پریستار
Photo
عدم آموزش کادر درمان، فاجعه میآفریند
🔵 خبر تکان دهنده و غیر قابل باورکردنی بود: پسری بیست و یک ساله بنام فرزاد جلوی چشم پدرش توسط موتورسواری ربوده میشود. پسر پس از #تجاوز و آزار و اذیت بدون لباس و در شرایط وحشتناک به اورژانس بیمارستان رسانده میشود. فرزاد که دارای #اوتیسم است به دلیل شوک روانی و جراحات و زخم¬های بدنش مدام فریاد میزند.
پرسنل #بیمارستان_فیروزآبادی بدون در نظر گرفتن شرایط روانی و جسمی فرزاد و بدون آنکه پیدا شدنش در آن شرایط را به #پلیس خبر دهد، او را به عنوان فردی مجهولالهویه و در حالیکه دست و پا و گردن او را با طناب و پارچه به تخت می¬بندد، در بخش اعصاب و روان بستری میکنند.
واکنشی وحشتناک از سوی #کادر_درمان بیمارستان که به اندازه خبر ربوده شدن و تجاوز به فرزاد دارای اوتیسم هولناک است، اما آیا فرزاد تنها قربانی عدم آگاهی و آموزش کادر درمان #ایران در ارتباط با مواجهه با بیماران با نیازهای ویژه است؟
براساس آمار ارائه شده از سوی #انجمن_اوتیسم ایران به ازای هر 150 تولد، یک #کودک دارای اوتیسم متولد میشود. این بدان معنا است که درصد بالایی از افراد که به بیمارستانها، بخش #اورژانس و سایر مراکز درمانی مراجعه میکنند، تفاوت¬های حسی و ارتباطی دارند که این تفاوتها باید توسط ارائه دهندگان خدمات درمانی درک و مورد توجه واقع شوند.
فقدان #آموزش و دانش در زمینه ارائه خدمات به بیماران دارای نیازهای ویژه از جمله افراد دارای اوتیسم موجب میشود این افراد اغلب از #خدمات_درمانی و بهداشتی مناسب بی¬بهره بمانند و حتی در مواردی به دلیل همین عدم شناخت، کادر درمان از مداوا و درمان این افراد سر باز زنند.
اما چگونه میتوان با یک مراجعه کننده اوتیستیک ارتباط برقرار کرد؟
- اولین قدم بردن فرد به اتاقی بسیار ساکت و خصوصی و کم نور با حداقل تجهیزات پزشکی است. افراد حاضر در اتاق را به حداقل برسانید. ایجاد محیط آرام، به آرام شدن بیمار کمک بسزایی میکند. با این کار در حقیقت شما از بار اضافی حس¬هایی که بر فرد تاثیر میگذارند کاستهاید.
- از آنجایی که اوتیسم یک طیف متفاوت دارد، سعی کنید راه ارتباطی با مراجعه کننده را پیدا کنید. آیا برای ارتباط برقرار کردن با فرد باید از کلمات استفاده کنید یا بیمار صرفا با حرکات دست قادر به ارتباط برقرار کردن است؟ برای پیدا کردن راه ارتباطی حتما از والدین یا نزدیکان بیمار که از تک تک حرکات او آگاه هستند کمک بگیرید.
- اجازه دهید بیمار شما را هنگام صحبت کردن با نزدیکانش مشاهده کند. با این کار میتوانید اعتماد او را به خود جلب کنید.
بخاطر داشته باشید آموزش و آگاهی تنها محدود به پزشکان و پرستاران نمیشود، بلکه تمامی کادر درمان از جمله نیروهای خدماتی که در تماس با مراجعه کنندگان با نیازهای ویژه هستند هم میشود.
@pareestar
🔵 خبر تکان دهنده و غیر قابل باورکردنی بود: پسری بیست و یک ساله بنام فرزاد جلوی چشم پدرش توسط موتورسواری ربوده میشود. پسر پس از #تجاوز و آزار و اذیت بدون لباس و در شرایط وحشتناک به اورژانس بیمارستان رسانده میشود. فرزاد که دارای #اوتیسم است به دلیل شوک روانی و جراحات و زخم¬های بدنش مدام فریاد میزند.
پرسنل #بیمارستان_فیروزآبادی بدون در نظر گرفتن شرایط روانی و جسمی فرزاد و بدون آنکه پیدا شدنش در آن شرایط را به #پلیس خبر دهد، او را به عنوان فردی مجهولالهویه و در حالیکه دست و پا و گردن او را با طناب و پارچه به تخت می¬بندد، در بخش اعصاب و روان بستری میکنند.
واکنشی وحشتناک از سوی #کادر_درمان بیمارستان که به اندازه خبر ربوده شدن و تجاوز به فرزاد دارای اوتیسم هولناک است، اما آیا فرزاد تنها قربانی عدم آگاهی و آموزش کادر درمان #ایران در ارتباط با مواجهه با بیماران با نیازهای ویژه است؟
براساس آمار ارائه شده از سوی #انجمن_اوتیسم ایران به ازای هر 150 تولد، یک #کودک دارای اوتیسم متولد میشود. این بدان معنا است که درصد بالایی از افراد که به بیمارستانها، بخش #اورژانس و سایر مراکز درمانی مراجعه میکنند، تفاوت¬های حسی و ارتباطی دارند که این تفاوتها باید توسط ارائه دهندگان خدمات درمانی درک و مورد توجه واقع شوند.
فقدان #آموزش و دانش در زمینه ارائه خدمات به بیماران دارای نیازهای ویژه از جمله افراد دارای اوتیسم موجب میشود این افراد اغلب از #خدمات_درمانی و بهداشتی مناسب بی¬بهره بمانند و حتی در مواردی به دلیل همین عدم شناخت، کادر درمان از مداوا و درمان این افراد سر باز زنند.
اما چگونه میتوان با یک مراجعه کننده اوتیستیک ارتباط برقرار کرد؟
- اولین قدم بردن فرد به اتاقی بسیار ساکت و خصوصی و کم نور با حداقل تجهیزات پزشکی است. افراد حاضر در اتاق را به حداقل برسانید. ایجاد محیط آرام، به آرام شدن بیمار کمک بسزایی میکند. با این کار در حقیقت شما از بار اضافی حس¬هایی که بر فرد تاثیر میگذارند کاستهاید.
- از آنجایی که اوتیسم یک طیف متفاوت دارد، سعی کنید راه ارتباطی با مراجعه کننده را پیدا کنید. آیا برای ارتباط برقرار کردن با فرد باید از کلمات استفاده کنید یا بیمار صرفا با حرکات دست قادر به ارتباط برقرار کردن است؟ برای پیدا کردن راه ارتباطی حتما از والدین یا نزدیکان بیمار که از تک تک حرکات او آگاه هستند کمک بگیرید.
- اجازه دهید بیمار شما را هنگام صحبت کردن با نزدیکانش مشاهده کند. با این کار میتوانید اعتماد او را به خود جلب کنید.
بخاطر داشته باشید آموزش و آگاهی تنها محدود به پزشکان و پرستاران نمیشود، بلکه تمامی کادر درمان از جمله نیروهای خدماتی که در تماس با مراجعه کنندگان با نیازهای ویژه هستند هم میشود.
@pareestar