«سحابی ستاره شعلهور»
—---------------------------—
https://goo.gl/Omavcu
در این نمای کیهانی، "سحابی ستارهی شعلهور" را میبینیم که از نور یک ستارهی گریزان روشن شده.
سحابی ستارهی شعلهور (یا ستارهی آتشین) که به نام آیسی ۴۰۵ هم شناخته میشود، با ابرهای موجدار گاز و غبار میانستارهایش حدود ۱۵۰۰ سال نوری از زمین فاصله دارد و در راستای صورت فلکی ارابهران دیده میشود.
ستارهی درخشان در بالا، سمت چپ تصویر، اِیئی ارابهران نام دارد و یک ستارهی ردهی Oی بزرگ و به شدت داغ است که دارد به سرعت در فضا به پیش میرود. اخترشناسان با پیگیری جابجایی این ستاره در فضا نتیجه گرفتهاند که به احتمال بسیار در یک خوشهی چندستارهای در همسایگی سحابی شکارچی به دنیا آمده بوده، ولی برخورد و رودررویی نزدیک گرانشی با دیگر ستارگان باعث شده بیش از ۲ میلیون سال پیش، به همراه ستارهی دیگری از ردهی O، یعنی ستارهی "مو کبوتر" از زادگاهش بیرون رانده شود. این دو ستارهی گریزان از آن زمان تاکنون در دو سوی مخالف هم حرکت کرده و دارند با سرعتی نزدیک به ۲۰۰ کیلومتر بر ثانیه از یکدیگر دور میشوند.
اِیئی ارابهران اکنون نزدیک آیسی ۴۰۵ است و با پرتوهای پرانرژی فرابنفش خود ابرهای این سحابی را یونیده و به تابشی سرخفام واداشته که دستاورد یونش اتمهای هیدروژن و بازپسگیری دوبارهی الکترونهای از دست رفته است. نور آبی این ستاره هم توسط رشتههای غبار سحابی بازتابیده شده [پس آیسی ۴۰۵ یک سحابی گسیلشی/بازتابی است-م].
ولی ایئی ارابهران هم مانند همهی ستارگان بزرگ زندگی کوتاهی خواهد داشت و با سوزاندن سریع سوخت همجوشی هستهایش، در انفجاری ابرنواختری خواهد مرد.
پهنای این تصویر تلسکوپی رنگی در فاصلهی برآوردی سحابی ستارهی شعلهور حدود ۵ سال نوری است.
#سحابی_ستاره_شعلهور #ستاره_گریزان #IC_405 #apod #رده_O
#AE_Aurigae #سحابی_گسیلشی #سحابی_بازتابی #ارابهران
—-------------------------------------------------
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2016/12/IC405.html
—-------------------------------------------------
به تلگرام یک ستاره در هفت آسمان بپیوندید:
telegram: @onestar_in_sevenskies
—---------------------------—
https://goo.gl/Omavcu
در این نمای کیهانی، "سحابی ستارهی شعلهور" را میبینیم که از نور یک ستارهی گریزان روشن شده.
سحابی ستارهی شعلهور (یا ستارهی آتشین) که به نام آیسی ۴۰۵ هم شناخته میشود، با ابرهای موجدار گاز و غبار میانستارهایش حدود ۱۵۰۰ سال نوری از زمین فاصله دارد و در راستای صورت فلکی ارابهران دیده میشود.
ستارهی درخشان در بالا، سمت چپ تصویر، اِیئی ارابهران نام دارد و یک ستارهی ردهی Oی بزرگ و به شدت داغ است که دارد به سرعت در فضا به پیش میرود. اخترشناسان با پیگیری جابجایی این ستاره در فضا نتیجه گرفتهاند که به احتمال بسیار در یک خوشهی چندستارهای در همسایگی سحابی شکارچی به دنیا آمده بوده، ولی برخورد و رودررویی نزدیک گرانشی با دیگر ستارگان باعث شده بیش از ۲ میلیون سال پیش، به همراه ستارهی دیگری از ردهی O، یعنی ستارهی "مو کبوتر" از زادگاهش بیرون رانده شود. این دو ستارهی گریزان از آن زمان تاکنون در دو سوی مخالف هم حرکت کرده و دارند با سرعتی نزدیک به ۲۰۰ کیلومتر بر ثانیه از یکدیگر دور میشوند.
اِیئی ارابهران اکنون نزدیک آیسی ۴۰۵ است و با پرتوهای پرانرژی فرابنفش خود ابرهای این سحابی را یونیده و به تابشی سرخفام واداشته که دستاورد یونش اتمهای هیدروژن و بازپسگیری دوبارهی الکترونهای از دست رفته است. نور آبی این ستاره هم توسط رشتههای غبار سحابی بازتابیده شده [پس آیسی ۴۰۵ یک سحابی گسیلشی/بازتابی است-م].
ولی ایئی ارابهران هم مانند همهی ستارگان بزرگ زندگی کوتاهی خواهد داشت و با سوزاندن سریع سوخت همجوشی هستهایش، در انفجاری ابرنواختری خواهد مرد.
پهنای این تصویر تلسکوپی رنگی در فاصلهی برآوردی سحابی ستارهی شعلهور حدود ۵ سال نوری است.
#سحابی_ستاره_شعلهور #ستاره_گریزان #IC_405 #apod #رده_O
#AE_Aurigae #سحابی_گسیلشی #سحابی_بازتابی #ارابهران
—-------------------------------------------------
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2016/12/IC405.html
—-------------------------------------------------
به تلگرام یک ستاره در هفت آسمان بپیوندید:
telegram: @onestar_in_sevenskies
«عنکبوت و مگس سرخ»
—---------------------
این عنکبوت هرگز نمیتواند این مگس را به دام خود بیندازد زیرا هر دوی آنها سحابیهایی در دل آسمان، در صورت فلکی #ارابهران هستند.
ابر گازی عنکبوتی-شکل که سمت چپ دیده میشود در حقیقت یک #سحابی_گسیلشی (نشری) به نام آیسی ۴۱۷ است. ابر کوچکترِ مگس-مانند سمت راست که انجیسی ۱۹۳۱ نام گرفته، همزمان هم یک سحابی گسیلشی است و هم یک #سحابی_بازتابی.
این دو که حدود ۱۰ هزار سال نوری از زمین فاصله دارند، هر کدام یک خوشهی ستارهای باز جوان را در دل خود پروراندهاند. برای این که اندازهی آنها را با هم بسنجید کافیست بدانید که پهنای انجیسی ۱۹۳۱ (مگس) حدود ۱۰ سال نوریست.
#apod
https://goo.gl/WGgBNv
—-------------------------------------------------
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2018/01/ap180129.html
—-------------------------------------------------
تلگرام و توییتر یک ستاره در هفت آسمان:
@onestar_in_sevenskies
twitter.com/1star_7sky
—---------------------
این عنکبوت هرگز نمیتواند این مگس را به دام خود بیندازد زیرا هر دوی آنها سحابیهایی در دل آسمان، در صورت فلکی #ارابهران هستند.
ابر گازی عنکبوتی-شکل که سمت چپ دیده میشود در حقیقت یک #سحابی_گسیلشی (نشری) به نام آیسی ۴۱۷ است. ابر کوچکترِ مگس-مانند سمت راست که انجیسی ۱۹۳۱ نام گرفته، همزمان هم یک سحابی گسیلشی است و هم یک #سحابی_بازتابی.
این دو که حدود ۱۰ هزار سال نوری از زمین فاصله دارند، هر کدام یک خوشهی ستارهای باز جوان را در دل خود پروراندهاند. برای این که اندازهی آنها را با هم بسنجید کافیست بدانید که پهنای انجیسی ۱۹۳۱ (مگس) حدود ۱۰ سال نوریست.
#apod
https://goo.gl/WGgBNv
—-------------------------------------------------
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2018/01/ap180129.html
—-------------------------------------------------
تلگرام و توییتر یک ستاره در هفت آسمان:
@onestar_in_sevenskies
twitter.com/1star_7sky
«ستارهای در آتش و دود»
—----------------------
آیا ستارهی "ایئی ارابهران" آتش گرفته؟
نه. گرچه این ستاره را "ستارهی شعلهور" نامیدهاند، سحابی آیسی ۴۰۵ که آن را در بر گرفته به نام "سحابی ستارهی شعلهور" خوانده شده، و ناحیهای که در آنست هم رنگ آتش دارد و پر از دود به نظر میرسد، ولی آتشی در کار نیست.
آتش معمولا به عنوان فرآیند اُکسایش (گرفتن سریع مولکول اکسیژن) شناخته میشود و تنها در جاهایی که اکسیژن فراوان وجود دارد رخ میدهد نه در ستارگان که با وجود انرژی بسیار، اکسیژن اندکی دارند.
مادهای که مانند دود به نظر میرسد هم به طور عمده هیدروژن میانستارهای است و رشتههای تیرهی دودهمانندی که در آن دیده میشود نیز از دانههای غبار کیهانی کربندار درست شدهاند.
ستارهی درخشان ایئی ارابهران -سمت راست، نزدیک مرکز سحابی- به اندازهای داغ است که به رنگ آبی دیده میشود. این ستارهی متغیر و داغ از ردهی O [متغیرهای شکارچی]، نورش آنچنان پرانرژی است که الکترونهای درون اتمهای گاز هیدروژن پیرامونش را از آنها جدا میکند و تنها یک پروتون به جا میگذارد. هنگامی که این پروتونها دوباره یک الکترون میگیرند، نور میتابانند و به این گونه بوده که ابر هیدروژنی پیرامون تبدیل به این #سحابی_گسیلشی (نشری) شده است.
سحابی ستارهی شعلهور که در این چشمانداز کیهانی به تصویر کشیده شده، با پهنای تقریبی ۵ سال نوری، حدود ۱۵۰۰ سال نوری از زمین فاصله دارد. آن را میتوان با یک تلسکوپ کوچک در راستای صورت فلکی #ارابهران تماشا نمود.
#apod
https://goo.gl/aGQrKP
—-------------------------------------------------
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2018/02/ap180225.html
—-------------------------------------------------
تلگرام و توییتر یک ستاره در هفت آسمان:
@onestar_in_sevenskies
twitter.com/1star_7sky
—----------------------
آیا ستارهی "ایئی ارابهران" آتش گرفته؟
نه. گرچه این ستاره را "ستارهی شعلهور" نامیدهاند، سحابی آیسی ۴۰۵ که آن را در بر گرفته به نام "سحابی ستارهی شعلهور" خوانده شده، و ناحیهای که در آنست هم رنگ آتش دارد و پر از دود به نظر میرسد، ولی آتشی در کار نیست.
آتش معمولا به عنوان فرآیند اُکسایش (گرفتن سریع مولکول اکسیژن) شناخته میشود و تنها در جاهایی که اکسیژن فراوان وجود دارد رخ میدهد نه در ستارگان که با وجود انرژی بسیار، اکسیژن اندکی دارند.
مادهای که مانند دود به نظر میرسد هم به طور عمده هیدروژن میانستارهای است و رشتههای تیرهی دودهمانندی که در آن دیده میشود نیز از دانههای غبار کیهانی کربندار درست شدهاند.
ستارهی درخشان ایئی ارابهران -سمت راست، نزدیک مرکز سحابی- به اندازهای داغ است که به رنگ آبی دیده میشود. این ستارهی متغیر و داغ از ردهی O [متغیرهای شکارچی]، نورش آنچنان پرانرژی است که الکترونهای درون اتمهای گاز هیدروژن پیرامونش را از آنها جدا میکند و تنها یک پروتون به جا میگذارد. هنگامی که این پروتونها دوباره یک الکترون میگیرند، نور میتابانند و به این گونه بوده که ابر هیدروژنی پیرامون تبدیل به این #سحابی_گسیلشی (نشری) شده است.
سحابی ستارهی شعلهور که در این چشمانداز کیهانی به تصویر کشیده شده، با پهنای تقریبی ۵ سال نوری، حدود ۱۵۰۰ سال نوری از زمین فاصله دارد. آن را میتوان با یک تلسکوپ کوچک در راستای صورت فلکی #ارابهران تماشا نمود.
#apod
https://goo.gl/aGQrKP
—-------------------------------------------------
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2018/02/ap180225.html
—-------------------------------------------------
تلگرام و توییتر یک ستاره در هفت آسمان:
@onestar_in_sevenskies
twitter.com/1star_7sky