مجید حمیدا
Photo
ادبیات و خودشناسی
پیش از هر چیز، ببینیم که دانسته‌های ما از کجا می‌یان.
در خردسالی چیزهایی که بزرگ‌ترها می‌گن و همین طور تجربه‌های دوران کودکیمون در محیط خانواده، سنگ بنای دانسته‌های ما می‌شن. کمی بعد چیزایی که توی مدرسه، دانشگاه و محیط اطرافمون یاد می‌گیریم و البته کماکان تجربه‌های فردیمون، دانسته‌های ما رو می‌سازن. در سنین بالاتر هم که خودمون تشکیل خانواده می‌دیم و سر کار می‌ریم، مسایل مرتبط با کار و زندگی و اخباری که تو اینجا و اونجا می‌بینیم و می‌شنویم یا پیام‌ها و پیامک‌هایی که دست به دست می‌شه و به دست ما می‌رسه، دانسته‌های ما رو شکل می‌دن. ناگفته نماند، بعضی از ماها که کنجکاوتر از بقیه هستیم، «جهت کسب اطلاعات بیشتر» یا «برای دریافت دانسته‌های بیشتر» توی دوره‌ها و کلاس‌های مختلف حقیقی یا مجازی که پیروان یا دنباله‌روهای بییش‌تری دارن شرکت می‌کنیم و گفته‌ها و آموزه‌های معلم یا استادمون به اضافهٔ دانسته‌هایی که پیش‌تر گفتم، می‌شن منبع اطلاعات درست و نادرستی که حالا سخت بهشون باور داریم.
اما کی قراره که این دانسته‌ها رو بررسی کنیم؟ کی قراره صحت و سقم اطلاعات یا درستی و نادرستی دانسته‌هامون رو بسنجیم؟ شاید بد نباشه که بعد از خوندن این نوشته، جای شک رو برای دانسته‌های پیشینمون که اغلب از تجربه‌های محدودمون سرچشمه می‌گیرن، باقی بذاریم و با اطلاعاتی که هر روز تو دنیای واقعی و مجازی به دستمون می‌رسه، سنجیده‌تر برخورد کنیم.
پی‌نوشت: برای روشن‌تر شدن این بحث، پیشنهاد می‌کنم کتاب «پنجمین پیمان»، نوشتهٔ دن میگل روییز با ترجمهٔ خانم هنگامه آذرمی رو مطالعه کنید.
#ادبیات_و_خودشناسی #ادبیات #خودشناسی #دانسته #دانش #تجربه #اطلاعات #خرافات #درست #نادرست #غلط #اشتباه #میگل_روییز #خانواده #جامعه #پنجمین_پیمان #چهار_میثاق #معلم #استاد #روییز #میگل_روییز #هنگامه_آذرمی #کلک_آزادگان #حمیدا #مجید_حمیدا
پیش از هر چیز، ببینیم که دانسته‌های ما از کجا می‌یان.
در خردسالی چیزهایی که بزرگ‌ترها می‌گن و همین طور تجربه‌های دوران کودکیمون در محیط خانواده، سنگ بنای دانسته‌های ما می‌شن. کمی بعد چیزایی که توی مدرسه، دانشگاه و محیط اطرافمون یاد می‌گیریم و البته کماکان تجربه‌های فردیمون، دانسته‌های ما رو می‌سازن. در سنین بالاتر هم که خودمون تشکیل خانواده می‌دیم و سر کار می‌ریم، مسایل مرتبط با کار و زندگی و اخباری که تو اینجا و اونجا می‌بینیم و می‌شنویم یا پیام‌ها و پیامک‌هایی که دست به دست می‌شه و به دست ما می‌رسه، دانسته‌های ما رو شکل می‌دن. ناگفته نماند، بعضی از ماها که کنجکاوتر از بقیه هستیم، «جهت کسب اطلاعات بیشتر» یا «برای دریافت دانسته‌های بیشتر» توی دوره‌ها و کلاس‌های مختلف حقیقی یا مجازی که پیروان یا دنباله‌روهای بییش‌تری دارن شرکت می‌کنیم و گفته‌ها و آموزه‌های معلم یا استادمون به اضافهٔ دانسته‌هایی که پیش‌تر گفتم، می‌شن منبع اطلاعات درست و نادرستی که حالا سخت بهشون باور داریم.
اما کی قراره که این دانسته‌ها رو بررسی کنیم؟ کی قراره صحت و سقم اطلاعات یا درستی و نادرستی دانسته‌هامون رو بسنجیم؟ شاید بد نباشه که بعد از خوندن این نوشته، جای شک رو برای دانسته‌های پیشینمون که اغلب از تجربه‌های محدودمون سرچشمه می‌گیرن، باقی بذاریم و با اطلاعاتی که هر روز تو دنیای واقعی و مجازی به دستمون می‌رسه، سنجیده‌تر برخورد کنیم.
پی‌نوشت: برای روشن‌تر شدن این بحث، پیشنهاد می‌کنم کتاب «پنجمین پیمان»، نوشتهٔ دن میگل روییز با ترجمهٔ خانم هنگامه آذرمی رو مطالعه کنید.
#ادبیات_و_خودشناسی #ادبیات #خودشناسی #دانسته #دانش #تجربه #اطلاعات #خرافات #درست #نادرست #غلط #اشتباه #میگل_روییز #خانواده #جامعه #پنجمین_پیمان #چهار_میثاق #معلم #استاد #روییز #میگل_روییز #هنگامه_آذرمی #کلک_آزادگان #حمیدا #مجید_حمیدا