از همه کس رميده ام
"با تو" درآرميده ام....

جمع نمي شود دگر
هر چه "تو" مي پراکني...

سعدی

ای دل چه کنی به عشوه خود را خرسند
پای تو فرو گلست و این پایه بلند

بالغ شده‌ای ببر زباطل پیوند
چون طفل زانگشت مزیدن تا چند

#انوری
- رباعی شمارهٔ ۱۵۴

انگورم و در زیر لگد می‌گردم
هر سوی که عشق می‌کشد می‌گردم

گفتیکه به گرد من چرا می‌گرد
گرد تو نیم به گرد خود می‌گردم

#رباعی_مولانا
- رباعی شمارهٔ ۱۱۵۴

جهانی طالب بهشت شده‌اند
و یکی طالب عشق نیامده!
از بهر آنکه بهشت،
نصیب نفس و دل باشد
و عشق، نصیب جان و حقیقت



عین‌_القضات_همدانی

صبر بر درد، نه از همت مردانه ی ماست
درد از او، صبر از او، همت مردانه از اوست

#مصاحبی_نائینی

با خویشتنم خوش است
زین پس من و من.


شمس_تبریزی

یکی تو فکر عشقه
حمیرا

بیش از دو جهانیم و کم خویشتنیم

خورشید جهان و شبنم خویشتنیم

آنیم که همچو صورت دور نما

خردیم و بزرگ عالم خویشتنیم

شوکت بخارایی

شوکت عمری است بیدل آن مویم

نظاره به زنجیر از آن گیسویم

از بس که شدم مضطرب از آمدنش

دل خون شد و خون رنگ و پرید از رویم

شوکت بخارایی

بود سواد چمن سایه ی مغیلانم

سیه بهار جنون دیده ی غزالانم

ز زعفران تبسم ز بس که دیده پرست

چو عقد کاهربا گشت زرد دندانم

گلاب ناز به پیراهنم نگاه کسی

چنان فشاند که گرداب شد گریبانم

مده به کعبه مرا نسبتی که می گردد

چراغ بتکده روشن ز نور ایمانم

شوکت بخارایی

" قول و فعلِ بی تناقض بایدت
  تا قبول اندر زمان پیش آیدت "

#مثنوی_مولانا دفترپنجم


📘اگر می خواهی برای همیشه مقبول
   و قابل اعتماد باشی, باید که بین
   سخن و اعمالت دوگانگی نباشد...

  

گشته گرگان یک به یک خوهای تو
می درانند از غضب اعضای تو

#مثنوی_مولانا


📘هریک از صفات وملکات نفسانی ات بصورت گرگی در می آیند وباخشم وغضب اعضای تورا پاره پاره می کنند.

گر همچو من افتادهٔ این دام شوی
ای بس که خراب باده و جام شوی
ما عاشق و رند و مست و عالم سوزیم
با ما منشین اگر نه بدنام شوی .......



((لسان الغیب حضرت حافظ م..ن))

رنج تن دور از تو ای تو راحت جان‌های ما
چشم بد دور از تو ای تو دیده بینای ما

صحت تو صحت جان و جهانست ای قمر
صحت جسم تو بادا ای قمرسیمای ما

#مولانای_جان

#پروردگارا ...
#سپیده_دم که سپهر بیدار مےشود،
سرزمینم از #دروغ_و_بدنامی پاڪ شود.

#پروردگارا ...
اکنون #روانم به آسایش مےرود
و تو نگاهدارش باش.

#شبتون_پر_از_نور_الهى

عافیت بادا تنت را ای تن تو جان‌صفت
کم مبادا سایه لطف تو از بالای ما

گلشن رخسار تو سرسبز بادا تا ابد
کان چراگاه دلست و سبزه و صحرای ما

#مولانای_جان

عشق را دیدم میان عاشقان ساقی شده
جان ما را دیدنِ ایشان مبادا بی‌شما

جان‌های مرده را ای چون دم عیسی شما
ملک مصر و یوسف کنعان مبادا بی‌شما

#مولانای_جان

ما را سفری فتاد بی‌ما
آن جا دل ما گشاد بی‌ما

آن مه که ز ما نهان همی‌شد
رخ بر رخ ما نهاد بی‌ما

#مولانای_جان