ندانم کجا می‌کشانی مرا؟
سوی آسمان ‌‌یا به خاموش خاک
‌‌و یا جانب نیروانا و نور
‌‌کجا می‌کشانی نهانی مرا؟

‌‌تو‌ ای جادویِ ظلمتِ جاودان
‌‌تو‌ ای رازِ پنهان ز هر جست و جو
‌‌که آورد آدم تو را از بهشت
‌‌-چو میراثی از بهر فرزندگان-
‌‌کجا می‌بری از نهانْ‌جایِ خاک
‌‌در آن هجرت جاودانی مرا؟

‌‌نِیَم در هراس از تو، ‌ای ناگزیر!
‌‌ندانم کجا می‌کشانی مرا؟
‌‌ندانم کجا، ‌‌لیک دانم ‌‌یقین
‌‌کزین تنگنا می‌رهانی مرا

‌‌ز سنگینیِ کوله‌بارِ وجود
‌‌سبک داری‌‌ام دوش و ‌‌آسوده‌سار
‌‌بری سویِ بی‌سویِ خویشم نهان
‌‌چه بزمی‌ست آن میهمانی مرا !

‌‌نقابیْت بر روی و همراه من
‌‌همی آیی و با تو تنها نیَم
‌‌ولی کاش می‌شد بدانم کجا
‌‌نقابت ز رخساره یک سو شود
‌‌در آن لحظه‌‌‌ی ناگهانی مرا؟!


#شفیعی_کدکنی




از آثار نقاشی "لان براون"
به سبک #دیجیتال

آثار نقاشی "لان براون" به سبک #دیجیتال


چنین گر می‌گدازد ضعف، جسم ناتوانم را
حبابی می‌تواند آسمان بستن جهانم را

#محمد_افضل_سرخوش

آثار نقاشی "لان براون" به سبک #دیجیتال

گفتمش من آن سمند سرکشم 
خنده زد که تازیانه با من است!

#هوشنگ ابتهاج

آثار نقاشی "لان براون" به سبک #دیجیتال


هست جویا پیش ما روشن ضمیران همچو شمع
رونمای صبح رخسار بتان جان باختن.

#جویای تبریزی