«ابرهای یک میلیون ساله»
—----------------------
"سحابی گام" که نامش را از شکارچی ابرهای کیهانی، اخترشناس استرالیایی کالین استنلی گام (۱۹۶۰-۱۹۲۴) گرفته، به اندازه‌ای بزرگ و نزدیک است که عملا به سختی تشخیص داده می‌شود.
در حقیقت، ما تنها حدود ۴۵۰ سال نوری از لبه‌ی جلویی، و ۱۵۰۰ سال نوری از لبه‌ی پشتی این پهنه‌ی گسترده از هیدروژن برافروخته‌ی میان‌ستاره‌ای فاصله داریم.
این تصویر تکرنگ با پهنای +۴۰ درجه، از پیوند عکس‌های گرفته شده در طیف هیدروژن-آلفا درست شده و این منطقه‌ی گسیلشی کم‌نور را بر پس‌زمینه‌ی ستارگان کهکشان راه شیری نشان می‌دهد.
گمان می‌رود این سحابی پیچیده یک #پسماند_ابرنواختر باشد که در پی یک انفجار ابرنواختری در زمانی بیش از یک میلیون سال پدید آمده و در پهنه‌ی صورت‌های فلکی #بادبان و #کشتی‌دُم در آسمان نیمکره‌ی جنوبی پخش و پراکنده شده.
در این تصویر گسترده‌ی چشمگیر همچنین اجرام بسیاری را هم درون خود سحابی گام می‌بینیم، از جمله پسماند ابرنواختر بادبان که سنی بسیار کمتر از خود سحابی گام دارد- حدود ۱۱ هزار سال.
#apod #سحابی_گسیلشی
https://goo.gl/yBgeqD
—-------------------------------------------------
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2018/05/ap180524.html
—-------------------------------------------------
تلگرام و توییتر یک ستاره در هفت آسمان:
@onestar_in_sevenskies
twitter.com/1star_7sky
—----------------------
"سحابی گام" که نامش را از شکارچی ابرهای کیهانی، اخترشناس استرالیایی کالین استنلی گام (۱۹۶۰-۱۹۲۴) گرفته، به اندازه‌ای بزرگ و نزدیک است که عملا به سختی تشخیص داده می‌شود.
در حقیقت، ما تنها حدود ۴۵۰ سال نوری از لبه‌ی جلویی، و ۱۵۰۰ سال نوری از لبه‌ی پشتی این پهنه‌ی گسترده از هیدروژن برافروخته‌ی میان‌ستاره‌ای فاصله داریم.
این تصویر تکرنگ با پهنای +۴۰ درجه، از پیوند عکس‌های گرفته شده در طیف هیدروژن-آلفا درست شده و این منطقه‌ی گسیلشی کم‌نور را بر پس‌زمینه‌ی ستارگان کهکشان راه شیری نشان می‌دهد.
گمان می‌رود این سحابی پیچیده یک #پسماند_ابرنواختر باشد که در پی یک انفجار ابرنواختری در زمانی بیش از یک میلیون سال پدید آمده و در پهنه‌ی صورت‌های فلکی #بادبان و #کشتی‌دُم در آسمان نیمکره‌ی جنوبی پخش و پراکنده شده.
در این تصویر گسترده‌ی چشمگیر همچنین اجرام بسیاری را هم درون خود سحابی گام می‌بینیم، از جمله پسماند ابرنواختر بادبان که سنی بسیار کمتر از خود سحابی گام دارد- حدود ۱۱ هزار سال.
#apod #سحابی_گسیلشی
https://goo.gl/yBgeqD
—-------------------------------------------------
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2018/05/ap180524.html
—-------------------------------------------------
تلگرام و توییتر یک ستاره در هفت آسمان:
@onestar_in_sevenskies
twitter.com/1star_7sky
«در قلب ماکیان»
——————--
ستارهی ابرغول گامای ماکیان در مرکز چلیپای شمالی، اخترگانِ (صورتواره‌ی) آشنای صورت فلکی #ماکیان جای دارد.
این ستارهی درخشان که نام رایجش صدر یا صدر دجاجه است را می‌توانید در میانه‌ی این نمای پرزرق و برق آسمان ببینید، به همراه مجموعه‌ای از ستارگان، ابرهای غبار، و سحابی‌های برافروخته و تابناک که همگی در صفحه‌ی کهکشان راه شیری جای گرفته‌اند.
گستره‌ی این نما در آسمان تقریبا ۴ درجه (هشت برابر قرص کامل ماه) است و #سحابی_گسیلشی آی‌سی ۱۳۱۸ و خوشه‌ی ستاره‌ای بازِ ان‌جی‌سی ۶۹۱۰ را هم در خود جای داده.
سحابی آی‌سی ۱۳۱۸ در سمت چپ گامای ماکیان مانند دو بالِ درخشان کیهانی دیده می‌شود که با رگه‌ی بلندی از غبار تیره از هم جدا شده‌اند و از همین رو به نام سحابی پروانه نیز شناخته می‌شود [با سحابی پروانه (ان‌جی‌سی ۶۳۰۲) فرق دارد-م].
بالا و سمت چپ گامای ماکیان هم ستارگان جوان خوشه‌ی ان‌جی‌سی ۶۹۱۰ را می‌بینیم که هنوز کاملا کنار همند.
ابرغول گامای ماکیان بر پایه‌ی برخی از برآوردها حدود ۱۸۰۰ سال نوری از زمین فاصله دارد ولی فاصله‌ی آی‌سی ۱۳۱۸ و ان‌جی‌سی ۶۹۱۰ از زمین چیزی میان ۲۰۰۰ تا ۵۰۰۰ سال نوری برآورد شده.
#apod
--------------------------------------------------
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2018/08/ap180804.html
---------------------------------------------------
تلگرام و توییتر یک ستاره در هفت آسمان:
@onestar_in_sevenskies
twitter.com/1star_7sky
——————--
ستارهی ابرغول گامای ماکیان در مرکز چلیپای شمالی، اخترگانِ (صورتواره‌ی) آشنای صورت فلکی #ماکیان جای دارد.
این ستارهی درخشان که نام رایجش صدر یا صدر دجاجه است را می‌توانید در میانه‌ی این نمای پرزرق و برق آسمان ببینید، به همراه مجموعه‌ای از ستارگان، ابرهای غبار، و سحابی‌های برافروخته و تابناک که همگی در صفحه‌ی کهکشان راه شیری جای گرفته‌اند.
گستره‌ی این نما در آسمان تقریبا ۴ درجه (هشت برابر قرص کامل ماه) است و #سحابی_گسیلشی آی‌سی ۱۳۱۸ و خوشه‌ی ستاره‌ای بازِ ان‌جی‌سی ۶۹۱۰ را هم در خود جای داده.
سحابی آی‌سی ۱۳۱۸ در سمت چپ گامای ماکیان مانند دو بالِ درخشان کیهانی دیده می‌شود که با رگه‌ی بلندی از غبار تیره از هم جدا شده‌اند و از همین رو به نام سحابی پروانه نیز شناخته می‌شود [با سحابی پروانه (ان‌جی‌سی ۶۳۰۲) فرق دارد-م].
بالا و سمت چپ گامای ماکیان هم ستارگان جوان خوشه‌ی ان‌جی‌سی ۶۹۱۰ را می‌بینیم که هنوز کاملا کنار همند.
ابرغول گامای ماکیان بر پایه‌ی برخی از برآوردها حدود ۱۸۰۰ سال نوری از زمین فاصله دارد ولی فاصله‌ی آی‌سی ۱۳۱۸ و ان‌جی‌سی ۶۹۱۰ از زمین چیزی میان ۲۰۰۰ تا ۵۰۰۰ سال نوری برآورد شده.
#apod
--------------------------------------------------
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2018/08/ap180804.html
---------------------------------------------------
تلگرام و توییتر یک ستاره در هفت آسمان:
@onestar_in_sevenskies
twitter.com/1star_7sky
«دیدار یک دنباله‌دار با قلب و روح آسمان»
---------------------------------------
دنباله‌دار ۲۱پی/ژاکوبینی-زینر این شب‌ها دارد به زمین نزدیک و نزدیک‌تر می‌شود تا در روز ۱۰ سپتامبر ۲۰۱۸ (۱۹ شهریور) با فاصله‌ی ۰.۳۹ یکای نجومی از کنار سیاره‌مان بگذرد. هر یکای نجومی برابر با فاصله‌ی زمین تا خورشیدست، بنابراین ۰.۳۹ یکای نجومی هم‌ارز ۵۸ میلیون کیلومتر خواهد بود که در استاندارد سامانه‌ی خورشیدی فاصله‌ی کمی‌ست، ولی ترسناک نیست.
عکاسان نجومی چندیست این #دنباله‌دار را دنبال می‌کنند و تاکنون عکس‌های زیبا و چشمگیری از نزدیک شدنِ آن گرفته‌اند. در روز ۱۷ اوت میشاییل یاگر از وایزنکرشن اتریش، دنباله‌دار ژاکوبینی-زینر را که داشت از کنار سحابی های گسیلشی قلب و روح در صورت فلکی ذات‌الکرسی (خداوند اورنگ) می‌گذشت به تصویر کشید.
در هفته‌های آینده این دنباله‌دار به قدر روشنایی ۷ (درست زیر آستانه‌ی دید چشم نامسلح) می‌رسد و هدفی خوب برای تلسکوپ‌های آماتور خواهد بود.
در این پیوند (لینک) می‌توانید یک نقشه‌ی سه-بعدی برهم‌کنشی (تعاملی) از مدار ۲۱پی/ژاکوبینی-زینر، و مسیر گذرِ آن از کنار زمین ببینید. این نقشه بر پایه‌ی داده‌های ناسا، جی‌پی‌ال درست شده.
#سحابی_گسیلشی
--------------------------------------------------
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2018/08/21P.html
---------------------------------------------------
تلگرام و توییتر یک ستاره در هفت آسمان:
@onestar_in_sevenskies
twitter.com/1star_7sky
---------------------------------------
دنباله‌دار ۲۱پی/ژاکوبینی-زینر این شب‌ها دارد به زمین نزدیک و نزدیک‌تر می‌شود تا در روز ۱۰ سپتامبر ۲۰۱۸ (۱۹ شهریور) با فاصله‌ی ۰.۳۹ یکای نجومی از کنار سیاره‌مان بگذرد. هر یکای نجومی برابر با فاصله‌ی زمین تا خورشیدست، بنابراین ۰.۳۹ یکای نجومی هم‌ارز ۵۸ میلیون کیلومتر خواهد بود که در استاندارد سامانه‌ی خورشیدی فاصله‌ی کمی‌ست، ولی ترسناک نیست.
عکاسان نجومی چندیست این #دنباله‌دار را دنبال می‌کنند و تاکنون عکس‌های زیبا و چشمگیری از نزدیک شدنِ آن گرفته‌اند. در روز ۱۷ اوت میشاییل یاگر از وایزنکرشن اتریش، دنباله‌دار ژاکوبینی-زینر را که داشت از کنار سحابی های گسیلشی قلب و روح در صورت فلکی ذات‌الکرسی (خداوند اورنگ) می‌گذشت به تصویر کشید.
در هفته‌های آینده این دنباله‌دار به قدر روشنایی ۷ (درست زیر آستانه‌ی دید چشم نامسلح) می‌رسد و هدفی خوب برای تلسکوپ‌های آماتور خواهد بود.
در این پیوند (لینک) می‌توانید یک نقشه‌ی سه-بعدی برهم‌کنشی (تعاملی) از مدار ۲۱پی/ژاکوبینی-زینر، و مسیر گذرِ آن از کنار زمین ببینید. این نقشه بر پایه‌ی داده‌های ناسا، جی‌پی‌ال درست شده.
#سحابی_گسیلشی
--------------------------------------------------
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2018/08/21P.html
---------------------------------------------------
تلگرام و توییتر یک ستاره در هفت آسمان:
@onestar_in_sevenskies
twitter.com/1star_7sky
«روحی که ستاره می‌زاید!»
-------------------------
"روح ملکه‌ی اتیوپی" ستاره می‌زاید.
در حقیقت، یک منطقه‌ی ستاره‌زایی گسترده به نام سحابی روح وجود دارد که آن را می‌توان در صورت فلکی ملکه‌ی افسانه‌ای اتیوپی، کاسیوپه (#ذات‌الکرسی، خداوند اورنگ) مشاهده کرد. کاسیوپه در اسطوره‌های یونان باستان به عنوان همسر خودبین و سرکش پادشاهی شناخته می‌شود که مدت‌ها پیش بر سرزمین‌های بالادست نیل فرمان می‌راند.
سحابی روح (آی‌سی ۱۸۴۸) زادگاه چندین خوشه‌ی ستاره‌ای باز، و همچنین میزبان یک چشمه‌ی بزرگ پرتوهای رادیویی به نام دبلیو۵، و حباب‌های تهی‌شده‌ی غول‌پیکری است که در اثر وزش بادهای نیرومند از ستارگان جوان و پرجرم پدید آمده‌اند.
فاصله‌ی این #سحابی_گسیلشی (نشری) از زمین ۶۵۰۰ سال نوریست و پهنایش هم به حدود ۱۰۰ سال نوری می‌رسد. معمولا در عکس‌هایی که از سحابی روح گرفته می‌شود، آن را به همراه همسایه‌ی کیهانیش، سحابی قلب (آی‌سی ۱۸۰۵) می‌بینیم.
این تصویر از همگذاری سه نوردهی جداگانه در سه رنگ طیفی گوناگون درست شده: رنگ سرخ نور گسیلیده از گاز هیدروژن را نشان می‌دهد، رنگ زرد نور گسیلیده از گوگرد، و رنگ آبی هم نور گسسیلیده از اکسیژن.
#apod
--------------------------------------------------
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2018/08/ap180821.html
---------------------------------------------------
تلگرام و توییتر یک ستاره در هفت آسمان:
@onestar_in_sevenskies
twitter.com/1star_7sky
-------------------------
"روح ملکه‌ی اتیوپی" ستاره می‌زاید.
در حقیقت، یک منطقه‌ی ستاره‌زایی گسترده به نام سحابی روح وجود دارد که آن را می‌توان در صورت فلکی ملکه‌ی افسانه‌ای اتیوپی، کاسیوپه (#ذات‌الکرسی، خداوند اورنگ) مشاهده کرد. کاسیوپه در اسطوره‌های یونان باستان به عنوان همسر خودبین و سرکش پادشاهی شناخته می‌شود که مدت‌ها پیش بر سرزمین‌های بالادست نیل فرمان می‌راند.
سحابی روح (آی‌سی ۱۸۴۸) زادگاه چندین خوشه‌ی ستاره‌ای باز، و همچنین میزبان یک چشمه‌ی بزرگ پرتوهای رادیویی به نام دبلیو۵، و حباب‌های تهی‌شده‌ی غول‌پیکری است که در اثر وزش بادهای نیرومند از ستارگان جوان و پرجرم پدید آمده‌اند.
فاصله‌ی این #سحابی_گسیلشی (نشری) از زمین ۶۵۰۰ سال نوریست و پهنایش هم به حدود ۱۰۰ سال نوری می‌رسد. معمولا در عکس‌هایی که از سحابی روح گرفته می‌شود، آن را به همراه همسایه‌ی کیهانیش، سحابی قلب (آی‌سی ۱۸۰۵) می‌بینیم.
این تصویر از همگذاری سه نوردهی جداگانه در سه رنگ طیفی گوناگون درست شده: رنگ سرخ نور گسیلیده از گاز هیدروژن را نشان می‌دهد، رنگ زرد نور گسیلیده از گوگرد، و رنگ آبی هم نور گسسیلیده از اکسیژن.
#apod
--------------------------------------------------
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2018/08/ap180821.html
---------------------------------------------------
تلگرام و توییتر یک ستاره در هفت آسمان:
@onestar_in_sevenskies
twitter.com/1star_7sky
«بوم کیهانی با رنگ‌های متضاد»
------------------------------
این نمای رنگین کیهانی با رنگ‌های گوناگون و متضادش ستارگان، غبار، و گازهای برافروخته و درخشان پیرامون ان‌جی‌سی ۶۹۱۴ را نشان می‌دهد. این مجموعه سحابی‌های بازتابی با فاصله‌ی حدود ۶۰۰۰ سال نوری از زمین، در راستای صورت فلکی بلندپروازِ شمالی #ماکیان و صفحه‌ی کهکشان راه شیری جای دارند.
در این بوم نقاشی کیهانی هم ابرهای غبار میان‌ستاره‌ای را می‌بینیم که بر زمینه‌ی ستارگان پشتشان به حالت ضدنور و تیره در آمده‌اند، و هم سحابی‌های گسیلشی که از برافروختگی گازهای هیدروژن آنها را سرخ‌فام کرده، و هم سحابی‌های بازتابی آبی‌فامی که از بازتاب نور ستارگان توسط ابرهای غبار پدید آمده‌اند.
پرتوهای فرابنفشِ ستارگان بزرگ، داغ و جوان انجمن ستاره‌ای گسترده‌ی ماکیان اوبی۲ (Cygnus OB2) گازهای هیدروژن اتمی منطقه را یونیده کرده؛ بازپس‌گیری الکترون‌های جدا شده توسط این اتم‌ها، رنگ سرخ ویژه‌ای را به این ابرها داده است.
رنگ آبی سحابی‌های بازتابی این منطقه هم دستاورد بازتاب نور آبی همین ستارگان انجمن ماکیان اوبی۲ از روی ابرهای غبار است.
این چشم‌انداز تلسکوپی میدان به اندازه‌ی حدود ۱ درجه را نشان می دهد که در فاصله‌ی برآوردی ان‌جی‌سی ۶۹۱۴، تقریبا هم‌ارز ۱۰۰ سال نوریست.
#apod #سحابی_گسیلشی #سحابی_بازتابی
--------------------------------------------------
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2018/08/ap180830.html
---------------------------------------------------
تلگرام و توییتر یک ستاره در هفت آسمان:
@onestar_in_sevenskies
twitter.com/1star_7sky
------------------------------
این نمای رنگین کیهانی با رنگ‌های گوناگون و متضادش ستارگان، غبار، و گازهای برافروخته و درخشان پیرامون ان‌جی‌سی ۶۹۱۴ را نشان می‌دهد. این مجموعه سحابی‌های بازتابی با فاصله‌ی حدود ۶۰۰۰ سال نوری از زمین، در راستای صورت فلکی بلندپروازِ شمالی #ماکیان و صفحه‌ی کهکشان راه شیری جای دارند.
در این بوم نقاشی کیهانی هم ابرهای غبار میان‌ستاره‌ای را می‌بینیم که بر زمینه‌ی ستارگان پشتشان به حالت ضدنور و تیره در آمده‌اند، و هم سحابی‌های گسیلشی که از برافروختگی گازهای هیدروژن آنها را سرخ‌فام کرده، و هم سحابی‌های بازتابی آبی‌فامی که از بازتاب نور ستارگان توسط ابرهای غبار پدید آمده‌اند.
پرتوهای فرابنفشِ ستارگان بزرگ، داغ و جوان انجمن ستاره‌ای گسترده‌ی ماکیان اوبی۲ (Cygnus OB2) گازهای هیدروژن اتمی منطقه را یونیده کرده؛ بازپس‌گیری الکترون‌های جدا شده توسط این اتم‌ها، رنگ سرخ ویژه‌ای را به این ابرها داده است.
رنگ آبی سحابی‌های بازتابی این منطقه هم دستاورد بازتاب نور آبی همین ستارگان انجمن ماکیان اوبی۲ از روی ابرهای غبار است.
این چشم‌انداز تلسکوپی میدان به اندازه‌ی حدود ۱ درجه را نشان می دهد که در فاصله‌ی برآوردی ان‌جی‌سی ۶۹۱۴، تقریبا هم‌ارز ۱۰۰ سال نوریست.
#apod #سحابی_گسیلشی #سحابی_بازتابی
--------------------------------------------------
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2018/08/ap180830.html
---------------------------------------------------
تلگرام و توییتر یک ستاره در هفت آسمان:
@onestar_in_sevenskies
twitter.com/1star_7sky
«بخشی از یک پرده میان‌ستاره‌ای»
-------------------------------
این رشته‌های برافروخته و درخشان گازی با نمای زیبا و دلپذیرشان، بخش باختری یک سحابی به نام #سحابی_پرده را پدید آورده‌اند که آسمان سیاره‌ی زمین در صورت فلکی ماکیان را آراسته.
خود سحابی پرده یک پسماند بزرگ ابرنواختر است، یک ابر گسترنده که از انفجار مرگبار ستاره‌ای بزرگ به جا مانده. نور انفجار آن ابرنواختر بیش از ۵۰۰۰ سال پیش به زمین رسیده بود. موج شوک میان ستاره‌ای که در پی این رویداد سهمگین و فاجعه‌بار پدید آمد در فضا به پیش رفت و با برخورد به مواد میان ستاره‌ای، آنها را برانگیخت.
این افروزه‌ها (رشته‌های برافروخته) در واقع بیشتر مانند چین‌هایی در یک برگه هستند که تقریبا از لبه دیده می‌شود، و به گونه‌ی چشمگیری به دو بخش گاز اتمی هیدروژن (سرخ) و اکسیژن (آبی-سبز) تقسیم شده است.
سحابی پرده که به نام حلقه‌ی ماکیان هم شناخته می‌شود حدود ۳ درجه، یا تقریبا ۶ برابر قطر زاویه‌ای ماه کامل را در آسمان می‌پوشاند. با در نظر گرفتن فاصله‌ی برآورد شده‌ی این سحابی از زمین که ۱۵۰۰ سال نوریست، گستردگی‌اش به بیش از ۷۰ سال نوری می‌رسد و پهنای این تصویر دوتکه از بخش باختری آن هم حدود نصف این اندازه می‌شود.
بخش‌های درخشان‌تر در محدوده‌ی باختری سحابی پرده به عنوان سحابی‌هایی جداگانه شناسایی شده‌اند، از جمله سحابی "جاروی جادوگر" (ان‌جی‌سی ۶۹۶۰) در بالای تصویر و سحابی "سه‌گوش پیکرینگ" یا مثلث پیکرینگ (ان‌جی‌سی ۶۹۷۹) زیر و سمت راست مرکز تصویر.
#apod #سحابی_گسیلشی
--------------------------------------------------
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2018/09/ap180906.html
---------------------------------------------------
تلگرام و توییتر یک ستاره در هفت آسمان:
@onestar_in_sevenskies
twitter.com/1star_7sky
-------------------------------
این رشته‌های برافروخته و درخشان گازی با نمای زیبا و دلپذیرشان، بخش باختری یک سحابی به نام #سحابی_پرده را پدید آورده‌اند که آسمان سیاره‌ی زمین در صورت فلکی ماکیان را آراسته.
خود سحابی پرده یک پسماند بزرگ ابرنواختر است، یک ابر گسترنده که از انفجار مرگبار ستاره‌ای بزرگ به جا مانده. نور انفجار آن ابرنواختر بیش از ۵۰۰۰ سال پیش به زمین رسیده بود. موج شوک میان ستاره‌ای که در پی این رویداد سهمگین و فاجعه‌بار پدید آمد در فضا به پیش رفت و با برخورد به مواد میان ستاره‌ای، آنها را برانگیخت.
این افروزه‌ها (رشته‌های برافروخته) در واقع بیشتر مانند چین‌هایی در یک برگه هستند که تقریبا از لبه دیده می‌شود، و به گونه‌ی چشمگیری به دو بخش گاز اتمی هیدروژن (سرخ) و اکسیژن (آبی-سبز) تقسیم شده است.
سحابی پرده که به نام حلقه‌ی ماکیان هم شناخته می‌شود حدود ۳ درجه، یا تقریبا ۶ برابر قطر زاویه‌ای ماه کامل را در آسمان می‌پوشاند. با در نظر گرفتن فاصله‌ی برآورد شده‌ی این سحابی از زمین که ۱۵۰۰ سال نوریست، گستردگی‌اش به بیش از ۷۰ سال نوری می‌رسد و پهنای این تصویر دوتکه از بخش باختری آن هم حدود نصف این اندازه می‌شود.
بخش‌های درخشان‌تر در محدوده‌ی باختری سحابی پرده به عنوان سحابی‌هایی جداگانه شناسایی شده‌اند، از جمله سحابی "جاروی جادوگر" (ان‌جی‌سی ۶۹۶۰) در بالای تصویر و سحابی "سه‌گوش پیکرینگ" یا مثلث پیکرینگ (ان‌جی‌سی ۶۹۷۹) زیر و سمت راست مرکز تصویر.
#apod #سحابی_گسیلشی
--------------------------------------------------
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2018/09/ap180906.html
---------------------------------------------------
تلگرام و توییتر یک ستاره در هفت آسمان:
@onestar_in_sevenskies
twitter.com/1star_7sky
«پیله سرخ ماکیان»
------------------
سحابی پیله در دل خود خوشه‌ای از ستارگان نوزاد و رو به رشد را پنهان کرده. این پیله‌ی کیهانی که بالا، سمت راست دیده می‌شود همچنین دنباله‌ی بلندی از ابرهای غبار تیره‌ی میان‌ستاره‌ای در سمت چپ خود دارد.
#سحابی_گسیلشی زیبای پیله که به نام آی‌سی ۵۱۴۶ نیز شناخته می‌شود، حدود ۱۵ سال نوری گستردگی دارد و به فاصله‌ی حدود ۳۳۰۰ سال نوری از زمین در راستای صورت فلکی شمالی #ماکیان دیده می‌شود.
سحابی پیله هم مانند دیگر مناطق ستاره‌زایی، ابرهای گاز هیدروژنی دارد که از تابش پرانرژی ستارگان داغ و جوان برانگیخته شده و پرتوی سرخ‌فام ویژه‌ای از خود می‌گسیلند، و همچنین مناطقی از غبار در لبه‌ی یک ابر مولکولی تقریبا نادیدنی، که نور ستارگان را به رنگ آبی بازمی‌تابانند.
در حقیقت، ستارهی درخشان نزدیک مرکز این سحابی به احتمال بسیار تنها چند صد هزار سال سن دارد و نه تنها باعث برافروختگی سحابی شده بلکه با پس زدن و پراکندن گاز و غبار ستاره‌زاییِ ابر مولکولی، در آن یک حفره هم پدید آورده است.
این نمای رنگی بسیار ژرف (با نوردهی بلند) از سحابی پیله ویژگی‌های فریبنده‌ای را درون و پیرامون این پرورشگاه غبارآلود ستاره‌ای نشان می‌دهد.
#apod
--------------------------------------------------
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2018/09/ap180919.html
---------------------------------------------------
تلگرام و توییتر یک ستاره در هفت آسمان:
@onestar_in_sevenskies
twitter.com/1star_7sky
------------------
سحابی پیله در دل خود خوشه‌ای از ستارگان نوزاد و رو به رشد را پنهان کرده. این پیله‌ی کیهانی که بالا، سمت راست دیده می‌شود همچنین دنباله‌ی بلندی از ابرهای غبار تیره‌ی میان‌ستاره‌ای در سمت چپ خود دارد.
#سحابی_گسیلشی زیبای پیله که به نام آی‌سی ۵۱۴۶ نیز شناخته می‌شود، حدود ۱۵ سال نوری گستردگی دارد و به فاصله‌ی حدود ۳۳۰۰ سال نوری از زمین در راستای صورت فلکی شمالی #ماکیان دیده می‌شود.
سحابی پیله هم مانند دیگر مناطق ستاره‌زایی، ابرهای گاز هیدروژنی دارد که از تابش پرانرژی ستارگان داغ و جوان برانگیخته شده و پرتوی سرخ‌فام ویژه‌ای از خود می‌گسیلند، و همچنین مناطقی از غبار در لبه‌ی یک ابر مولکولی تقریبا نادیدنی، که نور ستارگان را به رنگ آبی بازمی‌تابانند.
در حقیقت، ستارهی درخشان نزدیک مرکز این سحابی به احتمال بسیار تنها چند صد هزار سال سن دارد و نه تنها باعث برافروختگی سحابی شده بلکه با پس زدن و پراکندن گاز و غبار ستاره‌زاییِ ابر مولکولی، در آن یک حفره هم پدید آورده است.
این نمای رنگی بسیار ژرف (با نوردهی بلند) از سحابی پیله ویژگی‌های فریبنده‌ای را درون و پیرامون این پرورشگاه غبارآلود ستاره‌ای نشان می‌دهد.
#apod
--------------------------------------------------
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2018/09/ap180919.html
---------------------------------------------------
تلگرام و توییتر یک ستاره در هفت آسمان:
@onestar_in_sevenskies
twitter.com/1star_7sky
«غار سرخ و چشم‌انداز رنگینش»
-------------------------------
این نمای رنگین آسمان پهنه‌ای به اندازه‌ی حدود دو قرص کامل ماه (۱ درجه) را از میدان های پرستاره و پر از سحابیِ صفحه‌ی کهکشان راه شیری در صورت فلکی شمالی شاهانه‌ی #قیفاووس می‌پوشاند.
پایین و سمت راست مرکز چارچوب، ناحیه‌ی گسیلشی درخشان و سرخ‌فام شارپلس ۱۵۵ (یا اس‌اچ ۱۵۵) را می‌بینیم که به نام سحابی غار نیز شناخته می‌شود. این سحابی با فاصله‌ی حدود ۲۴۰۰ سال نوری از زمین، نزدیک لبه‌ی ابر مولکولی بزرگِ این منطقه جای دارد .
پهنای این غار کیهانی به حدود ۱۰ سال نوری می‌رسد و دیواره‌های گازی درخشان آن در اثر پرتوی فرابنفش ستارگان داغ و جوان یونیده شده و این چنین برافروخته شده است.
سحابی‌های پرغبار و آبی‌فام بازتابی -مانند وی‌دی‌بی ۱۵۵- در بالا، سمت چپ، و همچنین ابرهای تیره‌ی غبار نیز در این بوم نقاشی میان‌ستاره‌ای فراوان به چشم می‌خورد.
پژوهش‌های دانشمندان نشانه‌های چشمگیرِ دیگری از فرآیند ستاره‌زایی را در این منطقه آشکار کرده، از جمله نقطه‌ی سرخ درخشان هربیگ-هارو ۱۶۸ یا اچ‌اچ ۱۶۸ نزدیک بالا، سمت راست چارچوب. درخشش این جرم هربیگ-هارو ناشی از فواره‌هایی پرانرژی‌ست که دارند از یک ستارهی نوزاد بیرون می‌زنند.
#سحابی_گسیلشی #APOD
--------------------------------------------------
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2018/09/blog-ap180928.html
---------------------------------------------------
تلگرام و توییتر یک ستاره در هفت آسمان:
@onestar_in_sevenskies
twitter.com/1star_7sky
-------------------------------
این نمای رنگین آسمان پهنه‌ای به اندازه‌ی حدود دو قرص کامل ماه (۱ درجه) را از میدان های پرستاره و پر از سحابیِ صفحه‌ی کهکشان راه شیری در صورت فلکی شمالی شاهانه‌ی #قیفاووس می‌پوشاند.
پایین و سمت راست مرکز چارچوب، ناحیه‌ی گسیلشی درخشان و سرخ‌فام شارپلس ۱۵۵ (یا اس‌اچ ۱۵۵) را می‌بینیم که به نام سحابی غار نیز شناخته می‌شود. این سحابی با فاصله‌ی حدود ۲۴۰۰ سال نوری از زمین، نزدیک لبه‌ی ابر مولکولی بزرگِ این منطقه جای دارد .
پهنای این غار کیهانی به حدود ۱۰ سال نوری می‌رسد و دیواره‌های گازی درخشان آن در اثر پرتوی فرابنفش ستارگان داغ و جوان یونیده شده و این چنین برافروخته شده است.
سحابی‌های پرغبار و آبی‌فام بازتابی -مانند وی‌دی‌بی ۱۵۵- در بالا، سمت چپ، و همچنین ابرهای تیره‌ی غبار نیز در این بوم نقاشی میان‌ستاره‌ای فراوان به چشم می‌خورد.
پژوهش‌های دانشمندان نشانه‌های چشمگیرِ دیگری از فرآیند ستاره‌زایی را در این منطقه آشکار کرده، از جمله نقطه‌ی سرخ درخشان هربیگ-هارو ۱۶۸ یا اچ‌اچ ۱۶۸ نزدیک بالا، سمت راست چارچوب. درخشش این جرم هربیگ-هارو ناشی از فواره‌هایی پرانرژی‌ست که دارند از یک ستارهی نوزاد بیرون می‌زنند.
#سحابی_گسیلشی #APOD
--------------------------------------------------
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2018/09/blog-ap180928.html
---------------------------------------------------
تلگرام و توییتر یک ستاره در هفت آسمان:
@onestar_in_sevenskies
twitter.com/1star_7sky
«درون و بیرون سحابی عقاب»
----------------------------
از دور همه چیز مانند یک عقاب دیده می‌شود. ولی به این "سحابی عقاب" که نزدیک‌تر می‌شویم می‌بینیم این منطقه‌ی درخشان در حقیقت پنجره‌ای به مرکز پوسته‌ی تاریک و بزرگ‌تری از غبار کیهانیست.
درون این پنجره، کارگاهی بسیار روشن پدیدار می‌شود که یک خوشه‌ی ستاره‌ایِ باز کامل دارد در آن ساخته می‌شود. ستون‌های بلند و گویچه‌های گِردِ غبار تیره و گاز مولکولی سرد هم هنوز آنجا در کنار ستارگان مانده‌اند.
چندین ستارهی جوان درخشان و آبی با پرتوهای پرانرژی و بادهای خود رشته‌ها و دیواره‌های گاز و غبار باقی‌مانده‌ی پیرامونشان را پس می‌زنند.
#سحابی_گسیلشی عقاب یا ام۱۶ با فاصله‌ی حدود ۶۵۰۰ سال نوری از ما، پهنایی نزدیک به ۲۰ سال نوری دارد و آن را می‌توان با یک دوربین دوچشمی در صورت فلکی #مار مشاهده کرد.
این عکس دستاورد یک تصویربرداری ۲۵ ساعته است و از پیوند سه رنگ که نمایانگر گسیلش‌های گوگرد (رنگ سرخ)، هیدروژن (زرد)، و اکسیژن (آبی) بوده درست شده است.
#apod
--------------------------------------------------
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2018/10/ap181015.html
---------------------------------------------------
تلگرام و توییتر یک ستاره در هفت آسمان:
@onestar_in_sevenskies
twitter.com/1star_7sky
----------------------------
از دور همه چیز مانند یک عقاب دیده می‌شود. ولی به این "سحابی عقاب" که نزدیک‌تر می‌شویم می‌بینیم این منطقه‌ی درخشان در حقیقت پنجره‌ای به مرکز پوسته‌ی تاریک و بزرگ‌تری از غبار کیهانیست.
درون این پنجره، کارگاهی بسیار روشن پدیدار می‌شود که یک خوشه‌ی ستاره‌ایِ باز کامل دارد در آن ساخته می‌شود. ستون‌های بلند و گویچه‌های گِردِ غبار تیره و گاز مولکولی سرد هم هنوز آنجا در کنار ستارگان مانده‌اند.
چندین ستارهی جوان درخشان و آبی با پرتوهای پرانرژی و بادهای خود رشته‌ها و دیواره‌های گاز و غبار باقی‌مانده‌ی پیرامونشان را پس می‌زنند.
#سحابی_گسیلشی عقاب یا ام۱۶ با فاصله‌ی حدود ۶۵۰۰ سال نوری از ما، پهنایی نزدیک به ۲۰ سال نوری دارد و آن را می‌توان با یک دوربین دوچشمی در صورت فلکی #مار مشاهده کرد.
این عکس دستاورد یک تصویربرداری ۲۵ ساعته است و از پیوند سه رنگ که نمایانگر گسیلش‌های گوگرد (رنگ سرخ)، هیدروژن (زرد)، و اکسیژن (آبی) بوده درست شده است.
#apod
--------------------------------------------------
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2018/10/ap181015.html
---------------------------------------------------
تلگرام و توییتر یک ستاره در هفت آسمان:
@onestar_in_sevenskies
twitter.com/1star_7sky
«اشباح سرخ و آبی در آسمان»
----------------------------
لبه‌های روشن و پیکره‌های شناور در این عکس، نمایی مانند اشباح را در مقیاس کیهانی ساخته‌اند.
این چشم‌انداز تلسکوپی رنگین، بخشی از محدوده‌ی صورت فلکی خداوند اورنگ (#ذات‌الکرسی) را نشان می‌دهد و در آن ابرهایی که به پشت جاروب شده و به شکل دنباله‌دار در آمده‌اند به نام‌های آی‌سی ۵۹ (چپ) و آی‌سی ۶۳ را می‌بینیم.
فاصله‌ی این دو ابر از ما حدود ۶۰۰ سال نوریست و دارند در اثر پرتوهای پرانرژی ستارهی داغ و درخشان گاما ذات‌الکرسی به آرامی محو و ناپدید می‌گردد. این ستاره تنها ۳ یا ۴ سال نوری از سحابی‌ها فاصله دارد و درست بیرون از لبه‌ی این چارچوب، بالا سمت راست جای دارد.
آی‌سی ۶۳ که کمی به گاما ذات‌الکرسی نزدیک‌تر است بیشتر به رنگ سرخ تابش هیدروژن آلفا دیده می‌شود. این رنگ، نماد اتم‌های هیدروژنیست که در اثر تابش پرتوی فرابنفش ستاره، یونیده شده و با گرفتن دوباره‌ی تک الکترون خود و بازگشت به تراز پایین‌تر انرژ
آی‌سی ۵۹، دورتر از ستاره، تابش هیدروژن-آلفای کمتری دارد ولی تابش آبی‌رنگ بیشتری دارد که نماد ویژه‌ی بازتاب نور ستارهی گاما ذات‌الکرسی از روی غبارهای این سحابی است.
این چشم‌انداز در آسمان حدود یک درجه را می‌پوشاند که بر پایه‌ی فاصله‌ی برآورد شده این ابرها هم‌ارز ۱۰ سال نوریست.
#سحابی_گسیلشی #سحابی_بازتابی
--------------------------------------------------
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2018/10/ap181026.html
---------------------------------------------------
تلگرام و توییتر یک ستاره در هفت آسمان:
@onestar_in_sevenskies
twitter.com/1star_7sky
----------------------------
لبه‌های روشن و پیکره‌های شناور در این عکس، نمایی مانند اشباح را در مقیاس کیهانی ساخته‌اند.
این چشم‌انداز تلسکوپی رنگین، بخشی از محدوده‌ی صورت فلکی خداوند اورنگ (#ذات‌الکرسی) را نشان می‌دهد و در آن ابرهایی که به پشت جاروب شده و به شکل دنباله‌دار در آمده‌اند به نام‌های آی‌سی ۵۹ (چپ) و آی‌سی ۶۳ را می‌بینیم.
فاصله‌ی این دو ابر از ما حدود ۶۰۰ سال نوریست و دارند در اثر پرتوهای پرانرژی ستارهی داغ و درخشان گاما ذات‌الکرسی به آرامی محو و ناپدید می‌گردد. این ستاره تنها ۳ یا ۴ سال نوری از سحابی‌ها فاصله دارد و درست بیرون از لبه‌ی این چارچوب، بالا سمت راست جای دارد.
آی‌سی ۶۳ که کمی به گاما ذات‌الکرسی نزدیک‌تر است بیشتر به رنگ سرخ تابش هیدروژن آلفا دیده می‌شود. این رنگ، نماد اتم‌های هیدروژنیست که در اثر تابش پرتوی فرابنفش ستاره، یونیده شده و با گرفتن دوباره‌ی تک الکترون خود و بازگشت به تراز پایین‌تر انرژ
آی‌سی ۵۹، دورتر از ستاره، تابش هیدروژن-آلفای کمتری دارد ولی تابش آبی‌رنگ بیشتری دارد که نماد ویژه‌ی بازتاب نور ستارهی گاما ذات‌الکرسی از روی غبارهای این سحابی است.
این چشم‌انداز در آسمان حدود یک درجه را می‌پوشاند که بر پایه‌ی فاصله‌ی برآورد شده این ابرها هم‌ارز ۱۰ سال نوریست.
#سحابی_گسیلشی #سحابی_بازتابی
--------------------------------------------------
برای دیدن پیوندها، می توانید این مطلب را در خود وبلاگ بخوانید:
http://www.1star7sky.com/2018/10/ap181026.html
---------------------------------------------------
تلگرام و توییتر یک ستاره در هفت آسمان:
@onestar_in_sevenskies
twitter.com/1star_7sky
