◾️ رد پيش بينى #قرآن در #سوره_كوثر

#اسلامگرايان با معجزه تراشى و ربط دادن آيات گنگ و درهم #قرآن به وقايع و موضوعات پيش آمده در جهان
تلاش ميكنند از هر گوشه آن معجزه اى بتراشند.

حتما در مورد #معجزه پيش بينى هاى قرآن شنيده يا خوانده ايد.

#كوثر در سوره كوثر به چه معناست؟؟

#کریستف_لوکزنبرگ در کتاب خود این آیه را با رجوع به معناي اصلی کلمه كوثر در زبان آرامی ترجمه دوباره کرده است و ترجمه او با آنچه اسلاگرايان مى گويند در تضاد كامل است.
ايشان معناى كلمه كوثر را "سختى ها" ترجمه ميكند و ارتباطى با كثرت يا زيادى يا فاطمه يا .... ندارد.

نگاه کنید به Luxenberg., C (2007) The Syro-Aramic of Reading of the Koran. Hnas Schiler

با كليك بر روى لينك زير به اين متن دسترسى پيدا خواهيد كرد.

👇👇👇

http://www.eslam.nu/2016/08/12/sooreh-kosar/

▪️ چه كسانى قرآن را نوشته و هدفشان چه بوده است؟

#قسمت_سوم

#نولدکه از همان آغاز کتاب خود، یک نتیجه گیری عجولانه کرده است. وی تصور می‌کند که چون محمد به الهی بودن پیام خود ایمان داشته و برای آن هزینه داده و تلاش فراوان کرده است، پس نمی‌توانسته با همدستی دوستان خود شیادی کرده باشد.
بنابراین براستی آنچه می‌گفته را کلامی می‌دانسته که به وحی شده است و نتیجه دوم اینکه محمد خود نویسنده قرآن بوده است. اما نولدکه در اینجا از یک فكت درست، یک نتیجه غلط گرفته است.
از این فكت که محمد به وحی بودن کلام خود ایمان داشته است الزاما نتیجه نمی‌شود که وی تصور می‌کرده به وی وحی می‌شود. یک امکان دیگری نیز وجود دارد و آن اينكه محمد واقعا ایمان داشته که پیام وی، وحی خداست اما نه به این معنا که مستقیما و شخصا باور داشته که توسط فرشته‌ای به وی وحی می‌شود.
او به رسالت خود ایمان داشته است و پیام خود را وحی خدا می‌دانسته اما وی می‌توانسته پیام الهی را از کس دیگری دریافت کرده باشد و از کتبی که به وی داده می‌شده موعظه می‌کرده است اگرچه او براستی معتقد بوده که متن این کتب پیام خداست.
٢) دسته دوم از پژوهشگران سکولار غالبا منتقد اسلام و تجدیدنظر طلب هستند یعنی در اعتبار منابع اسلامی و تفاسیر موجود از آن تجدید نظر کرده و از ابتدا متن #قرآن را نه در زمینه تاریخی
مفروض در روایات اسلامی (در مکه توسط مردی به نام محمد بن عبدالله از سن چهل سالگی و...) بلکه صرفا با اتکا به روش‌های تفسیر متن و دیگر مستندات تاریخی بررسی کرده‌اند
بنابراین ایشان صحت آنچه منابع متاخر اسلامی و تاریخ پذیرفته شده از اسلام نزد مسلمانان را کنار می‌گذارند یا به آنها دیده شک می‌نگرند.
با این نگاه اصلا معلوم نیست که آورنده قرآن حتما شخصی به نام محمد بن عبدالله باشد و در این دیدگاه بیشتر تلاش می‌شود تا با بررسی زبان شناختی و ریشه‌های غیراسلامی متن قرآن، آنرا یک محصول متاخر معرفی کنند، تعداد اين دسته پس از گذشت زمان و يافته هاى جديد تاريخى بيشتر و بيشتر ميشود.
برخی از این پژوهش قرآن، به این بسنده کرد‌ه‌اند که خاستگاه و تاثیر پذیری قرآن از مذاهب #یهودی و #مسیحی را اثبات کنند و به این ترتیب نشان دهند که برخلاف نظر مسلمانان،
قصص اشاره شده در قرآن بدیع نیستند بلکه اقتباسی هستند از کتب رسمی (انجیل و تورات) و دیگر کتب مربوط به فرقه‌های الحادی مسیحی و کتب غیرکانونی یهود.
در تاثیر پذیری احکام شریعت اسلام نیز از مذهب یهود جای شک وجود ندارد اما، سئوال اینجاست که این تاثیر پذیری به چه شکلی صورت گرفته است.
گروهی دیگر از این پژوهشگران نیز روی تاریخ قرآن و نحوه جمع آوری آن متمرکز هستند. #وانزبروگ ظهور اسلام را نه ناشی از صرفا التقاط فرهنگی بلکه تلاش یک فرقه مسیحی-یهودی برای نفوذ در اعراب می‌داند, مطالعات این مقاله اگرچه در روش و استدلال کاملا مستقل از بحث وانزبروگ است اما این نتیجه گیری وی را تایید می‌کند.
از گروه تجدیدنظر طلبان که رویکردهای زبان شناختی پیش گرفته‌اند، کار #کریستف_لوکزنبرگ شایان ذکر است.
وی بسیاری از بخش‌های متن قرآن را اصالتا یک مناجات نامه سریانی می‌داند که به اشتباه تعبیر و ترجمه شده است (باید در نظر داشت که نسخه‌های اولیه قرآن نقطه‌گذاری نشده بوده و برخی از این ابهامات در اثر نقطه‌گذاری اشتباه پدید آمده است) وجود کلماتی با ریشه‌های سریانی نشان می‌دهد که متن قرآن اصالتا در یک محیط صرفا #عربی یا حتی #عبری زبان به وجود نیامده است.

ادامه دارد .....
https://t.me/naghde_eslamm/33824