ناز و عتاب و رنجِش، شرم و حجاب و وحشت
محرومی‌ام ز بزمش، دارد هزار باعث

#شاپور_طهرانی

به محشر خویش ر‌ا در دست‌ و پای قاتل اندازم
نمی‌دانم مَنِ مسکین طریقِ دادخواهی را

#شاپور طهرانی

شراب عشرتش در جام و با خود خلوتی دارد
کَفَش ساقی، لبش مَی‌کش، چه بی‌غش‌ صحبتی دارد!

به دل‌بردن ادایی خاص دارد هر سرِ مویش
نگه طرزی و لب رسمی و مژگان عادتی دارد

چه بزم است آن نمی‌دانم کز آن‌جا هرکه می‌آید
لبِ پر شِکوه می‌آرد ، دلِ پر حسرتی دارد

نه لذّت داند و راحت، نه خواب و خور نه آسایش
اسیرِ دردِ هجر از زندگانی تهمتی دارد

چنان راه نگاهی یافتم در بزمِ غیر امشب
که خواهد کُشت خود را مدّعی گر غیرتی دارد!

بلای دردِ عشقِ یار، شاپور از خدا خواهد
به مقصودش رسان یارب! که عالی‌همّتی دارد

#شاپور طهرانی

بس که در خاطر خیال آن بر و دوش آورم
خویش را از شوق می خواهم در آغوش آورم

#شاپور_طهرانی

به دامنت نرسد دستِ کس، که جلو‌ه‌ی ناز
تو را به بامِ فلک برد و نردبان برداشت

#شاپور_طهرانی

همدمِ یار اگر فرشته بوَد
شرطِ عشق است بدگمان بودن!

#شاپور_طهرانی

دلـم ز تشنه‌لبی زد بـه تیـغِ او خـود را

کسی فریب چنین هرگز از سراب نخورد

#شاپور_طهرانی

بر قحبۀ دنیا نشدم کامروا

نامردیِ من بکارتِ مردی بُرد

#شاپور_طهرانی

دستم تهی، کنار تهی، دامنم تهی‌ است
پا و سرم تهی و دلم در میان پُر است

#شاپور_طهرانی

اشکم آن روز که بر کوه شبیخون آرَد
سنگ بردارد از الوند و به جیحون آرد

این‌که گامی دو سه زد ناقه‌ی لیلی به غلط
آسمان تا چه بلا بر سرِ مجنون آرد

#شاپور_طهرانی

طفل است و به عاشق روشِ زیست نداند
صد جان اگر از کس طلبد، نیست نداند

چون باد، خدنگش به دلم لحظه‌به‌لحظه
در آمدورفت است ولی ایست نداند

#شاپور_طهرانی

هرگز نفَسی چنان نباشم
کز هستیِ خود به جان نباشم

باری، چو به کامِ دشمنانم
بارِ دلِ دوستان نباشم

با غیر، اگر مرا دهد دست
در زیرِ یک آسمان نباشم

#شاپور_طهرانی

تهمت بگذارید، چه معشوق و چه عاشق
نه شمع رباینده، نه پروانه اسیر است

#شاپور_طهرانی

طفلی، ولی به مکتبِ ایّام، فتنه را
شاگردیِ نگاهِ تو استاد می‌کند

#شاپور_طهرانی

مصیبت‌نامه‌ام، از من کسی فالی نمی‌گیرد

#شاپور_طهرانی

ابرِ رحمت همه را نامهٔ اعمال بشُست


جامهٔ معصیت ماست که ناشوی بماند

#شاپور_طهرانی

من که مخمورم به زاهد کی دهم پیمانه را؟
نیست در مسجد روا شمعی که باید خانه را

#شاپور_طهرانی
تذکرهٔ #مجمع‌النفایس

من که مخمورم به زاهد کی دهم پیمانه را؟
نیست در مسجد روا شمعی که باید خانه را

#شاپور_طهرانی
تذکرهٔ #مجمع‌النفایس

برو ای بوی سلامت، به دماغم منشین
که درین کوچه دمادم گذری دارد عشق

#شاپور_طهرانی

رموزِ عشق کی حالی شود هر شیخ و زاهد را
که افلاطون در این مکتب نمی‌خواند الف بیٰ تیٰ

#شاپور_طهرانی