مدیریار | Modiryar
Photo
شورای عالی انقلاب فرهنگی و مسائل پیش رو
✍ #دکتر_مهدی_یاراحمدی_خراسانی
🔴 بخش اول:
✅ شورای عالی انقلاب فرهنگی که با اهدافی متعالی برای توسعه و احیای #فرهنگ_اسلامی و انقلابی تشکیل شد علی رغم تلاش های صورت گرفته نتوانسته در سطحی که برازنده ی نامش و یا شایسته ی استعداد فرهنگی کشور است قرار گیرد. هدف از تشکیل ستاد -که بعداً با تکیه بر ضرورت انقلاب و تحول در حوزه فرهنگی کشور انقلاب فرهنگی نامیده شد- زمینه سازی گسترش، نفوذ و تعمیق فرهنگ اسلامی و تزکیه اخلاقی در جامعه از طریق مبارزه با مادی پرستی و سیطره فرهنگ شرق و غرب بود.
✅ حال کافیست برای بررسی میزان تحقق این اهداف نگاهی گذرا به جامعه ی پیرامون خود داشته باشیم و ببینیم چه بلاهایی بر سر اخلاق و فرهنگ اسلامی در جامعه آمده تا جایی است که رهبر انقلاب از تعبیر #ولنگاری_فرهنگی استفاده می نماید. شاید یکی از مهمترین دلایل این امر فاصله گرفتن این نهاد از اهداف اهم خود و یا عدم به روز رسانی سامانه ی ارتباطی و قیمومیت نظری آن با نهادهای اجرایی حوزه ی فرهنگی باشد.
✅ به راستی چرا بعد از چهار دهه که از شکل گیری انقلاب می گذرد چنین نهاد مهمی بجای پرداخت جدی در ارتباط با مسائلی اساسی همچون سیاستگذاری کلان در #حوزه_فرهنگ، شناسایی نیازهای فرهنگی کشور، ارائه راهکارهای عملیاتی برای مواجهه با شبیخون فرهنگی و مسائلی در این سطح، می بایست در گیر و دار کارهایی جزئی از قبیل انتصاب روسای دانشگاه ها باشد؟ شاید مسئولین دبیرخانه این نهاد در مقام پاسخگویی بلافاصله بتوانند گزارشی ارائه دهند که بر اساس آن مصوبات زیادی در ارتباط با این مقولات وجود دارد اما واقعیت آن است که هیچ گاه این مصوبات ضمانت اجرایی لازم را نداشته و در برخی موارد حتی روند پیگیری مصوبات آن و یا مواخذه حوزه های اجرایی که در چارچوب منویات این نهاد حرکت نکرده اند انجام نشده است.
✅ به راستی کدامیک از نهادهای کلان فرهنگی کشور در حوزه های آموزش، رسانه، فرهنگ و سایر مجموعه های ذیربط، در عمل خود را موظف به حرکت در مسیر سیاستگذاری کلان کشور و یا در مقام پاسخگویی به این نهاد می دانند؟ کافیست نگاهی دقیق تر به خروجی #محصولات_فرهنگی در حوزه های سینما، صدا و سیما ویا حتی خروجی های دانشگاه های کشور داشته باشیم تا دریابیم به چه میزان حرکت فرهنگی کشور بر مبنای ریل گذاری های این نهاد صورت می پذیرد!
🔴 طرح یک سئوال اساسی
✅ سوال اساسی که بعد از گذشته چندین سال در ارتباط با عملکرد شورای عالی انقلاب فرهنگی ذهن انسان را مشغول می سازد این است که با توجه به اینکه این نهاد، ستادی و نه صفی است و به دلیل نداشتن بودجه و توان اجرایی، تنها مصوباتی دارد که اجرایی شدن آن هم از ضمانت جدی برخوردار نیست و همچنین با توجه به گستره ی تبلیغات و هجمه های فرهنگی بیگانه آیا اساساً توان هدایت و راهبری #مقوله_فرهنگ در کشور را دارد؟ بی شک امروزه مفهوم فرهنگ و جریانات و اثرات فرهنگی در سطح جامعه با معنا و سرعت متفاوتی تعریف و تبیین می گردد.
✅ به بیان دیگر از آنجا که #فرهنگ اصولاً از جنس مقولات بوروکراتیک نیست پس با تشکیل ستاد، صدور بخشنامه و یا دستورالعمل های اجرایی اثرگذاری لازم را نخواهد داشت. به بیان ساده تر فرهنگ با امور اجرایی وزارت خانه ها و یا منطق نهادهای نظامی و امنیتی متفاوت است. لذا باید بجای جستجو در نهادهای اجرایی و اداری آن را در حوزه های اساسی مربوط به خود؛ تفکر، هنر، شعر، ادب و مقولاتی از این دست جستجو کرد. براین اساس بايد در مسیر تحول اساسی مديريت فرهنگي چند مسأله مهم مورد توجه سیاستگذران کلان فرهنگی کشور در شورای عالی انقلاب فرهنگی قرار گیرد:
✅ اول:
#تاریخ_اسلامی_ایرانی نشان می دهد که در دو یا سه دوره، ایرانیان تمدنی را بنا گذاشتند که میتوانیم آن را به عنوان ظرفیت قوی، هم به لحاظ دینی و هم به لحاظ ملی درفرآیند مدیریت تمدن آینده بشری محسوب کنیم. متأسفانه از حدود سه قرن گذشته که آخرین دوره تمدنی ما بود این ظرفیت به یغما رفت. این ظرفیتهای ما به صورت نرم و با تمهیداتی که جناح کفر و طاغوت برای تسلط و تثبیت اندیشه خود در دنیا از جمله خاورمیانه و ایران انجام داده بود، تا حدود زیادی به تاراج رفت.این مسأله تاریخی یک عدم باور، عدم همدلی و عدم همفکری به وجود آورد که موجب گسست تمدنی و نوعی فراموشی تاریخی در حافظه ملی شد.
✅ دوم:
جامعه ما -خصوصاً در بخش برگزیدگانی که متولی اصلی مدیریت فرهنگی هستند- جامعه کمتحملی است. این تحمل و آستانه تحمل باید بالا برود. #مسائل_فرهنگی درکشور سیاسی و محلی تحلیل می شود. در صورتی که نباید حرکات فرهنگی با بحثهای قبیلهای، سیاسی و جناحی پیوند پیدا کند.
ادامه در پست بعدی 👇
#تحلیل_مسائل_روز
#پایگاه_جامع_مدیریار
www.modiryar.com
@modiryar
✍ #دکتر_مهدی_یاراحمدی_خراسانی
🔴 بخش اول:
✅ شورای عالی انقلاب فرهنگی که با اهدافی متعالی برای توسعه و احیای #فرهنگ_اسلامی و انقلابی تشکیل شد علی رغم تلاش های صورت گرفته نتوانسته در سطحی که برازنده ی نامش و یا شایسته ی استعداد فرهنگی کشور است قرار گیرد. هدف از تشکیل ستاد -که بعداً با تکیه بر ضرورت انقلاب و تحول در حوزه فرهنگی کشور انقلاب فرهنگی نامیده شد- زمینه سازی گسترش، نفوذ و تعمیق فرهنگ اسلامی و تزکیه اخلاقی در جامعه از طریق مبارزه با مادی پرستی و سیطره فرهنگ شرق و غرب بود.
✅ حال کافیست برای بررسی میزان تحقق این اهداف نگاهی گذرا به جامعه ی پیرامون خود داشته باشیم و ببینیم چه بلاهایی بر سر اخلاق و فرهنگ اسلامی در جامعه آمده تا جایی است که رهبر انقلاب از تعبیر #ولنگاری_فرهنگی استفاده می نماید. شاید یکی از مهمترین دلایل این امر فاصله گرفتن این نهاد از اهداف اهم خود و یا عدم به روز رسانی سامانه ی ارتباطی و قیمومیت نظری آن با نهادهای اجرایی حوزه ی فرهنگی باشد.
✅ به راستی چرا بعد از چهار دهه که از شکل گیری انقلاب می گذرد چنین نهاد مهمی بجای پرداخت جدی در ارتباط با مسائلی اساسی همچون سیاستگذاری کلان در #حوزه_فرهنگ، شناسایی نیازهای فرهنگی کشور، ارائه راهکارهای عملیاتی برای مواجهه با شبیخون فرهنگی و مسائلی در این سطح، می بایست در گیر و دار کارهایی جزئی از قبیل انتصاب روسای دانشگاه ها باشد؟ شاید مسئولین دبیرخانه این نهاد در مقام پاسخگویی بلافاصله بتوانند گزارشی ارائه دهند که بر اساس آن مصوبات زیادی در ارتباط با این مقولات وجود دارد اما واقعیت آن است که هیچ گاه این مصوبات ضمانت اجرایی لازم را نداشته و در برخی موارد حتی روند پیگیری مصوبات آن و یا مواخذه حوزه های اجرایی که در چارچوب منویات این نهاد حرکت نکرده اند انجام نشده است.
✅ به راستی کدامیک از نهادهای کلان فرهنگی کشور در حوزه های آموزش، رسانه، فرهنگ و سایر مجموعه های ذیربط، در عمل خود را موظف به حرکت در مسیر سیاستگذاری کلان کشور و یا در مقام پاسخگویی به این نهاد می دانند؟ کافیست نگاهی دقیق تر به خروجی #محصولات_فرهنگی در حوزه های سینما، صدا و سیما ویا حتی خروجی های دانشگاه های کشور داشته باشیم تا دریابیم به چه میزان حرکت فرهنگی کشور بر مبنای ریل گذاری های این نهاد صورت می پذیرد!
🔴 طرح یک سئوال اساسی
✅ سوال اساسی که بعد از گذشته چندین سال در ارتباط با عملکرد شورای عالی انقلاب فرهنگی ذهن انسان را مشغول می سازد این است که با توجه به اینکه این نهاد، ستادی و نه صفی است و به دلیل نداشتن بودجه و توان اجرایی، تنها مصوباتی دارد که اجرایی شدن آن هم از ضمانت جدی برخوردار نیست و همچنین با توجه به گستره ی تبلیغات و هجمه های فرهنگی بیگانه آیا اساساً توان هدایت و راهبری #مقوله_فرهنگ در کشور را دارد؟ بی شک امروزه مفهوم فرهنگ و جریانات و اثرات فرهنگی در سطح جامعه با معنا و سرعت متفاوتی تعریف و تبیین می گردد.
✅ به بیان دیگر از آنجا که #فرهنگ اصولاً از جنس مقولات بوروکراتیک نیست پس با تشکیل ستاد، صدور بخشنامه و یا دستورالعمل های اجرایی اثرگذاری لازم را نخواهد داشت. به بیان ساده تر فرهنگ با امور اجرایی وزارت خانه ها و یا منطق نهادهای نظامی و امنیتی متفاوت است. لذا باید بجای جستجو در نهادهای اجرایی و اداری آن را در حوزه های اساسی مربوط به خود؛ تفکر، هنر، شعر، ادب و مقولاتی از این دست جستجو کرد. براین اساس بايد در مسیر تحول اساسی مديريت فرهنگي چند مسأله مهم مورد توجه سیاستگذران کلان فرهنگی کشور در شورای عالی انقلاب فرهنگی قرار گیرد:
✅ اول:
#تاریخ_اسلامی_ایرانی نشان می دهد که در دو یا سه دوره، ایرانیان تمدنی را بنا گذاشتند که میتوانیم آن را به عنوان ظرفیت قوی، هم به لحاظ دینی و هم به لحاظ ملی درفرآیند مدیریت تمدن آینده بشری محسوب کنیم. متأسفانه از حدود سه قرن گذشته که آخرین دوره تمدنی ما بود این ظرفیت به یغما رفت. این ظرفیتهای ما به صورت نرم و با تمهیداتی که جناح کفر و طاغوت برای تسلط و تثبیت اندیشه خود در دنیا از جمله خاورمیانه و ایران انجام داده بود، تا حدود زیادی به تاراج رفت.این مسأله تاریخی یک عدم باور، عدم همدلی و عدم همفکری به وجود آورد که موجب گسست تمدنی و نوعی فراموشی تاریخی در حافظه ملی شد.
✅ دوم:
جامعه ما -خصوصاً در بخش برگزیدگانی که متولی اصلی مدیریت فرهنگی هستند- جامعه کمتحملی است. این تحمل و آستانه تحمل باید بالا برود. #مسائل_فرهنگی درکشور سیاسی و محلی تحلیل می شود. در صورتی که نباید حرکات فرهنگی با بحثهای قبیلهای، سیاسی و جناحی پیوند پیدا کند.
ادامه در پست بعدی 👇
#تحلیل_مسائل_روز
#پایگاه_جامع_مدیریار
www.modiryar.com
@modiryar
✍ گندم ملک ری
#دکتر_مهدی_یاراحمدی_خراسانی
✅ «گندم ملک ری» در ادبیات شیعه حکایتی دارد تلخ و البته بسیار عبرت آموز. حضرت امام اباعبدالله الحسین علیه السلام روز هشتم محرم الحرام در دیدار با عمربن سعد فرمودند: «تو را چه می شود؟ خداوند جانت را در بسترت بگیرد و تو را در قیامت نیامرزد. به خدا سوگند! من می دانم که از گندم ملک ری نخواهی خورد.» این فرمایش حضرت ماجرای مفصل و قابل توجهی دارد. عمربن سعد ابی وقاص از افراد بسیار بد نام و خبیث تاریخ است. او در حالی که شأن و منزلت امام سوم شیعیان و نسبت خانوادگی ایشان با پیامبر اسلام(ص) را کاملاً می دانست اما به دلیل دنیا طلبی و زیاده روی و به طلب ملک ری یکی از عوامل مهم بزرگ ترین جنایت #تاریخ_بشریت گردید. او بی شرمانه اظهار می کرد:
✅ «من در لحظات حساسی از زندگی قرار گرفته ام و نمی دانم باید چه کنم، حکومتی که در اشتیاقش می سوزم و یا دستانم به خون حسین آلوده گردد؟ در حالی که می دانم کیفر این کار آتش است. #حکومت_ری به منزله نور چشمان من است و من در خود نمی بینم بتوانم از آن گذشت کنم.» او در برابر امام حسین (ع) هر بار بهانه ای می آورد. امام فرمودند: «آیا می خواهی با من مقاتله کنی؟» عذری آورد. یک بار گفت: «میترسم خانهام را خراب كنند!» امام(ع) فرمودند: «من خانهات را میسازم.» ابنسعد گفت: «میترسم اموال و املاكم را بگيرند!» ايشان گفتند: «من بهتر از آن را به تو خواهم داد، از اموالی كه در حجاز دارم.»
✅ عمربن سعد گفت: «من در كوفه بر جان افراد خانوادهام از خشم ابنزياد بيمناكم و میترسم آنها را از دم شمشير بگذراند.» حضرت هنگامیكه مشاهده كردند عمربن سعد از تصميم خود باز نمیگردد، از جای برخاستند و در حالیكه آن جمله مشهور تاریخی میفرمودند: «تو را چه میشود؟ خداوند جانت را در بسترت بگيرد و تو را در قيامت نيامرزد. به خدا سوگند! من میدانم كه از گندم ری نخواهی خورد!» ابن سعد با تمسخر گفت: «جو ما را بس است.» این حکایت بسیاری از انسان های دنیا پرست و زیاده خواه است که برای شان هدف وسیله را توجیه می کند و برای رسیدن به آن چه طمع ورزیده اند، هوس کرده اند یا شهوت دارند چشم بر همه مبانی انسانی، #اخلاقی و اسلامی می بندند و بعضاً جنایت های بسیار بزرگی را مرتکب می شوند.
✅ البته این مسائل در کمین همه انسان ها در ادوار مختلف تاریخ است. اگر آدمی نفس سرکش خود را کنترل نکند و به آن برای هر زیاده خواهی و خواسته نامشروعی فرصت و مهلت دهد استعداد #عمر_سعد شدن وجود خواهد داشت. مدیریت و مسئولیت در شریعت ما امانت است. پس ضرورت دارد این امانت به اهل آن سپرده شود آن چنان که در قرآن کریم این گونه آمده است: «ان الله یامرکم ان تودو الامانات الی اهلها» جای بسی تأسف و خسران است در جامعه اسلامی افرادی هستند که برای رسیدن به جایگاه ها و مناصب مدیریتی اخلاق را قربانی می کنند، اراجیف می گویند، به تعبیر عامیانه زیر آب این و آن را می زنند تا برای خود جایگاه و پایگاهی را آماده سازند.
✅ برخی از این ها ظاهر مسلمانی و ژست اخلاق نیز به خود می گیرند و رفتارشان را با واژه «فعالیت سیاسی» توجیه می کنند غافل از این که این گونه در صدر نشستن وبال انسان خواهد شد و سرعت و آسیب سقوط آن ها را چند برابر خواهد کرد. #گندم_ملک_ری کنایه ای است برای همه حق نشناس ها و زیاده خواهان تاریخ که دامن مدیریت و مسئولیت را با بی اخلاقی و بی تقوایی آلوده می سازند و کاری را بر عهده می گیرند که یا صلاحیت آن را ندارند و یا متعلق به فرد دیگری است. پس خدا را در نظر بگیریم و حدود حق الله و حق الناس را رعایت کنیم که عمر دنیا کوتاه است و مواهب آن وبالی بر گردن انسان!
🔺منبع: #هفته_نامه_نخست،
🔻پنجشنبه ۲۷ بهمن ۱۴۰۱، شماره ۹۵۵
#تحلیل_مسائل_روز
#پایگاه_جامع_مدیریار
www.modiryar.com
@modiryar
#دکتر_مهدی_یاراحمدی_خراسانی
✅ «گندم ملک ری» در ادبیات شیعه حکایتی دارد تلخ و البته بسیار عبرت آموز. حضرت امام اباعبدالله الحسین علیه السلام روز هشتم محرم الحرام در دیدار با عمربن سعد فرمودند: «تو را چه می شود؟ خداوند جانت را در بسترت بگیرد و تو را در قیامت نیامرزد. به خدا سوگند! من می دانم که از گندم ملک ری نخواهی خورد.» این فرمایش حضرت ماجرای مفصل و قابل توجهی دارد. عمربن سعد ابی وقاص از افراد بسیار بد نام و خبیث تاریخ است. او در حالی که شأن و منزلت امام سوم شیعیان و نسبت خانوادگی ایشان با پیامبر اسلام(ص) را کاملاً می دانست اما به دلیل دنیا طلبی و زیاده روی و به طلب ملک ری یکی از عوامل مهم بزرگ ترین جنایت #تاریخ_بشریت گردید. او بی شرمانه اظهار می کرد:
✅ «من در لحظات حساسی از زندگی قرار گرفته ام و نمی دانم باید چه کنم، حکومتی که در اشتیاقش می سوزم و یا دستانم به خون حسین آلوده گردد؟ در حالی که می دانم کیفر این کار آتش است. #حکومت_ری به منزله نور چشمان من است و من در خود نمی بینم بتوانم از آن گذشت کنم.» او در برابر امام حسین (ع) هر بار بهانه ای می آورد. امام فرمودند: «آیا می خواهی با من مقاتله کنی؟» عذری آورد. یک بار گفت: «میترسم خانهام را خراب كنند!» امام(ع) فرمودند: «من خانهات را میسازم.» ابنسعد گفت: «میترسم اموال و املاكم را بگيرند!» ايشان گفتند: «من بهتر از آن را به تو خواهم داد، از اموالی كه در حجاز دارم.»
✅ عمربن سعد گفت: «من در كوفه بر جان افراد خانوادهام از خشم ابنزياد بيمناكم و میترسم آنها را از دم شمشير بگذراند.» حضرت هنگامیكه مشاهده كردند عمربن سعد از تصميم خود باز نمیگردد، از جای برخاستند و در حالیكه آن جمله مشهور تاریخی میفرمودند: «تو را چه میشود؟ خداوند جانت را در بسترت بگيرد و تو را در قيامت نيامرزد. به خدا سوگند! من میدانم كه از گندم ری نخواهی خورد!» ابن سعد با تمسخر گفت: «جو ما را بس است.» این حکایت بسیاری از انسان های دنیا پرست و زیاده خواه است که برای شان هدف وسیله را توجیه می کند و برای رسیدن به آن چه طمع ورزیده اند، هوس کرده اند یا شهوت دارند چشم بر همه مبانی انسانی، #اخلاقی و اسلامی می بندند و بعضاً جنایت های بسیار بزرگی را مرتکب می شوند.
✅ البته این مسائل در کمین همه انسان ها در ادوار مختلف تاریخ است. اگر آدمی نفس سرکش خود را کنترل نکند و به آن برای هر زیاده خواهی و خواسته نامشروعی فرصت و مهلت دهد استعداد #عمر_سعد شدن وجود خواهد داشت. مدیریت و مسئولیت در شریعت ما امانت است. پس ضرورت دارد این امانت به اهل آن سپرده شود آن چنان که در قرآن کریم این گونه آمده است: «ان الله یامرکم ان تودو الامانات الی اهلها» جای بسی تأسف و خسران است در جامعه اسلامی افرادی هستند که برای رسیدن به جایگاه ها و مناصب مدیریتی اخلاق را قربانی می کنند، اراجیف می گویند، به تعبیر عامیانه زیر آب این و آن را می زنند تا برای خود جایگاه و پایگاهی را آماده سازند.
✅ برخی از این ها ظاهر مسلمانی و ژست اخلاق نیز به خود می گیرند و رفتارشان را با واژه «فعالیت سیاسی» توجیه می کنند غافل از این که این گونه در صدر نشستن وبال انسان خواهد شد و سرعت و آسیب سقوط آن ها را چند برابر خواهد کرد. #گندم_ملک_ری کنایه ای است برای همه حق نشناس ها و زیاده خواهان تاریخ که دامن مدیریت و مسئولیت را با بی اخلاقی و بی تقوایی آلوده می سازند و کاری را بر عهده می گیرند که یا صلاحیت آن را ندارند و یا متعلق به فرد دیگری است. پس خدا را در نظر بگیریم و حدود حق الله و حق الناس را رعایت کنیم که عمر دنیا کوتاه است و مواهب آن وبالی بر گردن انسان!
🔺منبع: #هفته_نامه_نخست،
🔻پنجشنبه ۲۷ بهمن ۱۴۰۱، شماره ۹۵۵
#تحلیل_مسائل_روز
#پایگاه_جامع_مدیریار
www.modiryar.com
@modiryar
✍ پوستین وارونه
#دکتر_مهدی_یاراحمدی_خراسانی
✅ «در آن روز اسلام را بيش از هر زمان ديگر تبليغ ميكنند. اما اين تبليغ به وسيله نااهلان و نادانان دين به دنيافروش انجام ميگيرد و اسلامي به ديگران عرضه ميكنند كه چون پوشيدن پوستين وارونهاي است.» این جمله تأمل برانگیز بخشی از فرمایش امام علی علیه اسلام در خطبه ۱۰۷ #نهج_البلاغه است. دقیقاً همان جایی که حضرت با چشم بصیرت و مردم شناسی فرای زمان و پرده های غیب را می بیند
✅ و به روشنی و درستی برای #تاریخ و مردمان آن به تصویر می کشد. «پوستين» ظاهر و نمای بسیار زیبایی دارد دارد اما درونش به شدت نازیبا است. اگر فردی ظاهر زيبايش را ببيند جذب آن ميشود و مایل است به هر قيمتي آن را به دست آورد و بپوشد، ولي اگر جهت وارونه آن را ديد، تعلق خاطر پیدا نمی کند و از آن ميگريزد.
✅ در کلام بزرگان و اوتاد همواره این موضوع به مسلمانان تذکر داده می شود که اسلام را با عمل شايسته و زيباي خود تبليغ كنيد، نه با زبانهايي كه در گفتار سنگ خارا را ميشكند و در رفتار آب را هم نميبُرد. این در واقع توصیه ای است برای اخلاص در عمل، همراهی رفتار با گفتار، عدم فاصله بین ادعا و عمل و تکریم اخلاق و انسانیت و پرهیز از تناقض. مگر می شود فرزند آدم ادعای انسانیت و #مسلمانی داشته باشد ولی با زبانش دیگران را بیازاد،
✅ در فکر و ذهنش مردم را خوار بشمارد، بیت المال را تضییع کند، حقوق دیگران را پایمال نماید و منافع شخصی خود و اطرافیانش را به مصالح عمومی و اجتماعی ترجیح دهد؟ خصوصاً عده ای که ظاهر مسلمانی به خود می گیرند، دم از اسلام می زنند، مسئولیتی دارند و در جایی مصالح و منافع مردم در اختیار آن هاست باید بیشتر از دیگران مراقب خود باشند و #تقوای_فردی و اجتماعی پیشه کنند.
✅ یکی از فضیلتهای اخلاقی که اثرات ویژه ای در رشد و بالندگی آدمی دارد، صداقت و اخلاص در گفتار و رفتار است. انسانها به گونه ای خلق شده اند که با توجه به نیازمندیهای گسترده ی روحی و جسمی مجبور هستند به صورت اجتماعی زندگی کنند. بدون شک چیزی که تدوام و مطلوبیت چنین حیاتی را ضمانت می نماید، درستکاری میان آحاد #جامعه است.
✅ از این رو در صورتی که همه ی فعالیت های انسان بر مبنای #صداقت و درستکاری بنا نهاده شود و از هرگونه کژی و ناراستی مبرا باشد، زمینههای نیک بختی و ارزشمندی او فراهم میآید، به صورتی که گشوده شدن پنجره های کمال و بهروزی به روی جامعه بشری، تنها با استوار کردن پایه همه فعالیت ها بر صداقت و پاکی فراهم میشود.
✅ بر اساس آموزه های دینی بالاترين درجه #ايمان اين است که درون و یا به اصطلاح باطن انسان در پاکي و درستي به نقطه اي مي رسد که هرگز پروايي ندارد اگر باطن او ظاهر شود و نگرانی ندارد از کيفرش اگر پنهان گردد. به تعبیر ساده تر انسان از لحاظ درجه پاکي و اخلاص باطن به نقطه اي مي رسد که ظاهر و باطنش يکي مي شود و صدق و سلامت در گفتار و کردار او قابل مشاهده خواهد بود.
✅ خصوصاً این موارد زمانی اهمیت بیشتری می یابد که فردی در جایگاه #مدیریت می نشیند و مسئولیت و هدایت گروهی از افراد جامعه در اختیار اوست و مصالح و منافع مردم را تعیین می کند. در این صورت علاوه بر مراقبت و نظارت ویژه بر عملکرد خود باید از اثرات تصمیمات، رفتار و گفتارش در باور و مراتب اخلاق و گفتار آن هایی که با او در ارتباط هستند و به گونه ای از او تبعیت می کنند نیز با خبر باشد و حساسیت بیشتری نسبت آن نشان دهد.
🔺منبع: #هفته_نامه_نخست،
🔻پنجشنبه ۲۳ آذر ۱۴۰۲، شماره ۹۹۲
#تحلیل_مسائل_روز
#پایگاه_جامع_مدیریار
www.modiryar.com
@modiryar
#دکتر_مهدی_یاراحمدی_خراسانی
✅ «در آن روز اسلام را بيش از هر زمان ديگر تبليغ ميكنند. اما اين تبليغ به وسيله نااهلان و نادانان دين به دنيافروش انجام ميگيرد و اسلامي به ديگران عرضه ميكنند كه چون پوشيدن پوستين وارونهاي است.» این جمله تأمل برانگیز بخشی از فرمایش امام علی علیه اسلام در خطبه ۱۰۷ #نهج_البلاغه است. دقیقاً همان جایی که حضرت با چشم بصیرت و مردم شناسی فرای زمان و پرده های غیب را می بیند
✅ و به روشنی و درستی برای #تاریخ و مردمان آن به تصویر می کشد. «پوستين» ظاهر و نمای بسیار زیبایی دارد دارد اما درونش به شدت نازیبا است. اگر فردی ظاهر زيبايش را ببيند جذب آن ميشود و مایل است به هر قيمتي آن را به دست آورد و بپوشد، ولي اگر جهت وارونه آن را ديد، تعلق خاطر پیدا نمی کند و از آن ميگريزد.
✅ در کلام بزرگان و اوتاد همواره این موضوع به مسلمانان تذکر داده می شود که اسلام را با عمل شايسته و زيباي خود تبليغ كنيد، نه با زبانهايي كه در گفتار سنگ خارا را ميشكند و در رفتار آب را هم نميبُرد. این در واقع توصیه ای است برای اخلاص در عمل، همراهی رفتار با گفتار، عدم فاصله بین ادعا و عمل و تکریم اخلاق و انسانیت و پرهیز از تناقض. مگر می شود فرزند آدم ادعای انسانیت و #مسلمانی داشته باشد ولی با زبانش دیگران را بیازاد،
✅ در فکر و ذهنش مردم را خوار بشمارد، بیت المال را تضییع کند، حقوق دیگران را پایمال نماید و منافع شخصی خود و اطرافیانش را به مصالح عمومی و اجتماعی ترجیح دهد؟ خصوصاً عده ای که ظاهر مسلمانی به خود می گیرند، دم از اسلام می زنند، مسئولیتی دارند و در جایی مصالح و منافع مردم در اختیار آن هاست باید بیشتر از دیگران مراقب خود باشند و #تقوای_فردی و اجتماعی پیشه کنند.
✅ یکی از فضیلتهای اخلاقی که اثرات ویژه ای در رشد و بالندگی آدمی دارد، صداقت و اخلاص در گفتار و رفتار است. انسانها به گونه ای خلق شده اند که با توجه به نیازمندیهای گسترده ی روحی و جسمی مجبور هستند به صورت اجتماعی زندگی کنند. بدون شک چیزی که تدوام و مطلوبیت چنین حیاتی را ضمانت می نماید، درستکاری میان آحاد #جامعه است.
✅ از این رو در صورتی که همه ی فعالیت های انسان بر مبنای #صداقت و درستکاری بنا نهاده شود و از هرگونه کژی و ناراستی مبرا باشد، زمینههای نیک بختی و ارزشمندی او فراهم میآید، به صورتی که گشوده شدن پنجره های کمال و بهروزی به روی جامعه بشری، تنها با استوار کردن پایه همه فعالیت ها بر صداقت و پاکی فراهم میشود.
✅ بر اساس آموزه های دینی بالاترين درجه #ايمان اين است که درون و یا به اصطلاح باطن انسان در پاکي و درستي به نقطه اي مي رسد که هرگز پروايي ندارد اگر باطن او ظاهر شود و نگرانی ندارد از کيفرش اگر پنهان گردد. به تعبیر ساده تر انسان از لحاظ درجه پاکي و اخلاص باطن به نقطه اي مي رسد که ظاهر و باطنش يکي مي شود و صدق و سلامت در گفتار و کردار او قابل مشاهده خواهد بود.
✅ خصوصاً این موارد زمانی اهمیت بیشتری می یابد که فردی در جایگاه #مدیریت می نشیند و مسئولیت و هدایت گروهی از افراد جامعه در اختیار اوست و مصالح و منافع مردم را تعیین می کند. در این صورت علاوه بر مراقبت و نظارت ویژه بر عملکرد خود باید از اثرات تصمیمات، رفتار و گفتارش در باور و مراتب اخلاق و گفتار آن هایی که با او در ارتباط هستند و به گونه ای از او تبعیت می کنند نیز با خبر باشد و حساسیت بیشتری نسبت آن نشان دهد.
🔺منبع: #هفته_نامه_نخست،
🔻پنجشنبه ۲۳ آذر ۱۴۰۲، شماره ۹۹۲
#تحلیل_مسائل_روز
#پایگاه_جامع_مدیریار
www.modiryar.com
@modiryar