«کشف ستارهای که قلبش برای سیارهاش میتپد!»
—-------------------------------------------
https://goo.gl/4NcSmQ
* پژوهشگران یک سیارهی غول گازی را یافتهاند که رابطهای بسیار ویژه با ستارهی میزبانش دارد.
این #سیاره_فراخورشیدی (فراسیارهی) غولپیکر که هت-پی-۲بی (HAT-P-2b) نام دارد، هر زمان که به ستارهاش نزدیک میشود، آن را به تپشهایی مانند ضربان قلب وامیدارد. این پژوهش تازه بر پایهی دادههای #تلسکوپ_فضایی_ اسپیتزر ناسا انجام گرفته.
نویسندهی اصلی پژوهش، ژولین دووی، دانشجوی پسادکترای امآیتی میگوید: «درست همزمان با روز دلدادگان (والنتاین)، ما هم نخستین نمونه از یک سیاره را یافتیم که به نظر میرسد باعث رفتاری مانند #تپش قلب در ستارهی میزبانش میشود.»
هت-پی-۲بی و ستارهی میزبانش (هت-پی-۲) با فاصلهی حدود ۳۷۰ سال نوری از زمین، در #صورت_فلکی_زانوزده (هرکول) فاصله دارند. این سیاره که در سال ۲۰۰۷ یافته شد، حدود هشت برابر پرجرمتر از مشتری است.
مسیر هت-پی-۲بی بسیار بیضیتر از مدارهای هشت سیارهی شناخته شدهی سامانهی خورشیدی است، از همین رو هر ۵.۶ سالِ زمینی یک بار به ستارهاش بسیار نزدیک میشود. دانشمندان دریافتهاند که این سیاره به هنگام هر یک از این نزدیک شدنها، با گرانش نیرومندی که بر ستارهاش وارد میکند [بوسهای از نوع کیهانی!] باعث میشود پوستهی بیرونی آن به نوسان بیفتد و هر ۹۰ دقیقه یک بار بتپد.
چنین برهمکنشهایی در گذشته در ستارگان دوتاییِ تپش-قلبی (heartbeat stars) دیده شده بود. ولی به گفتهی پژوهشگران، این نخستین بارست که میبینیم یک سیاره در این پدیده نقش دارد. گزارش این پژوهش دیروز (۱۴ فوریه) در آستروفیزیکال جورنال لترز منتشر شد.
دیگر نویسندهی پژوهش، هدر کنوتسون، استادیار علوم زمینشناسی و سیارهای در کلتک میگوید: «جالب است که این سیاره با وجود کوچک بودن نسبت به ستارهاش، چنان بر کل پیکرهی آن اثر میگذارد که ما میتوانیم از راه دور آن را ببینیم.»
پژوهشگران میگوید هت-پی-۲بی حدود ۱۰۰ برابر کمجرمتر از ستارهاش است. برای مقایسه، خورشید حدود ۱۰۰۰ برابر مشتری جرم دارد.
پژوهشگران این تپشها را با بررسی ۳۵۰ ساعت از دادهها و تصاویر تلسکوپ اسپیتزر که میان ژوییهی ۲۰۱۱ و نوامبر ۲۰۱۵ گرد آورده بود مشاهده کردند. این یافتهای غافلگیرکننده بود.
نیکول لویس، اخترشناس بنباد علمی تلسکوپ فضایی در بالتیمور و یکی دیگر از نویسندگان پژوهش میگوید: «ما این رصدها را با هدف بررسی دقیق گردش جَوی سیاره انجام داده بودیم. کشف این نوسانها نامنتظره بود ولی بر آگاهی ما از دگرگونیهای این سامانه افزود.»
به گفتهی پژوهشگران، این اثر تپش-قلب جزیی است؛ نوسانهای ستاره ظریفترین تغییرات نوری هستند که تلسکوپ اسپیتزر تاکنون از هر گونه چشمهای دریافت کرده. ولی مدلسازیها نشان میدهند که بسامد این تپشها باید از چیزی که دادههای اسپیتزر نشان داده کمتر باشد، که این هم رازی دیگر برای پژوهشگران است.
دویت میگوید: «مشاهدات ما نشان میدهند که شناختمان از برهمکنشهای سیاره-ستارهای ناقص است. چیزهای بیشتری هست که باید با بررسی ستارگان در سامانههایی مانند این، و گوش دادن به داستانهایی که با "تپش قلب" خود به ما میگویند بیاموزیم.»
این هم یک داستان دیگر در این زمینه: * داستان یک "عشق" در ابعاد کوانتومی (https://goo.gl/1lzSDY)
—------------------------------------------------
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2017/02/CosmicLove.html
—-------------------------------------------------
به تلگرام یک ستاره در هفت آسمان بپیوندید:
telegram: @onestar_in_sevenskies
—-------------------------------------------
https://goo.gl/4NcSmQ
* پژوهشگران یک سیارهی غول گازی را یافتهاند که رابطهای بسیار ویژه با ستارهی میزبانش دارد.
این #سیاره_فراخورشیدی (فراسیارهی) غولپیکر که هت-پی-۲بی (HAT-P-2b) نام دارد، هر زمان که به ستارهاش نزدیک میشود، آن را به تپشهایی مانند ضربان قلب وامیدارد. این پژوهش تازه بر پایهی دادههای #تلسکوپ_فضایی_ اسپیتزر ناسا انجام گرفته.
نویسندهی اصلی پژوهش، ژولین دووی، دانشجوی پسادکترای امآیتی میگوید: «درست همزمان با روز دلدادگان (والنتاین)، ما هم نخستین نمونه از یک سیاره را یافتیم که به نظر میرسد باعث رفتاری مانند #تپش قلب در ستارهی میزبانش میشود.»
هت-پی-۲بی و ستارهی میزبانش (هت-پی-۲) با فاصلهی حدود ۳۷۰ سال نوری از زمین، در #صورت_فلکی_زانوزده (هرکول) فاصله دارند. این سیاره که در سال ۲۰۰۷ یافته شد، حدود هشت برابر پرجرمتر از مشتری است.
مسیر هت-پی-۲بی بسیار بیضیتر از مدارهای هشت سیارهی شناخته شدهی سامانهی خورشیدی است، از همین رو هر ۵.۶ سالِ زمینی یک بار به ستارهاش بسیار نزدیک میشود. دانشمندان دریافتهاند که این سیاره به هنگام هر یک از این نزدیک شدنها، با گرانش نیرومندی که بر ستارهاش وارد میکند [بوسهای از نوع کیهانی!] باعث میشود پوستهی بیرونی آن به نوسان بیفتد و هر ۹۰ دقیقه یک بار بتپد.
چنین برهمکنشهایی در گذشته در ستارگان دوتاییِ تپش-قلبی (heartbeat stars) دیده شده بود. ولی به گفتهی پژوهشگران، این نخستین بارست که میبینیم یک سیاره در این پدیده نقش دارد. گزارش این پژوهش دیروز (۱۴ فوریه) در آستروفیزیکال جورنال لترز منتشر شد.
دیگر نویسندهی پژوهش، هدر کنوتسون، استادیار علوم زمینشناسی و سیارهای در کلتک میگوید: «جالب است که این سیاره با وجود کوچک بودن نسبت به ستارهاش، چنان بر کل پیکرهی آن اثر میگذارد که ما میتوانیم از راه دور آن را ببینیم.»
پژوهشگران میگوید هت-پی-۲بی حدود ۱۰۰ برابر کمجرمتر از ستارهاش است. برای مقایسه، خورشید حدود ۱۰۰۰ برابر مشتری جرم دارد.
پژوهشگران این تپشها را با بررسی ۳۵۰ ساعت از دادهها و تصاویر تلسکوپ اسپیتزر که میان ژوییهی ۲۰۱۱ و نوامبر ۲۰۱۵ گرد آورده بود مشاهده کردند. این یافتهای غافلگیرکننده بود.
نیکول لویس، اخترشناس بنباد علمی تلسکوپ فضایی در بالتیمور و یکی دیگر از نویسندگان پژوهش میگوید: «ما این رصدها را با هدف بررسی دقیق گردش جَوی سیاره انجام داده بودیم. کشف این نوسانها نامنتظره بود ولی بر آگاهی ما از دگرگونیهای این سامانه افزود.»
به گفتهی پژوهشگران، این اثر تپش-قلب جزیی است؛ نوسانهای ستاره ظریفترین تغییرات نوری هستند که تلسکوپ اسپیتزر تاکنون از هر گونه چشمهای دریافت کرده. ولی مدلسازیها نشان میدهند که بسامد این تپشها باید از چیزی که دادههای اسپیتزر نشان داده کمتر باشد، که این هم رازی دیگر برای پژوهشگران است.
دویت میگوید: «مشاهدات ما نشان میدهند که شناختمان از برهمکنشهای سیاره-ستارهای ناقص است. چیزهای بیشتری هست که باید با بررسی ستارگان در سامانههایی مانند این، و گوش دادن به داستانهایی که با "تپش قلب" خود به ما میگویند بیاموزیم.»
این هم یک داستان دیگر در این زمینه: * داستان یک "عشق" در ابعاد کوانتومی (https://goo.gl/1lzSDY)
—------------------------------------------------
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2017/02/CosmicLove.html
—-------------------------------------------------
به تلگرام یک ستاره در هفت آسمان بپیوندید:
telegram: @onestar_in_sevenskies