#یادداشتهای_پریشانی
در بیان نسبت پیشرفت و نقد
بسیار واضح و ساده گفته اند: روح مدرنیته #نقد است.
به سبب ایرادهای مهیب آنچه مدرنیته مینامند دراینجا از #پیشرفت استفاده میکنم.
پیشرفت هر انسان یا جامعه و اجتماعی نسبتی تمام با نقد و انتقاد دارد .وقتی بتوانید ساز و کارها و نحوه ی فرادست نشستن صاحب منصبان تصمیم گیر و‌موثر را نقد کنید یا مبانی و شیوه های تولید، ارائه و توژیع قدرت را بشناسید و نقد کنید یا روش ، چگونگی، چرایی و کیفیت تولید ثروت و قدرت از طریق ارائه ی کالاهای مصرفی انسان ( فکر و خیال و وهم و علم و هنر و خوراک و پوشاک و اموزش و ... همه دارند تولید ارائه میشوند) را به چالش بکشید و... پیشرفت پدید می آید.
و واضح است که نقد دقیقا مبتنی است بر #غنا . یعنی وقتی دل و سرتان پر بود از داده ها و آورده های آن هم درست و منطقی میتوانیدزیر و بم آنچه را که هست خوب بشناسید و معایب و نقایص و نقایضش را بگویید و تازه انقدر دارا و توانگر نیز باشید که چشم انداز نسبی بهتر شدن را نشان دهید.
این غنای فکری و حسی البته ربطی وثیق با ثروت مادی و رفاه فردی و اجتماعی دارد که برهیچ کس پوشیده نیست.
حال به گمانم میتوان یکی از اصلی ترین علل وجود و تداوم وضع موجود سده ی اخیر ایران را نشان داد .
جامعه و اجتماع بیمار ما بویژه در عرصه های قدرت و ثروت و سیاست و... راس نشینان آنها خوب می دانند بر اساس یک چرخه ی معیوب اهریمنی بالا نشین شده اند. منابع افزایش ثروت و قدرت و نتیجتا بالا رفتن، در ایران استخراج است و دلالی و رانت و سرسپردگی و شعبده و... نه تولید و کار و ارائه ی سازه مند و متناسب کالا ( در همه ی معناهایش) این است که صاحبان قدرت از هر راهی برای جلوگیری از نقد استفاده می کنند. و عام ترین راه گسترش فقر و فساد است. جلوگیری از غنا و تقسیم ناعادلانه ی ثروت ( در تمامی شکلهایش) جامعه ای می سازد با خیل عظیمی از سروپا برهنگان . در صد مهیب باشندگان زیر خط فقر، درگیر گذران امروز وامشبند و درصد قلیل شکم فربگان ،سرشان و دلشان فقیر مطلق است.
جامعه ی تباه دارای طبقات نیست، دارای یک طبقه است و آن طبقه ی فقیر است. فقط شکل این فقر فرق دارد. فئة کثیرة جیب و جام تهی دارند و فئة قلیلة سر و جان خالی. در این #وضع ، حال #دروغ را بیفزایید و بپاشید بر سر و روی چنین جامعه ای .محصول این دروغهای پیاپی باز هم ایجاد تاریکی و ابهام خواهد بود ابهامی که دشمن و قاتل ذاتی نقد است.
اگر نخبگان و خواص بتوانند از چنگال اهریمن فقر که موت الاحمر است بگریزند و خود را برسانند ربوه ای و قله ای بالای این دمشق ویران شده زیر نگاهشان شهری تیره لمیده که نه خیابانش هویداست نه ساختمانش نه کوچه هایش نه محله هایش ... چنان زیر و زبر و بالا و پایین این دمشق_بی_عشق جابجا شده یا جابجا جلوه میکند که ببیننده ی بیچاره دچار جنون میشود و نهایتا مستاصل ... این است که میبینیم اکثر نقدهای ارائه شده در حوزه های مختلف جامعه ی ما به نحوی از انحا نقصهای مهیب مفهومی/ معنایی، صوری/شکلی و راهکاری/راهبردی و.. دارند که طبیعتا هر نقد برآمده از محیط و داده های عام محیطی به اضافه ی توانهای خاص یک منتقد است. که فردیتش می خوانم.
آری آنانکه بر صدر نشسته اند چندین سده است که آگاهانه یا غریزتا دریافته اند که #ابهام قاتل نقد و سد بزرگ پیشرفت است. این لنگ و لوکان بی مایه و پایه نیک نیدانند در جهان و جامعه ی متحول پیش رونده هیچ جایی ندارند پس تمام تلاششان را براین استوار میکنند که چرخ پیشرفت نچرخد . چگونه نچرخد؟ با طالع نشدن خورشید نقد . چگونه طالع نشود آن خورشید. با گسترش و تعمیق فقر در همه ی شکلهایش . فقری که زاینده ی فساد است چون برای پر کردن جیب و جام و سر و دل باید رفت سراغ راههای باز؛ رانت و نسبت و نسب و دلالی و خرید مدرک و بزک و دوزک دکتری ودفتر ومطب بالاشهری و... و نهایتا طبقه ی واحده ای ساخت که علی الظاهر همه چیز دارد ولی فقیر است و مستضعف...
باری این بخشی از نسبت پیشرفت است با فقر و دروغ و ابهام ... چیزهایی که #نقد را یا در نطفه خفه میکنند یا فرزندی نارس و معلول نی زایند تا خوراک همان اژیدهاک فقری شود که توله ی بزرگش کفر است...
@niyazestanbarani
🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹
در بیان نسبت پیشرفت و نقد
بسیار واضح و ساده گفته اند: روح مدرنیته #نقد است.
به سبب ایرادهای مهیب آنچه مدرنیته مینامند دراینجا از #پیشرفت استفاده میکنم.
پیشرفت هر انسان یا جامعه و اجتماعی نسبتی تمام با نقد و انتقاد دارد .وقتی بتوانید ساز و کارها و نحوه ی فرادست نشستن صاحب منصبان تصمیم گیر و‌موثر را نقد کنید یا مبانی و شیوه های تولید، ارائه و توژیع قدرت را بشناسید و نقد کنید یا روش ، چگونگی، چرایی و کیفیت تولید ثروت و قدرت از طریق ارائه ی کالاهای مصرفی انسان ( فکر و خیال و وهم و علم و هنر و خوراک و پوشاک و اموزش و ... همه دارند تولید ارائه میشوند) را به چالش بکشید و... پیشرفت پدید می آید.
و واضح است که نقد دقیقا مبتنی است بر #غنا . یعنی وقتی دل و سرتان پر بود از داده ها و آورده های آن هم درست و منطقی میتوانیدزیر و بم آنچه را که هست خوب بشناسید و معایب و نقایص و نقایضش را بگویید و تازه انقدر دارا و توانگر نیز باشید که چشم انداز نسبی بهتر شدن را نشان دهید.
این غنای فکری و حسی البته ربطی وثیق با ثروت مادی و رفاه فردی و اجتماعی دارد که برهیچ کس پوشیده نیست.
حال به گمانم میتوان یکی از اصلی ترین علل وجود و تداوم وضع موجود سده ی اخیر ایران را نشان داد .
جامعه و اجتماع بیمار ما بویژه در عرصه های قدرت و ثروت و سیاست و... راس نشینان آنها خوب می دانند بر اساس یک چرخه ی معیوب اهریمنی بالا نشین شده اند. منابع افزایش ثروت و قدرت و نتیجتا بالا رفتن، در ایران استخراج است و دلالی و رانت و سرسپردگی و شعبده و... نه تولید و کار و ارائه ی سازه مند و متناسب کالا ( در همه ی معناهایش) این است که صاحبان قدرت از هر راهی برای جلوگیری از نقد استفاده می کنند. و عام ترین راه گسترش فقر و فساد است. جلوگیری از غنا و تقسیم ناعادلانه ی ثروت ( در تمامی شکلهایش) جامعه ای می سازد با خیل عظیمی از سروپا برهنگان . در صد مهیب باشندگان زیر خط فقر، درگیر گذران امروز وامشبند و درصد قلیل شکم فربگان ،سرشان و دلشان فقیر مطلق است.
جامعه ی تباه دارای طبقات نیست، دارای یک طبقه است و آن طبقه ی فقیر است. فقط شکل این فقر فرق دارد. فئة کثیرة جیب و جام تهی دارند و فئة قلیلة سر و جان خالی. در این #وضع ، حال #دروغ را بیفزایید و بپاشید بر سر و روی چنین جامعه ای .محصول این دروغهای پیاپی باز هم ایجاد تاریکی و ابهام خواهد بود ابهامی که دشمن و قاتل ذاتی نقد است.
اگر نخبگان و خواص بتوانند از چنگال اهریمن فقر که موت الاحمر است بگریزند و خود را برسانند ربوه ای و قله ای بالای این دمشق ویران شده زیر نگاهشان شهری تیره لمیده که نه خیابانش هویداست نه ساختمانش نه کوچه هایش نه محله هایش ... چنان زیر و زبر و بالا و پایین این دمشق_بی_عشق جابجا شده یا جابجا جلوه میکند که ببیننده ی بیچاره دچار جنون میشود و نهایتا مستاصل ... این است که میبینیم اکثر نقدهای ارائه شده در حوزه های مختلف جامعه ی ما به نحوی از انحا نقصهای مهیب مفهومی/ معنایی، صوری/شکلی و راهکاری/راهبردی و.. دارند که طبیعتا هر نقد برآمده از محیط و داده های عام محیطی به اضافه ی توانهای خاص یک منتقد است. که فردیتش می خوانم.
آری آنانکه بر صدر نشسته اند چندین سده است که آگاهانه یا غریزتا دریافته اند که #ابهام قاتل نقد و سد بزرگ پیشرفت است. این لنگ و لوکان بی مایه و پایه نیک نیدانند در جهان و جامعه ی متحول پیش رونده هیچ جایی ندارند پس تمام تلاششان را براین استوار میکنند که چرخ پیشرفت نچرخد . چگونه نچرخد؟ با طالع نشدن خورشید نقد . چگونه طالع نشود آن خورشید. با گسترش و تعمیق فقر در همه ی شکلهایش . فقری که زاینده ی فساد است چون برای پر کردن جیب و جام و سر و دل باید رفت سراغ راههای باز؛ رانت و نسبت و نسب و دلالی و خرید مدرک و بزک و دوزک دکتری ودفتر ومطب بالاشهری و... و نهایتا طبقه ی واحده ای ساخت که علی الظاهر همه چیز دارد ولی فقیر است و مستضعف...
باری این بخشی از نسبت پیشرفت است با فقر و دروغ و ابهام ... چیزهایی که #نقد را یا در نطفه خفه میکنند یا فرزندی نارس و معلول نی زایند تا خوراک همان اژیدهاک فقری شود که توله ی بزرگش کفر است...
@niyazestanbarani
🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹