۱۶ تیر زادروز بیژن الهی‌شیرازی
(زاده ۱۶ تیر ۱۳۲۴ تهران – درگذشته ۹ آذر ۱۳۸۹ تهران) شاعر، مترجم، نقاش و پژوهشگر
او در نوجوانی ذوقی در نقاشی نشان داد و در انجمن‌های هنری، نقاشی شرکت کرد و به کلاس‌های نقاشی جواد حمیدی رفت.
به سفارش استادش، تعدادی از آثارش را برای چهارمین بی‌ینال فرستاد، اما به صلاح‌دید خانواده، از ادامه فعالیت در این عرصه بازماند. نقاشی را رها کرد و با نگاهِ نوگرا، به فعالیت‌های ادبی پرداخت.
ورودش به عرصه مطبوعات در آبان ماه سال ۱۳۴۳، به دعوت فریدون رهنما با شعر «برف» اتفاق افتاد که در جنگ طرفه چاپ شد. تا اواخر همین دهه در میان هم‌فکرانش، خوب شناخته شده بود؛ در جزوه شعر ۱۳۴۵ همکاری با اسماعیل نوری‌علا، اندیشه و هنر ۱۳۴۸ دفترهای روزن ۱۳۴۶، مجله خوشه ۱۳۴۶، مجله بررسی کتاب ۱۳۴۹ و هفته نامه تماشا ۱۳۵۳، مجله رستاخیز جوان ۱۳۵۵ و ۱۳۵۶ و مجله بیدار ۱۳۷۳ شعر و ترجمه به چاپ سپرد.»
وی بعدها به شیوه خودخوان شروع به زبان‌آموزی کرد و زبان‌های مختلفی چون یونانی، عربی، انگلیسی، آلمانی و فرانسه را فراگرفت. از زبان‌های مختلف، آثار کسانی چون کاوافی، ماندلشتام، رمبو، میشو، هولدرلین، جویس، فلوبر، پروست، الیوت، لورکا، ابن عربی و.. ، را ترجمه کرد و تعداد محدودی از آثار او در زندگی‌اش، به چاپ و پخش رسید. در سال ۱۳۴۸ با بانو غزاله علیزاده، نویسنده «خانه ادریسی‌ها» و «شب‌های تهران» ازدواج کرد. او به حمایت مالی عزیزه عَضُدی، نشری به نام نشر ۵۱ را به راه انداخت و آن را مدیریت کرد و کوشش داشت کتاب شاعران نوگرا را چاپ و معرفی کند، از خودش هم چند جلد کتاب آماده کرد. دیری نپایید که کار نشر به بن‌بست رسید. حساسیت او و دقّت وسواس‌گونه‌اش چاپ آثارش را سال‌ها و سال‌ها به تاخیر انداخت، اما در این میان بالاخره کتاب‌های اشعار نرودا به نام «بیست شعر عاشقانه و یک سرود نومیدی» ۱۳۵۲ که چهار سال بعد به چاپ دوم هم رسید، کتاب «اشعار حلاج» ۱۳۵۴ «ساحت جَوّانی» از هانری میشو ۱۳۵۹ و کتاب رمبو به نام «اوراق مصور آرتور رمبو» ۱۳۶۲ را در نشرهای مختلف امیرکبیر، فاریاب و انجمن فلسفه و .... به چاپ و پخش رساند. او در سال ۱۳۶۷ با بانو ژاله کاظمی، دوبلور، گوینده و مجری تلویزیون، آشنا شد که ازدواج کردند.
بیژن الهی‌شیرازی در ۶۵ سالگی درگذشت و روستای بیجده‌نو شهرستان مرزن‌آباد به‌خاک سپرده شد. بنا بر وصیتش بر سنگ گور او هیچ نامی حک نشد.
کتاب‌شناسی
تألیف:
دیدن. تهران: بیدگل ۱۳۹۳
جوانی‌ها، چهل و یک تا پنجاه و یک. تهران: بیدگل ۱۳۹۴
ترجمه:
چهارشنبه - خاکستر. ت.س. الیوت. تهران: پیکره ۱۳۹۰
بهانه‌های مأنوس. فلوبر… تهران: بیدگل ۱۳۹۳
اشراق‌ها: اوراق مصور آرتور رمبو شعرهای به نثر ۱۸۷۵–۱۸۷۲ تهران: بیدگل ۱۳۹۴.
نیت خیر. فریدریش هلدرلین. با مراقبت عزیزه عضدی. تهران: بیدگل ۱۳۹۴
مستغلات. هانری میشو. تهران: بیدگل ۱۳۹۴
حلاج‌الاسرار "اخبار و اشعار" ح‍س‍ی‍ن‌ب‍ن م‍ن‍ص‍ور حلاج. تهران: بیدگل ۱۳۹۵
دره علف هزار رنگ. شکسپیر، پو…. جنگی از گردانده‌های بیژن الهی. تهران: بیدگل ۱۳۹۵
صبح روان؛ کنستانتین کاوافی. تهران: بیدگل ۱۳۹
#بیژن_الهی_شیرازی
(زاده ۱۶ تیر ۱۳۲۴ تهران – درگذشته ۹ آذر ۱۳۸۹ تهران) شاعر، مترجم، نقاش و پژوهشگر
او در نوجوانی ذوقی در نقاشی نشان داد و در انجمن‌های هنری، نقاشی شرکت کرد و به کلاس‌های نقاشی جواد حمیدی رفت.
به سفارش استادش، تعدادی از آثارش را برای چهارمین بی‌ینال فرستاد، اما به صلاح‌دید خانواده، از ادامه فعالیت در این عرصه بازماند. نقاشی را رها کرد و با نگاهِ نوگرا، به فعالیت‌های ادبی پرداخت.
ورودش به عرصه مطبوعات در آبان ماه سال ۱۳۴۳، به دعوت فریدون رهنما با شعر «برف» اتفاق افتاد که در جنگ طرفه چاپ شد. تا اواخر همین دهه در میان هم‌فکرانش، خوب شناخته شده بود؛ در جزوه شعر ۱۳۴۵ همکاری با اسماعیل نوری‌علا، اندیشه و هنر ۱۳۴۸ دفترهای روزن ۱۳۴۶، مجله خوشه ۱۳۴۶، مجله بررسی کتاب ۱۳۴۹ و هفته نامه تماشا ۱۳۵۳، مجله رستاخیز جوان ۱۳۵۵ و ۱۳۵۶ و مجله بیدار ۱۳۷۳ شعر و ترجمه به چاپ سپرد.»
وی بعدها به شیوه خودخوان شروع به زبان‌آموزی کرد و زبان‌های مختلفی چون یونانی، عربی، انگلیسی، آلمانی و فرانسه را فراگرفت. از زبان‌های مختلف، آثار کسانی چون کاوافی، ماندلشتام، رمبو، میشو، هولدرلین، جویس، فلوبر، پروست، الیوت، لورکا، ابن عربی و.. ، را ترجمه کرد و تعداد محدودی از آثار او در زندگی‌اش، به چاپ و پخش رسید. در سال ۱۳۴۸ با بانو غزاله علیزاده، نویسنده «خانه ادریسی‌ها» و «شب‌های تهران» ازدواج کرد. او به حمایت مالی عزیزه عَضُدی، نشری به نام نشر ۵۱ را به راه انداخت و آن را مدیریت کرد و کوشش داشت کتاب شاعران نوگرا را چاپ و معرفی کند، از خودش هم چند جلد کتاب آماده کرد. دیری نپایید که کار نشر به بن‌بست رسید. حساسیت او و دقّت وسواس‌گونه‌اش چاپ آثارش را سال‌ها و سال‌ها به تاخیر انداخت، اما در این میان بالاخره کتاب‌های اشعار نرودا به نام «بیست شعر عاشقانه و یک سرود نومیدی» ۱۳۵۲ که چهار سال بعد به چاپ دوم هم رسید، کتاب «اشعار حلاج» ۱۳۵۴ «ساحت جَوّانی» از هانری میشو ۱۳۵۹ و کتاب رمبو به نام «اوراق مصور آرتور رمبو» ۱۳۶۲ را در نشرهای مختلف امیرکبیر، فاریاب و انجمن فلسفه و .... به چاپ و پخش رساند. او در سال ۱۳۶۷ با بانو ژاله کاظمی، دوبلور، گوینده و مجری تلویزیون، آشنا شد که ازدواج کردند.
بیژن الهی‌شیرازی در ۶۵ سالگی درگذشت و روستای بیجده‌نو شهرستان مرزن‌آباد به‌خاک سپرده شد. بنا بر وصیتش بر سنگ گور او هیچ نامی حک نشد.
کتاب‌شناسی
تألیف:
دیدن. تهران: بیدگل ۱۳۹۳
جوانی‌ها، چهل و یک تا پنجاه و یک. تهران: بیدگل ۱۳۹۴
ترجمه:
چهارشنبه - خاکستر. ت.س. الیوت. تهران: پیکره ۱۳۹۰
بهانه‌های مأنوس. فلوبر… تهران: بیدگل ۱۳۹۳
اشراق‌ها: اوراق مصور آرتور رمبو شعرهای به نثر ۱۸۷۵–۱۸۷۲ تهران: بیدگل ۱۳۹۴.
نیت خیر. فریدریش هلدرلین. با مراقبت عزیزه عضدی. تهران: بیدگل ۱۳۹۴
مستغلات. هانری میشو. تهران: بیدگل ۱۳۹۴
حلاج‌الاسرار "اخبار و اشعار" ح‍س‍ی‍ن‌ب‍ن م‍ن‍ص‍ور حلاج. تهران: بیدگل ۱۳۹۵
دره علف هزار رنگ. شکسپیر، پو…. جنگی از گردانده‌های بیژن الهی. تهران: بیدگل ۱۳۹۵
صبح روان؛ کنستانتین کاوافی. تهران: بیدگل ۱۳۹
#بیژن_الهی_شیرازی
کانال تلگرامیsmsu43@
الهه - آخرین دیدار
الهه - آخرین دیدار
چون ببينم روي تو فرياد من از سينه خيزد رو مکن بر آينه آه از دل آينه خيزد
گرچه ز تو اين درد و بلا شد قسمت ما وز عشق غم شد نصيبم
اي مه اگر رفتي همه شب در بزم طرب باکس نگو دادي فريبم
نوگلي با خون دل پرورده اي اما به دست ديگراني من شدم مدهوش آن چشمان تو اما تو مست ديگراني
همچو مستان عهد خود نابسته اي زيبا شکستي يا زمن ديوانه تر يا مست مستي
در چنين شبها که من ميسوزم از داغ جدائي شمع بزم آراي شبهاي که هستي
چه سازم چه گويم ز بلائي که کرده مبتلايم
چه کردم که دردم به دوائي نکرده آشنايم
حسرت خورده ي آغوش توام غمم همين بس
افسون گشته چشمان توام بداد من رس
بي وفائي از تو کي باور شود گل چو باشد بي وفا پرپر شود
#الهه
"آخرین دیدر"
ترانه سرا #بیژن_ترقی
آهنگساز #حبیب_الله_بدیعی
دستگاه #سه_گاه
چون ببينم روي تو فرياد من از سينه خيزد رو مکن بر آينه آه از دل آينه خيزد
گرچه ز تو اين درد و بلا شد قسمت ما وز عشق غم شد نصيبم
اي مه اگر رفتي همه شب در بزم طرب باکس نگو دادي فريبم
نوگلي با خون دل پرورده اي اما به دست ديگراني من شدم مدهوش آن چشمان تو اما تو مست ديگراني
همچو مستان عهد خود نابسته اي زيبا شکستي يا زمن ديوانه تر يا مست مستي
در چنين شبها که من ميسوزم از داغ جدائي شمع بزم آراي شبهاي که هستي
چه سازم چه گويم ز بلائي که کرده مبتلايم
چه کردم که دردم به دوائي نکرده آشنايم
حسرت خورده ي آغوش توام غمم همين بس
افسون گشته چشمان توام بداد من رس
بي وفائي از تو کي باور شود گل چو باشد بي وفا پرپر شود
#الهه
"آخرین دیدر"
ترانه سرا #بیژن_ترقی
آهنگساز #حبیب_الله_بدیعی
دستگاه #سه_گاه
🔅
وَاللَه ما طَلَعَت شَمسٌ وَلا غَرُبَت
إِلّا وَحُبُّكَ مَقرونٌ بِأَنفاسي
وَلا جَلستُ إِلى قَومٍ أُحَدِّثُهُم
إِلّا وَأَنتَ حَديثي بَينَ جُلّاسي
وَلا ذَكَرتُكَ مَحزوناً وَلا فَرِحاً
إِلّا وَأَنت بِقَلبي بَينَ وِسواسي
وَلا هَمَمتُ بِشُربِ الماءِ مِن عَطَشٍ
إِلّا رَأَيتُ خَيالاً مِنكَ في الكَأسِ
وَلَو قَدَرتُ عَلى الإِتيانِ جِئتُكُم
سَعياً عَلى الوَجهِ أَو مَشياً عَلى الرَأسِ
بسا مهرا که می‌پرداخت از نور
نمی‌شد مهرت اما یک‌نفس دور
نیالودم به آب ، از تشنگی کام
ندیدم تا خیالی از تو در جام
وگر میشد به سویت آیم ای یار
به سر ره می‌بریدم یا به رخسار
#شطحیات_حلاج
برگردان #بیژن_الهی
وَاللَه ما طَلَعَت شَمسٌ وَلا غَرُبَت
إِلّا وَحُبُّكَ مَقرونٌ بِأَنفاسي
وَلا جَلستُ إِلى قَومٍ أُحَدِّثُهُم
إِلّا وَأَنتَ حَديثي بَينَ جُلّاسي
وَلا ذَكَرتُكَ مَحزوناً وَلا فَرِحاً
إِلّا وَأَنت بِقَلبي بَينَ وِسواسي
وَلا هَمَمتُ بِشُربِ الماءِ مِن عَطَشٍ
إِلّا رَأَيتُ خَيالاً مِنكَ في الكَأسِ
وَلَو قَدَرتُ عَلى الإِتيانِ جِئتُكُم
سَعياً عَلى الوَجهِ أَو مَشياً عَلى الرَأسِ
بسا مهرا که می‌پرداخت از نور
نمی‌شد مهرت اما یک‌نفس دور
نیالودم به آب ، از تشنگی کام
ندیدم تا خیالی از تو در جام
وگر میشد به سویت آیم ای یار
به سر ره می‌بریدم یا به رخسار
#شطحیات_حلاج
برگردان #بیژن_الهی
چه دلپذیر است
این که خطاهایمان پیدا نیستند
وگرنه مجبور بودیم
هر روز خودمان را پاک بشوییم
شاید هم می‌بایست
زیر باران زندگی می‌کردیم!
و باز دلپذیر و نیکوست
این که دروغ‌هایمان
شکل‌مان را دگرگون نمی‌کنند
چون در این‌صورت حتی یک لحظه
همدیگر را به یاد نمی‌آوردیم
خدای رحیم ،
تو را به خاطر این همه مهربانی‌ات
سپاس🌹
#فدریکو_گارسیا_لورکا
ترجمه‌ی #بیژن_الهی
این که خطاهایمان پیدا نیستند
وگرنه مجبور بودیم
هر روز خودمان را پاک بشوییم
شاید هم می‌بایست
زیر باران زندگی می‌کردیم!
و باز دلپذیر و نیکوست
این که دروغ‌هایمان
شکل‌مان را دگرگون نمی‌کنند
چون در این‌صورت حتی یک لحظه
همدیگر را به یاد نمی‌آوردیم
خدای رحیم ،
تو را به خاطر این همه مهربانی‌ات
سپاس🌹
#فدریکو_گارسیا_لورکا
ترجمه‌ی #بیژن_الهی
مرا دفن سراشیب‌ها کنید
که تنها نمی از بارانها به من رسد
اما سیلابه‌اش از سر گذر کند
مثل عمری که داشتم.
#بیژن_الهی
که تنها نمی از بارانها به من رسد
اما سیلابه‌اش از سر گذر کند
مثل عمری که داشتم.
#بیژن_الهی
۱۷ دی سالروز درگذشت بیژن سمندر
( زاده ۱۱ خرداد ۱۳۲۰ شیراز – درگذشته ۱۷ دی ۱۳۹۷ آمریکا ) شاعر، ترانه‌سرا و نوازنده تار
او با اعزام برترین دانش‌آموزان به اردوی رامسر و برگزاری مسابقات کشوری در آن محل، هرسال تحصیلی در یک رشته اول شد. سال نخست مقام نخست در مسابقه خوشنویسی، سال دوم مقام نخست در مسابقه ادبیات، سال سوم مقام نخست مسابقه موسیقی و اعزام به اروپا را به‌دست آورد.
وی به‌همراه برادرانش کاووس و سیروس، گروهی به‌نام «گروه برادران سمندر» را تشکیل داد. آنها در این گروه به‌نواختن ساز و شعر و ترانه‌خوانی می‌پرداختند.
او دکتری ادبیات از دانشگاه تهران گرفت و نیز با توجه به علاقه‌اش به‌هنر، دکترای معماری را، از واشینگتن، دی.سی. دریافت کرد.
وی بنیانگذار سرودن شعر به‌گویش شیرازی بود. پرآوازه‌ترین سروده او برای مردم شیراز این سروده است: «اِی شهر شاعر پَروَرو، شیراز از گل بهتَرو، کو شاعِرو، کو دِلبَرو، کو ساقی‌و، کو ساغَرو.» از کتاب‌هایش با گویش شیرازی می‌توان از مجموعه شعر و تفسیر با عنوان‌های شعر شیراز و شعر شهر نام برد. به‌گفته او، "بهتر است اکنون درمورد خود پژوهش کنیم و اثر به‌جا بگذاریم تا بعدها خارجی‌ها درمورد ما پژوهش کنند" که البته این کنایه از برگردان و رمزگشایی خط میخی توسط خارجی‌ها بود.
وی پس از انقلاب به آمریکا مهاجرت کرد و در آنجا شیوه تازه‌ای در شعر ایرانی بنیاد نهاد و نشانه آن کتاب میکس شعر است که هر بیت آن از یک مصراع پارسی و یک مصرع انگلیسی تشکیل شده‌است. او در آمریکا دکترای رشته حقوق خاورمیانه و آسیا را دریافت کرد.
انتشارات کتاب گویا به‌مناسبت چهار دهه کنش هنری او، مراسم یادبودی باعنوان ایران خلیج فارس (Iran Persian Gulf) در تاریخ ۱۵ ژانویه ۲۰۰۵ در دانشگاه کالیفرنیا، لس‌آنجلس، تالار فروید به‌گردانندگی هما سرشار، با سخنان جمال عابدی، عباس توفیق، کورش امیرجاهد و کیخسرو بهروزی برگزار کرد. سمندر به‌علت بیماری به‌سختی توانست در این مراسم شرکت کند.
اشعار سمندر توسط بسیاری از خوانندگان اجرا شده است. از پرآوازه‌ترین آنها که رکورد بیشترین ترانه خوانده شده توسط خوانندگان حرفه‌ای را دارد ترانه گل سنگم بود که توسط بیش‌از چهار خواننده خوانده شده‌است که می‌توان از بین آنها، هایده و اِمِل‌سایِن "خواننده تُرک" را نام برد.
به دنبال مرگ بیژن سمندر، مراسم بزرگداشتی با نام «کوچ شاعر، شعر شهر» در تالار حافظ شیراز به‌همت مرکز اسناد و کتابخانه ملی فارس، انتشارات نویدگویی شیراز، اداره ارشاد استان فارس و هماهنگی خانواده او باحضور ادبا و شعرا و فرهیختگان شیرازی و خانواده بیژن سمندر برگزار شد.
#بیژن_سمندر
( زاده ۱۱ خرداد ۱۳۲۰ شیراز – درگذشته ۱۷ دی ۱۳۹۷ آمریکا ) شاعر، ترانه‌سرا و نوازنده تار
او با اعزام برترین دانش‌آموزان به اردوی رامسر و برگزاری مسابقات کشوری در آن محل، هرسال تحصیلی در یک رشته اول شد. سال نخست مقام نخست در مسابقه خوشنویسی، سال دوم مقام نخست در مسابقه ادبیات، سال سوم مقام نخست مسابقه موسیقی و اعزام به اروپا را به‌دست آورد.
وی به‌همراه برادرانش کاووس و سیروس، گروهی به‌نام «گروه برادران سمندر» را تشکیل داد. آنها در این گروه به‌نواختن ساز و شعر و ترانه‌خوانی می‌پرداختند.
او دکتری ادبیات از دانشگاه تهران گرفت و نیز با توجه به علاقه‌اش به‌هنر، دکترای معماری را، از واشینگتن، دی.سی. دریافت کرد.
وی بنیانگذار سرودن شعر به‌گویش شیرازی بود. پرآوازه‌ترین سروده او برای مردم شیراز این سروده است: «اِی شهر شاعر پَروَرو، شیراز از گل بهتَرو، کو شاعِرو، کو دِلبَرو، کو ساقی‌و، کو ساغَرو.» از کتاب‌هایش با گویش شیرازی می‌توان از مجموعه شعر و تفسیر با عنوان‌های شعر شیراز و شعر شهر نام برد. به‌گفته او، "بهتر است اکنون درمورد خود پژوهش کنیم و اثر به‌جا بگذاریم تا بعدها خارجی‌ها درمورد ما پژوهش کنند" که البته این کنایه از برگردان و رمزگشایی خط میخی توسط خارجی‌ها بود.
وی پس از انقلاب به آمریکا مهاجرت کرد و در آنجا شیوه تازه‌ای در شعر ایرانی بنیاد نهاد و نشانه آن کتاب میکس شعر است که هر بیت آن از یک مصراع پارسی و یک مصرع انگلیسی تشکیل شده‌است. او در آمریکا دکترای رشته حقوق خاورمیانه و آسیا را دریافت کرد.
انتشارات کتاب گویا به‌مناسبت چهار دهه کنش هنری او، مراسم یادبودی باعنوان ایران خلیج فارس (Iran Persian Gulf) در تاریخ ۱۵ ژانویه ۲۰۰۵ در دانشگاه کالیفرنیا، لس‌آنجلس، تالار فروید به‌گردانندگی هما سرشار، با سخنان جمال عابدی، عباس توفیق، کورش امیرجاهد و کیخسرو بهروزی برگزار کرد. سمندر به‌علت بیماری به‌سختی توانست در این مراسم شرکت کند.
اشعار سمندر توسط بسیاری از خوانندگان اجرا شده است. از پرآوازه‌ترین آنها که رکورد بیشترین ترانه خوانده شده توسط خوانندگان حرفه‌ای را دارد ترانه گل سنگم بود که توسط بیش‌از چهار خواننده خوانده شده‌است که می‌توان از بین آنها، هایده و اِمِل‌سایِن "خواننده تُرک" را نام برد.
به دنبال مرگ بیژن سمندر، مراسم بزرگداشتی با نام «کوچ شاعر، شعر شهر» در تالار حافظ شیراز به‌همت مرکز اسناد و کتابخانه ملی فارس، انتشارات نویدگویی شیراز، اداره ارشاد استان فارس و هماهنگی خانواده او باحضور ادبا و شعرا و فرهیختگان شیرازی و خانواده بیژن سمندر برگزار شد.
#بیژن_سمندر
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
#مرضیه
"اشک من هویداشد"
اثر مهندس #همایون_خرم
شعر ترانه از #بیژن_ترقی
اجرا درکنسرت: آلبرت‌هال_لندن
رهبر ارکستر و آنرژمان:
#محمدشمس
"اشک من هویداشد"
اثر مهندس #همایون_خرم
شعر ترانه از #بیژن_ترقی
اجرا درکنسرت: آلبرت‌هال_لندن
رهبر ارکستر و آنرژمان:
#محمدشمس
تا بهارِ دلنشین آمده سویِ چمن
ای بهارِ آرزو، بر سرم سایه فکن
چون نسیمِ نوبهار، بر آشیانم کن گذر
تا که گُل‌باران شود، کلبه‌یِ ویرانِ من
تا بهارِ زندگی، آمد بیا آرامِ جان
تا نسیم از سوی گُل آمد، بیا دامن‌کشان
#بیژن_ترقی
بیژن ترقّی زاده ۱۲ اسفند ۱۳۰۸ در تهران – درگذشته ۴ اردیبهشت ۱۳۸۸ در تهران) شاعر و ترانه‌سرای ایرانی بود.
ای بهارِ آرزو، بر سرم سایه فکن
چون نسیمِ نوبهار، بر آشیانم کن گذر
تا که گُل‌باران شود، کلبه‌یِ ویرانِ من
تا بهارِ زندگی، آمد بیا آرامِ جان
تا نسیم از سوی گُل آمد، بیا دامن‌کشان
#بیژن_ترقی
بیژن ترقّی زاده ۱۲ اسفند ۱۳۰۸ در تهران – درگذشته ۴ اردیبهشت ۱۳۸۸ در تهران) شاعر و ترانه‌سرای ایرانی بود.
منوچهر سخایی نمیدانم
@Jane_oshaagh
#منوچهرسخایی
نمیدانم چرا
آهنگساز: #عطا_خرم
شاعر : #بیژن_ترقی
(مرا دیگر نمی خواهی، نمیدانم چرا)
منوچهر سخایی (زاده ۹ مهر ۱۳۱۴ – درگذشته ۸ اردیبهشت ۱۳۹۰) خواننده، بازیگر سینمای و برنامه‌ساز قبل از انقلاب ۱۳۵۷، از قدیمی‌ترین چهره‌های موسیقی پاپ و از بازماندگان نسلی بود که با اجرای ترانه‌های عاشقانه بر بستر ملودی‌های ایرانی، با ارکستراسیون غربی و کلام فارسی، در اواخر دهه ۱۳۳۰ خورشیدی، محبوبیت خیره‌کننده‌ای برای این سبک موسیقی به ارمغان آوردند.
معین عاشقتر از من
@Jane_oshaagh
ترانۀ بسیار زیبای
عاشق تر از من چه کسی
با صدای دلنشین #معین
شعر و آهنگ؛
#جهانبخش_پازوکی
تنظیم ؛
#بیژن_مرتضوی
عاشق تر از من چه کسی
با صدای دلنشین #معین
شعر و آهنگ؛
#جهانبخش_پازوکی
تنظیم ؛
#بیژن_مرتضوی
سراب آرزو_مرضیه
@jarasmusic
«سراب آرزو»
خواننده: #مرضیه
آهنگ: #پرویز_یاحقی
شعر: #بیژن_ترقی
دستگاه/آواز: ابوعطا
منم چو چشمه‌ی سرابم
چو نقش آرزو بر آبم
همچو قصه و فسانه‌ام
بلرزدم ز دل نسیمی
به وقت زندگی حبابم
در این زمانِ بی نشانه‌ام
آرزو، آرزو، ای سراب بی‌کران
ای امید بی نشان
ای که شعله های تو
آتشم زند به جان
عشق من بود گناه من
منم عاشق، منم رسوا
بار غم به دل نشسته‌ای
منم عاشق، منم شیدا
مرغ بال و پر شکسته‌ای
چرا از ما تو ای زیبا
رشته‌ی الفت گسسته‌ای
نمی‌پرسی ز حال ما
فارغ از این حال خسته‌ای
«سراب آرزو»
خواننده: #مرضیه
آهنگ: #پرویز_یاحقی
شعر: #بیژن_ترقی
دستگاه/آواز: ابوعطا
منم چو چشمه‌ی سرابم
چو نقش آرزو بر آبم
همچو قصه و فسانه‌ام
بلرزدم ز دل نسیمی
به وقت زندگی حبابم
در این زمانِ بی نشانه‌ام
آرزو، آرزو، ای سراب بی‌کران
ای امید بی نشان
ای که شعله های تو
آتشم زند به جان
عشق من بود گناه من
منم عاشق، منم رسوا
بار غم به دل نشسته‌ای
منم عاشق، منم شیدا
مرغ بال و پر شکسته‌ای
چرا از ما تو ای زیبا
رشته‌ی الفت گسسته‌ای
نمی‌پرسی ز حال ما
فارغ از این حال خسته‌ای
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
🎼 رقصنده‌ی سماع: میترا کیا
🎼 تصنیف در خیال، به یاد استاد شجریان
آيا كسى نشسته است پشت ابر
كه نى مى‌زند
يا سه تار
نمى‌دانم!
آوازى، اما يک آواز
از گوشه‌ى آسمان جمعه مى‌ريزد...
#بیژن_نجدی