مدیریار | Modiryar
837 subscribers
4.86K photos
673 videos
3 files
4.36K links
پایگاه جامع مدیریت
www.modiryar.com
مدیرمسئول
@mahdiyarahmadi
رئیس هیئت‌مدیره
@AhmadNiroomand
• اینستاگرام
https://www.instagram.com/modiryar_com
• ایتا
https://eitaa.com/modiryar
• گپ
https://gap.im/modiryar
احرازارشاد
http://t.me/itdmcbot?start=modiryar
Download Telegram
حق با مشتری نیست
#دکتر_مهدی_یاراحمدی_خراسانی

سال های فراوانی است که در بسیاری از مقاله ها، یادداشت ها، سخنرانی ها، همایش ها، سمینارها و کتاب های «کسب و کار و بازاریابی» بسیاری از اساتید گفته اند: «حق با مشتری است». همچنین جملاتی همچون؛ مشتری تاج سر است، خیلی خوب است، همیشه باید مطابق میل او رفتار کرد و ... کلیدواژه های پر تکرار حوزه بازار و محافل کسب و کار بوده اند. به یاد دارم در مقاله ای پر طرفدار نظریه پردازی به دو اصل مهم در این رابطه پرداخت که بسیار مورد استقبال قرار گرفت. وی گفت: اصل اول این که: «همیشه حق با مشتری است» و اصل دوم «هر وقت در این رابطه شک کردید به اصل اول برگردید.» اما با گذر زمان این نظریه (همانند بسیاری دیگر از ایده ها و عقاید پرطرفدار که در زمان خود کاربرد فراوانی داشته اند) اکنون نیازمند به روزرسانی و اصلاح است. امروز باید بگوییم این اصل کامل نیست و نیاز به اصلاح دارد. بدین صورت که باید بگوییم «صرفاً حق فقط با #مشتری با کیفیت و با ارزش است»

هر رهگذری که از ما، پرستیژ برند، جذابیت #محصولات و خدمات، ویترین زیبا و پر رونق و یا هر مورد دیگری که از ما برایش جالب بود خوشش آمد قطعاً نمی تواند و نباید یک مشتری مناسب و ارزشمند تعریف شود. به بیان دیگر فردی که قصد خرید ندارد، پول پرداخت نمی کند، مانع کسب است و یا به هرصورتی آیینه دق می شود چرا باید در زمره ی مشتریان ما قرار بگیرند که قرار هم هست همیشه حق با او باشد؟ جیمز کالینز استاد مدرسه عالی کسب و کار استنفورد در کتابش این گونه اشاره می کند: «حقیقت این است که امروز می گوییم ارزشمندترین دارایی سازمان، منابع انسانی شایسته اش است. پس شما هم صرفاً روی مشتریان با کیفیت و شایسته حساب کنید» مشتریان ارزشمند همان هایی هستند که از نردبان شرکت، سازمان یا کسب و کار ما بالا می روند و تعریف خاصی دارند. آنها خواهان گسترش روابط با ما هستند، شرکت ما را به دیگران توصیه می کنند، جذب رقبا نمی شوند، حاضر به پرداخت قیمت بالاتری هستند، با ما همکاری می کنند و در نهایت حتی حاضر به سرمایه گذاری و مشارکت با ما هستند.

پس شما باید اول #مشتریان خود را کاملاً شناسایی کنید و به میزان ارزشمندی برای کسب و کارتان روابط خود را با آن ها تنظیم کنید. گاهی مشتری صرفاً به دنبال آشنایی با برند شماست که از آن با عنوان «بیننده» یاد می شود. گروهی از مشتریان احتمالاً در آینده نزدیک از شما خرید خواهند کرد که به آن ها «مشتری احتمالی» گویند. برخی برای اولین بار از شما خرید می کنند که به آن ها می توان عنوان «مشتری» اطلاق کرد. اگر این دسته از مشتریان خرید خود را تکرار نمایند به «مشتری وفادار» تبدیل می شوند و نهایتاً زمانی فرا می رسد که مشتری وفادار حامی برند شما خواهد بود و آن را به دیگران توصیه می کند که به بالاترین و ارزشمندترین سطح می رسد و تبدیل به «مشتری حامی» می گردد. بر این اساس شیوه ی مواجهه شما و وقت سپاری و اختصاص انرژی و اهمیت برای مشتریان تان متفاوت خواهد بود.

اگر فله ای یا کیلویی و از یک کنار هر رهگذری را #مشتری بخوانیم و برایش فرش قرمز پهن کنیم و «همواره هم بگوییم حق با اوست» بدین ترتیب در عصر رقابت و سرعت انرژی ما برای جذب مشتریان ارزشمند کاهش می یابد و توانایی اختصاص وقت کافی برای آن ها را نخواهیم داشت. بدون شک ما همواره مبادی آداب خواهیم بود، به همگان احترام می گذاریم، کسی را از خود نرانده و دشمن خود و کسب و کارمان نمی کنیم ولی با این همه دلیلی هم ندارد از یک کنار همه را با یک چشم ببینیم و تفاوتی برای «رهگذر، بیننده و مشتری وفادار» قائل نشویم. هر مشتری زمانی که در مسیر «ارزش آفرینی» برای ما، تجارت و کسب و کار ما قرار می گیرد در برنامه ریزی های ما به صورت هدفمند مورد توجه قرار خواهد گرفت و برای توسعه ی ارتباطش با خویش تلاش می کنیم.

قاعدتاً به میزانی که مشتری با ما همراهی کند، ارزش آفرین باشد و از ما حمایت به عمل آورد به او حق می دهیم و تمامی تلاش خود را در سوگیری، برنامه ریزی، تولید محصولات و ارائه خدمات بهتر در جهت #رضایت_حداکثری او انجام خواهیم دارد. در عصر تنوع و تکثر که گستردگی و پیچیدگی ها بسیار بالا است آن چنان «امکان و زمان» نداریم که بدون دسته بندی و طبقه بندی حرکت کنیم. تبلیغات ما باید به صورت هدفمند، گزیده شده و در محیط های مربوط صورت پذیرد و مراوده، زمان و تلاش ما هم در جهت کسب رضایت مشتریان ارزشمند و وفادار است. بدین صورت آن ها همواره از ما و خدمات ما راضی هستند و ما به حداکثر بهره وری می رسیم. فقط در این میان می ماند افرادی که به صورت بالقوه صلاحیت تبدیل شدن به مشتریان ارزش آفرین را دارند که برای توسعه کسب و کار و تجارت باید به صورت ویژه آن ها را شناسایی و برایشان برنامه ریزی کنیم.

🔺منبع: #مجله_تخصصی_کابین،
🔻بهار ۱۴۰۳، شماره ۷

#پایگاه_جامع_مدیریار

@modiryar
به خودتان سخت نگیرید
#دکتر_مهدی_یاراحمدی_خراسانی

«بدون ترديد، ما انسان را در رنج و سختى آفريديم» این جمله ترجمه ی آیه ی شریفه ی قرآن است که می فرماید: «لَقَد خَلَقنَا ٱلإِنسَانَ فِي كَبَدٍ». بدان معنا که ذات زندگی در دنیای محدود، فانی، پست و کم ارزش آمیخته با بسیاری دردها، رنج ها، بیماری ها، فقدان ها، سختی ها، محدودیت ها و مشکلات است. پس اکنون که انسان با این چالش بزرگ در مسیر تعالی و پیشرفت و حرکت به سوی #کمال مواجه است چرا باید خودش به خودش مهربان تر نباشد و هوای خودش را بیشتر نداشته باشد.

آن #ضرب_المثل معروف «سخت گیرید این جهان بر مردمان سخت گیر» را فراموش نکنیم و به یاد داشته باشیم در بسیاری مواقع این خود ما هستیم که مشکلات پیش روی خود را از آن چه که هست بزرگ تر و پیچیده تر می کنیم. پس فراموش نکنید زندگی در ذات خودش سخت است پس شما به خودتان سخت نگیرید. بعضی آدم ها بدون اینکه حواسشان باشد بیش از حد بر خودشان سخت می گیرند. این افراد بر این باورند که اوضاع شان خوب است، اما مدام به صدای منفی درون سرشان گوش می دهند.

برخی هم به دلیل کمال گرایی مفرط گرفتار این ظلم به خویشتن می شوند. سرزنش خود پاسخی متداول به داشتن یک تجربه آسیب زا است. این امر به‌ویژه زمانی صادق است که رویداد آسیب‌زا بدون تقصیر خودمان رخ می‌دهد. ما از رخ دادن این رویداد استقبال نکردیم و مطمئناً با وقوع آن موافق نبودیم. اساساً آنچه مشخص است این است که ما انسان ها ظرفیت به ظاهر بی پایانی برای انتقاد از خود داریم. ما سعی می کنیم که همیشه #انسان کامل و بدون نقص باشیم.

#کمال‌_گرایی ویژگی بارز افرادی است که به خودشان سخت می‌گیرند. این افراد تا جایی که امکان داشته باشد، تلاش می‌کنند به بهترین هر چیز دست پیدا کنند. اگر جزء این دسته از افراد باشید، هضم نواقص و کمبود‌ها برایتان دشوار است. به همین دلیل مدام روی نقطه‌ضعف‌های خود تمرکز می‌کنید و به دنبال راهکاری برای برطرف کردن آن‌ها هستید.افراد سخت‌گیر نسبت به خود باید کارها را به روش خاصی که دارند، انجام دهند. این افراد زمانی که دیگران مشغول پروژه‌های مربوط به آن‌ها می‌شوند، یک سری قوانین مشخص می‌کنند تا دیگران به استانداردهای آن‌ها نزدیک شوند و کارها باب میلشان انجام شود.

احساس کم ارزشی، ناامنی و بی کفایتی ناشی از این طرز تفکر است. واقعیت این است که همه ما تصمیمات بدی می گیریم که به خاطر آن رنج می بریم. بسیاری از این ها نتیجه عواملی هستند که خارج از کنترل ما هستند. به نظر می رسد یک باور رایج وجود دارد که ما می توانیم بر تمام وقایع زندگی کنترل داشته باشیم و بنابراین #مسئول هر اتفاقی هستیم. برای آن که نسبت به خود نگاهی همراه با واقعیت و رأفت داشته باشیم و زندگی از آن چه در ذاتش هست برایمان سخت تر نشود باید موارد زیر را به عنوان اصول جدی مورد توجه قرار دهیم:

«اشتباه کردن؛ بخشی از فرایند یادگیری شماست»، «خودتان را با دیگران مقایسه نکنید؛ زیرا شما جای آن ها نیستید»، «با افرادی ارتباط برقرار کنید که؛ می خواهند شما به موفقیت برسید»، «عالی بودن را کنار بگذارید؛ و به پیشرفت و بهبود خود فکر کنید»، «ضعف های خود را بپذیرید؛ به عنوان ویژگی خود»، «از افرادی که از شما انتقاد می کنند؛ یاد بگیرید»، «هر مشکلی که دارید؛ منحصر به فرد و تنها برای شما نیست؟»، «هیچ راه درست و قطعی؛ برای انجام کارها وجود ندارد»، «برای چیزی که باور دارید؛ تلاش کنید حتی اگر از نظر دیگران محبوب نباشد» و «از خشم خود؛ به عنوان محرکی برای تغییر استفاده کنید» این رویه و طرز فکر در مرور زمان ذهن و فکر و رفتار ما را به سمت اعتدال در مواجهه با #مسائل هدایت می کند و زندگی را برای ما و اطرافیانمان راحت تر و شیرین تر خواهد کرد.

🔻منبع: #هفته_نامه_نخست،
🔻پنج شنبه ۱۴ تیرماه ۱۴۰۴، شماره ۱۰۱۶

#پایگاه_جامع_مدیریار

www.modiryar.com

@modiryar
اصلاً حسین جنس غمش فرق می کند
#دکتر_مهدی_یاراحمدی_خراسانی

#محرم که فرا می رسد حال و هوای شهر عوض می شود. خیمه ها و پرچم های مشکی در سطح شهر و در و دیوار خانه ها به اهتزار در می آید و لباس های مشکی برتن عزاداران حسینی می نشیند. حضرت‌ سید الشهدا انسان‌ منحصر به‌ فرد و نمونه‌ ای‌ بود که‌ فضایل‌ و مناقب‌، معجزات‌ و کرامات‌، مکارم‌ اخلاق‌ و محامد اوصاف‌، محبوبیت‌ و نفوذ اجتماعی‌ و اعتراف‌دشمنان‌ به‌ شخصیت‌ بی‌ نظیر آن‌ حضرت‌ نشانی‌ از «والوتر الموتور» است‌. آن‌ شخصیتی‌که‌ در کنار «آیة‌ مودت» در میان‌ اهل‌ بیت‌همراه‌ با آیة‌ تطهیر و در جای‌ دیگر آیة‌مباهله‌ قرار دارد و همة‌ اینها نشان‌ِ مقام‌ و مرتبت‌ سید الشهداست‌.

پس‌ حسین‌(ع) نیز در فضایلی‌ که‌ آیات‌ شریفة‌ قرآن‌ در مورد حضرت‌ پیامبر (ص) و پدر و مادر بزرگوارشان‌ ذکر کردند، شریک‌ می‌باشند. به راستی هیچ ماهی به اندازه محرم پرشور نیست و هیچ عشقی نمی تواند جایگزین عشق سیدالشهدا(ع) باشد. اما در میان این شور حسینی داشتن #شعور_حسینی هم واجب است. در کنار اشک ریختن برای سیدالشهدا(ع) دانستن دلیل قیام ایشان لازم است، در کنار سینه زدن باید بدانیم امامی که جان و مال خود و خانواده اش را فدا کرد از مسلمانان چه می خواست و چه می خواهد؟ عزاداری بدون درک مفاهیم قیام حسینی(ع) کم اثر است، نوحه خوانی بدون شناختن راه حسین(ع) سودی ندارد، شور حسینی باید با شعورحسینی همراه باشد.

#عزاداری برای امام حسین(ع) سنت حسنه ای است که توسط ائمه بزرگوار نیز سفارش گردیده است اما باید یک نکته را مد نظر قرار داد که دلیل این همه تاکید چه بوده است؟ آیا گریه بر حسین می تواند جایگزین تمام اشتباهاتی باشد که خواسته و ناخواسته در طول سال مرتکب می شویم؟ به راستی منظور این فرمایش امام حسین(ع) که در مسیر کربلا فرمودند: "به راستی که بیشتر مردم بندگان دنیا هستند و دین و دیانت بر سرزبان و لقلقه لسان آنها است" چه بوده است؟ به طور حتم مقصود ائمه معصومین(ع) ازعزاداری اباعبدالله فراتر از تصورات سطحی است. شاید می خواستند به این وسیله اهمیت قیام امام(ع) و واقعه کربلا را یادآور شوند تا هرسال که عزاداری آغاز می شود کمی با خود فکر کنیم که حسین واقعاً که بود و چه کرد؟

در اینصورت معنای این جمله متجلی می شود؛ " این محرم و صفراست که اسلام را زنده نگه داشته است" #امام_اباعبدالله در سخنی هدف قیام خود را آشکار ساخت و فرمود که این قیام به منظور احیای سنت رسول خدا(ص)است. پس حسین(ع) تنها یک شهید نبود، احیاگر سنت بود،زنده کننده امر به معروفی بود که در آن زمان توسط خاندان شوم بنی امیه به فراموشی سپرده شده بود. حال سوال مهم اینجاست که سنت رسول خدا چیست که باعث شد امام شیعیان ازخون خود و خانواده اش بخاطر احیا و حفظ آن بگذرد؟ متاسفانه در کنار بسیاری از آنهایی که راه امام را درک کرده اند عده ای هم هنوز تنها نام حسین را بر زبان دارند. عزاداری ها که سپری شد دیگر همه چیز تمام می شود و دوباره اشتباهاتمان را تکرار می گردد.

به سادگی #دروغ می گوییم، غیبت می کنیم، تهمت میزنیم، بعضی هایمان که کاسب هستیم هم دوباره قیمت ها را دوبرابر حساب می کنیم، با همان هایی که دیروز درکنارشان سینه میزدیم و گریه می کردیم. قیام عاشورا یک فرهنگ متعالی است که می بایست هر ساله در عزاداری ها آموزه های آن به مسلمانان گوشزد گردد. عزادار شریف حسینی! سنت پیغمبر(ص) که حسین(ع) بخاطر آن جان داد چیست؟ پیامبر(ص)مبعوث شدند تا برادری و جوانمردی، تقوا و نیکوکاری را در بشر گسترش دهند و امام حسین(ع) هم جان خود را برای همین سنت فدا کردند. تنها خواندن نوحه هایی با الحان و آهنگ های غم انگیز نمی تواند اثر واقعی خود را در روح عزاداران بگذارد

بلکه آن نوحه ای ارزشمند است که در کنار برانگیختن احساسات، وجدان ها را هم برانگیزد، بصیرت ها را افزایش و رفتارها را تغییر دهد. نکند حسین برای عده ای نام شود و برای عده ای دیگر نان! نکند یادمان برود که وظیفه ای که حسین(ع) در آن زمان بر دوش ما گذاشت چقدر سنگین است؟ مبادا شرمنده خون امام شویم و در محشر کبری نتوانیم سر بلند کنیم. یادمان باشد اگر حسین را واقعا درک کردیم هرروز و هرلحظه عزادار و درمسیر حسینیم. قیام #امام_حسین(ع) از کربلا آغاز شد و این مبارزه با کفر و پلیدی کماکان ادامه دارد تا فرزند بزرگوارش مهدی موعود(عج) پرچم عدالت و آزادگی را در سراسر جهان به اهتزاز درآورد و برماست که خون حسین(ع) و یاران باوفایش را با اعمال خودبه گونه ای ارج نهیم که زمینه ساز ظهور منتقم او باشیم.

🔺اصلاً حسین جنس غمش فرق می‌کند
🔻این راه عشق، پیچ و خمش فرق می‌کند

🔺اینجا گدا همیشه طلبکار می‌شود
🔻اینجا که آمدی کرمش فرق می‌کند

🔺منبع: #روزنامه_شهرآرا،
🔻یکشنبه ۱۷ تیرماه ۱۴۰۳، شماره ۴۲۵۷

#پایگاه_جامع_مدیریار

www.modiryar.com

@modiryar
صرفاً جهت یادآوری
#دکتر_مهدی_یاراحمدی_خراسانی

نه روز پدر است نه روز مادر، نه تولدی در کار است نه دور از جان شما و عزیزانتان داغ و عزایی. صرفاً می خواهم در این مجال جهت یادآوری موضوع بسیار مهمی را خدمت شما عرض کنم. عادت کرده ایم در هیاهوی زندگی عصر فراصنعتی به دنبال اهداف ریز و درشت خود بدویم و مقوله ی معیشت و روپا ماندن مالی و #اقتصادی اکنون آن قدر سخت و پیچیده شده است که گاهی مسائل بسیار مهمی از یادمان می رود، اهمیت خود را از دست می دهد، نسبت به آن غفلت می کنیم، یا حداقل آن طور که باید و شاید به آن ها نمی پردازیم.

یکی از این مسائل و موارد که بسیار بسیار مهم است و سعادت دنیا و آخرت ما تا حد زیادی به آن وابسته است حفظ شأن، جایگاه، احترام، کرامت و نقش «پدر و مادر» در زندگی همه ی ماست. خداوند در قرآن آن جا که سامانه ی ارتباط انسان با سایرین را تعریف می کند می فرماید؛ «إِنَّ اللَّهَ يَأْمُرُ بِالْعَدْلِ وَ الْإِحْسانِ» یعنی «همانا «خدا (خلق را) فرمان به عدل و احسان می‌دهد». اما به پدر و مادر که می رسد پروردگار آن ها را از سایرین جدا می سازد و دیگر سخنی از #عدل نمی کند و در سطحی بالاتر امر می دهد و می فرماید:

«وَقَضَى رَبُّكَ أَلَّا تَعْبُدُوا إِلَّا إِيَّاهُ وَبِالْوَالِدَيْنِ إِحْسَانًا» یعنی؛ «و پروردگار تو مقرر کرد که جز او را مپرستید و به پدر و مادر [خود] احسان کنید» آیه احسان به والدین آیه ۲۳ سوره اسراء است که پس از دعوت به توحید انسان‌ها را به نیکی‌کردن به پدر و مادر دعوت می‌کند. این بدان معناست که به والدین که می رسی تکلیف تو فقط و فقط #احسان و نیکی است. باید بی محابا آن را تکریم کنی، قدر بدانی، در صدر نشانی و هر آن چه در توان داری برای آرامش، شادمانی و حفظ کرامت و احترام آن ها به کار ببری.

مفسران احسان به والدین در آیه را حکمی قطعی و نسخ‌نشدنی از جانب خدا می‌دانند. همچنین #علامه_طباطبایی مقدم شدن احسان به والدین بر سایر احکامی که در آیات بعدی آمده را دلیلی بر اهمیت این حکم می‌داند. در این آیه حق والدین هم‌ردیف حق خداوند شمرده شده است. مفسران قرار گرفتن آن بعد از اصل توحید را نشان از اهمیت احترام به پدر و مادر و جایگاه رفیع این نوع اطاعت نزد خداوند می‌دانند. عده‌ای در تناسب بین توحید و احسان به والدین در آیه مواردی را ذکر کرده‌اند؛

از جمله آنکه خداوند سبب حقیقی وجود انسان و #والدین سبب ظاهری و معیشت آنها هستند و همان‌طور که شکر نعمت‌های خداوند به عنوان منعم حقیقی واجب است، شکر نعمت‌های مخلوقین در حق انسان نیز واجب است و هیچ کس به‌اندازه والدین در حق انسان کاری نکرده و مستحق شکرگزاری نیستند. مگر می شود آدمی پدر و مادر را فراموش کند، حق آن ها را ادا نکند، قدرشان را نداند، در برابر آن ها مبادی آداب نباشد، صدایش را بلند کند، فرمان آن ها را اجابت نکند و با غرور و تکبر به هنگام پیری با آن ها مواجهه نماید.

این چنین انسانی از رحمت خدا به دور خواهد بود و مرتکب گناهی می شود که خداوند آن را در زمره ی گناهانی قرار داده است که هیچ گاه بخشیده نمی شوند. پدر و مادر اسباب اجابت دعا، مایه رحمت خدا و ریشه و اصالت آدم هستند که باید در هرحالی احترام آن ها حفظ شود و توسط فرزندان گرامی داشته شوند. پس به یادآورید و به خود تذکر دهید دوباره و چند باره، هر روز و هر لحظه که شما وظیفه دارید همچون پروانه دور شمع وجودی نورانی و گرما بخش آن ها طواف کنید و هر آن چه از #مهربانی، ادب، تکریم و یاری رساندن آموخته اید دودستی و با کمال امتنان و احترام تقدیم وجود شریف و پربرکت آن ها نمایید.

یادمان نرود که هر آن چه امروز داریم به همت و برکت #والدین خویش داریم و موظف هستیم در زمان «حیات» تمام وقت و تمام قد در خدمت آن ها باشیم و در زمان «ممات» به گونه ای زندگی کنیم و آن ها را یاد نماییم که روحشان قرین رحمت و شادی باشد و در سرای آخرت برای فرزندان خویش دعا کنند. و چه زیباست رابطه ی عاشقانه، مهربانانه و مودبانه فرزندی با پدر و مادرش که از سر انسانیت و کمالِ رفتار آن ها ارج می نهد، در برابرشان تواضع دارد و همه جوره به آن ها خدمت می کند.

🔺منبع: #هفته_نامه_نخست،
🔻پنجشنبه ۲۱ تیرماه ۱۴۰۳، شماره ۱۰۱۷

#پایگاه_جامع_مدیریار

www.modiryar.com

@modiryar
این همه ی ماجرای روابط عمومی نیست
#دکتر_مهدی_یاراحمدی_خراسانی

این که در چهار تا مناسبت مختلف پرده و بنری بزنیم، به کارکنان، مدیران و ذیربطان تبریک و تسلیت بگوییم، چند تابلوی #اطلاع_رسانی در نقاط مختلف سازمان نصب کنیم، با این و آن رسانه در ارتباط باشیم، سالی چند بولتن و یا ویژه نامه چاپ کنیم، دور سر رئیس بچرخیم، سامانه ارتباطات مردمی راه بیاندازیم و تشریفات نشست ها، جلسات، همایش ها و محافل خبری و سازمانی را برگزار کنیم و ... هر چند همه و همه لازم است و از وظایف روابط عمومی ها به شمار می رود ولی باور کنید «این همه ی ماجرای روابط عمومی نیست».

آن چه نقل شد تنها یک سری امور جاری و بسیار سطحی برای #روابط_عمومی هاست که در هر سازمانی باید انجام شود. و اغلب این موارد نیاز به تخصص خاصی هم ندارد و اگر فردی از دانش روابط عمومی چیزی هم نداند می تواند به راحتی آن ها را انجام دهد. شاید دلیل اصلی این که در بسیاری از سازمان ها این واحد مهم ارزش واقعی خود را ندارد به خاطر بسنده کردن نظام مدیریتی و سامانه فرایندی به موارد محدود ذکر شده است.

«ارائه توضیحات به مشتریان و #مخاطبان_سازمان، ایجاد رضایت مندی و همراه ساختن آن ها، پاسخگویی موجه و پذیرفته شده در برابر افکار عمومی، داشتن استراتژی های مدیریت بحران، ارزش آفرینی و توسعه برندسازمانی، ایده پردازی برای تعالی سازمان در افکار عمومی، بهره گیری از هوش مصنوعی، شبکه سازی رسانه ای و تلاش برای شخصیت سازی والامرتبه ی سازمان» بخشی از کارکردهای مهم در «روابط عمومی مدرن» هستند که قطعاً تحقق آن نیازمند دانش روز، ابزارهای پیشرفته، نیروهای ماهر و بسیار حرفه ای و مدیر هوشمند و حمایت گر است. شاید اولین ابهامی که در ارتباط با عبارت «روابط عمومی مدرن» به وجود می آید کنجکاوی برای دلیل استفاده از واژه مدرن باشد.

◾️روابط عمومی مدرن در مقابل سنتی و قدیمی چه چیزهای جدید و نوینی ارائه می دهد؟

◾️ چه ویژگی‌هایی به روابط عمومی مدرن رنگ و بوی تازه می بخشد؟

◾️اساسا منظور از روابط عمومی مدرن چیست؟

سرعت بالا و پیشرفت شگرف #فناوری در بیست سال اخیر سبب ایجاد تغییرات گسترده ای در حوزه های مختلف اجتماعی شده است. سازمان ها و شرکت های مختلف تجاری و غیر تجاری نیز از این قاعده ی کلی مستثنا نیستند. و اثرات زیادی از توسعه ی فناوری پذیرفته اند. دگرگونی در فناوری‌های مرتبط با بخش ارتباطات جمعی، تبلیغات، تولید محصولات و انتقال دانش و اطلاعات که از پایه های مهم و بنیادین در روابط عمومی ها به عنوان هنر هشتم هستند، پوست‌اندازی و انقلاب کیفیت در این صنعت را امری ضروری می نماید.

مهاجرت از #روابط_عمومی_سنتی و کلاسیک به ارگانیک، فوق مدرن و نئوکلاسیک در پی تغییرات عمده در ابزارهای مرتبط با تولید و انتشار اخبار و اطلاعات و ابزارهای برقراری ارتباط با مخاطبین سازمان ایجاد شده است. آموزه‌های اصلی در روابط عمومی مدرن همان تئوری‌ها و نظریاتی هستند که در روابط عمومی کلاسیک پایه‌ریزی شده‌اند. در واقع می‌توان گفت مسیر دستیابی به روابط عمومی مدرن از دل روابط عمومی سنتی گذر کرده است. نمی شود با شیوه های قدیمی و کهنه در دوره ای از حیات و حرکت سامانه های بشری که هوش مصنوعی و سیستم های خبره آرام آرام تمامی ابعاد آن را در بر می گیرند فعالیت و پیشرفت کرد.

باور کنید آن چه در گذشته از #روابط_عمومی شنیده اید، انجام داده اید یا مطالبه و توقع داشته اید به زودی دیگر هیچ کارکردی نخواهد داشت. کمااین که همین الان بسیاری از روندها، فعالیت ها و فرایندهای آن منسوخ، بی اثر و غیرقابل بهره برداری است. پس خیلی زود آماده ی هجرت باشید. شاید کمی دیر شده باشد ولی اگر سرعت خود را چندین برابر افزایش دهیم حتماً می توانیم آن را به دست آوریم. تعالی سازمانی، فناوری های روز و هوش مصنوعی، شریک سازی مشتریان در منافع سازمان، تعریف و ارتقای پرستیژ برند سازمان و دیگر اقدامات فرامدرن در انتظار حرکت جدی شما به سمت تحقق روابط عمومی مدرن است.

🔺منبع: #راهبرد؛ ماهنامه علمی تخصصی ارتباطات و روابط عمومی
🔻شماره هفتم، تیرماه ۱۴۰۳

#تحلیل_مسائل_روز
#پایگاه_جامع_مدیریار

www.modiryar.com

@modiryar
اینجا میانسالی است
#دکتر_مهدی_یاراحمدی_خراسانی

من سرشار از تنهایی‌ام و لبریز از دردهای پنهان و حرف‌های ناگفته، بغض گلویم را می‌فشارد و کابوس‌های شبانه خوابم را می‌رباید، کوه غمی در سینه‌ام سنگینی می‌کند و دشت وسیع بی‌تفاوتی و بی‌توجهی که دیگر عادت شوم همه‌ی سیاهی لشکران اطرافم شده بیش از هر چیز مرا آزار می‌دهد. دیگر نه کودکی بی‌خیالم نه نوجوانی پرشور، نه جوانی مغرورم و نه آرزوهای دراز در سر دارم، به جایی رسیده‌ام که نه دل ماندن دارم نه پای رفتن، نه کسی به من دل‌بسته و نه من دلبسته‌ی کسی هستم. شب و روز می‌دوم، اهل کار و تلاشم و سعی می‌کنم آرام و با وقار گام بردارم هرچند در دلم غوغایی است که گویی هر لحظه می‌خواهد پیمانه‌ی عمرم را لبریز از مرگ کند و مرا به سفر ناکجاها بفرستد. دیگر هیچ چیز از دنیا نمی‌خواهم جز آرامش و مهربانی. گویی دوست دارم همه‌ی زیبایی‌ها و دلبری‌های دنیا را به نسل بعد از خودم ببخشم و لذّت بردن آن‌‌ها حال مرا بیشتر خوب می‌کند.

من به غایت استوارم و امیدوار. هرگز ناامید، سرگشته و حیران نیستم و همه‌ی آنچه از غم و اندوه و گذر از خواسته‌های دنیایی گفتم از سر تجربه و آگاهی بیشتر بود نه حسرت و ناامیدی. چون دانستن بسیار دردناک است و غمبار. اینجایی که من ایستاده‌ام شکوه عالیقدر میانسالی است‌. همان جایی که شور و شر جوانی را به گیسوان سپید فروخته‌ام و بعد از کلی بالا و پایین دنیا و تجربه‌های تلخ و شیرینی که در دنیا دیده و شنیده‌ام اکنون به خوبی می‌دانم هیجانات دنیا کاذب است و بی‌بنیاد و برای آدمی با همه‌ی حرصی که می‌زند و ادعایی که دارد هیچ چیزی ارزشمند نیست مگر دلی را شاد کند، حالی را خوب کند، دستی را بگیرد، زخمی را مرهم باشد و خلاصه در یک کلام با مردمان صمیمی و مهربان باشد تا عاقبتش به‌خیر منتهی شود و به آرامش و اطمینان دست یابد.

#دلنوشته
#غارتنهایی
#پایگاه_جامع_مدیریار

www.modiryar.com

@ghare_tanhae
مشت دروغ بر صورت شیدایی
#دکتر_مهدی_یاراحمدی_خراسانی 

روزها و شب‌ها پیاپی و بی‌وقفه مهر بورزی، خدمت کنی، از لذّت‌ها و خواسته‌هایت بگذری و دیگران را به خودت ترجیح دهی حکایت بازی کردن در سریال درامی است که آخرش نقش منفی داستان تویی و عاشق دلباخته همانی است که اشک تمساح می‌ریزد و برای کم و کاستی‌هایش آسمان و ریسمان به هم می‌بافد.

عزیز من! برادر من! دست از خودت برندار، آرزوهایت را نادیده نگیر، وجودت را فدای هیچ کسی نکن و احترام خودت را با عزّت نگهدار، که این راه و رسم فلاح و صلاح در همه آیین‌هاست. اگر غیر از این باشی به یکباره و در کمال تعجّب می‌بینی بدهکار همان‌هایی هستی که کلی از آنها طلبکاری.

این رسم تلخ روزگار و مشی ناجوانمردانه‌ی بیشتر آدم‌هاست که قدر محبّت و مهربانی را نمی‌دانند و همه چیز را تنها و تنها در ترازوی منافع خودشان وزن می‌کنند. پس تو را دوست ندارند مگر تا جایی که خدمتکاری کر و لال باشی که دربست گوش به فرمان آنهاست.

چون همواره در دسترس بودی و بدون زحمت اهل رحمت، تو را نادیده می‌گیرند، برایشان بی‌ارزش می‌شوی، حق مهربانی‌ات را ادا نمی‌کنند و دست آخر در جایی که به آنها نیاز داری، درست سر پیچ تند زندگی تو را قال می‌گذارند و مشتی دروغ توی صورتت می‌زنند تا از بینی‌ات خون فواره بزند و رنگ خون جای جنون را بگیرد.

خودت را از آنها بگیر، بگذار تو را از دست بدهند، از وجودت محروم شوند، و در کوچه پس کوچه‌های تنهایی، امید و شادمانی را که از تو دریغ کردند و مدّتها بی‌ریا به پایشان ریختی جستجو کنند و پیدا نکنند تا دریابند «معرفت در گرانی است به هر کس ندهند»

#دلنوشته
#غارتنهایی
#پایگاه_جامع_مدیریار

www.modiryar.com

@modiryar
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
تا از این دیرتر نشده
#دکتر_مهدی_یاراحمدی_خراسانی

یک روز برای تمام دوستت دارم‌های ناگفته خودت را سرزنش می‌کنی، یک روز به‌خاطر همه‌ی احساساتی که از سر کبر و غرور بروز ندادی پشیمان می‌شوی، یک روز برای همه‌ی محبّت‌هایی که دریغ کردی تاوان پس می‌دهی و شک ندارم روزی فرا خواهد رسید که بغض‌هایی که در سینه و گلوی دیگران حبس کردی همچون سِیلی از دیدگان خودت سرازیر خواهد شد.

وقتی امروز رسم مهربانی را به‌جا نیاوردی و عزیزت را در آغوش نکشیدی در فردایی نه چندان دور از شدّت تنهایی و بی‌کسی غم را در آغوش خواهی کشید. اگر دنیا دار مکافات هم نباشد دل کسی را که بسوزانی اوّل دودش به چشم خودت خواهد رفت. پس تا از این دیرتر نشده، تا هنوز فرصت داری و تا با از دست دادن و تنهایی، روزگار به تلخی و سختی تو را تنبیه نکرده مهربان و قدردان باش.

#دلنوشته
#غارتنهایی
#پایگاه_جامع_مدیریار

www.modiryar.com

@ghare_tanhae
کیفیت زندگی شهروندی
#دکتر_مهدی_یاراحمدی_خراسانی

شهر پر است از آدم هایی که حال شان خوب نیست، دل شان گرفته است، درد و رنج فراوان دارند، هشت شان گروی نه است، طاقت شان طاق شده، صبرشان لبریز شده و همچون انبار باروتی هستند که جرقه ای کوچک می تواند آن ها را به مرز انفجار برساند. کم و کاستی های زندگی، #مشکلات_معیشتی، زندگی های ماشینی و پر از هیاهو، دود و ترافیک، کم رنگ شدن معنویت و تأثیر برخی از ویژگی های ذاتی زندگی در جهان امروز همه و همه باعث می شود خشم و ناراحتی در جامعه گسترش یابد و مردم آن چنان که باید و شاید احساس مطلوبی نداشته باشند.

‌حتماً شما هم دیده یا شنیده اید که گاهی یک اختلاف کوچک چگونه دعوایی بزرگ به پا می کند و آسایش عمومی را سلب می نماید. از بوق نابجای یک خودرو بگیرید تا دعوا بر سر جای پارک، سد معبر و .... هر کدام ممکن است همان جرقه ی کوچکی باشد که آتشی بزرگ به پا می کند. اما همه آن چه ذکر شد دلیل موجهی برای بروز و ظهور هیجانات کاذب در شهر و جامعه نیست. شاید در جایگاه سخن و کلام و یا حتی در مقام قلم و رسانه بیان یک سری مسائل تکراری و کمی کلیشه به نظر بیاید اما در واقع و عمل ضرورت هایی وجود دارد که نمی توان از آن غافل شد و حتماً در تبیین و تذکر مکرر آن منافعی وجود دارد که می تواند حال عمومی را خوب تر کند و شهرمان را به جایی بهتر برای زندگی تبدیل نماید. باید تمرین کنیم #مهربان باشیم، هوای یکدیگر را داشته باشیم، اهل گذشت باشیم و جواب کلوخ انداز را با سنگ ندهیم.

باور کنید در بسیاری موارد نادیده گرفتن و گذر از مسائلی که اصالت و یا اهمیت چندانی ندارند می تواند مانع بروز چالش ها و ناراحتی های جدی در #شهر شود. فقط کافی است کمی درنگ کنیم و هوای خودمان را داشته باشیم تا از کوره در نرویم. همچنین نباید فراموش کنیم که مردم در چه شرایطی قرار دارند و گاهی خودمان را جای آن ها بگذاریم و برای برخی ناملایمت های رفتاری که احتمالاً با آن مواجه می شویم از خود خویشتن داری نشان دهیم. ما پیرو مکتبی هستیم که پیامبرش دارای #اخلاق_پسندیده و عظیم بود که شادی اش در چهره و غمش در دلش بود.

پس باید با تأسی به چنین الگوی نیکویی در معاشرت با مردم اهل «مدارا، احترام و محبت» باشیم. خصوصاً وقتی در جوار مضجع شریف رضوی زندگی می کنیم. زندگی در شهر و معاشرت با شهروندان اصول و آموزه هایی دارد که باید آن را فرا بگیریم و نسبت به جنبه های مختلف آن سطح آگاهی و توانایی خود را بالا ببریم. بدون شک هر یک از شهروندان به نسبت استعداد و توانایی و همچنین جایگاه اجتماعی که دارند موظفند در مسیر افزایش «کیفیت زندگی شهروندی» #مشارکت جدی و فعال داشته باشند و دِین خود را نسبت به شهر و جامعه ای که در آن زندگی می کنند ادا نمایند.

🔺منبع: #روزنامه_شهرآرا
🔻شنبه ۱۳ مرداد ۱۴۰۳، شماره ۴۲۷۷

#پایگاه_جامع_مدیریار

www.modiryar.com

@modiryar
منشور زندگی سالم
#دکتر_مهدی_یاراحمدی_خراسانی

#منشور_زندگی_سالم به طور معمول شامل اجزای زیر است البته شما میتوانید با توجه به نیاز های خود این منشور را طراحی کنید:

🔴 معنویت
🔴 سلامتی (جسمانی / روانی)
🔴 آرامش
🔴 امنیت

تفریح
(فردی / خانوادگی / دوستانه)

خانواده
(پدر / مادر / همسر / فرزندان)

رشد شخصی
(پیشرفت شخصی / مدرک دانشگاهی / تافل زبان و ...)

کار و درآمد
(کار سالم / رزق حلال)

روابط اجتماعی
(دوستان/ اقوام /همکاران)

عشق و احساسات
(عشق پایدار / احساسات مثبت)

زمانی که ما در این شش بعد #زندگی تعادل ایجاد نکنیم همیشه یک جای زندگی لنگ میزند. پیشرفت تک بعدی مساوی با نابودی است همان طور که خیلی از کسانی که در کار خود پیشرفت چشمگیری داشتند بخاطر تعادل نداشتن در سایر ابعاد زندگی حس خوشبختی ندارند.

#پایگاه_جامع_مدیریار

www.modiryar.com

@modiryar