«کشف رودی از آهن مذاب در هسته زمین»
—------------------------------------------------
https://goo.gl/GCMXec
ما به طور معمول رودبادها (جریانهای جتی) را در ارتباط با آب و هوا میشناسیم ولی اکنون دانشمندان به کمک یکی از ماهوارههای سازمان فضایی اروپا (ESA) یک رودباد را در ژرفای زیر سطح زمین یافتهاند- رودبادی رو به باختر که سرعتش هم رو به افزایش است (شتاب دارد)!
ماهوارههای سهگانهی #Swarm که در سال ۲۰۱۳ به فضا پرتاب شدند، میدانهای مغناطیسی گوناگونی که از هسته، گوشته، پوسته، اقیانوسها، یونکُره، و مغناطکرهی زمین بیرون میزنند را اندازه گرفته و موشکافی میکنند.
این سیگنالها با هم میدان مغناطیسی سرتاسری زمین را میسازند که مانند یک سپر از ما در برابر پرتوهای کیهانی و ذرات باردار درون باد خورشیدی نگاهبانی میکند.
سنجش میدانهای مغناطیسی یکی از چند راهیست که با آن میتوانیم درون سیارهمان را ببینیم. کریس فینلی از دانشگاه صنعتی دانمارک میگوید: «آگاهی ما از خورشید بیشتر از هستهی زمین است زیرا خورشید پشت ۳۰۰۰ کیلومتر سنگ پنهان نشده.»
دلیل وجود #میدان_مغناطیسی زمین، اقیانوسی از آهن مایع فرا-داغ و چرخانست که هستهی بیرونی را ساخته. این آهن مایع مانند یک رسانای چرخان در دینام دوچرخه، جریانهای الکتریکی پدید میآورد که آنها هم به نوبهی خود این میدان مغناطیسیِ پیوسته در تغییر را تولید میکنند.
بنابراین پژوهشگران با ردیابی تغییرات این میدان مغناطیسی میتوانند از چگونگی حرکت آهن در هسته آگاه شوند.
سنجشهای دقیق با ناوگان ماهوارههای Swarm به دانشمندان اجازه میدهد تا چشمههای گوناگون مغناطیس را از هم جدا کرده و سهم هسته [در پیدایش این میدان] را بسیار روشنتر کنند.
نویسندگان پژوهشنامهای در این باره که در نشریهی نیچر جئوساینس منتشر شده توضیح دادهاند که چگونه سنجشهای Swarm به کشف یک #رودباد (jet_stream#) در هسته انجامیده است.
فیل لیوِرمور از دانشگاه لیدز بریتانیا و نویسندهی اصلی پژوهشنامه میگوید: «ما به لطف این سه ماهواره به بینشهای تازهای درباره ی پویایی #هسته_زمین دست یافته و توانستهایم برای نخستین بار این رودباد را ببینیم، و تنها این نیست، ما حتی به چرایی وجودش هم پی بردهایم.»
کشف این رودباد با ردگیری دو منطقهی بزرگ ولی نامعمول از شار مغناطیسی انجام شد که از مرز هسته-گوشته ریشه گرفته و زیر آلاسکا و سیبری جای داشتند (الگوی لکههای شاری). دکتر لیورمور میگوید: «این لکههای شاریِ عرض بالا مانند لکههای درخشانی در میدان مغناطیسی هستند و دیدن تغییرات آن را برای ما آسان میکنند.»
@onestar_in_sevenskies
این دو منطقه با حرکت جریان آهن مایع حرکت میکردند. از آنجایی که جابجایی آنها تنها میتوانست از جابجایی فیزیکی آهن مایع سرچشمه گرفته باشد، پس مانند یک نشانگر، به دانشمندان امکان دنبال کردن جریان آهن را دادند.
ناوگان Swarm نشان دادهاند که این جابجاییها در واقع یک رودباد هستند که دارد با سرعت بیش از ۴۰ کیلومتر در سال حرکت میکند- سه برابر سریعتر از سرعتهای معمول خود هسته و صدها هزار برابر سریعتر از جابجایی صفحههای زمینساختی زمین. این سرعت از ۲۰۰۰ تا ۲۰۱۶ سه برابر شده.
لیورمور میگوید: «ما میتوانیم آن را به عنوان شتاب در نواری از مایع هسته که دور قطبها حلقه زده توصیف کنیم، مانند رودبادهای جَوی.»
خوب چه چیزی این رودباد را پدید آورده و چرا دارد سرعت میگیرد؟
لیورمور و همکارانش میگویند این جریان ...
ادامه در پست بعد 👇🏼👇🏼
—------------------------------------------------
https://goo.gl/GCMXec
ما به طور معمول رودبادها (جریانهای جتی) را در ارتباط با آب و هوا میشناسیم ولی اکنون دانشمندان به کمک یکی از ماهوارههای سازمان فضایی اروپا (ESA) یک رودباد را در ژرفای زیر سطح زمین یافتهاند- رودبادی رو به باختر که سرعتش هم رو به افزایش است (شتاب دارد)!
ماهوارههای سهگانهی #Swarm که در سال ۲۰۱۳ به فضا پرتاب شدند، میدانهای مغناطیسی گوناگونی که از هسته، گوشته، پوسته، اقیانوسها، یونکُره، و مغناطکرهی زمین بیرون میزنند را اندازه گرفته و موشکافی میکنند.
این سیگنالها با هم میدان مغناطیسی سرتاسری زمین را میسازند که مانند یک سپر از ما در برابر پرتوهای کیهانی و ذرات باردار درون باد خورشیدی نگاهبانی میکند.
سنجش میدانهای مغناطیسی یکی از چند راهیست که با آن میتوانیم درون سیارهمان را ببینیم. کریس فینلی از دانشگاه صنعتی دانمارک میگوید: «آگاهی ما از خورشید بیشتر از هستهی زمین است زیرا خورشید پشت ۳۰۰۰ کیلومتر سنگ پنهان نشده.»
دلیل وجود #میدان_مغناطیسی زمین، اقیانوسی از آهن مایع فرا-داغ و چرخانست که هستهی بیرونی را ساخته. این آهن مایع مانند یک رسانای چرخان در دینام دوچرخه، جریانهای الکتریکی پدید میآورد که آنها هم به نوبهی خود این میدان مغناطیسیِ پیوسته در تغییر را تولید میکنند.
بنابراین پژوهشگران با ردیابی تغییرات این میدان مغناطیسی میتوانند از چگونگی حرکت آهن در هسته آگاه شوند.
سنجشهای دقیق با ناوگان ماهوارههای Swarm به دانشمندان اجازه میدهد تا چشمههای گوناگون مغناطیس را از هم جدا کرده و سهم هسته [در پیدایش این میدان] را بسیار روشنتر کنند.
نویسندگان پژوهشنامهای در این باره که در نشریهی نیچر جئوساینس منتشر شده توضیح دادهاند که چگونه سنجشهای Swarm به کشف یک #رودباد (jet_stream#) در هسته انجامیده است.
فیل لیوِرمور از دانشگاه لیدز بریتانیا و نویسندهی اصلی پژوهشنامه میگوید: «ما به لطف این سه ماهواره به بینشهای تازهای درباره ی پویایی #هسته_زمین دست یافته و توانستهایم برای نخستین بار این رودباد را ببینیم، و تنها این نیست، ما حتی به چرایی وجودش هم پی بردهایم.»
کشف این رودباد با ردگیری دو منطقهی بزرگ ولی نامعمول از شار مغناطیسی انجام شد که از مرز هسته-گوشته ریشه گرفته و زیر آلاسکا و سیبری جای داشتند (الگوی لکههای شاری). دکتر لیورمور میگوید: «این لکههای شاریِ عرض بالا مانند لکههای درخشانی در میدان مغناطیسی هستند و دیدن تغییرات آن را برای ما آسان میکنند.»
@onestar_in_sevenskies
این دو منطقه با حرکت جریان آهن مایع حرکت میکردند. از آنجایی که جابجایی آنها تنها میتوانست از جابجایی فیزیکی آهن مایع سرچشمه گرفته باشد، پس مانند یک نشانگر، به دانشمندان امکان دنبال کردن جریان آهن را دادند.
ناوگان Swarm نشان دادهاند که این جابجاییها در واقع یک رودباد هستند که دارد با سرعت بیش از ۴۰ کیلومتر در سال حرکت میکند- سه برابر سریعتر از سرعتهای معمول خود هسته و صدها هزار برابر سریعتر از جابجایی صفحههای زمینساختی زمین. این سرعت از ۲۰۰۰ تا ۲۰۱۶ سه برابر شده.
لیورمور میگوید: «ما میتوانیم آن را به عنوان شتاب در نواری از مایع هسته که دور قطبها حلقه زده توصیف کنیم، مانند رودبادهای جَوی.»
خوب چه چیزی این رودباد را پدید آورده و چرا دارد سرعت میگیرد؟
لیورمور و همکارانش میگویند این جریان ...
ادامه در پست بعد 👇🏼👇🏼