دلِ من ، نه عزمِ باغ و ،

نه هوایِ راغ دارد ،


به خیالِ تو ، هم از آن ،

هم از این ، فراغ دارد ،




بلی ، آنکه راست در بر ،

چو تو ، دلبری سمنبر ،


نه به فکرِ باغ باشد ،

نه خیالِ راغ ، دارد ،


#آنکه راست = آن کسی را که هست




#بلند_اقبال

  تفسیر ابیات ۱۵۰ تا ۱۵۲ :


چون کسی را خار ، در پایش جَهَد
پایِ خود را بر سرِ زانو نهد

اگر خاری به پای کسی فرو رود آن شخص پای خود را بر روی زانویش می‌گذارد تا آن خار را بیابد .

وز سَرِ سوزن همی جوید سَرَش
ور بیابد ، می کند با لب تَرَش

اگر خار پیدا نشد با سر سوزن به دنبال آن می‌گردد و اگر  این طریق هم حاصلی نداشت محل خار رفتگی را با لبان خویش تَر می‌کند تا بتواند آن را یافته و خارج سازد .

خار در پا شد چنین دشوار یاب
خار ، در دل چون بُوَد ، وادِه جواب

حال پاسخ بده ، وقتی یافتن خاری که در پای انسان فرو رفته ، اینقدر مشکل است اگر خاری به دل نشیند چگونه می‌توان آن را پیدا کرد ؟

لطفاً برایم دعا کنید تا به چشم جهان هیچ باشم ( نمی خواهم کسی من را بالا بداند) اما جهان هم به چشم من هیچ باشد.

# مادر ترزا

دلم از کار جهان گرفته‌است، آمده‌ام ‌تا مرا بخواهی‌که دلم بر هیچ‌کس قرار نمی‌گیرد
اِلا به تو...

تذکرة الاولیاء، ذکر جنید بغدادی
عطار_نیشابوری

من ندیدم در جهان جست و جو
هیچ اهلیت به از خوی نکو...

هر که را خوی نکو باشد برست
هر کسی کو شیشه‌دل باشد شکست
پس امام حی قایم آن ولیست
خواه از نسل عُمَر خواه از عَلیست
مهدی و هادی ویست ای راه‌جو
هم نهان و هم نشسته پیش رو...

زانک هفصد پرده دارد نور حق
پرده‌های نور دان چندین طبق
از پس هر پرده قومی را مقام
صف صف‌اند این پرده‌هاشان تا امام

حضرت مولانا

مجنون گشتم زِ عشقت ای زیبایار
زنجیرم زن زان سرِ زلفینِ چو مار
از خویش چو بیگانه شدم در غمِ تو
آن زلفِ چو زنجیر زِ من بازمدار


#ملک‌علیشاه‌بن‌سلطان‌تکش

یکی نپرسید چرا نگاه تو پر از طوفان است،یکی‌ نپرسید چرا دلت گرفته
چرا قرار نداری؟
چرا سال هاست که نمی پری...
آقای من...
تو مؤلف دل های شکسته ای
مردمان غریب،عاشقان پاپتی
آقا نام تو ما را با هم همدل و متحد می سازد.
ما سینه زنان،سیاهپوشان،هیئتیان و رهروان تو در سراسر تاریخ و به وسعت و عمق معنای شرف و آزادگی،عدالت و حق،رستگار و سرفراز به نام تو هستیم.
تو اسوه،مقتدای حقیقتی...
جانب حق،جانب توست،سمت عصمت سمت توست و سمت رستگاری و عاقبت به خیری سمت توست.
روزی می رسد که همه درباره ی ما شیعیان تو بگویند:«نگاه کنید!آنها وارثان شرف هستند،وارثان حقیقت اند...»

سر عاشقان سلامت.
السلام علیک یا ذبیح الله،ای امام حسین عزیزم.

#محمد_صالح_علا

#علیرضا_قربانی

پرده نشین

آه! ای با ادب ترین سقّا!
دست عالم گرفته ای امّا...
دست بر پیکرت نمی بینم!

#سیمین_میرآفتاب

ای ، ز مقدارت ، هزاران فخر ، بی مقدار را ،


داد ، گلزارِ جمالت ، جانِ شیرین ، خار را ،




گر ، ز آبِ لطفِ تو ، نم یافتی گلزارها ،


کس ندیدی خالی از گُل ، سالها ، گلزار را ،




محو می‌گردد دلم ، در پرتوِ دلدارِ من ،


می‌نتانم فرق کردن ، از دلم ، دلدار را ،




دایماً فخر است جان‌را ، از هوایِ او ، چنان ،


کو ، ز مستی ، می‌نداند فخر را ، و عار را ،





#مولانا

هله ، ای آنکه بخوردی سحری باده ،،، که نوشَت ،

هله ، پیش آ ،، که بگویم ، سخنِ راز ، به گوشَت ،



میِ روح ، آمد نادر ،، رو ، از آن هم ، بچش آخر ،

که به یک جرعه ، بپرّد ،، همه طرّاری و هوشَت ،



چو از این هوش بِرَستی ،، به مساقات و به مستی ،

دِهَدَت صد هُشِ دیگر ،، کَرَم باده‌فروشَت ،



چو ، در اسرار ، درآیی ،، کُنَدَت ، روح سقایی ،

به فلک ، غلغله افتد ،، ز هیاهوی و خروشَت ،



بِسِتان باده‌ی دیگر ،، جز از آن احمر و اصفَر ،

کُنَدَت خواجه‌ی معنی ،، بِرَهانَد ز نقوشت ،



دهد آن کانِ مِلاحت ،، قدحی وقتِ صباحت ،

بِه از آن صد قدحِ می ،، که بخوردی شبِ دوشَت ،



تو ، اگر ، های نگویی ،، و اگر ، هوی نگویی ،

همه اموات و جمادات ،، بجوشند ز جوشَت ،



چو ، در آن حلقه بگنجی ،، زَبَرِ معدن و گنجی ،

هوسِ کسب ، بیفتد ،، ز دلِ مَکسبه‌کوشَت ،



تو ، که از شرّ اَعادی ، به دو صد چاه ، فتادی ،

برهانید به آخر ،، کَرَم مظلمه‌پوشَت ،


* #اعادی = جمع‌الجمع ، جمع اعداء ، اعداء جمع عدو می‌باشد و #اعادی جمع اعداء می‌باشد



همه آهنگِ لقا کن ،، خمُش و ، صید ، رها کن ،

به خموشیت ، میسر شود ، این صیدِ وحوشَت ،



تو ، دهان را چو ببندی ،، خمُشی را ، بپسندی ،

کشش و جذبِ ندیمان ،، نگذارند خموشَت ،



 
غزل شمارهٔ ۴۰۴
مولوی " دیوان شمس " غزلیات

#محسن_چاوشی

تکیه کوچیک

انسانِ خوب، مستغنی از مذهب است،
بلکه،
این مذهب است که به "انسانِ خوش باطن" تکیه می‌کند،
به عبارتِ دقیق‌تر خوبیِ باطنیِ او، همان مذهب است...



#سیدمرتضی_جزایری
.

درد دل بیمار به هر کس نتوان گفت
این جنس گران را به پرستارفروشند

بی زرق وریا نیست نماز شب زاهد
معیوب بود هر چه شب تار فروشند


صائب تبریزی

『نظریه فردیت یافتگی (تفرد)』



#یونگ بر این عقیده بود که فردیت‌یافتگی، موجب یکپارچگی و وحدت شخصیت فرد می‌شود و معمولا در میانسالی رخ می‌دهد. تفرد فرایندی است که در آن قسمتهای مختلف ذهن فرد از جمله خودآگاه و ناخودآگاه با هم ادغام می شوند تا فرد به «خود واقعی» تبدیل شود.

به عبارت دیگر تفرد، یعنی «فرد» شدن (فردیت مجموعه‌ای از ادراک تجربیات توقعات فهم ودرک شخصی وفرهنگی واعتقادات خاص یک شخص می‌باشد) و از آنجا که «فردیت» عمیق‌ترین، آخرین و متمایزترین خصلت انسان است،
می‌توان تفرد را به معنای «خودشکوفایی» یا «رسیدن به خود واقعی» معنا کرد.

فردگرایی و فرهنگ آن بر نیازها و هویت‌های اشخاص تاکید می‌کند بر اساس این فرهنگ انسانها ازاد و محصول انتخاب هستند؛ در جوامع فردگرا، فردی در نگاه دیگران قوی و ارزشمند به حساب می‌آید که قوی، متکی به خود، قاطع و مستقل باشد.
.

جرم این دل همه آنست که دل عاشق توست
چه بگنجد به خیالم که خیالم
پُرِ توست...!

#راحم_تبریزی

ما خاک راه را به نظر کیمیا کنیم
صد درد را به گوشهٔ چشمی دوا کنیم

درحبسِ صورتیم و چنین شاد و خرّمیم
بنگر که در سراچهٔ معنی چه‌ها کنیم

ما را نَفَس چو از دَمِ عشق است لاجرم
بیگانه را به یک‌نفسی آشنا کنیم

از خود برآ و در صفِ اصحابِ ما خرام
تا سیدانه روی دلت با خدا کنیم

#شاه_نعمت_الله_ولی

چگونه دل نسپارم به صورت تو نگارا
که در جمال تو دیدم کمال صنع خدا را
نه رسم ماست بریدن ز دوستان قدیمی
در این دیار ندانم که رسم چیست شما را
مرا که روی تو بینم به جاه و مال چه حاجت
کسی که روی تو بیند به از خزینه ی دارا
جراحت دل عاشق دواپذیر نباشد
چو درد دوست بیامد چه می‌کنیم دوا را

#اوحدی

دل میگه دلبر میاد

خواننده : اکبر زیگلری

ترانه سرا : هما میرافشار

تنظیم و آهنگساز: عماد رام

سال انتشار : ۱۳۴۹

زیگلری خواننده خوش صدای شیرازی فعالیت خود را از نو جوانی در رادیو شیراز که اون زمان
در خیابان فرخ ( حائری فعلی ) بود آغاز کرد وی بیش ده ها آهنگ های خوب در کارنامه هنری خود دارد. ولی بخاطر دوری از مرکز موسیقی در تهران و بدلیل عدم حمایت علیرغم صدای گیرایی که داشت ناشناخته باقی ماند. همین آهنگ که هم اکنون میشنوید یکی از پرفروشترین صفحات گرامافون در ایران دست به دست گشت بدنبال همین موفقیت زنده یاد مهستی این آهنگ بازخوانی کرد و محبوبیت بیشتری سهم بانو مهستی گردید این آهنگ بقدری گل کرد که در برنامه صبح جمعه رادیو بصورت طنز توسط حمید قنبری و گوگوش بازخوانی شد.

اکبر زیگلری تابستان ۱۳۸۲ در نهایت تنهایی و تنگدستی در شیراز درگذشت.

شاه شمشادقدان خسرو شیرین دهنان
که به مژگان شکند قلبِ همه صف شکنان

مست بگذشت و نظر بر من درویش انداخت
گفت ای چشم و چراغ همه شیرین‌سخنان

تا کی از سیم و زرت کیسه تهی خواهد بود
بنده من شو و برخور ز همه سیمتنان

کمتر از ذره نه‌ای پست مشو مهر بورز
تا به خلوتگه خورشید رسی چرخ زنان

بر جهان تکیه مکن ور قدحی می داری
شادی زهره جبینان خور و نازک بدنان

پیر پیمانه کش من که روانش خوش باد
گفت پرهیز کن از صحبت پیمان شکنان

دامن دوست به دست آر و ز دشمن بگسل
مرد یزدان شو و فارغ گذر از اهرمنان

با صبا در چمن لاله سحر می‌گفتم
که شهیدان که‌اند این همه خونین کفنان

گفت #حافظ من و تو محرم این راز نه‌ایم
از می لعل حکایت کن و شیرین دهنان

 .