⭕️ بحران آب یا بحران سوء مدیریت آب! مسئله چیست؟
🔹چند سالی است که مردم کشور نیمی از سال را درگیر خسارات سیل و آب‌گرفتگی هستند و نیمه دیگر را با جیره‌بندی و کمبود آب. گویی این رویه تبدیل به عادت شده است که سازمان هواشناسی قبل از وقوع هر بارندگی حتی در چله تابستان هم که باشد، هشدار سیل صادر کند و پس از باران، همه منتظر شنیدن اخبار فوتی‌ها، مفقودشدگان و خسارت‌های مالی سیل در نقاط مختلف کشور باشند.
🔹 همچنین گویا مسئولین ذی‌ربط نیز عادت پیداکرده‌اند که پس از بارندگی‌ها، دلایل توجیه کشش بیشتر کشور در احداث هرچه بیشتر سد را تکرار کنند و هم‌زمان وعده آبگیری سدهای موجود و وعده حل مشکلات در سال آبی آینده را بدهند و هنوز شش ماه نگذشته همگی اعلام کنند که اگر مردم 25% دیگر صرفه‌جویی کنند، آب قطع نمی‌شود!
🔹درنهایت تابستان بالاخره با چند جیره‌بندی ریزودرشت در برخی مناطق و فشار بر مردم تمام می‌شود تا مسئولین مدام به حُسن مدیریت خود، احسنت بگویند! هرگاه که از سوء مدیریت مسئولان هم حرفی به میان آید که این چه بازی دو سر سوزی است که برای مردم درست کرده‌اید، بلافاصله توپ تقصیرها را به گردن 23 میلیون کشاورز می‌اندازند که بعد از تغییرات اقلیمی، اصلی‌ترین عامل کم‌آبی، بخش کشاورزی است؛
🔹یعنی بازهم یا قهر خداوند نسبت به خلائق باعث ایجاد مشکلات است یا تلاش ضعیف‌ترین و زحمتکش‌ترین قشر این مملکت که برای تأمین غذای کل کشور تلاش می‌کنند. دیگر مدت‌هاست که به هیچ متقاضی بهره‌برداری از آب‌های زیرزمینی مجوز داده نمی‌شود و هر که از قدیم، پدرانش به هر طریقی چاهی حفر کرده و اکنون او آن چاه را به ارث برده، مجاز است هرگونه که دلش می‌خواهد آب مصرف کند یا حتی به قیمت دلخواه بفروشد!
🔹این خلاصه داستانی است که بیش از 40 سال به‌صورت سریالی همه‌ساله در ایران تکرار و متأسفانه هرساله تشدید می‌شود. اما به‌راستی چرا مسئولین کشور به‌ویژه متولیان وزارت نیرو مدافع وضع موجودند و نمی‌خواهند اوضاع تغییر کند؟
♦️برای پاسخ به این پرسش، ما را همراهی کنید...
#یاداشت
#مدیریت_آب
#قسمت_اول
✅ واحد مطالعات امنیت غذایی مصاف
https://t.me/joinchat/AAAAAEMLE1NBxE6ePIdZTQ
🔹چند سالی است که مردم کشور نیمی از سال را درگیر خسارات سیل و آب‌گرفتگی هستند و نیمه دیگر را با جیره‌بندی و کمبود آب. گویی این رویه تبدیل به عادت شده است که سازمان هواشناسی قبل از وقوع هر بارندگی حتی در چله تابستان هم که باشد، هشدار سیل صادر کند و پس از باران، همه منتظر شنیدن اخبار فوتی‌ها، مفقودشدگان و خسارت‌های مالی سیل در نقاط مختلف کشور باشند.
🔹 همچنین گویا مسئولین ذی‌ربط نیز عادت پیداکرده‌اند که پس از بارندگی‌ها، دلایل توجیه کشش بیشتر کشور در احداث هرچه بیشتر سد را تکرار کنند و هم‌زمان وعده آبگیری سدهای موجود و وعده حل مشکلات در سال آبی آینده را بدهند و هنوز شش ماه نگذشته همگی اعلام کنند که اگر مردم 25% دیگر صرفه‌جویی کنند، آب قطع نمی‌شود!
🔹درنهایت تابستان بالاخره با چند جیره‌بندی ریزودرشت در برخی مناطق و فشار بر مردم تمام می‌شود تا مسئولین مدام به حُسن مدیریت خود، احسنت بگویند! هرگاه که از سوء مدیریت مسئولان هم حرفی به میان آید که این چه بازی دو سر سوزی است که برای مردم درست کرده‌اید، بلافاصله توپ تقصیرها را به گردن 23 میلیون کشاورز می‌اندازند که بعد از تغییرات اقلیمی، اصلی‌ترین عامل کم‌آبی، بخش کشاورزی است؛
🔹یعنی بازهم یا قهر خداوند نسبت به خلائق باعث ایجاد مشکلات است یا تلاش ضعیف‌ترین و زحمتکش‌ترین قشر این مملکت که برای تأمین غذای کل کشور تلاش می‌کنند. دیگر مدت‌هاست که به هیچ متقاضی بهره‌برداری از آب‌های زیرزمینی مجوز داده نمی‌شود و هر که از قدیم، پدرانش به هر طریقی چاهی حفر کرده و اکنون او آن چاه را به ارث برده، مجاز است هرگونه که دلش می‌خواهد آب مصرف کند یا حتی به قیمت دلخواه بفروشد!
🔹این خلاصه داستانی است که بیش از 40 سال به‌صورت سریالی همه‌ساله در ایران تکرار و متأسفانه هرساله تشدید می‌شود. اما به‌راستی چرا مسئولین کشور به‌ویژه متولیان وزارت نیرو مدافع وضع موجودند و نمی‌خواهند اوضاع تغییر کند؟
♦️برای پاسخ به این پرسش، ما را همراهی کنید...
#یاداشت
#مدیریت_آب
#قسمت_اول
✅ واحد مطالعات امنیت غذایی مصاف
https://t.me/joinchat/AAAAAEMLE1NBxE6ePIdZTQ
Telegram
واحد امنیت غذایی مؤسسه مصاف
✅ واحد امنیت غذایی مؤسسه مصاف
🔹امنیت غذایی پایدار
🔹پیشرفت کشاورزی
🔹احیای منابع طبیعی
🌐 توییتر https://twitter.com/masaf_foods
✔️ سروش، ایتا، بله و آی‌گپ @masaf_foods
ارتباط با ما👇
🗣 @masaf_publicrelation
☎️ 02175098000
🔹امنیت غذایی پایدار
🔹پیشرفت کشاورزی
🔹احیای منابع طبیعی
🌐 توییتر https://twitter.com/masaf_foods
✔️ سروش، ایتا، بله و آی‌گپ @masaf_foods
ارتباط با ما👇
🗣 @masaf_publicrelation
☎️ 02175098000
⭕️ بحران آب یا بحران سوء مدیریت آب! مسئله چیست؟ /۲
yon.ir/Ini38
🔹بررسی روند تغییرات در قوانین و متولیان مدیریت منابع آب و نتایج آن
🔹تا پیش از اصلاحات ارضی در ایران، آب به‌صورت مردمی اداره می‌شد. خان یا کدخدا در هر منطقه با هزینه خود اقدام به حفر قنات می‌کرد و با هزینه خود و آبونمانی که از اهالی منطقه می‌گرفت، هرساله آن را لایروبی و احیا می‌نمود. در حقیقت مدیریت منابع آب در دست مدیری بود که آب و زمین را توأمان مدیریت می‌کرد و ثمره آن خودکفایی در تولید غذای اساسی خود بود.
🔹به گواه شواهد تاریخی، ایران در طول تاریخ خود تا پیش از دوره پهلوی علی‌رغم شرایط اقلیمی متفاوت و غالباً خشک، هیچ‌گاه با قحطی فراگیر مواجه نشد و هیچ‌گاه اقدام به واردات غذا نکرد. درحالی‌که در طول تاریخ، همواره صادرکننده محصولات غذایی شاخصی چون زعفران، خرما، پسته، سیب، هندوانه و ... نیز بوده است.
🔹در آن مقطع زمانی، قوانین مدیریت آب عموماً به‌صورت عرفی و محلی تعیین می‌شدند و خود اهالی هم ناظر بر حُسن اجرای قوانین بودند. حکومت‌های پادشاهی مختلفی که در ایران به قدرت رسیدند، غالباً دخالتی در اداره منابع آبی نداشتند (به‌جز مقطعی کوتاه در دوره سلجوقیان که خواجه نظام‌الملک از طرف دربار آیین‌نامه‌ای برای نحوه تقسیم و مصرف آب نوشت). اما این رویه در دوره پهلوی به‌هم ریخت.
🔹در سال ۱۳۰۷، مجلس شورای ملی ایران در اولین تجربه‌های قانون‌نویسی به شیوه مدرن، تمام حقوق عرفی حاکم بر آب را به‌صورت مدوّن در مواد ۱۴۷ تا ۱۶۰ «قانون مدنی ایران» تبدیل به قانون نمود. در این قانون اثری از نقش حاکمیت یا دولت در مدیریت منابع آبی دیده نمی‌شود.
🔹در سال ۱۳۰۹ قانون مشابه دیگری مخصوص قنات تصویب شد که در آن حقوق و قوانین عرفی به‌صورت مکتوب و مدوّن درآمد. یک سال بعد نیز در «قانون ثبت اسناد و املاک» صدور سند مالکیت را برای قنات یا چاه‌های حفرشده، بلامانع دانسته شد. سال ۱۳۲۲ نیز بنگاهی ذیل وزارت کشاورزی وقت تأسیس شد به نام «بنگاه مستقل آبیاری» و مسئولیت اصلاح، توسعه و نظارت بر امور آبیاری در ایران به او سپرده شد.
🔹اما از سال ۴۱ که اصلاحات ارضی در ایران آغاز شد، قدرت و مدیریت از خان و کدخدا گرفته و زمین‌های کشاورزی به‌صورت خُرد و کوچک بین متقاضیان توزیع شد. یک سال پس از اصلاحات ارضی «وزارت آب‌وبرق» تأسیس و بنگاه مستقل آبیاری از وزارت کشاورزی به وزارت جدید منتقل شد. همچنین اختیار تام مدیریت منابع آب کشور به وزارت آب‌وبرق که بعدها در سال ۱۳۵۳ به وزارت نیرو تغییر نام داد، داده شد.
🔹مدیریت دولتی بر منابع آب از این دوره آغاز و هم‌زمان مصادف شد با افت سطح آبخوان‌ها، خشک شدن قنات‌ها، از دست رفتن خودکفایی گندم در بسیاری از سال‌ها، شتاب فزاینده در ساخت سد و انتقال سازه‌ای آب و آغاز شکل‌گیری نارضایتی‌های اجتماعی گسترده ناشی از آن.
⁉️چرا آغاز روند شکل‌گیری مدیریت دولتی بر منابع آب، مصادف با افت فاحش شاخص‌های اجتماعی و تولیدی در کشور بوده است؟ برای پاسخ به این پرسش، ما را در تحلیل‌های بعدی همراهی کنید...
بخش اول این یادداشت در لینک زیر: 👇👇👇
https://t.me/masaf_foods/12
#یاداشت
#مدیریت_آب
#قسمت دوم
✅ واحد مطالعات امنیت غذایی مصاف
https://t.me/joinchat/AAAAAEMLE1NBxE6ePIdZTQ
yon.ir/Ini38
🔹بررسی روند تغییرات در قوانین و متولیان مدیریت منابع آب و نتایج آن
🔹تا پیش از اصلاحات ارضی در ایران، آب به‌صورت مردمی اداره می‌شد. خان یا کدخدا در هر منطقه با هزینه خود اقدام به حفر قنات می‌کرد و با هزینه خود و آبونمانی که از اهالی منطقه می‌گرفت، هرساله آن را لایروبی و احیا می‌نمود. در حقیقت مدیریت منابع آب در دست مدیری بود که آب و زمین را توأمان مدیریت می‌کرد و ثمره آن خودکفایی در تولید غذای اساسی خود بود.
🔹به گواه شواهد تاریخی، ایران در طول تاریخ خود تا پیش از دوره پهلوی علی‌رغم شرایط اقلیمی متفاوت و غالباً خشک، هیچ‌گاه با قحطی فراگیر مواجه نشد و هیچ‌گاه اقدام به واردات غذا نکرد. درحالی‌که در طول تاریخ، همواره صادرکننده محصولات غذایی شاخصی چون زعفران، خرما، پسته، سیب، هندوانه و ... نیز بوده است.
🔹در آن مقطع زمانی، قوانین مدیریت آب عموماً به‌صورت عرفی و محلی تعیین می‌شدند و خود اهالی هم ناظر بر حُسن اجرای قوانین بودند. حکومت‌های پادشاهی مختلفی که در ایران به قدرت رسیدند، غالباً دخالتی در اداره منابع آبی نداشتند (به‌جز مقطعی کوتاه در دوره سلجوقیان که خواجه نظام‌الملک از طرف دربار آیین‌نامه‌ای برای نحوه تقسیم و مصرف آب نوشت). اما این رویه در دوره پهلوی به‌هم ریخت.
🔹در سال ۱۳۰۷، مجلس شورای ملی ایران در اولین تجربه‌های قانون‌نویسی به شیوه مدرن، تمام حقوق عرفی حاکم بر آب را به‌صورت مدوّن در مواد ۱۴۷ تا ۱۶۰ «قانون مدنی ایران» تبدیل به قانون نمود. در این قانون اثری از نقش حاکمیت یا دولت در مدیریت منابع آبی دیده نمی‌شود.
🔹در سال ۱۳۰۹ قانون مشابه دیگری مخصوص قنات تصویب شد که در آن حقوق و قوانین عرفی به‌صورت مکتوب و مدوّن درآمد. یک سال بعد نیز در «قانون ثبت اسناد و املاک» صدور سند مالکیت را برای قنات یا چاه‌های حفرشده، بلامانع دانسته شد. سال ۱۳۲۲ نیز بنگاهی ذیل وزارت کشاورزی وقت تأسیس شد به نام «بنگاه مستقل آبیاری» و مسئولیت اصلاح، توسعه و نظارت بر امور آبیاری در ایران به او سپرده شد.
🔹اما از سال ۴۱ که اصلاحات ارضی در ایران آغاز شد، قدرت و مدیریت از خان و کدخدا گرفته و زمین‌های کشاورزی به‌صورت خُرد و کوچک بین متقاضیان توزیع شد. یک سال پس از اصلاحات ارضی «وزارت آب‌وبرق» تأسیس و بنگاه مستقل آبیاری از وزارت کشاورزی به وزارت جدید منتقل شد. همچنین اختیار تام مدیریت منابع آب کشور به وزارت آب‌وبرق که بعدها در سال ۱۳۵۳ به وزارت نیرو تغییر نام داد، داده شد.
🔹مدیریت دولتی بر منابع آب از این دوره آغاز و هم‌زمان مصادف شد با افت سطح آبخوان‌ها، خشک شدن قنات‌ها، از دست رفتن خودکفایی گندم در بسیاری از سال‌ها، شتاب فزاینده در ساخت سد و انتقال سازه‌ای آب و آغاز شکل‌گیری نارضایتی‌های اجتماعی گسترده ناشی از آن.
⁉️چرا آغاز روند شکل‌گیری مدیریت دولتی بر منابع آب، مصادف با افت فاحش شاخص‌های اجتماعی و تولیدی در کشور بوده است؟ برای پاسخ به این پرسش، ما را در تحلیل‌های بعدی همراهی کنید...
بخش اول این یادداشت در لینک زیر: 👇👇👇
https://t.me/masaf_foods/12
#یاداشت
#مدیریت_آب
#قسمت دوم
✅ واحد مطالعات امنیت غذایی مصاف
https://t.me/joinchat/AAAAAEMLE1NBxE6ePIdZTQ
⭕️ محدودیت مقطعی صادرات برای توسعه بازار داخلی لبنیات امریکا
♻️ حمایت‌های امریکا از بخش لبنیات: برنامه‌های حفاظتی بخش لبنیات آمریکا از سال ۱۹۳۷ تاکنون تغییرات زیادی داشته است. بعضی از این حمایت‌ها به‌مرورزمان تغییر کرده است. به‌طور مثال این کشور تحت تعهدات خود در سازمان جهانی تجارت، حمایت‌های صادراتی و قیمتی خود را محدود و برخی دیگر حمایت‌ها نظیر خرید تضمینی برای اقشار کم درامد را جایگزین کرده است.
🔹به گزارش وزارت کشاورزی آمریکا (USDA)، ایالت متحده آمریکا زمانی که مشوق‌های صادراتی اعطاشده به بخش لبنیات موجب خالی شدن بازار داخلی از این محصولات شد موقتاً برنامه توسعه صادرات را لغو و برخی برنامه‌ها نظیر برنامه کمک مالی محصولات لبنی (DPDP) برنامه حفاظتی مارجین (MPP) و حمایت‌های قیمتی لبنیات را جایگزین آن‌ها کرد.
🔵 برنامه کمک مالی محصولات لبنی (DPDP)
🔹این برنامه جهت حمایت از تغذیه اقشار کم‌درآمد امریکاست. طی این برنامه محصولات لبنی با قیمت‌های غالب بازار و با مشارکت سازمان‌های دولتی و خصوصی غیرانتفاعی خریداری شده و با اعطا به جمعیت کم درامد نیازهای تغذیه‌ای این اقشار را تأمین می‌کنند.
🔵برنامه حفاظت مارجین برای لبنیات (MPP-Dairy )
🔹برنامه حفاظت حاشیه‌ای برای لبنیات (MPP-Dairy) بیمه‌های عملیاتی لبنیات را بر اساس میانگین تولید ملی لبنیات (تفاوت بین قیمت داخلی شیر و متوسط هزینه خوراک) ارائه می‌دهد. مزایای مربوط به تاریخ تولید شرکت‌های موجود، که سالانه تعدیل می‌شوند، به‌منظور نشان دادن افزایش تولید ملی در شیر، اعمال می‌شود. همه‌ی واحدهای مزارع لبنی واجد شرایط بهره‌مندی از این برنامه هستند و تنها هزینه اداری آن (که برابر با ۱۰۰ دلار هست) را پرداخت می‌کنند.
🔵حمایت‌های قیمتی از محصولات لبنی (DPPSP)
🔹برنامه حمایتی از قیمت محصولات لبنی (DPPSP) توسط وزارت کشاورزی امریکا در سال ۲۰۱۴ لغو شده است. این برنامه خرید برای حمایت از شغل‌های موجود در مزارع با قانون کشاورزی، از سال ۱۹۴۹ آغاز و از آن زمان چندین بار اصلاح شده است. قانون غذا، حفاظت و انرژی در سال ۲۰۰۸ (قانون کشاورزی سال ۲۰۰۸) اساساً برنامه خرید شیر را با تعیین قیمت‌های حمایتی از محصولات تولید شده را تغییر داد. هم‌زمان شرکت تعاونی اعتباری کالا (CCC) آماده خرید تضمینی مقادیر زیادی از کره، پنیر و شیر خشک بود که با مشخصات قیمت عمده‌فروشی آن‌ها را تأمین می‌کرد: ۱.۰۵ دلار برای هر پوند کره، ۱.۱۳ دلار برای هر پوند پنیر ، ۰.۸ دلار برای هر پوند شیر خشک غیر چربی.
البته قیمت‌های بازار در سال‌های اخیر بیش از قیمت‌های حمایتی بوده است. بنابراین، پس از سال ۲۰۰۹ هیچ‌گونه حمایت قیمتی تحت عنوان خرید تضمینی رخ نداده است.
🔵لغو مشوق‌های صادراتی آمریکا پس از رقابتی شدن قیمت‌های لبنیات آن در جهان
🔹پرداخت‌های برنامه مشوق صادرات لبنیات (DEIP) که از سال ۱۹۸۵ توسط این کشور اجرایی می‌شد به خاطر تعهدات این کشور به سازمان تجارت جهانی (WTO) از سال ۲۰۱۰ قطع و نهایتاً در سال ۲۰۱۴ از متن قانون کشاورزی امریکا لغو شده است. این برنامه پاداش‌های نقدی را به صادر گنندگان پرداخت می‌کرد و به آن‌ها اجازه می‌داد تا لبنیات را با قیمت‌های داخل آمریکا خریداری کنند و در خارج از آمریکا با نرخ‌های پایین‌تر از قیمت‌های بین‌المللی به فروش برسانند. این برنامه در برخی سال‌ها منجر به حذف شیر خشک، چربی شیر و برخی پنیرها از بازار داخلی آمریکا و کمک به صادرات این محصولات شد.
🌐 https://www.ers.usda.gov/topics/animal-products/dairy/policy.aspx
✍🏻 #پویان_مرتضوی
#یاداشت
#حمایت_از_بازار
#دیگران_چه_می_کنند
✅ واحد مطالعات امنیت غذایی مصاف
https://t.me/joinchat/AAAAAEMLE1NBxE6ePIdZTQ
♻️ حمایت‌های امریکا از بخش لبنیات: برنامه‌های حفاظتی بخش لبنیات آمریکا از سال ۱۹۳۷ تاکنون تغییرات زیادی داشته است. بعضی از این حمایت‌ها به‌مرورزمان تغییر کرده است. به‌طور مثال این کشور تحت تعهدات خود در سازمان جهانی تجارت، حمایت‌های صادراتی و قیمتی خود را محدود و برخی دیگر حمایت‌ها نظیر خرید تضمینی برای اقشار کم درامد را جایگزین کرده است.
🔹به گزارش وزارت کشاورزی آمریکا (USDA)، ایالت متحده آمریکا زمانی که مشوق‌های صادراتی اعطاشده به بخش لبنیات موجب خالی شدن بازار داخلی از این محصولات شد موقتاً برنامه توسعه صادرات را لغو و برخی برنامه‌ها نظیر برنامه کمک مالی محصولات لبنی (DPDP) برنامه حفاظتی مارجین (MPP) و حمایت‌های قیمتی لبنیات را جایگزین آن‌ها کرد.
🔵 برنامه کمک مالی محصولات لبنی (DPDP)
🔹این برنامه جهت حمایت از تغذیه اقشار کم‌درآمد امریکاست. طی این برنامه محصولات لبنی با قیمت‌های غالب بازار و با مشارکت سازمان‌های دولتی و خصوصی غیرانتفاعی خریداری شده و با اعطا به جمعیت کم درامد نیازهای تغذیه‌ای این اقشار را تأمین می‌کنند.
🔵برنامه حفاظت مارجین برای لبنیات (MPP-Dairy )
🔹برنامه حفاظت حاشیه‌ای برای لبنیات (MPP-Dairy) بیمه‌های عملیاتی لبنیات را بر اساس میانگین تولید ملی لبنیات (تفاوت بین قیمت داخلی شیر و متوسط هزینه خوراک) ارائه می‌دهد. مزایای مربوط به تاریخ تولید شرکت‌های موجود، که سالانه تعدیل می‌شوند، به‌منظور نشان دادن افزایش تولید ملی در شیر، اعمال می‌شود. همه‌ی واحدهای مزارع لبنی واجد شرایط بهره‌مندی از این برنامه هستند و تنها هزینه اداری آن (که برابر با ۱۰۰ دلار هست) را پرداخت می‌کنند.
🔵حمایت‌های قیمتی از محصولات لبنی (DPPSP)
🔹برنامه حمایتی از قیمت محصولات لبنی (DPPSP) توسط وزارت کشاورزی امریکا در سال ۲۰۱۴ لغو شده است. این برنامه خرید برای حمایت از شغل‌های موجود در مزارع با قانون کشاورزی، از سال ۱۹۴۹ آغاز و از آن زمان چندین بار اصلاح شده است. قانون غذا، حفاظت و انرژی در سال ۲۰۰۸ (قانون کشاورزی سال ۲۰۰۸) اساساً برنامه خرید شیر را با تعیین قیمت‌های حمایتی از محصولات تولید شده را تغییر داد. هم‌زمان شرکت تعاونی اعتباری کالا (CCC) آماده خرید تضمینی مقادیر زیادی از کره، پنیر و شیر خشک بود که با مشخصات قیمت عمده‌فروشی آن‌ها را تأمین می‌کرد: ۱.۰۵ دلار برای هر پوند کره، ۱.۱۳ دلار برای هر پوند پنیر ، ۰.۸ دلار برای هر پوند شیر خشک غیر چربی.
البته قیمت‌های بازار در سال‌های اخیر بیش از قیمت‌های حمایتی بوده است. بنابراین، پس از سال ۲۰۰۹ هیچ‌گونه حمایت قیمتی تحت عنوان خرید تضمینی رخ نداده است.
🔵لغو مشوق‌های صادراتی آمریکا پس از رقابتی شدن قیمت‌های لبنیات آن در جهان
🔹پرداخت‌های برنامه مشوق صادرات لبنیات (DEIP) که از سال ۱۹۸۵ توسط این کشور اجرایی می‌شد به خاطر تعهدات این کشور به سازمان تجارت جهانی (WTO) از سال ۲۰۱۰ قطع و نهایتاً در سال ۲۰۱۴ از متن قانون کشاورزی امریکا لغو شده است. این برنامه پاداش‌های نقدی را به صادر گنندگان پرداخت می‌کرد و به آن‌ها اجازه می‌داد تا لبنیات را با قیمت‌های داخل آمریکا خریداری کنند و در خارج از آمریکا با نرخ‌های پایین‌تر از قیمت‌های بین‌المللی به فروش برسانند. این برنامه در برخی سال‌ها منجر به حذف شیر خشک، چربی شیر و برخی پنیرها از بازار داخلی آمریکا و کمک به صادرات این محصولات شد.
🌐 https://www.ers.usda.gov/topics/animal-products/dairy/policy.aspx
✍🏻 #پویان_مرتضوی
#یاداشت
#حمایت_از_بازار
#دیگران_چه_می_کنند
✅ واحد مطالعات امنیت غذایی مصاف
https://t.me/joinchat/AAAAAEMLE1NBxE6ePIdZTQ
Forwarded from مصـــاف‌اقتصادی
#یاداشت
🔰 بی‌رقیب نیستیم!
🔸در قسمت‌های قبلی به موقعیت ویژه جغرافیایی و ژئوپلتیک ایران پرداخته شد، اما این موقعیت ویژه بی‌رقیب نیست.
🔹برای تجار و کشورها در ترانزیت کالا سه عنصر امنیت، زمان و هزینه اهمیت زیادی در انتخاب کریدور دارد.
🔸همانطور که گفته شد راه‌اندازی شبکه خطوط ریلی سراسری ضمن کاهش زمان سفر، هزینه و خسارت ناشی از جابجایی کالا را تا حد زیادی کاهش می‌دهد.
🔹این موضوع انگیزه تجار و کشورها را در انتخاب کریدورهای ایران برای ترانزیت کالا افزایش می‌دهد. با این وجود ترانزیت در کشور ما خودرو محور است.
🔸این موضوع باعث افزایش هزینه و زمان ترانزیت کالا می‌شود. از طرفی فرسودگی ناوگان جاده‌ای موجب کاهش حجم ترانزیت کالا از طریق کریدورهای ایران شده است.
🔹واضح است که کشورهای دیگر منتظر بهبود عملکرد ایران در ترانزیت کالا نمی‌مانند.
🔸کریدور ترانس سیبرین، مسیر دریایی چین-اروپا، اتصال ریلی باکو-تفلیس-کارس و مسیر دریایی ترکمن‌باشی-باکو کریدورهای رقیب ترانزیتی مسیرهای عبوری از ایران هستند.
🔹کریدور ترانس سیبرین به دلیل تحریم روسیه با محدودیت در ترانزیت کالا روبه‌رو است، اما در سال ۲۰۱۳، ۱۰ میلیون تن کالا از این طریق به اورپا ترانزیت شد.
🔸از مسیر دریایی چین-اروپا در سال ۲۰۱۵، ترانزیت ۱۱۵ میلیون تن کالا صورت گرفت. مسیر دریایی ترکمن‌باشی-باکو در دریای خزر در سال ۲۰۱۷، عملکرد ۴.۴ میلیون تنی ثبت کرد.
🔹درحاليكه مجموع عملكرد زميني كشور در سال ۱۳۹۶ در مسير موازی اين كريدور تنها ۱.۵۶ ميليون تن بوده است.
🔸اتصال ريلي باكو ـ تفليس ـ كارس منجر به ايجاد اتصال ريلي از دريای خزر به اروپا از طريق تركيه و در نتيجه تقويت مسير تركمن‌باشي ـ باكو می‌شود.
🔹موانعی مانند عدم تکمیل راه‌آهن سراسری و بروکراسی پیچیده مزیت زمان را در داخل کشور از بین می‌برد.
🔸در مسیر دریایی ترکمن‌باشی-باکو برای عبور از دریای خزر تخیله و بارگیری مجدد کالا صورت می‌گیرد. این کار زمان ترانزیت کالا را افزایش می‌دهد.
🔹اما با این وجود آن مسیر در جذب بار از مسیر زمینی موازی که از داخل ایران می‌گذرد، موفق‌تر بوده است.
🔸بهینه‌سازی فرآیندهای گمرکی، رفع کمبود لکوموتیو و تسریع در تکمیل پروژه‌های ریلی در کنار دیپلماسی فعال اقتصادی ورق ترانزیت کالا در منطقه را به سود ما برمی‌گرداند.
#ترانزیت
#دیپلماسی_اقتصادی
✅کانال واحد اقتصاد مؤسسه مصاف
@masaf_eco
🔰 بی‌رقیب نیستیم!
🔸در قسمت‌های قبلی به موقعیت ویژه جغرافیایی و ژئوپلتیک ایران پرداخته شد، اما این موقعیت ویژه بی‌رقیب نیست.
🔹برای تجار و کشورها در ترانزیت کالا سه عنصر امنیت، زمان و هزینه اهمیت زیادی در انتخاب کریدور دارد.
🔸همانطور که گفته شد راه‌اندازی شبکه خطوط ریلی سراسری ضمن کاهش زمان سفر، هزینه و خسارت ناشی از جابجایی کالا را تا حد زیادی کاهش می‌دهد.
🔹این موضوع انگیزه تجار و کشورها را در انتخاب کریدورهای ایران برای ترانزیت کالا افزایش می‌دهد. با این وجود ترانزیت در کشور ما خودرو محور است.
🔸این موضوع باعث افزایش هزینه و زمان ترانزیت کالا می‌شود. از طرفی فرسودگی ناوگان جاده‌ای موجب کاهش حجم ترانزیت کالا از طریق کریدورهای ایران شده است.
🔹واضح است که کشورهای دیگر منتظر بهبود عملکرد ایران در ترانزیت کالا نمی‌مانند.
🔸کریدور ترانس سیبرین، مسیر دریایی چین-اروپا، اتصال ریلی باکو-تفلیس-کارس و مسیر دریایی ترکمن‌باشی-باکو کریدورهای رقیب ترانزیتی مسیرهای عبوری از ایران هستند.
🔹کریدور ترانس سیبرین به دلیل تحریم روسیه با محدودیت در ترانزیت کالا روبه‌رو است، اما در سال ۲۰۱۳، ۱۰ میلیون تن کالا از این طریق به اورپا ترانزیت شد.
🔸از مسیر دریایی چین-اروپا در سال ۲۰۱۵، ترانزیت ۱۱۵ میلیون تن کالا صورت گرفت. مسیر دریایی ترکمن‌باشی-باکو در دریای خزر در سال ۲۰۱۷، عملکرد ۴.۴ میلیون تنی ثبت کرد.
🔹درحاليكه مجموع عملكرد زميني كشور در سال ۱۳۹۶ در مسير موازی اين كريدور تنها ۱.۵۶ ميليون تن بوده است.
🔸اتصال ريلي باكو ـ تفليس ـ كارس منجر به ايجاد اتصال ريلي از دريای خزر به اروپا از طريق تركيه و در نتيجه تقويت مسير تركمن‌باشي ـ باكو می‌شود.
🔹موانعی مانند عدم تکمیل راه‌آهن سراسری و بروکراسی پیچیده مزیت زمان را در داخل کشور از بین می‌برد.
🔸در مسیر دریایی ترکمن‌باشی-باکو برای عبور از دریای خزر تخیله و بارگیری مجدد کالا صورت می‌گیرد. این کار زمان ترانزیت کالا را افزایش می‌دهد.
🔹اما با این وجود آن مسیر در جذب بار از مسیر زمینی موازی که از داخل ایران می‌گذرد، موفق‌تر بوده است.
🔸بهینه‌سازی فرآیندهای گمرکی، رفع کمبود لکوموتیو و تسریع در تکمیل پروژه‌های ریلی در کنار دیپلماسی فعال اقتصادی ورق ترانزیت کالا در منطقه را به سود ما برمی‌گرداند.
#ترانزیت
#دیپلماسی_اقتصادی
✅کانال واحد اقتصاد مؤسسه مصاف
@masaf_eco