#یا_رب
#هایده
#هدیه
#فرید_زلاند
#منوچهر_چشم_آذر



مرا یا رب نمیخواهی
گناه از تو اگر نفرین به این دنیای بد کردم

#یا_رب
#هایده
#هدیه
#فرید_زلاند
#منوچهر_چشم_آذر



مرا یا رب نمیخواهی
گناه از تو اگر نفرین به این دنیای بد کردم

"مادر"

مادر منشین چشم به ره بر گذر امشب
بر خانۀ پرمهر تو زین بعد نیایم
آسوده بیارام و مكن فكر پسر را
بر حلقۀ این خانه دگر پنجه نسایم

با خواهر من نیز مگو: او به كجا رفت؛
چون تازه‌جوان است و تحمل نتواند
با دایه بگو : «نصرت» مهمان رفیقی‌ست؛
تا بستر من را سر ایوان نكشاند

فانوس به درگاه میاویز! عزیزم
تا دختر همسایه سر بام نخوابد
چون عهد در این‌باره نهادیم من و او
فانوس چو روشن شود آن‌جا بشتابد

پیراهن من را به در خانه بیاویز
تا مردم این شهر بدانند كه بودم
جز راه عزیزان وطن ره نسپردم
جز نغمۀ آزادی، شعری نسرودم

اشعار مرا جمله به آن «شاعره» بسپار
هر چند كه كولی‌صفت از من برمیده‌ست
او پاك چو دریاست تو ناپاك ندانش
«گرگ دهن‌آلوده و یوسف‌ندریده»‌ست

بر گونۀ او بوسه بزن، عشق من او بود
یك لالۀ وحشی بنشان بر سر مویش
باری گله‌ای گر به دلت مانده ز دستش
او عشق من است آه... میاور تو به رویش!

خرداد ۳۳ - تهران
#نصرت_رحمانی
📙 «کوچ وکویر»
( زاده سال ۱۳۰۸ تهران -- درگذشته ۲۷ خرداد
۱۳۷۹ رشت )
#شاعر_نوگرا

#یک_سلام_سبز
#هدیه_امروز_ما

نامه ( سلام ای بهترینم )
#هایده
ترانه : #هدیه
آهنگ و تنظیم : #سعید_دیهیمی

سلام ای بهترینم
هنوز عاشق ترینم

اگر از آشیونه دور دورم
غم عشقت تو قلبم مونده با من

از اون خوابی که اسمش زندگی بود
همون عشق و همون غم مونده با من..

نگیری عشق از من که میمیرم به غربت
دلم با درد این عشق یه عمر کرده عادت

تو بیرون من یه سرگردون؛ فلک کارش همینه
منو رسوای عالم کرد؛ خودش رسواترینه.

ندیدی گریه هامو؛ نخوندی نامه‌ها مو
به اون جایی رسیدم که گم کردم خدامو...

چه بنویسم از این دنیا؛ به دنیا دل نبندید
فقط یک آه و یک دم، به فردا دل نبندید.


#هدیه (#لیلا_کسری)
#هایده
#سعید_دیهیمی
#احمد_پژمان

"نامه"
با صدای بانو #هایده
شعر: #هدیه
آهنگساز: #سعید_دیهیمی

سلام ای بهترینم
هنوز عاشقترینم
اگر از آشیونه دور دورم
غم عشقت
تو قلبم مونده با من
از اون خوابی که
اسمش زندگی بود
همون عشق و همون
غم مونده با من
نگیر این عشقو از من
که میمیرم به غربت
دلم با درد این عشق
یه عمره کرده عادت
تو ویرون من یه سرگردون
فلک کارش همینه
منو رسوای عالم کرد
خودش رسواترینه
ندیدی گریه هامو
نخوندی قصه هامو
به اونجایی رسیدم
که گم کردم خدامو