«ستارگانی در قلب خاک‌آلود آسمان»
—-------------------------------
https://goo.gl/h4SOmc
ابرهای کیهانی در بخش‌های مرکزی سحابی گسیلشی آیسی ۱۸۰۵ شکل‌هایی خیالی و شگفت‌انگیز ساخته‌اند. این پیکره‌های ابری توسط بادها و پرتوهای ستارگان داغ و بزرگ خوشه‌ی ستاره‌ای میلوت ۱۵ که درون این سحابیست تراشیده و شکل داده شده‌اند.
ستارگان نوزاد خوشه‌ی میلوت ۱۵ که سنی نزدیک به ۱.۵ میلیون سال دارند در جای جای این چشم‌انداز رنگین آسمانی پراکنده‌اند و در میان آنها هم ابرهای تیره‌ی غبار دیده می‌شود که بر پس‌زمینه‌ی گازهای اتمی برافروخته، به حالت ضدنور (سایه‌نما) در آمده‌اند.
این چشم انداز که از همگذاری تصاویر تلسکوپی باریک-باند و پهن-باند درست شده، حدود ۱۵ سال نوری گستردگی دارد و در آن بر پایه‌ی نقشه‌ی رنگی تلسکوپ هابل، تابش اتم‌های یونیده‌ی هیدروژن، گوگرد و اکسیژن به ترتیب به رنگ‌های سبز، سرخ و آبی نمایانده شده.
عکس‌هایی که با میدان دید گسترده‌تر از این منطقه گرفته شده طرح کلی و ساده‌تر سحابی آیسی ۱۸۰۵ را آشکار کرده و دلیل نامگذاری آن به نام رایجش را نشان می‌دهند: #سحابی_قلب. [ببینید: * قلب خالی آسمان (https://goo.gl/N9jbB4)]
آیسی ۱۸۰۵ حدود ۷۵۰۰ سال نوری از ما فاصله دارد و در #صورت_فلکی_ذات‌الکرسی (خداوند اورنگ) دیده می‌شود.
#apod
—------------------------------------------------
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2017/02/Melotte15.html
—-------------------------------------------------
به تلگرام یک ستاره در هفت آسمان بپیوندید:
telegram: @onestar_in_sevenskies
—-------------------------------
https://goo.gl/h4SOmc
ابرهای کیهانی در بخش‌های مرکزی سحابی گسیلشی آیسی ۱۸۰۵ شکل‌هایی خیالی و شگفت‌انگیز ساخته‌اند. این پیکره‌های ابری توسط بادها و پرتوهای ستارگان داغ و بزرگ خوشه‌ی ستاره‌ای میلوت ۱۵ که درون این سحابیست تراشیده و شکل داده شده‌اند.
ستارگان نوزاد خوشه‌ی میلوت ۱۵ که سنی نزدیک به ۱.۵ میلیون سال دارند در جای جای این چشم‌انداز رنگین آسمانی پراکنده‌اند و در میان آنها هم ابرهای تیره‌ی غبار دیده می‌شود که بر پس‌زمینه‌ی گازهای اتمی برافروخته، به حالت ضدنور (سایه‌نما) در آمده‌اند.
این چشم انداز که از همگذاری تصاویر تلسکوپی باریک-باند و پهن-باند درست شده، حدود ۱۵ سال نوری گستردگی دارد و در آن بر پایه‌ی نقشه‌ی رنگی تلسکوپ هابل، تابش اتم‌های یونیده‌ی هیدروژن، گوگرد و اکسیژن به ترتیب به رنگ‌های سبز، سرخ و آبی نمایانده شده.
عکس‌هایی که با میدان دید گسترده‌تر از این منطقه گرفته شده طرح کلی و ساده‌تر سحابی آیسی ۱۸۰۵ را آشکار کرده و دلیل نامگذاری آن به نام رایجش را نشان می‌دهند: #سحابی_قلب. [ببینید: * قلب خالی آسمان (https://goo.gl/N9jbB4)]
آیسی ۱۸۰۵ حدود ۷۵۰۰ سال نوری از ما فاصله دارد و در #صورت_فلکی_ذات‌الکرسی (خداوند اورنگ) دیده می‌شود.
#apod
—------------------------------------------------
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2017/02/Melotte15.html
—-------------------------------------------------
به تلگرام یک ستاره در هفت آسمان بپیوندید:
telegram: @onestar_in_sevenskies
«از سیوان تا آندرومدا»
—-------------------
این تصویرِ پیوندیِ تلسکوپی که از درون مرزهای صورت فلکی "خداوند اورنگ" (ذات‌الکرسی) در سمت چپ تا صورت فلکی "زن در زنجیر" (آندرومدا) در سمت راست را در بر دارد، چیزی بیش از ۱۰ درجه از آسمان سیاره‌ی زمین را می‌پوشاند.
این چشم‌انداز کیهانی از نماهایی درست شده که بخشی از پیمایش پُروضوح کهکشان راه شیری در نور هیدروژن-آلفا بوده‌اند.
پردازش داده‌های تک‌رنگ تصویری، کم‌نورترین ساختارهای این منطقه را نمایان کرده است: رشته‌های به نسبت کمتر بررسی‌شده‌ای از گاز هیدروژن نزدیک صفحه‌ی کهکشان خودمان، از جمله سحابی بزرگ ولی کم‌نور و کمتر شناخته شده‌ای به نام "سیوان ۲" که در بالا، سمت چپ چشم‌انداز دیده می‌شود.
کهکشان همسایه، زن بر زنجیر (ام۳۱) در مرکز سمت راست چارچوب به چشم می‌خورد. سرتاسر تصویر با توده‌های کم‌نور و فراگیری از گاز هیدروژن پوشیده شده که ام۳۱ را نیز در بر گرفته‌اند.
ولی گفتنی است در این تصویر گسترده که توسط اخترشناس، روخلیو برنال آندرئو گرفته شده، همه‌ی ابرهای هیدروژنی کم‌نور و فریبنده‌ای که دیده می‌شود در حقیقت درون کهکشان خودمانند ولی چون در راستای خط دید ما از #کهکشان_زن_در_زنجیر جای دارند، به نظر می‌رسد به این کهکشان نزدیکند.
#صورت_فلکی_ذات‌الکرسی #صورت_فلکی_زن_در_زنجیر
#apod
https://goo.gl/YNKJ1u
—---------------------------------------------—
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2017/03/Sivan2.html
—-------------------------------------------------
به تلگرام یک ستاره در هفت آسمان بپیوندید:
telegram: @onestar_in_sevenskies
—-------------------
این تصویرِ پیوندیِ تلسکوپی که از درون مرزهای صورت فلکی "خداوند اورنگ" (ذات‌الکرسی) در سمت چپ تا صورت فلکی "زن در زنجیر" (آندرومدا) در سمت راست را در بر دارد، چیزی بیش از ۱۰ درجه از آسمان سیاره‌ی زمین را می‌پوشاند.
این چشم‌انداز کیهانی از نماهایی درست شده که بخشی از پیمایش پُروضوح کهکشان راه شیری در نور هیدروژن-آلفا بوده‌اند.
پردازش داده‌های تک‌رنگ تصویری، کم‌نورترین ساختارهای این منطقه را نمایان کرده است: رشته‌های به نسبت کمتر بررسی‌شده‌ای از گاز هیدروژن نزدیک صفحه‌ی کهکشان خودمان، از جمله سحابی بزرگ ولی کم‌نور و کمتر شناخته شده‌ای به نام "سیوان ۲" که در بالا، سمت چپ چشم‌انداز دیده می‌شود.
کهکشان همسایه، زن بر زنجیر (ام۳۱) در مرکز سمت راست چارچوب به چشم می‌خورد. سرتاسر تصویر با توده‌های کم‌نور و فراگیری از گاز هیدروژن پوشیده شده که ام۳۱ را نیز در بر گرفته‌اند.
ولی گفتنی است در این تصویر گسترده که توسط اخترشناس، روخلیو برنال آندرئو گرفته شده، همه‌ی ابرهای هیدروژنی کم‌نور و فریبنده‌ای که دیده می‌شود در حقیقت درون کهکشان خودمانند ولی چون در راستای خط دید ما از #کهکشان_زن_در_زنجیر جای دارند، به نظر می‌رسد به این کهکشان نزدیکند.
#صورت_فلکی_ذات‌الکرسی #صورت_فلکی_زن_در_زنجیر
#apod
https://goo.gl/YNKJ1u
—---------------------------------------------—
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2017/03/Sivan2.html
—-------------------------------------------------
به تلگرام یک ستاره در هفت آسمان بپیوندید:
telegram: @onestar_in_sevenskies
«قلب زرد و آبی و نارنجی»
—------------------------
سحابی قلب از چه نیرو می‌گیرد؟
این #سحابی_گسیلشی (نشری) بزرگ که با نام آیسی ۱۸۰۵ نیز شناخته می‌شود، پیکره‌ی کاملش نمایی مانند قلب دارد.
برافروختگی این سحابی -و همچنین شکل ابرهای گاز و غبارش- دستاورد بادها و پرتوهای ستارگان بزرگ و داغ #خوشه_ستاره‌ای نوزاد میلوت ۱۵ در دلش هستند.
در این تصویر تلسکوپی ژرف (با نوردهی بلندمدت)، پرتوهای باریک-باند گسیلیده از اتم‌های هیدروژن، اکسیژن و گوگرد نمایش داده شده. گستردگی این چارچوب در آسمان سیاره‌ی زمین کمی بیش از دو درجه است، یعنی چهار برابر قطر ماه کامل.
این قلب کیهانی ۷۵۰۰ سال نوری دورتر از زمین، در #صورت_فلکی_ذات‌الکرسی یا خداوند اورنگ، ملکه‌ی خودستا و افسانه‌ای اتیوپیا جای دارد.
#apod
https://goo.gl/EScfzJ
—----------------------------------------------
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2017/08/IC1805.html
—-------------------------------------------------
تلگرام یک ستاره در هفت آسمان:
telegram.me/onestar_in_sevenskies
—------------------------
سحابی قلب از چه نیرو می‌گیرد؟
این #سحابی_گسیلشی (نشری) بزرگ که با نام آیسی ۱۸۰۵ نیز شناخته می‌شود، پیکره‌ی کاملش نمایی مانند قلب دارد.
برافروختگی این سحابی -و همچنین شکل ابرهای گاز و غبارش- دستاورد بادها و پرتوهای ستارگان بزرگ و داغ #خوشه_ستاره‌ای نوزاد میلوت ۱۵ در دلش هستند.
در این تصویر تلسکوپی ژرف (با نوردهی بلندمدت)، پرتوهای باریک-باند گسیلیده از اتم‌های هیدروژن، اکسیژن و گوگرد نمایش داده شده. گستردگی این چارچوب در آسمان سیاره‌ی زمین کمی بیش از دو درجه است، یعنی چهار برابر قطر ماه کامل.
این قلب کیهانی ۷۵۰۰ سال نوری دورتر از زمین، در #صورت_فلکی_ذات‌الکرسی یا خداوند اورنگ، ملکه‌ی خودستا و افسانه‌ای اتیوپیا جای دارد.
#apod
https://goo.gl/EScfzJ
—----------------------------------------------
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2017/08/IC1805.html
—-------------------------------------------------
تلگرام یک ستاره در هفت آسمان:
telegram.me/onestar_in_sevenskies
«سحابی پکمن»
—------------—
اگر به درون این ابر کیهانی که به نام ان‌جی‌سی ۲۸۱ خوانده شده نگاه کنید شاید متوجه ستارگان خوشه‌ی باز آیسی ۱۵۹۰ نشوید، ستارگان جوان و پرجرمی که درون خود سحابی به دنیا آمده‌اند و خود آنها هستند که باعث برافروختگی و تابش آن شده‌اند. [پس این یک #سحابی_گسیلشی یا نشری است- م]
پیکره‌های چشم‌نوازی که در این تصویرِ ان‌جی‌سی ۲۸۱ دیده می‌شود، ستون‌های تراشیده شده و گویچه‌های غباریِ چگالی هستند که پرتوها و بادهای نیرومند و پرانرژی ستارگان داغ خوشه آنها را تراشیدهاند و در برابر تابش پشتشان به حالت ضدنور دیده می‌شوند. این ساختارهای غبارآلود اگر به اندازه‌ی کافی دوام بیاورند می‌توانند خودشان جایگاه ستاره‌زایی‌های آینده شوند.
ان‌جی‌سی ۲۸۱ به دلیل نمایی که از کل ساختارش به ذهن می‌آید، به نام "سحابی پکمن" نامیده شده [اینجا دهانش رو به سمت چپ باز شده- م]. این سحابی با حدود ۱۰,۰۰۰ سال نوری فاصله از زمین، در #صورت_فلکی_ذات‌الکرسی یا خداوند اورنگ دیده می‌شود.
این تصویر باکیفیت از همگذاری داده‌های فیلترهای باریک-باند درست شده و تابش اتم‌های هیدروژن، گوگرد، و اکسیژن سحابی را به ترتیب به رنگ‌های سبز، سرخ، و آبی نشان می‌دهد. گستردگی این تصویر در فاصله‌ی برآوردی ان‌جی‌سی ۲۸۱ بیش از ۸۰ سال نوری است.
#عکاسی_نجومی #apod
https://goo.gl/tBG4Gg
—----------------------------------------------
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2017/09/Pacman.html
—-------------------------------------------------
تلگرام یک ستاره در هفت آسمان:
@onestar_in_sevenskies
—------------—
اگر به درون این ابر کیهانی که به نام ان‌جی‌سی ۲۸۱ خوانده شده نگاه کنید شاید متوجه ستارگان خوشه‌ی باز آیسی ۱۵۹۰ نشوید، ستارگان جوان و پرجرمی که درون خود سحابی به دنیا آمده‌اند و خود آنها هستند که باعث برافروختگی و تابش آن شده‌اند. [پس این یک #سحابی_گسیلشی یا نشری است- م]
پیکره‌های چشم‌نوازی که در این تصویرِ ان‌جی‌سی ۲۸۱ دیده می‌شود، ستون‌های تراشیده شده و گویچه‌های غباریِ چگالی هستند که پرتوها و بادهای نیرومند و پرانرژی ستارگان داغ خوشه آنها را تراشیدهاند و در برابر تابش پشتشان به حالت ضدنور دیده می‌شوند. این ساختارهای غبارآلود اگر به اندازه‌ی کافی دوام بیاورند می‌توانند خودشان جایگاه ستاره‌زایی‌های آینده شوند.
ان‌جی‌سی ۲۸۱ به دلیل نمایی که از کل ساختارش به ذهن می‌آید، به نام "سحابی پکمن" نامیده شده [اینجا دهانش رو به سمت چپ باز شده- م]. این سحابی با حدود ۱۰,۰۰۰ سال نوری فاصله از زمین، در #صورت_فلکی_ذات‌الکرسی یا خداوند اورنگ دیده می‌شود.
این تصویر باکیفیت از همگذاری داده‌های فیلترهای باریک-باند درست شده و تابش اتم‌های هیدروژن، گوگرد، و اکسیژن سحابی را به ترتیب به رنگ‌های سبز، سرخ، و آبی نشان می‌دهد. گستردگی این تصویر در فاصله‌ی برآوردی ان‌جی‌سی ۲۸۱ بیش از ۸۰ سال نوری است.
#عکاسی_نجومی #apod
https://goo.gl/tBG4Gg
—----------------------------------------------
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2017/09/Pacman.html
—-------------------------------------------------
تلگرام یک ستاره در هفت آسمان:
@onestar_in_sevenskies
«نگاه هرشل به روح کیهانی»
—-------------------------
"روح ملکه‌ی اتیوپی" ستاره می‌زاید.
در حقیقت، یک منطقه‌ی ستاره‌زایی گسترده به نام سحابی روح وجود دارد که آن را می‌توان در صورت فلکی ملکه‌ی افسانه‌ای اتیوپی، کاسیوپه (ذات‌الکرسی، خداوند اورنگ) مشاهده کرد. کاسیوپه در اسطوره‌های یونان باستان به عنوان همسر خودبین و سرکش پادشاهی شناخته می‌شود که مدت‌ها پیش بر سرزمین‌های بالادست نیل فرمان می‌راند.
سحابی روح (آیسی ۱۸۴۸) زادگاه چندین خوشه‌ی ستاره‌ای باز، و همچنین میزبان یک چشمه‌ی بزرگ پرتوهای رادیویی به نام دبلیو۵، و حباب‌های تهی‌شده‌ی غول‌پیکری است که در اثر وزش بادهای نیرومند از ستارگان جوان و پرجرم پدید آمده‌اند.
فاصله‌ی این #سحابی_گسیلشی (نشری) از زمین ۶۵۰۰ سال نوریست و پهنایش هم به حدود ۱۰۰ سال نوری می‌رسد. معمولا در عکس‌هایی که از سحابی روح گرفته می‌شود، آن را به همراه همسایه‌ی کیهانیش، سحابی قلب (آیسی ۱۸۰۵) می‌بینیم.
این تصویر که جزییاتی چشمگیر از سحابی روح را نشان می‌دهد، توسط تلسکوپ فضایی مدارگرد هرشل و در چندین باند نور #فروسرخ گرفته شده بود.
#apod #صورت_فلکی_ذات‌الکرسی
https://goo.gl/xPFtU2
—----------------------------------------------
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2017/10/IC1848.html
—-------------------------------------------------
تلگرام یک ستاره در هفت آسمان:
@onestar_in_sevenskies
—-------------------------
"روح ملکه‌ی اتیوپی" ستاره می‌زاید.
در حقیقت، یک منطقه‌ی ستاره‌زایی گسترده به نام سحابی روح وجود دارد که آن را می‌توان در صورت فلکی ملکه‌ی افسانه‌ای اتیوپی، کاسیوپه (ذات‌الکرسی، خداوند اورنگ) مشاهده کرد. کاسیوپه در اسطوره‌های یونان باستان به عنوان همسر خودبین و سرکش پادشاهی شناخته می‌شود که مدت‌ها پیش بر سرزمین‌های بالادست نیل فرمان می‌راند.
سحابی روح (آیسی ۱۸۴۸) زادگاه چندین خوشه‌ی ستاره‌ای باز، و همچنین میزبان یک چشمه‌ی بزرگ پرتوهای رادیویی به نام دبلیو۵، و حباب‌های تهی‌شده‌ی غول‌پیکری است که در اثر وزش بادهای نیرومند از ستارگان جوان و پرجرم پدید آمده‌اند.
فاصله‌ی این #سحابی_گسیلشی (نشری) از زمین ۶۵۰۰ سال نوریست و پهنایش هم به حدود ۱۰۰ سال نوری می‌رسد. معمولا در عکس‌هایی که از سحابی روح گرفته می‌شود، آن را به همراه همسایه‌ی کیهانیش، سحابی قلب (آیسی ۱۸۰۵) می‌بینیم.
این تصویر که جزییاتی چشمگیر از سحابی روح را نشان می‌دهد، توسط تلسکوپ فضایی مدارگرد هرشل و در چندین باند نور #فروسرخ گرفته شده بود.
#apod #صورت_فلکی_ذات‌الکرسی
https://goo.gl/xPFtU2
—----------------------------------------------
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2017/10/IC1848.html
—-------------------------------------------------
تلگرام یک ستاره در هفت آسمان:
@onestar_in_sevenskies
«حبابی کوچک در دریای کیهانی»
—---------------------------—
https://goo.gl/dhkQW7
جرم ظریفی که سمت چپ مرکز این میدان گسترده در دریایی کیهانی از ستاره و گاز برافروخته غوطه‌ور است، با عنوان ان‌جی‌سی ۷۶۳۵ رده بندی شده و به نام #سحابی_حباب نیز شناخته می‌شود.
سحابی کوچک حباب توسط بادهایی که از ستارگان بزرگ می‌وزد باد شده و اکنون پهنایی به اندازه‌ی ۱۰ سال نوری پیدا کرده.
این سحابی در میان مجموعه‌ای از ابرهای گاز و غبار میان‌ستاره‌ای، در فاصله‌ی ۱۱ هزار سال نوری زمین، و در مرز صورت‌های فلکی قیفاووس و ذات‌الکرسی جای دارد.
در این چشم‌انداز خیره‌کننده، خوشه‌ی ستاره‌ای باز ام۵۲ را هم می‌بینیم (پایین، سمت چپ) که حدود ۵ هزار سال نوری از زمین غاصله دارد.
بالا، سمت راست سحابی حباب یک منطقه‌ی گسیلشی (نشری) به نام اس‌اچ۲-۱۵۷ جای دارد که به نام سحابی پنجه‌ی گربه نیز شناخته می‌شود.
این تصویر دستاورد ۴۷ ساعت نوردهی‌های باریک-باند و پهن-باند است و حدود ۳ درجه از آسمان سیاره‌ی زمین را می‌پوشاند. این پهنا، در فاصله‌ی برآوردی سحابی حباب هم‌ارز ۵۰۰ سال نوری است.
در همین زمینه:
* سفری خیالی به یک حباب در ژرفای فضا (https://goo.gl/h1iRU9)
#apod #صورت_فلکی_قیفاووس #صورت_فلکی_ذات‌الکرسی
—---------------------------------------—
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2017/10/Bubble.html
—-------------------------------------------------
تلگرام یک ستاره در هفت آسمان:
@onestar_in_sevenskies
—---------------------------—
https://goo.gl/dhkQW7
جرم ظریفی که سمت چپ مرکز این میدان گسترده در دریایی کیهانی از ستاره و گاز برافروخته غوطه‌ور است، با عنوان ان‌جی‌سی ۷۶۳۵ رده بندی شده و به نام #سحابی_حباب نیز شناخته می‌شود.
سحابی کوچک حباب توسط بادهایی که از ستارگان بزرگ می‌وزد باد شده و اکنون پهنایی به اندازه‌ی ۱۰ سال نوری پیدا کرده.
این سحابی در میان مجموعه‌ای از ابرهای گاز و غبار میان‌ستاره‌ای، در فاصله‌ی ۱۱ هزار سال نوری زمین، و در مرز صورت‌های فلکی قیفاووس و ذات‌الکرسی جای دارد.
در این چشم‌انداز خیره‌کننده، خوشه‌ی ستاره‌ای باز ام۵۲ را هم می‌بینیم (پایین، سمت چپ) که حدود ۵ هزار سال نوری از زمین غاصله دارد.
بالا، سمت راست سحابی حباب یک منطقه‌ی گسیلشی (نشری) به نام اس‌اچ۲-۱۵۷ جای دارد که به نام سحابی پنجه‌ی گربه نیز شناخته می‌شود.
این تصویر دستاورد ۴۷ ساعت نوردهی‌های باریک-باند و پهن-باند است و حدود ۳ درجه از آسمان سیاره‌ی زمین را می‌پوشاند. این پهنا، در فاصله‌ی برآوردی سحابی حباب هم‌ارز ۵۰۰ سال نوری است.
در همین زمینه:
* سفری خیالی به یک حباب در ژرفای فضا (https://goo.gl/h1iRU9)
#apod #صورت_فلکی_قیفاووس #صورت_فلکی_ذات‌الکرسی
—---------------------------------------—
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2017/10/Bubble.html
—-------------------------------------------------
تلگرام یک ستاره در هفت آسمان:
@onestar_in_sevenskies
«گل رز "کارولینه هرشل"»
—----------------------------
خوشه‌ی ستاره‌ای ان‌جی‌سی ۷۷۸۹ را در یک بخش پرستاره از کهکشان راه شیری، در راستای #صورت_فلکی_ذات‌الکرسی (خداوند اورنگ) با فاصله‌ای نزدیک به ۸۰۰۰ سال نوری دورتر از زمین می‌توان یافت.
این خوشه که ترکیب ستارگان و فضای تهی به آن نمایی همچون گل سرخ (رُز) داده، در اواخر سده‌ی ۱۸ میلادی در رصدها و کاوش‌های ژرفای فضای کارولینه لوکرشیا هرشل (خواهر ویلیام هرشل) یافته شد و از همین رو به نام "رُز کارولینه" هم شناخته می‌شود.
این خوشه‌ی ستاره‌ایِ باز یا خوشه‌ی ستاره‌ای کهکشانی که بر پایه‌ی برآوردها تنها ۱.۶ میلیارد سال از زندگیش می‌گذرد، سن خود را نیز به نمایش گذاشته است [به دلیل جایگاه خوشه‌های باز در صفحه‌ی کهکشان، به آنها خوشه‌ی ستاره‌ای کهکشانی هم می‌گویند-م].
می‌شود گفت همه‌ی ستارگان آن در یک زمان به دنیا آمده‌اند، ولی درخشان‌ترین و پرجرم‌ترین آنها با سرعت بیشتری سوخت هیدروژن هسته‌‌ی خود را به پایان رسانده‌اند. این ستارگان در روند تکامل و فرگشتشان، از ستارگان رشته‌ی اصلی (مانند خورشید) به چندین غول سرخی تبدیل شده‌اند که در این نمای دوست‌داشتنی، به رنگی مایل به زرد دیده می‌شوند.
اخترشناسان با سنجیدن درخشش و رنگ ستارگان خوشه می‌توانند جرم و در نتیجه سن آنهایی را که تازه گام "رشته‌ی اصلی" را به پایان برده و به "غول سرخ" تبدیل شده‌اند اندازه بگیرند.
رز کارولینه که نزدیک مرکز این نمای تلسکوپی گسترده-میدان دیده می‌شود، بیش از ۵۰ سال نوری پهنا دارد و حدود نیم درجه از آسمان (هم‌ارز اندازه‌ی زاویه‌ای ماه) را می‌پوشاند.
#apod #خوشه_باز
https://goo.gl/JQ57Et
—----------------------------------------------
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2017/11/CarolineRose.html
—-------------------------------------------------
کانال یک ستاره در هفت آسمان:
@onestar_in_sevenskies
—----------------------------
خوشه‌ی ستاره‌ای ان‌جی‌سی ۷۷۸۹ را در یک بخش پرستاره از کهکشان راه شیری، در راستای #صورت_فلکی_ذات‌الکرسی (خداوند اورنگ) با فاصله‌ای نزدیک به ۸۰۰۰ سال نوری دورتر از زمین می‌توان یافت.
این خوشه که ترکیب ستارگان و فضای تهی به آن نمایی همچون گل سرخ (رُز) داده، در اواخر سده‌ی ۱۸ میلادی در رصدها و کاوش‌های ژرفای فضای کارولینه لوکرشیا هرشل (خواهر ویلیام هرشل) یافته شد و از همین رو به نام "رُز کارولینه" هم شناخته می‌شود.
این خوشه‌ی ستاره‌ایِ باز یا خوشه‌ی ستاره‌ای کهکشانی که بر پایه‌ی برآوردها تنها ۱.۶ میلیارد سال از زندگیش می‌گذرد، سن خود را نیز به نمایش گذاشته است [به دلیل جایگاه خوشه‌های باز در صفحه‌ی کهکشان، به آنها خوشه‌ی ستاره‌ای کهکشانی هم می‌گویند-م].
می‌شود گفت همه‌ی ستارگان آن در یک زمان به دنیا آمده‌اند، ولی درخشان‌ترین و پرجرم‌ترین آنها با سرعت بیشتری سوخت هیدروژن هسته‌‌ی خود را به پایان رسانده‌اند. این ستارگان در روند تکامل و فرگشتشان، از ستارگان رشته‌ی اصلی (مانند خورشید) به چندین غول سرخی تبدیل شده‌اند که در این نمای دوست‌داشتنی، به رنگی مایل به زرد دیده می‌شوند.
اخترشناسان با سنجیدن درخشش و رنگ ستارگان خوشه می‌توانند جرم و در نتیجه سن آنهایی را که تازه گام "رشته‌ی اصلی" را به پایان برده و به "غول سرخ" تبدیل شده‌اند اندازه بگیرند.
رز کارولینه که نزدیک مرکز این نمای تلسکوپی گسترده-میدان دیده می‌شود، بیش از ۵۰ سال نوری پهنا دارد و حدود نیم درجه از آسمان (هم‌ارز اندازه‌ی زاویه‌ای ماه) را می‌پوشاند.
#apod #خوشه_باز
https://goo.gl/JQ57Et
—----------------------------------------------
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2017/11/CarolineRose.html
—-------------------------------------------------
کانال یک ستاره در هفت آسمان:
@onestar_in_sevenskies
«بادکنکی در فضا»
—----------------
در این عکس رویارویی یک حباب کیهانی با یک ابر کیهانی را می‌بینیم.
سحابی حباب یا ان‌جی‌سی ۷۶۳۵، از بادهای ستاره‌ای بزرگ به نام بی‌دی+۶۰۲۵۲۲ باد شده که در سمت راست در خود سحابی، و به رنگ آبی دیده می‌شود. در همسایگی آن هم یک ابر مولکولی غول‌آسا زندگی می‌کند که در سمت راست تصویر و به رنگ سرخ دیده می‌شود.
می‌توان گفت در این نقطه‌ی فضا، یک نیروی پایداری‌ناپذیر به شیوه‌ای جالب با یک جرم جابجایی‌ناپذیر رویارو شده. این ابر می‌تواند گسترش حباب گاز را برتابد، ولی نمی‌تواند در برابر تابش داغ و پرانرژی ستاره‌ی مرکزی حباب پایداری کند. پرتوهای این ستاره دمای ناحیه‌های چگال درون ابر مولکولی را بالا برده و به برافروختگی آن انجامیده‌اند.
سحابی #حباب حدود ۱۰ سال نوری گستردگی دارد و بخشی از یک مجموعه‌ی بسیار بزرگ‌تر از ستارگان و پوسته‌هاست.
فاصله‌ی این سحابی از زمین حدود ۱۱ هزار سال نوریست و آن را می‌توان با یک تلسکوپ کوچک در راستای صورت فلکی ملکه‌ی اتیوپی (کاسیوپیا، خداوند اورنگ ذات‌الکرسی) مشاهده کرد.
#صورت_فلکی_ذات‌الکرسی
#apod
https://goo.gl/vAm7yU
—-------------------------------------------------
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2018/02/ap180205.html
—-------------------------------------------------
تلگرام و توییتر یک ستاره در هفت آسمان:
@onestar_in_sevenskies
twitter.com/1star_7sky
—----------------
در این عکس رویارویی یک حباب کیهانی با یک ابر کیهانی را می‌بینیم.
سحابی حباب یا ان‌جی‌سی ۷۶۳۵، از بادهای ستاره‌ای بزرگ به نام بی‌دی+۶۰۲۵۲۲ باد شده که در سمت راست در خود سحابی، و به رنگ آبی دیده می‌شود. در همسایگی آن هم یک ابر مولکولی غول‌آسا زندگی می‌کند که در سمت راست تصویر و به رنگ سرخ دیده می‌شود.
می‌توان گفت در این نقطه‌ی فضا، یک نیروی پایداری‌ناپذیر به شیوه‌ای جالب با یک جرم جابجایی‌ناپذیر رویارو شده. این ابر می‌تواند گسترش حباب گاز را برتابد، ولی نمی‌تواند در برابر تابش داغ و پرانرژی ستاره‌ی مرکزی حباب پایداری کند. پرتوهای این ستاره دمای ناحیه‌های چگال درون ابر مولکولی را بالا برده و به برافروختگی آن انجامیده‌اند.
سحابی #حباب حدود ۱۰ سال نوری گستردگی دارد و بخشی از یک مجموعه‌ی بسیار بزرگ‌تر از ستارگان و پوسته‌هاست.
فاصله‌ی این سحابی از زمین حدود ۱۱ هزار سال نوریست و آن را می‌توان با یک تلسکوپ کوچک در راستای صورت فلکی ملکه‌ی اتیوپی (کاسیوپیا، خداوند اورنگ ذات‌الکرسی) مشاهده کرد.
#صورت_فلکی_ذات‌الکرسی
#apod
https://goo.gl/vAm7yU
—-------------------------------------------------
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2018/02/ap180205.html
—-------------------------------------------------
تلگرام و توییتر یک ستاره در هفت آسمان:
@onestar_in_sevenskies
twitter.com/1star_7sky