثیل؛ دنیا رو آب ببره، فلانی رو خواب می‌بره)
بیا دست به دست هم بدیم
[که] این خاک رو دشمن بلعید.
@parsapasand
140005081454

پیش‌کشی برای #عزیز_قاسم_زاده

و پیامی برای مسلط اندر جنایاتش در حق آزادی‌خواهان بی‌گناهی که جرم‌شان تنها مطالبات اولیه‌ی انسانی‌ست.

عزیــز شیـران به بنـد اسـت اگــر،
هزاری ژیـان می‌خـروشـنــــد دگــر
چه زیبــاتر از عشـق آزادی اسـت؟
رهـــا بـودن مردمـم شــادی اسـت
ستـــم تا کجـــا می‌توانـــد بـه پــا
بـمانـــد در ایــن شهسـواران‌ســرا؟
شــود تا کجــا بنــده شیـــر ژیـان؟
کــــه بنـــدی نـَـبـَـد اوژن جنــگلان
چــو ما جنـگلی، پور میرزا بـدیــم
سر و گردن‌‌و جان به ایران دهیــم
شکستـــه قــــلم، ببسـتنـد نفــــس،
سروجانش ار بستـه کـردند قفــس
به خنیـــــا کـــند مســخِ اهـل تبــاه
بــه واژه قــلم مــی‌زند بـــر ســـیاه
که او اهل‌ِشید است‌و روشن‌ضمیر
ز گولان کجا درهراس است هژیر؟
بـــــه آواز او، جنــــــگل شــــب‌زده،
شود مست و شادان از این می‌کده
شمیـــم رهــا خیـزد از شــاخ و بـار
خــزان را شــود نوبـــران در بهــــار

1400071911

پیش‌کشی برای #عزیز_قاسم_زاده

و پیامی برای مسلط اندر جنایاتش در حق آزادی‌خواهان بی‌گناهی که جرم‌شان تنها مطالبات اولیه‌ی انسانی‌ست.

عزیــز شیـران به بنـد اسـت اگــر،
هزاری ژیـان می‌خـروشـنــــد دگــر
چه زیبــاتر از عشـق آزادی اسـت؟
رهـــا بـودن مردمـم شــادی اسـت
ستـــم تا کجـــا می‌توانـــد بـه پــا
بـمانـــد در ایــن شهسـواران‌ســرا؟
شــود تا کجــا بنــده شیـــر ژیـان؟
کــــه بنـــدی نـَـبـَـد اوژن جنــگلان
چــو ما جنـگلی، پور میرزا بـدیــم
سر و گردن‌‌و جان به ایران دهیــم
شکستـــه قــــلم، ببسـتنـد نفــــس،
سروجانش ار بستـه کـردند قفــس
به خنیـــــا کـــند مســخِ اهـل تبــاه
بــه واژه قــلم مــی‌زند بـــر ســـیاه
که او اهل‌ِشید است‌و روشن‌ضمیر
ز گولان کجا درهراس است هژیر؟
بـــــه آواز او، جنــــــگل شــــب‌زده،
شود مست و شادان از این می‌کده
شمیـــم رهــا خیـزد از شــاخ و بـار
خــزان را شــود نوبـــران در بهــــار

شعر و متن از اشکان پارساپسند، شاعر گیلانی
@parsapasand

با اعلام حمایت از زندانیان سیاسی و همبستگی با آن‌ها این پیام مخابره می‌شود که آن‌ها تنها نیستند.

#یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

برای #بکتاش_آبتین گرامی
---------------------------------------------------
بیایید
بیایید همه‌ی ما را بکشید
شعر، خودش را می‌گوید!
بیایید کاردآگین‌مان کنید،
با پتاسیم قلبمان را از کار بیندازید،
دق‌مان دهید،
کاری کنید، تا سکته کنیم،
از دره پرت‌مان کنید،
بیایید
بیایید، چو بکتاش به مرگ طبیعی دچارمان کنید،
شعر، باز هم خودش را می‌گوید،
می‌نویسد،
رسوای‌تان می‌کند،
ای خدایان مکر و تز‌ویر و شمشیر
ای چپاول‌گران به «بند کشیده آزادی».
به‌زودی، فرزندان‌مان می‌رسند از راه
فرزندان این کهنه‌بوم رنج‌کشیده از جورتان
می‌آیند تا تمام شوید،
ته‌کشید و ته‌نشین شوید در کوزه‌ی زمان
و دُرد و لردتان
راهی فاضلاب‌های عفن خواهد شد
جایی که بدان تعلق دارید و
تعلق‌خاطرتان بدان‌جاست
جایی که دنیا را آن‌گونه می‌خواستید
و آن‌گونه می‌خواهید
متعفن و سیاه و غرق در پلیدی!
پیشاپیش به خدای‌ خویشتن‌تان می‌سپارم شمایان را.
مرگ یارتان باد،
ای مرگ‌باوران مرگ‌فروش مرگ‌به‌دوش.

۱۴۰۰۱۰۱۸۲۳۴۴
@parsapasand
#parsapasand
@ashkan_parsapasand
#پارساپسند
#اشکان_پارساپسند

وقتی جنگ تمام شود

@parsapasand
140010080024

چارشنبه سوری

@parsapasand

شعلــه کشیــــده شـــادی، زیــــر قــــــدم‌هــای مــا
چارشنبـــــه رو آزادیـــم، آتیش می‌شیــم تو سرما

می‌پریـــــم از غصه‌هـــا، رهـــا می‌شیــــم از غمــا
دس به دســـت هـــــم می‌دیم، تا بِرِسـن شــــادیا

دستـــا تـو دستـــای هم، می‌خندیم و می.رقصیم
سرخ می‌شیم و زرد می‌شیم، تــا ز سرما نترسیم

با هُــــــرم دستـــــای هم، آتیــــش باشیــم همیشه
که یــــــخ اگـــه کوهم شد، تـو آتیشــــا آب می‌شه

آتیـــــــش سرخ و زردم، بــی تـو همیـــشه ســردم
چارشــــنبه‌ســــــوریــه بـاز ، یـــادِ رهایی کــردم!

@parsapasand
بهرام شید آسمان اسفندگان ۳۷۴۸
سه شنبه ۱۳۹۲/۱۲/۲۷
#parsapasand
#Ashkan_Parsapasand
#پارساپسند
#اشکان_پارساپسند

@parsapasand

نوروز باستانی همه ایرانیان این گوی آبی، سبز و سرشار از مهر

این کانال بسته شده