زائر اربعین حسینے !
هر جا دلت شڪست !
هروقت اشڪے از چشمت جارے شد !
هرجا امید داشتے ڪه دعایت مستجاب شود !

بعد از هر نماز !
در قنوتت !
در نجف !
در ڪربلا !
در بین راه !

یادت نرود براے ظهور امام زمانت دعا ڪنے !
آنهم عاجزانه
و نه شعارگونه

مثل مادرے دعا ڪن ڪه براے فرزند بیمار ، دعا میڪند
مثل مرغ پرڪنده...

گفته اند فرج امام زمان آخرین نقطه امید امام حسین است !

#اربعین
التمـــاس دعـا🙏😔

کلمه‌ #اربعین در دین مقدس اسلام کلمه‌ مقدسی است و اشاره به حدیث نورانی حضرت محمد(ص) دارد که می‌فرمایند:
«مَن اَخلَصَ لِلّه اَربعینَ صباحاً جَرَت ینابیع الحِکمه مَن قَلبهِ اِلی لِسانه» پس اینجا می‌توانیم نتیجه بگیریم که مراد حافظ از صوفی همان صاف‌الله باشد.

بزرگان ما اگر تکیه بر اربعین دارند، ریشه در این احادیث دارد، البته ریشه در قرآن هم دارد «واعَدنا موسی ثَلاثینَ لیله وَ اَتمَمناها بَعَشر فَتمَّ میقاتُ رَبِّهِ اربعینَ لیلة» حکمتش هم این است که حداقل زمانی که انسان می‌تواند با توجه، خودش را خالص کن چهل روز است.

نشان این اربعین این است که یک نوری در قلب انسان بتابد; این نور باعث اتصال و انشراح قلب او می‌شود.
حضرت ختمی مرتبت (ص) در چهل سالگی مبعوث به رسالت شدند، یعنی در اوج پختگی و کمال، این خیلی معنی‌دار است همه‌ این مراحل و عدد اربعین وقتی مهم است و آثاری دارد که با اخلاص توأم باشد.

#دکتر_غلامحسین_ابراهیمی_دینانی،
#برنامه_معرفت

عالم همه مست از گل رخسار حسین است
ذرات جهان در عجب از کار حسین است

هر کس به جهان گشته گرفتار نگاری
عمری است که ژولیده گرفتار حسین است



#ژولیده_نیشابوری
#اربعین🥀🏴

#آثار_و_تالیفات
#جامع_عباسی

از نخستین و معروفترین رساله‌های عملیه در فقه بوده و به زبان فارسی است که این خود ابتکاری نو در نگارش متون فقهی به‌شمار می‌رفت تا آن‌جا که برخی از صاحب نظران از آن به عنوان اولین دورهفقه فارسی غیر استدلالی که به صورت رساله عملیه نوشته شده‌است یاد می‌کنند، این کتاب از یک مقدمه و بیست باب (از طهارت تا دیات) تشکیل شده‌است.

#الزبده_فی_الاصول

مهم‌ترین اثر بهائی است در اصول فقه. تاریخ نگارش آن یعنی سال ۱۰۱۸ ق و به قولی در سال ۱۰۰۵ ق، حکایت از اهمیت آن دارد، زیرا اوایل قرن یازدهم، عصر سیطره اخباریان در حوزه فقه و اصول شیعی بوده‌است.

#اربعین

تألیف اربعین (چهل حدیث) از سوی محدثان و عالمان شیعی بر اساس حدیث معروفی است که از پیامبر اسلام نقل شده‌است. بهاءالدین عاملی نیز به پیروی از این سنت معمول، به تألیف اربعین حدیث پرداخت، با این امتیاز که شرح کافی و جامع دربارهٔ احادیث یاد شده دارد و در مجموع، از بهترین و معروف‌ترین اربعین‌ها می‌باشد. این اثر بعد از مثنوی سوانح حجاز، تنها اثری است که او در آن به مباحث سیاسی پرداخته‌است، مؤلف در شرح حدیث پانزدهم (که دربارهٔ حرمت اعانت ظالمان و گرایش قلبی به آن‌ها وارد شده‌است) به تفصیل دیدگاه‌های خود را مطرح کرده‌است. وی دربارهٔ این موضوع به‌طور صریح و شفاف سخن گفته‌است، از این رو می‌توان دیدگاه و عقیده باطنی او در مورد رفتار با حاکم جور، و نیز علل و عوامل همکاری علما با شاهان صفوی را به دست آورد، همچنین وی در این اثر به بحث از امر به معروف و نهی از منکر، شرایط و مراحل آن پرداخته‌است.