« به تو می اندیشم»

نه به ابر
نه به آب
نه به برگ
نه به این آبی آرام بلند
نه به این خلوت خاموش کبوترها
نه به این آتش سوزنده که
لغزیده به جام
من به این جمله نمی اندیشم
من مناجات درختان را هنگام سحر
رقص عطر گل یخ را با باد
نفس پاک شقایق را در سینه کوه
صحبت چلچله ها را با صبح
بغض پاینده هستی را در گندم زار
گردش رنگ وطراوت رادر گونه گل
همه را می شنوم
میبینم
من به این جمله
نمی اندیشم
به تو می اندیشم...



صداو آهنگ #معین
شعر #فریدون_مشیری
تنظیم #آندرانیک

#برف


شعر : #نیما_یوشیج

آهنگ : #فرهاد_مهراد، #فرهاد_فخرالدینی


تنظیم : #آندرانیک

دکلمه #احمد_شاملو

اجرا #فرهاد_مهراد

زردها بیهوده قرمز نشدند

‍ پرواضح است که ترانه ها حرفی برای گفتن دارند، حرفی از خودِ ما با ما می گویند.
حرفی از عشق، از غم، از دیروز و فردا.
حرفی که به معنی واقعی، زندگی ست.
حرفِ ترانه ها را باید از لا به لای نرم و لطیفِ موسیقی بیرون کشید، شنید و شناخت. ما نیز چنین می کنیم و در گریز از تنش های روزانه ترانه ای را می شنویم و به حرفش، گوشِ جان می سپاریم.
یکی از این ترانه ها، ترانه ای است با عنوانِ #برف ، که شعرش را #نیما_یوشیج گفته است.

#نیما پدر شعر نوی ایران، اشعاری دارد که در آنها چند بیتی، بیش از بقیه ابیات آن شعر، مشهور شده اند، مانند شعرِ «برف».
"نیما" برف را در سال ۱۳۳۴ و تقریباً چهار سال قبل از مرگش سروده است.

شعرِ #برف شعری است همچون خودِ #نیما در تلاطم بسیار و در نوسان میانِ امید و ناامیدی.
...صبح پیدا شده از پشت کوه های بلند، سَرَک می کشد و هاله ی قرمزی به روی دیوارِ مقابل می افتد.
ولی بازمانده ی برفی کهنه، همچنان بر حاشیه ی پنجره ها نشسته و در نتیجه نگاه را کدر و آسمان را ناپیدا می کند.
"نیما" دلش سخت می گیرد و می رسد به آن دو سه بیت معروف و فریاد سر می دهد از این میهمانخانه ی میمان کشِ روزش تاریک، که همه را گویی ناشناخته به جانِ یکدیگر انداخته است. همه ی کسانی را که خواب آلود و ناهموار و ناهشیارند...

این سخنِ "نیما" را #فرهاد_مهراد با موسیقی خود درآمیخته، که از نخستین و بهترین پاپ خوان های متعهدِ پیش از انقلاب می باشد که پس از دگرگونی ها و تحولاتِ اجتماعی و سیاسی سال های ۵۷ و ۵۸ خورشیدی نیز، گه گاه توانسته از خود، خودی نشان داده و آن هم آهنگ هایی از اجراهای خودش.

صدای گرم، پخته و خش دارِ #فرهاد ، برفِ "نیما" را در خودش آب می کند و تنظیم آن را #آندرانیک به سامان رسانیده است که او
نیز از پرورش یافتگانِ همان سالهای
شکوفایی ست.

«برف»
خواننده و آهنگساز: #فرهاد_مهراد
شعر: #نیما_یوشیج

#بیژن_مرتضوی
ترانه #آواز_خاموش
ترانه سرا #ایرج_جنتی_عطایی
آهنگساز #فرید_زلاند
تنظیم #آندرانیک

نفس

شاعر ترانه: #شهیار_قنبری
آهنگساز: #آندرانیک
خواننده‌: #گوگوش
#زادروز_گوگوش

« نیمه ی گمشده ی من»
#گوگوش

ترانه #اردلان_سرفراز
آهنگ #آندرانیک_آساطوریان

"نمیاد"
خواننده بانو #گوگوش
شعر : #آرش_سزاوار
تنظیم #آندرانیک

"آرش سزاوار" درباره چگونگی شکل گیری شعر آهنگ "نمیاد" از بانو #گوگوش چنین می نویسد :

در پارک نشسته بودم و فکر میکردم که چه باید بنویسم البته #شماعی_زاده یک ملودی به من داده بود روش کارکنم که یازده سیلاب بود . در این موقع بود که جوانی در پارک با یک شاخه گل روی نیمکتی نشسته بود گویا منتظر دوست دختر خود بود که باغبان پارک که در حال پاکسازی بود وقتی به پسرک رسید با لهجه ترکی به پسرک گفت بلند شو برو فردا بیا چون اون امروز نمیاد چون هوا ابره و الانه که بارون بیاد !
من یک لحظه به آسمون نگاه کردم دیدم که درسته هوا کلی ابریه اما بارونی فعلا در کار نیست که خودکارم را گذاشتم رو دفترچه و نوشتم :
آسمون ابریه اما دیگه بارون نمیاد
صدای گریه بارون توی ناودون نمیاد

🎶ترانهٔ بسیار زیبای #صفای_اشک
🗣 با صدای دلنشین #معین

شعر؛ #هما_میرافشار
آهنگ؛ #معین
تنظیم؛ #آندرانیک

ترانهٔ شنیدنیِ #تو_که_نیستی
با صدای بانو #هایده
ترانه سرا ؛ #لیلا_کسری
آهنگساز ؛ #فرید_زلاند
تنظیم ؛ #آندرانیک

ترانهٔ: "سرود آفرینش"

خواننده: #داريوش_اقبالی
موسیقی: #محمد_زمانی
ترانه‌سرا: #تورج_نگهبان
تنظیم: #آندرانیک

آهنگ: «افسانه‌ی هستی»

خواننده:#هایده
ترانه: #هما_میرافشار
آهنگ‌ و تنظیم: #آندرانیک