گلبن روضه ی دل، سرو گلستان روان 
غنچه ی باغ طرب، میوه ی شایسته ی جان

طفل محروم ِ شکسته دل بیچاره ی من 
کام نادیده به ناکام برون شد ز جهان 

گر کنم گریه مکن عیب که بی یوسف مصر 
چشم یعقوب بود روز و شب از غم گریان 

این چه زخمی‌ است که جز گریه ندارد مرهم؟ 
این چه دردی است که جز ناله ندارد درمان؟ 
#جهان_ملک_خاتون✏️

بی نسق شد جهان ز مردم دون
خاک در چشم مردم دون باد

خاکِ تون است او، نه خاتون است
خاکِ تون دردو چشم خاتون باد
(خاکِ تون کنایه از سرنوشت غمبار خویش است )

 وانکه از غصه جان من خون کرد 
دلش از جور چرخ پر خون باد

 اخترش تیره باد و طالع نحس
عشرتش تلخ و بخت وارون باد

#جهان_ملک_خاتون✏️

غــــزلـــهـــاے مــشـــابـــه

#حافظ: یوسف گم گشته باز آید به کنعان غم مخور/ کلبه ی احزان شود روزی گلستان غم مخور

#جهان_ملک: ای دل ار سر گشته ای از جور دوران غم مخور/ باشد احوال جهان افتان و خیزان غم مخور   

#حافظ : ما ز یاران چشم یاری داشتیم/ خود غلط بود آنچه ما پنداشتیم

#جهان_ملک: ما تو را دلدار خود پنداشتیم/وز تو چشم مردمی‌ها داشتیم  

#حافظ: تا ز میخانه و می‌نام و نشان خواهد بود/ سر ما خاک ره پیر مغان خواهد بود

#جهان_ملک: تا مدار فلک و دور زمان خواهد بود/ دل من طالب وصل تو به جان خواهد بود

#حافظ: کسی که حسن خط دوست در نظر دارد/ محقق است که او حاصل بصر دارد

#جهان_ملک: کسی که شمع جمال تو در نظر دارد/ ز آتش دل پروانه کی خبر دارد

#حافظ: ای صبا نکهتی از کوی فلانی به من آر/ زار و بیمار غمم راحت جانی به من آر

#جهان_ملک: ای صبا بویی از آن زلف پریشان به من آر/مژده ای زان گل سیراب به سوی چمن آر

گر چه در دار جهان نیست وفایی لیکن

این همه جور نگارا به جهان نتوان کرد

#جهان_ملک_خاتون

یاد باد آنکه عزیزان همه با هم بودیم
همه دم با غم و شادی همه همدم بودیم

نیش زنبورصفت بر دل هر کس نزدیم
به وفا عهد سپر کرده و محکم بودیم

به زکات و صدقات و به بناهای بزرگ
شکر معبود که مشهور به عالم بودیم

سال ها در چمن ذوق به بستان طرب
همچو گل خنده زنان خوش دل و خرم بودیم

با همه خلق جهان خلق و تواضع کردیم
چون صبا با همه کس یک دل و محرم بودیم

تا که خورشید صفت بر همه کس تافته ایم
در سر مهر جهان دافع شبنم بودیم

#جهان_ملک_خاتون

#جهان_عشق

چرا ز رویِ لطافت بدین غریب نسازی!
که بس غریب نباشد ز مَهْ غریب نوازی

چه فتنه ای تو، که شب ها میانِ دیده چو روزی!
چه آفتی تو، که شب ها میان روح چو رازی!

چو من ز آتشِ غیرت نهادِ کعبه بسوزم
تو از میانِ دو ابرو هزار قبله بسازی

پس از فراز نباشد جز از نشیب، ولیکن
جهانِ عشقِ تو دارد پس از فراز فرازی


نه آن عجب که شنیدم که صبر نوش گدازد
عجب تر آنکه بدیدم ز نوش صبر گدازی


جمال و جاه و سعادت چو یافتی ز زمانه
بناز بر همه خوبان که زیبدت که بنازی

بقا و مال و جمالت همیشه باد چو عشقت
که هیچ عمر ندارد چو عمرِ عشق درازی.

#سنایی_غزنوی

#جهان هستی از تجربیاتی ساخته شده که طوری طراحی شده‌اند تا وابستگی های شما ، چیزهایی که به آنها چسبیده اید ، لذت ، درد ، ترس و همه اینها را بسوزاند و کاملاً از بین ببرد.

تا زمانی که جایی وجود داشته باشد که از آنجا آسیب پذیر باشید ، جهان هستی راهی پیدا می‌کند تا شما را با آن روبه‌رو کند.

#رام داس افسانه ای

•••
هرچه انسان با وضوح بیشتری بشناسد و هوشمندتر باشد درد نیز بیشتر میشود. شخصی که در او نبوغ یافت شود بیش از همه رنج می‌برد.

#جهان_همچون_اراده_و_تصور
#آرتور_شوپنهاور

هفدهم دی ماه

پنجاه و چهارمین سالگرد در گذشت

اسطوره جوانمردی و مردانگی

#جهان_پهلوان_تختی

روحش شاد ویادش گرامی باد

خدایت ناصر و یارت معین باد

به سر تا پای تو صد آفرین باد

دلت شاد و قرینت بخت فیروز

الهی تا جهان بادا چنین باد

هرآنکس کاو نخواهد شادی تو

هیمشه از غم دوران حزین باد

ز بهر روز میدان سعادت

هزارت اسب دولت زیر زین باد

فلک را در نثار خاک پایت

بسی دُرّ ثمین در آستین باد

#جهان_ملک_خاتون

اگر حسین پناهی محبوبیتی داشته باشد،
دلیلش را در صداقت انتقال دریافت‌هایش می‌دانم...
اینکه خودم دربارة محبوبیت خودم بنویسم سخت و عملی ریاکارانه است.
دعا می‌کنم تا صادق و صمیمی، ادامه دهم،
به‌ آن‌ها که مرا می‌بینند یا می‌خوانند در انتقال دریافت‌های جدید
همچنان بی‌ادعا و صمیمی باقی بمانم.

#حسین_پناهی
#جهان_زیر_سیگاری_من_است


حسین پناهی دژکوه (زادهٔ ۶ شهریور ۱۳۳۵ – درگذشتهٔ ۱۴ مرداد ۱۳۸۳) بازیگر، کارگردان، نویسنده و شاعر اهل ایران بود.

شما ساده‌اید یا پیچیده؟
من گربه ای هستم که پاهایش در کلاف کلافه ها گیر کرده است و ظاهرا باید ساده باشم. در «صد سال تنهایی»،مارکز می‌گوید:«من آدم فقیری هستم که مقدار زیادی پول دارد». به تعبیر یکی از دوستانم،فیل از آن حیواناتی است که آدم احساس می‌کندحرف‌های زیادی برای گفتن دارد اما هیچ عضوی از اعضایش کمکش نمی‌کند که حرفش را بزند.

#حسین_پناهی
#جهان_زیر_سیگاری_من_است

بنده حسین پناهی،
شاعر دیوان‌های ننوشته،
به نمایندگی از همۀ کسانی که تلیت تماته می‌خورند
و یا شب‌ها سر بی‌شام به زمین می‌گذارند
و به کهکشان‌های دور فکر می‌کنند
و در حسرت بی‌عدالتی‌ها و بی‌فکری‌های اجتماعی شبانه‌روز
دو بسته سیگار غلیظ‌ تیر می‌کشند
و ناشیانه به آیندۀ فرهنگی بشر امیدوارند،
از همة کسانی که کامو را از کاموا تشخیص نمی‌دهند
[و] درآمدشان از کل بودجه‌‌ی مصرفی سالانۀ استان کهگیلویه و بویراحمد بالاتر است،
معذرت می‌خواهم.

#حسین_پناهی
#جهان_زیر_سیگاری_من_است

حسین پناهی دژکوه (زاده ۶ شهریور ۱۳۳۵ در قلعه دژکوه، #درگذشته_۱۴_مرداد ۱۳۸۳ در تهران) بازیگر، کارگردان، نویسنده و شاعر اهل ایران بود.
روانش انوشه باد!

ما وصلِ تو خواهیم که آیی بر آغوش...
#جهان_ملک_خاتون

بین این همه نقاب که به صورت می‌زنیم، کدام نقاب مال ماست؟

‍ ‍ ‍
در تمامی زبان‌های اروپایی در شیوه‌ی معمول کاربردِ واژه‌ی #شخص برای اشاره بر یک موجود انسانی احترامی #ناخودآگاه مستتر است. Persona در واقع یعنی #نقاب، یعنی همان چیزی که در دوران باستان بازیگران تئاتر بر چهره می‌گذاشتند؛

و این مطلب کاملاً صحت دارد که هیچ کس خود را آن گونه که واقعاً هست نمی‌نمایاند، بلکه نقاب خود را بر چهره می‌زند و نقش خود را بازی می‌کند. در واقع، مراتبِ اجتماعی ما چیزی بیش از یک کمدیِ بی سر و ته نیست؛ و از همین جهت انسانی که ارزشی داشته باشد جامعه را بس بی‌روح و بی‌معنا می‌یابد، حال آنکه یک نفر آدم تهی‌مغز در آن کاملاً احساس راحتی می‌کند.



#شوپنهاور
#جهان_و_تاملات_فیلسوف

پ.ن: از خودبیگانگی که جز رنج محصول دیگری نخواهد داشت.
.

ز مِهرِ رویِ خوبِ تو ،

دلم ، دل ،، برنمی‌گیرد ،


به‌جز سودایِ زلفِ تو ،

مرا در سر نمی‌گیرد ،





بیا جانا ، به بر ، گیرم ،

که طاقت طاق شد ما را ،



که دل ، جز سروِ آزادت ،

کسی در بر ، نمی‌گیرد ،




#جهان_ملک‌خاتون


#بیا جانا ، به بر ، گیرم = ای جان بیا مرا در آغوش بگیر

⫸ خواننده: #ملوک_ضرابی

آهنگ : #جهان_پناه
شعر : #شهرآشوب
اندک اندک بیا غنچه دهن

⫸ خواننده: بانو #فرح

مرغ شب ...
آهنگ : #جهان_پناه /ارکستر شماره چهار
شعر : #شهرآشوب
مایه #افشاری

به تابستان خوشی در ماهتابست

که در عکس رخش در ماه تابست

به بستان نرگس مخمور در صبح

ز چشم سرخوشت مست و خرابست

#جهان_ملک_خاتون