#فنون_جامعه_پذیری

جامعه پذیری به معنای همسازی و همنوایی فرد با ارزش ها، هنجارها و نگرش های گروهی اجتماعی است یا به مفهوم دیگر، اجتماعی شدن فراگردی است که به واسطه آن، هر فرد، دانش و مهارتهای اجتماعی لازم برای مشارکت مؤثر و فعال در زندگی گروهی و اجتماعی را کسب می‌کند. مجموعه این ارزش ها، هنجارها، نگرش ها، دانش ها، مهارت ها، فرد را قادر می‌سازد که با گروه ها و افراد جامعه، روابط و کنش های متقابل داشته باشد. فراگرد #اجتماعی_شدن، امری مستمر و به اعتباری مادام العمر است.

1⃣ جامعه پذیری جمعی با فردی:

▪️در جامعه پذیری فردی فرایند اجتماعی شدن فرد به تنهایی و انفرادی است.

▪️در جامعه پذیری جمعی، گروهی از کارکنان تازه وارد فرآیندها و برنامه ها را با هم طی می کنند.

2⃣ جامعه پذیری رسمی یا غیر رسمی:

▪️در جامعه پذیری رسمی، افراد تازه وارد به صورت جدا از اعضای سازمان و قبل از شروع کار آموزش می بینند.

▪️در جامعه پذیری غیررسمی کارکنان تازه وارد از کارکنان دیگر جدا نمی شوند و از همان روز اول کار خود را در کنار سایرین شروع می کنند و در حین کار اطلاعات لازم به آنها داده می شود.

3⃣ جامعه پذیری مستمر یا تصادفی:

▪️در جامعه پذیری مستمر برنامه جامعه پذیری در مراحله های متوالی و و مشخص صورت می گیرد

▪️در تصادفی توالی اقدامات نامشخص و دائما در حال تغییر است.

4⃣ جامعه پذیری ثابت یا متغیر:

▪️جامعه پذیری ثابت به فرایندی اشاره دارد که از نظر زمانی مشخص هست.

▪️در متغیر زمانبندی نامشخص است.

5⃣ جامعه پذیری پیوسته با گسسته:

▪️در جامعه پذیری پیوسته اعضایی با تجربه در سازمان الگو هستند. یعنی فرد مشخص مربی یا آموزش دهنده است.

▪️در گسسته الگوهای باتجربه برای افراد تازه وارد وجود ندارد و ممکن است چند نفر راهنما باشند.

6⃣ حفظ هویت گذشته فرد با ایجاد هویت جدید:

▪️حفظ ویژگی ها و ارزش های فرد به دلیل شباهت و نزدیکی به ارزش های سازمان.

▪️یا تلاش و برنامه ریزی برای ایجاد هویت متناسب با سازمان در افراد با ارزش ها و ویژگی های متفاوت در او.


#جامعه_پذیری
#پایگاه_جامع_مدیریار
www.modiryar.com

@modiryar

✍ برمدار شهر
#دکتر_مهدی_یاراحمدی_خراسانی
 
▪️هر گروه یا فردی که مسئولیت اداره شهر را در قالب شورای شهر و یا شهرداری به عهده می گیرد باید بر مدار شهر، نیازها، قواعد و اصول اداره آن حرکت نماید. شهرها پدیده های بسیار مهم #اجتماعی در عصر حاضر هستند که بسترساز زندگی اجتماعی و رشد و پیشرفت آحاد بشری می شوند. بر این اساس هر شهری که بر پایه اصول علمی و منطقی اداره گردد و همه مسائل اقتصادی، اجتماعی، مذهبی، سیاسی، فرهنگی و شهروندی آن به صورت همه جانبه، سیستمی، متوازن و متعادل احصا و مدیریت شود قاعدتاً مکان بهتری برای زندگی خواهد بود و مردم در آن احساس هویت، تعلق و رفاه بیشتری می کنند و به بیان عامیانه تر از اطلاق عنوان #شهروندی آن احساس رضایت خواهند کرد و لذت بیشتری می برند.
 
▪️در #مدار_شهر سیاست وجود دارد ولی سیاست زدگی خیر، #فرهنگ_عمومی تعریف می شود ولی خرده فرهنگ ها نیز محترم شمرده می شوند، مسائل اجتماعیِ کلان جاری و ساری است اما اقتضائات اجتماعی مناطق و محلات نیز مورد توجه قرار دارد، بهداشت، سلامت و نظافت عمومی جز اصول #اداره_شهر است اما شادمانی و امید آفرینی مورد غفلت قرار نمی گیرد، نمایندگان اکثریت حکمرانی می کنند ولی حقوق اقلیت تضییع نمی گردد، مدیران و مسئولان شهر را اداره می کنند ولی از مشارکت و نقش آفرینی فعال مردم غافل نمی شوند. ادارۀ شهرها خصوصاً در اندازه و گسترۀ کلان شهرهای توسعه یافته یا در حال توسعه با ابعاد و پیچیدگی های فراوانی مواجه است که اگر مورد دقت و توجه قرار نگیرد صدمات و لطمات فراوانی به همراه دارد و سبب هرز استعدادها و افزایش هزینه های مادی و معنوی خواهد شد.
 
▪️در چند دهۀ اخیر با افزایش قدرت سازمان های محلی و شهرداری ها شیوۀ اداره شهرها در روند پیشرفت و توسعۀ کشورها نقش تعیین کننده ای داشته است. بر همین اساس باید حکومت ها در تقنین و اجرا ظرفیتی را فراهم سازند که ظرفیت ها و استعدادهای بومی و منطقه ای در قالب روند #سیستماتیک شناسایی و زمینۀ بروز و نقش آفرینی آن برای توسعه شهرها فراهم گردد. اگر این امر در تمامی شهرهای کشور در چارچوب مشخصی صورت پذیرد سبب رشد متوازن همۀ #شهرها در نقاط مختلف جغرافیایی می گردد که نتیجۀ آن پیشرفت و تعالی کشور خواهد بود. از آن جا که شهرها مستقیماً با پول مردم اداره می گردند و نمایندگان آن ها در چارچوب اسناد بالادستی فرآیند وضع قوانین در چارچوب نیازهای بومی خود را در شوراهای شهر انجام می دهند و قوانین منعطف در قیاس با دولت ها و اختیارات نسبتاً مناسبی در اختیار دارند، مشارکت و همدلی مردم و #مدیران_شهری می تواند نوید بخش اتفاقات خوبی در شهرها باشد.
 

🔺منبع: #روزنامه_شهرآرا،
🔻چهارشنبه ۲۰ مرداد ۱۴۰۰، شماره ۳۴۵۵
 


#تحلیل_مسائل_روز
#پایگاه_جامع_مدیریار
www.modiryar.com

@modiryar

✍ عرصه اجتماعی شهر
#دکتر_مهدی_یاراحمدی_خراسانی
 
✅ هر چند در اکثر شهرداری های کشور زمانی که می خواهند از مسئولیت های اجتماعی شهرداری ها سخن بگویند واژگان «فرهنگی و اجتماعی» را در کنار هم ذکر می کنند و عرصه و میدان فعالیت های آن ها را واحد می دانند ولی آن چه در عمل اتفاق می افتد این است که گویی بیشتر رویکردهای اجتماعی #شهرداری_ها تحت تأثیر امور فرهنگی قرار دارد. واقعیت آن است که فعالیت های اجتماعی و فرهنگی باید تقویت کننده هم و در یک راستا باشند. نکته ای که باید بیشتر مورد توجه قرار گیرد تفکیک امور فرهنگی و اجتماعی نیست بلکه تشخیص اولویت های وظیفه ای و عملکردی شهرداری ها است.
 
✅ متأسفانه در سال های اخیر بیشتر شهرداری های کشور در برخی امور فرهنگی ورود پیدا کرده اند که یا جز اولویت ها و وظایف آن ها نبوده و نیست و یا در آن عرصه نهادهای موازی وجود دارند. و در واقع #مدیریت_شهری کاری را انجام داده که متولی خاصی برای آن از قبل وجود داشته است. در چشم انداز جهان شهر برکت و کرامت هویت شهری باید «الگوی ساخت یافته شهر تراز انقلاب اسلامی» باشد که این مهم نیازمند به کارگیری برنامه های فرهنگی و اجتماعی مناسب و هم سطح این ادعاست. امروزه کلان شهرها علاوه بر مسائل و چالش های فرهنگی فراوان پیش رو با موضوعات اجتماعی مهمی همچون حاشیه نشینی، وندالیسم، تکدی گری و... درگیر هستند که چهره شهرها را مخدوش نموده است.
 
✅ نکته حائز اهمیت در عرصه #مسائل_اجتماعی شهر این است که؛

▪️اولاً بسیاری از مسائل آن کلان بوده و نیاز به اتخاذ نگاه #راهبردی و برنامه ریزی جامع دارد و

▪️ثانیاً نیازمند ارتباطات و تقسیم کار بین نهادی است که علاوه بر #شهرداری نهادهای دیگری از جنس سازمان های فرهنگ و ارشاد اسلامی، بهزیستی، نیروی انتظامی، صدا و سیمای استانی و ... را نیز درگیر می کند.

✅ به نظر می رسد چند وظیفه مهم در ارتباط با این موارد پیش روی مدیریت شهری قرار دارد:

▪️اول اینکه باید فهرست اولویت ها و وظایف شهرداری در حوزه های #فرهنگی و اجتماعی تنظیم گردد تا ضمن رعایت امور مهم و مقدمِ سیستم، توان و بودجه این نهاد برای اموری که مجموعه های دیگری متولی آن هستند هدر نشود.
 
▪️دوم هر چند هنوز تا تحقق مدیریت واحد شهری فاصله زیادی داریم ولی امکانات در اختیار و روح حاکم بر فرایندهای اداره شهرها شهرداری ها را موظف می کند با برقراری ارتباطات و تقسیم کار بین نهادی سازمان های متولی در امور اجتماعی شهر را بسیج نمایند تا با اقدام جامع و سیستمی روند فرایندهای #اجتماعی شهر را مدیریت کنند.

✅ فعالیت های #فرهنگی و اجتماعی در گرو یکدیگر هستند و باید به گونه ای باشند که ضمن رعایت تقدم و تأخر و اولویت ها و پیش نیازهای شهری زمینه تحقق «تجلی گاه معنویت، اخلاق با الگوی سبک زندگی اسلامی و ایرانی» را فراهم آورند.
 

🔺منبع: #روزنامه_شهرآرا،
🔻یکشنبه ۳۰ آبان ۱۴۰۰، شماره ۳۵۳۴

https://shahraranews.ir/fa/publication/content/12318/337569

#تحلیل_مسائل_روز
#پایگاه_جامع_مدیریار
www.modiryar.com

@modiryar

✍ شهروند خانواده مدار
#دکتر_مهدی_یاراحمدی_خراسانی
 
✅ «خانواده» اصلی ترین نهاد اجتماعی و بنیادی ترین واحد جامعه است که در بستر آن انواع نیازهای آدمی شامل: مادی، معنوی، روانی، احساسی، عاطفی، اقتصادی و رفاهی بر طرف می گردد. در میان جوامع گوناگون نقش، پایگاه و منزلت خانواده متغیر است و با وجودی که این هسته کوچکترین #نهاد_اجتماعی به حساب می آید در زندگی مردم تأثیر فراوانی دارد. هر چند در سال های اخیر در سطح جهان به صورت حداکثری و در سطح کشور ما به صورت نسبی جایگاه خانواده تا حد بسیاری مورد هجمه و آسیب قرار گرفته است اما این مسأله هرگز خللی در اهمیت آن وارد نمی سازد و چه بسا اگر این بنیان جایگاه واقعی خود را به دست آورد بسیاری از معضلات اجتماعی از بین می رود. بر همین اساس شهروندِ «قانون مدار، محترم، فعال، علاقه مند، متعهد و متعلق به شهر و همشهریان» باید خود در بستر خانواده ای سالم رشد و تربیت یافته و اصول و فرهنگ مردم داری، همسایه داری، احترام به محیط و عناصر آن را آموزش دیده باشد. خانواده و جامعه به صورت متقابل و مستمر با یکدیگر تعامل دارند و بر هم اثر می گذارند. به بیان دیگر از یک طرف خانواده همچون آیینه ای عناصر اصلی جامعه را دربردارد و انعکاسی از اوضاع #اجتماعی است.
 
✅ و از طرف دیگر تأثیرپذیری شدیدی از جامعه دارد به گونه ای که جامعه سالم فقط در سایه خانواده سالم امکان ظهور و بروز می یابد. از آن جا که شهرداری ها در سه دوره حیات خود از دوران «خدماتی و عمرانی» گذر کرده و اکنون ماهیت «اجتماعی» پیدا کرده اند یکی از وظایف مهم #مدیریت_شهری توسعه آموزش های شهروندی و همچنین کمک در جهت تشکیل، تحکیم و توسعه اخلاقی نظام خانواده آحاد شهروندان است. شهرداری ها باید با طراحی و ارائه الگوی تربیت شهروند مطلوب در نهاد خانواده با ابعاد سه گانه «شناختی، نگرشی و مهارتی» تعامل دوگانه مطلوب بین جامعه شهری و خانواده را ایجاد نمایند. با درک این اهمیت در بسیاری از کلان شهرها امروز فرهنگ سراهای موضوعی در حوزه خانواده به فعالیت می پردازند که تحقق این مهم را دنبال می کنند.  مردم در مراحل مختلف زندگی خویش نیازمند آموزش ها و تخصص های متناسب با تربیت #شهروندی هستند. که هدف اساسی و بنیادی این آموزش انتقال مجموعه ای از دانش، نگرش، و جهت گیری های رفتاری ضروری برای باقی ماندن و دوام و رفاه جامعه شهری است. به همین سبب «آموزش شهروندی» به دنبال جلب توجه و حمایت شهروندان از فرهنگ مدنی جامعه و تحقق «شهروند خانواده مدار» است که جز وظایف جداناپذیر شهرداری هاست.
 
🔺منبع: #روزنامه_شهرآرا،
🔻سه‌شنبه ۱۶ آذر ۱۴۰۰، شماره ۳۵۴۸

https://shahraranews.ir/fa/publication/content/12377/338783

#تحلیل_مسائل_روز
#پایگاه_جامع_مدیریار
www.modiryar.com

@modiryar

✍ بازآفرینی شهری
#دکتر_مهدی_یاراحمدی_خراسانی

✅ #انقلاب_صنعتی و توسعه قابل توجه فناوری های ناشی از آن سبب سرعت حداکثری تغییرات جمعیتی گردید و جمعیت شهرها را به سرعت افزایش داد. این افزایش جمعیت اثر قابل توجهی بر مراکز شهری گذاشت و سبب از بین رفتن تعادل نظام های اجتماعی، زیستی و محیطی گردید. اسکان جمعیت گسترده در شهرها و توسعه شهرنشینی (که بیشتر شامل مهاجران می باشند) سبب افزایش حاشیه نشینی شد و به دنبال آن تأثیرات عظیمی بر بافت های قدیمی و فرسوده برجای گذاشت.

✅ پیامد این رخدادها تخریب و فرسودگی بافت های مذکور و در نتیجه بروز مشکلات و محدودیت های فروانی است که امروز گریبان کلان شهرها را گرفته است. مجموع این اتفاقات ضرورت بازآفرینی شهری را پدید آورد. #بازآفرینی_شهری واژه ای است که مفاهیم گسترده ای مانند؛ نوسازی، بهسازی، بازسازی، توانمندسازی و روان بخشی شهری را در بر می گیرد.

✅ مقوله ی مهمی که به معنای احیا، تجدید حیات و نوزایی شهری و دوباره زنده شدن شهرها است. در بازآفرینی شهری، توسعه شهری به مفهوم رشد کمی عناصر کالبدی شهر برای اسکان جمعیت و ارتقای کیفیت زندگی، در قالب طرح های #توسعه_شهری رخ خواهد داد. بر اساس قواعد علمی شکل گرفته در حوزه مطالعات بازآفرینی مناطقی باید مورد احیا، بهسازی و نوسازی قرار گیرند که در آن ها:

▪️دسترسی ساکنان به خدمات محدود و وضعیت زیرساخت‌های #شهری نامناسب است.
▪️هویت تاریخی، فرهنگی و اجتماعی مورد توجه قرار نگرفته و سبب توسعه #وندالیسم گردیده است.
▪️درآمد سرانة ساکنان آن منطقه کمتر از میانگین #شهر و نرخ بیکاری بالاتر از آن است.
▪️واحدهای #مسکونی آن کم‌دوام و ناایمن و تراکم ساکنان در واحد مسکونی بالاتر از میانگین شهری است.
▪️مشکلات محیط زیستی دارند. زمینه ناهنجاری‌های #اجتماعی و بروز آن نسبت به میانگین شهری بالاتر است.

✅ با وجود فعالیت های انجام شده در قالب طرح‌های بهسازی، نوسازی و ساماندهی و توانمندسازی در شهرهای مختلف، نه‌تنها مسائل موجود در این رابطه حل نشده بلکه روز‌به‌روز ابعاد مساله گسترده‌تر و #مشکلات_شهری افزون‌تر شده است. بی شک شهرداری‌ها به‌عنوان محور اقدامات اجرایی در سطح شهر و به‌عنوان عالی‌ترین و عمده‌ترین مرجع مدیریت شهری دارای گسترده‌ترین و متنوع‌ترین وظایف و مسوولیت‌ها در موضوع بهسازی شهری هستند.

✅ این تکالیف و مسوولیت‌هـا جنبه های مختلف بهسازی شهری شامل برنامه‌ریزی، نهادسازی، تامین مالی و اجرا را دربر می‌گیرند. #مدیریت_شهری در بازآفرینی شهر به دنبال ایجاد توازن و تعادل در زیست شهری است که بر اساس آن ضمن تازه گردانی کالبدی و هویتی شهر آحاد شهرنشینان از سطح و سبک متعادلی از زندگی شهری و قابلیت های آن بهره مند می شوند. این فرایند با توجه به سرعت مدرنیزه شدن جوامع در اجرا با چالش ها و هزینه های کلانی مواجه است که باید دولت های مرکزی در جهت تحقق آن از سازمان های محلی به صورت ویژه حمایت کنند.

🔺منبع: #روزنامه_شهرآرا،
🔻یکشنبه ۱۴ اسفند ۱۴۰۰، شماره ۳۶۲۱

#تحلیل_مسائل_روز
#پایگاه_جامع_مدیریار
www.modiryar.com

@modiryar

✍ آیین گفت و گو
#دکتر_مهدی_یاراحمدی_خراسانی

✅ ما با هم گفت و گو نمی کنیم، از حال هم خبر نداریم، روحیات هم را نمی شناسیم، از دغدغه های یکدیگر چیزی نمی دانیم و خلاصه آن چه گروه های آدمی نیاز دارند برای ارتباط با یکدیگر و تنظیم روابط اجتماعی خویش از هم بدانند به دلیل آن که بین ما گفت و گوهای موثری رخ نمی دهد از آن بی بهره هستیم. شاید دلیل بسیاری از مشکلات خانوادگی، اجتماعی، کاری و ... همین موضوع عدم بهره مندی از آیین گفت و گوی موثر، هدفمند و کارا است. امر مهمی که علاوه بر آسیب رساندن به مناسبات اجتماعی سبب تفرقه و فاصله افتادن شدید بین نسل ها نیز گردیده است. دلیل این مهم عوامل متعددی است که شاید یکی از مهم ترین آن ها #توسعه بی حد و مرز ارتباطات مجازی و شبکه های اجتماعی نت محور است که سبب گردیده انسان ها به صورت توهم آمیزی احساس آگاهی و باخبر بودن داشته باشند.

✅ شاید برخی از تنش های #اجتماعی که به بروز بحران هایی در سطح کشور نیز می انجامد را نیز بتوان به همین بی خبری از حال هم و عدم گفت و گوی متقابل نسبت داد. امروزه یکی از راه کارهای مهم مشاوران حوزه خانواده برای دوام و بقای بنیان کوچک ترین نهاد اجتماعی افزایش سطح ارتباط گروهی، کار تیمی و گفت و گوی مستمر بین اعضای خانواده است. امری که شاید خیلی ساده به نظر برسد ولی فقر آن سبب عدم باخبری اعضای خانواده از یکدیگر و بروز بحران هایی گردیده که پیامد عمده آن گسترش طلاق است. دامنه تغییرات محیطی بسیار زیاد است و گسترش سرعت فناوری و تنوع امور اجتماعی سبب گردیده است علایق و سلایق افراد بسیار متفاوت از یکدیگر باشد .

✅ پس اگر می خواهیم جامعه ای آرام و در حال پیشرفت داشته باشیم باید ضمن آگاهی از علاقه مندی های عموم مردم و احترام نسبت به آن ها زمینه های وحدت را کشف کرده و نسبت به توسعه آن اقدام نماییم. متأسفانه در کشور ما آیین گفت و گو به رسمیت شناخته نشده است و حتی بدتر این که برخی افراد به آن ماهیت سیاسی داده اند اما قاعدتاً گفت و گو یک پدیده ی فرهنگی و اجتماعی است، که مسلماً عوامل مختلف سیاست، اقتصادی و ... می توانند بر این پدیده ی #فرهنگی تاثیر بگذارد و آن را تحت تأثیر قرار دهند. علاوه بر آن چه ذکر شد و غیر از تاثیرگذاری این عوامل، باید پرسید کدام عامل است که این چنین، یک فرهنگ پر قدرت را به مسیری کشانده است که با همه ی عظمت، مردم روشی را بر می گزینند که به گفتن و شنیدن و توسعه درک متقابل ختم نمی شود؟

✅ اگر گفت و گو بر پایه سه شرط اساسی «صداقت، صراحت و احترام» و به صورت هدفمند باشد قطعاً می تواند سو برداشت ها و سوتفاهم را را تا حد زیادی کاهش دهد و زمینه ایجاد علاقه مندی های مشترک را فراهم آورد. البته تنها این سه شرط برای گفت و گو کافی نیست. بلکه معلومات و دانش، تجربه و مهارت، دقت، ارزش نهادن بر مخاطب و گوینده، آستانه تحمل بالا ، و......نیز لازم دارد. هدف گفت و گو روشن‌گری دو طرف و فهم‌ متقابل و رفع سوء تفاهم است. نقطه مقابل گفت و گو سکوت و یا مونولوگ نیست. گفت و گو یک صفت انسانی است که در طی آن دو طرف ماجرا به تعالی و رشد و پیشرفت می رسند یک دیگر را تکمیل می کنند. #هم_افزایی می کنند و هر دو طرف احساس می کنند که دارند چیزی به دست می آورند بدون این‌که چیزی از دست بدهند.

🔺منبع: #هفته_نامه_نخست،
🔻پنجشنبه ۲۱ مهر ۱۴۰۱، شماره ۹۳۸

#تحلیل_مسائل_روز
#پایگاه_جامع_مدیریار
www.modiryar.com

@modiryar

✍ در زمان های خاص
#دکتر_مهدی_یاراحمدی_خراسانی

✅ طی سال های اخیر کسب و کار و فعالیت های اجتماعی بشر دستخوش تغییرات فراوانی شده است. امری که تقریباً جهانی بوده و با شیوع همه گیری #کرونا شدت بیشتری نیز پیدا کرده است. مسائلی همچون؛ کمبود انرژی، بیماری های فراگیر، مخاطرات امنیتی، مسائل سخت افزاری یا نرم افزاری، بحران های اجتماعی، پدیده های خاص زیست محیطی و ... از مهم ترین عواملی هستند که روند جاری کسب و کار و فعالیت های اقتصادی و اجتماعی کشورهای مختلف را تحت تأثیر قرار می دهند و از حالت عادی خارج می سازد. البته نحوه و شدت بروز این مشکل با توجه به میزان پیشرفت و توسعه یافتگی کشورها و یا برنامه ریزی و کسب آمادگی آن ها برای مواجهه با چنین چالش هایی متفاوت است.

✅ این مقدمه را عرض کردم تا راجع به مسأله تشدید بحران گاز در کشور و راهکار مسئولان برای مدیریت مصرف انرژی از طریق کاهش و یا تعطیلی مدارس، مراکز آموزشی، ادارات، بانک ها و #موسسات_دولتی صحبت کنم. به هر حال پیش بینی وضعیت جوی و تلاش برای ایجاد تراز انرژی در کشور خصوصاً در نقاط دور دست و سردسیر قابل توجه است. اما قاعدتاً آن چه انجام شد بهترین راهکار نیست. مدیریت تولید و مصرف انرژی و اصلاح الگوی آن امر مهمی است که با وجود شعارهای داده شده طی سال های متمادی برای آن توفیقات زیادی حاصل نشده است و کماکان کشور ما بالاترین سطح مصرف گرایی و هرز منابع را دارد.

✅ علاوه بر این ما نمی توانیم با هر اتفاق یا مشکل فراگیر و یا بحرانی کشور را در کمای تعطیلی فرو برده و هزینه های اقتصادی فراوانی ایجاد نماییم. طی دو سالی که همه گیری کرونا جامعه را در بر گرفت بر حسب اجبار تمرین کردیم تا به شیوه های جدیدی از کار، #آموزش و فعالیت اجتماعی دست پیدا کنیم که در این راستا توفیقاتی نیز حاصل شد. دور کاری، شیفت کاری، بهره گیری از نرم افزار، هوشمندسازی کسب و کار، سازمان های مجازی و ... همه عناوین علمی و تعریف شده هستند اما نکته مهم کیفیت بهره مندی از آن ها و بهره وری حاصل از استقرار چنین نظام های کاری است.

✅ واقعیت این که ما هنوز از زیرساخت های کافی نرم افزاری و سخت افزاری برای بهره گیری از شیوه های مدرن و یا خاص فعالیت های #اجتماعی بهره مند نیستیم. آموزش های مجازی و دورکاری ما خروجی مناسبی ندارند و در برخی موارد عملاً کارا نیستند. لذا ضرورت دارد برای چنین چالش هایی نظام جامع و یکپارچه مبتنی بر بسترهای نرم افزاری مناسب طراحی و اجرا گردد. شکل خدمت رسانی نهادهای عمومی و دولتی باید دارای سطحی از انعطاف و قابلیت باشد که در چنین شرایطی بلافاصله مطابق با شرایط مورد نیاز تغییر شکل داده و از روند عملکردی مطلوب خود خارج نگردد.

✅ توسعه سخت افزاری و نرم افزاری، آموزش حداکثری #منابع_انسانی، توسعه هوشمندسازی خدمات، توسعه استارتاپ ها، افزایش سطح آگاهی عمومی شهروندان و دریافت کنندگان خدمات و ایجاد رابطه سیستماتیک بین نهادهای ارائه دهنده خدمات بخشی از مهم ترین پیش نیازهای این امر مهم محسوب می شود. خصوصاً این که با وجود تغییرات گسترده ای که در حوزه فناوری اطلاعات و ارتباطات رخ داده است ماهیت خدمات سازمانی ما در بخش های گسترده ای کماکان دستی، حضوری و غیرهوشمند است.

✅ این امر با توسعه سازمان های هوشمند در حوزه خدمات، آموزش و کسب و کار رخ خواهد داد که نتیجه آن علاوه بر کاهش هزینه ها و مراجعات، افزایش قابلیت انعطاف پذیری برای موقعیت های خاص است. ما هنوز از فناوری اطلاعات و پدیده های حاصل از آن در سطحی که شایسته و مطلوب است بهره نگرفته ایم که این امر سبب کاهش سرعت #پیشرفت_کشور خواهد بود.

🔺منبع: #روزنامه_شهرآرا،
🔻یکشنبه ۲ بهمن ۱۴۰۱، شماره ۳۸۶۴

#تحلیل_مسائل_روز
#پایگاه_جامع_مدیریار
www.modiryar.com

@modiryar

✍ بی نق و بی بهانه
#دکتر_مهدی_یاراحمدی_خراسانی

✅ اوضاع و احوال کشور خصوصاً از حیث اقتصادی و #روحیه_عمومی آن چنان که باید و شاید مناسب و رو به راه نیست. خصوصاً دغدغه های اقتصادی و معیشتی مردم تا حدی بالا است که از بسیاری خواسته های به حق و بعضاً نیازهای اولیه ی خود نیز گذر می کنند یا مجبور هستند آن ها را نادیده بگیرند. از طرف دیگر عدم ثبات در بازار و مسائلی همچون تورم، تحریم و قیمت ارز و سکه علاوه بر اینکه امنیت فعالیت را از گروه زیادی از فعالان عرصه های مختلف گرفته است سبب ایجاد حس عدم ناتوانی در انجام یک سری فعالیت ها برای عده ای شده است. همه ی این ها را گفتم نه برای اینکه نمکی باشد بر زخم دردهای جامعه، بلکه خواستم قبل از ورود به بحث اصلی این نوشتار بگویم آن چه ارائه می شود با شناخت همین مسائل و آگاهی از کم و کاستی ها و محدودیت های #اجتماعی است.

✅ دو چیز انسان و حیات عمومی بشر را زنده نگه می دارد:

▪️ اول امید و
▪️ دوم تلاشی که حاصل از همین امیدواری است.

به بیان دیگر اگر #امید از میان برود نه دیگر تلاش و حرکتی صورت خواهد پذیرفت و نه دیگر حیات واقعی به معنای روح پویایی و زندگی برای بشر وجود خواهد داشت. پس هر اتفاقی که افتاد و هر محدودیتی که ایجاد شد تا گزینه ی #امیدواری باشد می توان بسیار به ایجاد تغییرات مثبت و تحولات مطلوب امیدوار بود. اما حفظ این امیدواری و وفاداری به هر آن چه انگیزه حرکت و زندگی را ایجاد می نماید همیشه کار ساده ای نیست. گاهی کم و کاستی ها، محدودیت ها، مسائل و چالش ها چنان زیاد و فراگیر می شود و امور زندگی آدمی آن چنان پیچیده می شود که رمقی برای حرکت در فرد یا جامعه باقی نمی ماند.

✅ حال سئوال اساسی اینجاست که چه اتفاقی باید رخ بدهد تا به این نقطه نزدیک نشویم؟ عوامل زیادی وجود دارد که نای #حرکت و برکت را از زندگی انسان می گیرد. امری که متأسفانه در جامعه ما زیاد وجود دارد. دو مورد از این ها «نق زدن های پیاپی» و «بهانه گیری های ناپایان» عده ای است که برای هر راهی دلیل و بهانه ای می آورند که بن بست شود و هر حرکتی را به نقطه ای می رسانند که به سکون برسد. چنان در پردازش #مسائل_اجتماعی سیاه نمایی می نمایند که گویی دیگر حتی راهی برای نفس کشیدن وجود ندارد چه رسد به حرکت و امیدواری. بزرگ نمایی در مشکلات و استمرار در بهانه گیری و به بیان ساده تر نق زدن های مستمر سبب می شود که هم فرد خودش دیگر توانی برای حرکت نداشته باشد و هم این امر را از دیگران سلب نماید.

✅ ملتی که زیر #موشک_باران دشمن و مسائلی همچون فتنه ها، آشوب ها، تحریم ها و فشارهای مختلف خود را حفظ کرده و امیدوار مانده است و در همین مسیر سنگلاخ پیشرفت های قابل توجهی نیز داشته است پس قطعاً می تواند کماکان بر مدار امید، حرکت و #پیشرفت قرار داشته باشد و از این پیچ تاریخی نیز گذر کند. فقط باید یاد بگیریم ضمن شناسایی مشکلات و کاستی ها و تلاش در جهت رفع آن ها از تله بهانه جویی و نق زدن های واهی که در واقع دزد انرژی هستند رهایی یابیم و با شادابی و نشاط به حیات خود ادامه دهیم. همان جمله معروف که از بهانه هایمان قوی تر باشیم می تواند راهگشای بسیاری از مشکلات باشد. اکنون که کشور با چالش های اساسی مواجه است روحیه «هم اندیشی، هم گرایی و هم افزایی» برای گذر از چالش ها می تواند دستاوردهای قابل توجهی برای ما به ارمغان بیاورد.

🔺منبع: #هفته_نامه_نخست،
🔻پنجشنبه ۲۸ اردیبهشت ۱۴۰۲، شماره ۹۶۴

#تحلیل_مسائل_روز
#پایگاه_جامع_مدیریار

www.modiryar.com

@modiryar

✍ جامعه پذیری امیدواری
#دکتر_مهدی_یاراحمدی_خراسانی

✅ «#اجتماعی_شدن» اصطلاحی است که توسط جامعه‌ شناسان، روان‌ شناسان اجتماعی و مردم‌ شناسان استفاده می‌شود و به روندی گویند که در آن فرد در طول حیات خویش هنجارها، عرف‌ها و ارزش‌های جامعه را یاد می‌گیرد.

✅ به عبارت دیگر آماده شدن فرد توسط جامعه برای بر عهده گرفتن نقش‌ها و پذیرفتن فرهنگ آن جامعه را #جامعه‌_پذیری گویند. جوامع درگیر موضوعات مختلفی هستند که برخی از آن ها ارزش عمومی بیشتری دارد و باید فراگیر و همه پذیر شوند. یکی از این موارد که در همه جا خریدار دارد موضوع «امیدواری» است.

✅ در هیاهوی زندگی، مشکلات معیشتی، بحران ها و محدودیت ها گاهی #امید کمرنگ می شود یا رنگ می بازد. در این میان رسانه ها به عنوان نمایندگان خرد جمعی وظیفه دارند روح و طراوت کار و امیدواری را به جامعه تزریق نمایند.

✅ ما در صفحه جامعه همواره این موضوع را مورد نظر داشته و داریم که پیش نیاز هر حرکت و برکتی بهره مندی از روحیه #نشاط_اجتماعی و امیدواری عمومی است. پس به دنبال فراگیر نمودن و جامعه پذیر کردن همه آموزه هایی هستیم که برای شهروندان و مسئولان امیدبخش و شاد آفرین است.

✅ اطراف زندگی همه ما مسائل پرشماری وجود دارد که می تواند بذر امید و رغبت تلاش را برای ما خلق نماید فقط کافی است عینک خود را عوض کنیم و بجای افتادن در #تله_بدبینی و بی انگیزگی به سمت امیدواری و تلاش حرکت کنیم که در واقع هیچوقت اوضاع آن قدر خراب نیست که بتواند روح زندگی را از ما بگیرد.

✅ این رسالت اصلی ما و مخاطبان است که عرصه ها، فرصت ها و بسترهای #امیدواری را به یکدیگر یادآوری کنیم. در واقع امید همان سرمایه ارزشمندی است که به زندگی انسان طراوت می بخشد و روح ابتکار و شوق کار را در جامعه متجلی می کند.

🔺 منبع: #روزنامه_شهرآرا،
🔻 ۴شنبه، ۳ خرداد ۱۴۰۲، شماره ۳۹۴۸

#تحلیل_مسائل_روز
#پایگاه_جامع_مدیریار

www.modiryar.com

@modiryar

✍ ما و دغدغه های دیگران
#دکتر_مهدی_یاراحمدی_خراسانی

🔴 حکایت راننده لجباز

✅ خیلی عجله داشتم. باید به یک #جلسه مهم کاری می رفتم. کمی دیر شده بود و با تأخیر رسیدن اصلاً صورت خوشی نداشت. سعی می کردم با رعایت قوانین راهنمایی و رانندگی با سرعت بیشتری حرکت کنم. از دور چشمم به چراغ افتاد که سبز است و هر لحظه مکن است زرد یا قرمز شود. ماشینی جلوتر از من بود چند بار چراغ دادم توجه نکرد و به اصطلاح راه نداد. بوق هم که زدم مسیر را باز نکرد. حتی عامدانه به یکباره سرعتش را به گونه ای کم کرد و مسیر مرا بست تا دو نفری پشت چراغ قرمز بمانیم. خیلی ناراحت شدم ولی خودم را به شدت کنترل کردم. کنار ماشینش که قرار گرفتم شیشه را پایین داد و گفت: چه خبر است؟ سر می بری؟

✅ چرا اینقدر بوق می زنی و خلاصه با تشر و ناراحتی کلی حرف بارم کرد. من که کاملاً بر خودم مسلط شده بودم به آرامی و با لبخندی گفتم باور کن هیچ خبری نیست، اصلاً قصد سبقت گرفتن یا جا گذاشتن شما را نداشتم فقط کمی عجله دارم همین. خیلی غیر طبیعی است که یک نفر عجله داشته باشد؟ برای خودت پیش نمی آید؟ کاش امروز که من عجله داشتم شما راه را باز می کردی و به من کمک می کردی که زودتر به مقصد برسم تا فردا روزی که به هر دلیلی شما عجله داشتی دیگران #مراعات_حال شما را بکنند. از شما چه پنهان گویی حرف هایم در او اثر کرد. سرش را پایین انداخت و در حالی که چراغ سبز شده بود چند تا بوق به نشان احترام زد و گفت حق با شماست عذرخواهی می کنم.

🔴 دغدغه های دیگران

✅ در ادامه مسیر گویی از جلسه و تأخیر احتمالی رسیدن به مقصد فراموش کرده باشم صرفاً فکرم به این اتفاق و رفتار راننده لجباز بود. با خودم گفتم چرا نباید در زندگی اجتماعی و خانوادگی خود ملاحظه دیگران را هم بکنیم، به احساسات و نیازهای هم نوعان خود احترام بگذاریم و دغدغه های آن ها برای ما هم مهم باشد. یکی استرس دارد، دیگری فرزندش بیمار است، مسلمانی بدهکار است، فرد دیگری افسرده یا حالش گرفته است و خلاصه زیر آسمان این شهر مردمان بیشماری هستند که ممکن است به دلایل مختلف حال خوبی نداشته باشند. اگر آن روز زمان خوبی، خوشی و آرامش ما بود چه اشکالی دارد این #حس_خوب و مطلوبیت را به آن ها هم انتقال دهیم.

✅ اگر هر یک از ما در این شرایط برای همان آدم های معدود و محدودی که با ما در ارتباط هستند این اصل را رعایت کنیم اثرات بسیار خوبی بر افزایش رضایت مندی عمومی و بهبود نظام اجتماعی خواهد داشت. ما همه به هم ربط داریم، بخواهیم یا نخواهیم در عرصه #اجتماعی و جامعه ی بزرگی که در آن زندگی می کنیم حس و حال ما روی دیگران اثر می گذارد و از آن ها نیز تأثیر می پذیریم. پس چرا نباید احساس تکلیف کنیم و لااقل اگر به آن ها کمک نمی کنیم مراعات دیگران را بکنیم، هوایشان را داشته باشیم و مسیر حرکت شان را تسهیل نماییم.

🔴 مراعات یکدیگر

✅ «شناخت وظیفه،» پایه و پیش نیاز «انجام وظیفه» است. انسان ها در جامعه نسبت به یکدیگر «حقوق و وظایف متقابل» دارند. شناخت این #حقوق و انجام آنها و مراعات دو جانبه، ضامن تصحیح روابط و سالم سازی معاشرت ها و زدودن کدورت ها و کاهش اختلاف ها و گله مندی هاست. فراموش نکنیم «آدمی را آدمیت لازم است»؛ پس در جامعه انسانی و زندگی اجتماعی، جز با «مراعات» دیگران و حقوقشان، وضع رفتاری عمومی سامان نمی یابد و جامعه اصلاح نمی شود.

✅ به عنوان مثال والدین نسبت به #فرزندان و فرزندان نسبت به پدر و مادر وظایفی دارند. زن در برابر شوهر و شوهر در برابر زن، تعهداتی دارد. فرمانده و سرباز، نسبت به هم حقوق و وظایفی دارند. دو شریک با یکدیگر، کارگر و کارفرما، رئیس و مرئوس، معلم و شاگرد، همسایه با همسایه، مشاور و مُراجع، خویشاوندان و ارحام ، برادران و خواهران نسبت به هم و ... نمونه های دیگری از ارتباط های اجتماعی است که هر کدام نسبت به هم محدوده و مجموعه ای از تکالیف را دارند که باید اول آن ها را بشناسیم، دوم به آن ها عمل کنیم و سوم رویه و روندی متقابل و دوجانبه برای آن در نظر داشته باشیم.

🔺منبع: #روزنامه_شهرآرا،
🔻سه شنبه ۲۵ مهرماه ۱۴۰۲، شماره ۴۰۵۹

#تحلیل_مسائل_روز
#پایگاه_جامع_مدیریار

www.modiryar.com

@modiryar