هنر زندگی ژاپنی: وابیسابی (مشاهدۀ زیبایی در کاستی و پذیرش فناپذیری زندگی)
از آنجا که زندگی مملو از بیثباتی است،
باید رویدادهای امروز را چنانکه گویی فردایی وجود ندارد در قلب خویش حک کنیم. (سن نو ریکیو)
وابیسابی
«وابی» به معنای ساده، بیآلایش، سکون و سکوت است. برای مثال، خصیصۀ وابی را میتوان در طراحی مینیمال داخلی، در صرفهجویی و در زمانهایی بیابید که در طبیعت خلوت کردهاید. «سابی» کشف زیبایی و ویژگی خاص در اشیایی کهنه و قدیمی است؛ این ویژگی را میتوان در عطف کتابی یافت که در اثر بازوبستهشدن ترک خورده، یا در درختی که در سنین کهنسالی پرپیچ و گره است.
اگرچه تعریف خاصی وجود ندارد، اما در اصل وابیسابی کشف زیبایی در کاستی و نقص است؛ پذیرش این موضوع که همهچیز در زندگی، گذرا و همواره درحال تغییر است. وابیسابی بهمعنای کشف زیبایی در چیزهای ساده، بیآلایش و حقیر، و همچنین در چیزهایی است که به ارتباطشان با طبیعت و سرگذشتشان اشاره دارد.
فلسفۀ وابیسابی ارتباط عمیقی با بودیسم دارد. بودیسم تعلیمدهندۀ سه ویژگی است: ناپایداری، رنج و این اندیشه که هیچ خودِ دائمی و تغییرناپذیری وجود ندارد. وابیسابی نیز روشی برای تداعی این تعالیم است.
کشف زیبایی در اشیایی که در آن نشانههایی از سن و تجربه وجود دارد، راهی برای پذیرش رنج است. با کنار آمدن با این واقعیت که خود ما نیز دگرگونپذیر و متغیر هستیم، همواره ناقص و ناکاملیم، میتوانیم بپذیریم که چیزی بهعنوان «خودِ» همیشگی یا عینی وجود ندارد. بنابراین، وابیسابی نهتنها به ما کمک میکند تا راه وجودی خود را در جهان هستی درک کنیم، بلکه به ما این امکان را میدهد تا احساس حقیقت و صلح را کشف کنیم.
وابیسابی میتواند به ما در تغییر نوع نگاهمان به جهان و نحوۀ درک جایگاهمان در آن کمک کند. این نوع نگاه میتواند ما را بهسوی لحظات شادمانی، شعف و رضایت سوق دهد.
🪷پذیرش خود
ما میتوانیم خودمان و همۀ عادات عجیبمان را بپذیریم، زیرا ما دارای کاستی و نقص هستیم. «کاستی» اصطلاح منفی نیست: بلکه صرفاً اصطلاح صادقانه و توصیفی است که نشان میدهد اوضاع همواره درحال پیشرفت و تغییر است.
🪷رو به سوی کمال
هرآنچه که برای آن تلاش میکنید ـ شغل، خانه، محبوبیت خود ـ میل به کمال است. رسیدن به کمال غیرممکن است، زیرا این بدان معناست که چیزی تمام شده است، درحالیکه هیچچیز تمامشدنی نیست. زندگی همواره دارای کاستی و نقص خواهد بود.
🪷عادتِ شادمانی
همین که شروع به دیدن زیبایی میکنید، به عادت تبدیل میشود. شما با لحظات شادمانی وفق مییابید و کاملاً قادر خواهید بود به آن لحظات توجه کنید. توانایی درک این لحظات کوچک به شما کمک میکند تا نسبت به مکانی که هستید سپاسگزار باشید و جهان را با دید مثبتتری مشاهده کنید.
🪷چشمانداز جدید
هیچچیز همیشگی نیست، حتّی شکست یا نومیدی. وابیسابی به ما کمک میکند تا شکست را بهمثابۀ اتفاقی که رخداده، و میتوان از آن گذشت، درنظر بگیریم، نه وزنهای که تا ابد ما را به سمت پایین میکشد.
🪷مقاومت
وابیسابی به ما کمک میکند تا مقام باشیم. اگر بتوانیم بپذیریم که همهچیز تغییر میکند، آنگاه از تغییر آنها کمتر شوکه میشویم. بهجای آنکه اجازه دهید تغییرات شما را سرنگون کند، میتوانید با آنها کنار بیاید.
وابیسابی میتواند نحوۀ نگرش روابط ما با دیگران را تغییر دهد و به ما کمک کند تا برای آنها ارزش بیشتری قائل شویم. روابط از میان خواهند رفت و همواره ثابت نخواهند بود، بنابراین از زمان اکنون و لحظات خوشی که دارید لذّت ببرید.
ضربالمثل ژاپنی: شاخۀ بامبویی که خم میشود از بلوطی که مقاومت میکند قویتر است.
#کتاب_خوانی
#هنر_زندگی_ژاپنی
از آنجا که زندگی مملو از بیثباتی است،
باید رویدادهای امروز را چنانکه گویی فردایی وجود ندارد در قلب خویش حک کنیم. (سن نو ریکیو)
وابیسابی
«وابی» به معنای ساده، بیآلایش، سکون و سکوت است. برای مثال، خصیصۀ وابی را میتوان در طراحی مینیمال داخلی، در صرفهجویی و در زمانهایی بیابید که در طبیعت خلوت کردهاید. «سابی» کشف زیبایی و ویژگی خاص در اشیایی کهنه و قدیمی است؛ این ویژگی را میتوان در عطف کتابی یافت که در اثر بازوبستهشدن ترک خورده، یا در درختی که در سنین کهنسالی پرپیچ و گره است.
اگرچه تعریف خاصی وجود ندارد، اما در اصل وابیسابی کشف زیبایی در کاستی و نقص است؛ پذیرش این موضوع که همهچیز در زندگی، گذرا و همواره درحال تغییر است. وابیسابی بهمعنای کشف زیبایی در چیزهای ساده، بیآلایش و حقیر، و همچنین در چیزهایی است که به ارتباطشان با طبیعت و سرگذشتشان اشاره دارد.
فلسفۀ وابیسابی ارتباط عمیقی با بودیسم دارد. بودیسم تعلیمدهندۀ سه ویژگی است: ناپایداری، رنج و این اندیشه که هیچ خودِ دائمی و تغییرناپذیری وجود ندارد. وابیسابی نیز روشی برای تداعی این تعالیم است.
کشف زیبایی در اشیایی که در آن نشانههایی از سن و تجربه وجود دارد، راهی برای پذیرش رنج است. با کنار آمدن با این واقعیت که خود ما نیز دگرگونپذیر و متغیر هستیم، همواره ناقص و ناکاملیم، میتوانیم بپذیریم که چیزی بهعنوان «خودِ» همیشگی یا عینی وجود ندارد. بنابراین، وابیسابی نهتنها به ما کمک میکند تا راه وجودی خود را در جهان هستی درک کنیم، بلکه به ما این امکان را میدهد تا احساس حقیقت و صلح را کشف کنیم.
وابیسابی میتواند به ما در تغییر نوع نگاهمان به جهان و نحوۀ درک جایگاهمان در آن کمک کند. این نوع نگاه میتواند ما را بهسوی لحظات شادمانی، شعف و رضایت سوق دهد.
🪷پذیرش خود
ما میتوانیم خودمان و همۀ عادات عجیبمان را بپذیریم، زیرا ما دارای کاستی و نقص هستیم. «کاستی» اصطلاح منفی نیست: بلکه صرفاً اصطلاح صادقانه و توصیفی است که نشان میدهد اوضاع همواره درحال پیشرفت و تغییر است.
🪷رو به سوی کمال
هرآنچه که برای آن تلاش میکنید ـ شغل، خانه، محبوبیت خود ـ میل به کمال است. رسیدن به کمال غیرممکن است، زیرا این بدان معناست که چیزی تمام شده است، درحالیکه هیچچیز تمامشدنی نیست. زندگی همواره دارای کاستی و نقص خواهد بود.
🪷عادتِ شادمانی
همین که شروع به دیدن زیبایی میکنید، به عادت تبدیل میشود. شما با لحظات شادمانی وفق مییابید و کاملاً قادر خواهید بود به آن لحظات توجه کنید. توانایی درک این لحظات کوچک به شما کمک میکند تا نسبت به مکانی که هستید سپاسگزار باشید و جهان را با دید مثبتتری مشاهده کنید.
🪷چشمانداز جدید
هیچچیز همیشگی نیست، حتّی شکست یا نومیدی. وابیسابی به ما کمک میکند تا شکست را بهمثابۀ اتفاقی که رخداده، و میتوان از آن گذشت، درنظر بگیریم، نه وزنهای که تا ابد ما را به سمت پایین میکشد.
🪷مقاومت
وابیسابی به ما کمک میکند تا مقام باشیم. اگر بتوانیم بپذیریم که همهچیز تغییر میکند، آنگاه از تغییر آنها کمتر شوکه میشویم. بهجای آنکه اجازه دهید تغییرات شما را سرنگون کند، میتوانید با آنها کنار بیاید.
وابیسابی میتواند نحوۀ نگرش روابط ما با دیگران را تغییر دهد و به ما کمک کند تا برای آنها ارزش بیشتری قائل شویم. روابط از میان خواهند رفت و همواره ثابت نخواهند بود، بنابراین از زمان اکنون و لحظات خوشی که دارید لذّت ببرید.
ضربالمثل ژاپنی: شاخۀ بامبویی که خم میشود از بلوطی که مقاومت میکند قویتر است.
#کتاب_خوانی
#هنر_زندگی_ژاپنی
#هنر_زندگی
همیشه خلاق باش، و از بدترین، بهترین را بساز؛ من به این می گویم: هنر زندگی.
اگر آدم تمام لحظات و مراحل زندگی اش را صرف خلق زیبایی، عشق و شادی بکند، مرگ به نقطه ی اوج زندگی او تبدیل خواهد شد.
مرگ او زشت، آنطور که هر روز برای همه اتفاق می افتد نخواهد بود.
اگر مرگ زشت باشد، بدین معنی ست که تمام زندگی بیهوده تلف شده بوده است.
در هستی همه چیز یکی و یکسان است عصاره ی کل فلسفه و تعالیم بودا چنین بود:
"بزرگ و کوچک و مهم و غیر مهم وجود ندارد؛"
این برداشت و تعابیر انسانهاست که به این عبارت ها موجودیت می بخشد.
با مراقبه شروع کن و شاهد رشد و شکوفایی سکوت، زیبایی، شادی، رهایی و حساسیت درونت باش.
هر چه از مراقبه بدست می آوری، سعی کن به زندگی روزمره انتقال دهی.
آن را با دیگران تقسیم کن،
زیرا هر چه را تقسیم کنی به زودی فزونی می یابد،
پس حساس و مراقب باش که چه چیز را تقسیم می کنی.
و زمانی که به نقطه ی مرگ رسیدی، متوجه خواهی شد که مرگ وجود ندارد. تو می توانی با دنیا وداع کنی، بدون اینکه نیازی به اشک غم باشد. شاید اشک شادی ولی اشک غم نه،
و این قصه و فسانه و آرمان نیست،
این چیزیست که آن را از ما گرفته اند، چیزی که همین جاست، دور نیست،
آرزو و حسرت نیست.
واقعیت لحظه لحظه هایی ست که در آن حضور نداریم.
ولی برای رسیدن به چنین مرحله ای، باید #معصومیت_و_مراقبه را عنوان نقطه ی شروع قرار دهی.
زندگی زندان نیست، زندگی مجازات نیست. زندگی یک پاداش است و به آنهایی تقدیم می شود که لیاقتش را دارند . این حق توست که از زندگی لذت ببری؛ اگر اینکار را نکنی، گناه کرده ای. اگر جهان هستی را همانگونه که یافته ای ترک کنی و آن را زیباتر نسازی، بر علیه آن کار کرده ای.
قبل از اینکه آن را ترک کنی، آن را اندکی شادتر، زیباتر و دلپذیرتر ساز
#اشو
#عشق_رقص_زندگی
همیشه خلاق باش، و از بدترین، بهترین را بساز؛ من به این می گویم: هنر زندگی.
اگر آدم تمام لحظات و مراحل زندگی اش را صرف خلق زیبایی، عشق و شادی بکند، مرگ به نقطه ی اوج زندگی او تبدیل خواهد شد.
مرگ او زشت، آنطور که هر روز برای همه اتفاق می افتد نخواهد بود.
اگر مرگ زشت باشد، بدین معنی ست که تمام زندگی بیهوده تلف شده بوده است.
در هستی همه چیز یکی و یکسان است عصاره ی کل فلسفه و تعالیم بودا چنین بود:
"بزرگ و کوچک و مهم و غیر مهم وجود ندارد؛"
این برداشت و تعابیر انسانهاست که به این عبارت ها موجودیت می بخشد.
با مراقبه شروع کن و شاهد رشد و شکوفایی سکوت، زیبایی، شادی، رهایی و حساسیت درونت باش.
هر چه از مراقبه بدست می آوری، سعی کن به زندگی روزمره انتقال دهی.
آن را با دیگران تقسیم کن،
زیرا هر چه را تقسیم کنی به زودی فزونی می یابد،
پس حساس و مراقب باش که چه چیز را تقسیم می کنی.
و زمانی که به نقطه ی مرگ رسیدی، متوجه خواهی شد که مرگ وجود ندارد. تو می توانی با دنیا وداع کنی، بدون اینکه نیازی به اشک غم باشد. شاید اشک شادی ولی اشک غم نه،
و این قصه و فسانه و آرمان نیست،
این چیزیست که آن را از ما گرفته اند، چیزی که همین جاست، دور نیست،
آرزو و حسرت نیست.
واقعیت لحظه لحظه هایی ست که در آن حضور نداریم.
ولی برای رسیدن به چنین مرحله ای، باید #معصومیت_و_مراقبه را عنوان نقطه ی شروع قرار دهی.
زندگی زندان نیست، زندگی مجازات نیست. زندگی یک پاداش است و به آنهایی تقدیم می شود که لیاقتش را دارند . این حق توست که از زندگی لذت ببری؛ اگر اینکار را نکنی، گناه کرده ای. اگر جهان هستی را همانگونه که یافته ای ترک کنی و آن را زیباتر نسازی، بر علیه آن کار کرده ای.
قبل از اینکه آن را ترک کنی، آن را اندکی شادتر، زیباتر و دلپذیرتر ساز
#اشو
#عشق_رقص_زندگی