روباه گفت:
کاش سر همان ساعت دیروز آمده بودی.
اگر مثلا سر ساعت چهار بعد از ظهر بیایی
من از ساعت سه تو دلم قند آب می شود
و هر چه ساعت جلوتر برود
بیش تر احساس شادی و خوش بختی می کنم.

ساعت چهار که شد
دلم بنا می کند شور زدن و نگران شدن.
آن وقت است که قدر خوشبختی را می فهمم!
امّا اگر تو وقت و بی وقت بیایی
من از کجا بدانم چه ساعتی باید دلم را برای دیدارت آماده کنم؟!
هر چیزی برای خودش رسم و رسومی دارد.



#شازده_کوچولو
#آنتوان_دوسنت_اگزوپری

"ما را بسنده است"

نقد بازار جهان بنگر و آزار جهان
گر شما را نه بس اين سود و زيان، ما را بس

حافظ

در اين بيت، كه خود به تنهايى،
يک كتاب حكمت و معرفت است،
حافظ در مقام يک كارشناس ارشدِ اقتصادِ روحانى
در "فصوص‌الحکمه" غزلیاتش
چون محی‌الدین فصلی از حکمت حیات را
که می‌توان:
" فصُّ حکمهٍ نقديّه، فى كلمة سوقيه" نام نهاد
به جويندگان كيميا اهدا كرده است
سخن اين است كه:
هان به ديده اعتبار در كار جهان بنگريد
و سود و زيان و رنج و راحت آن را بسنجيد
كه چگونه با هر شهد آن زهرى آميخته
و بر هر مقام و منصب آن
مُهرى از سرنگونى خورده است،
و تماشا كنيد آزمندان دنياپرست را
كه همچون حمّالان محروم
بارى سنگين بر دوش نهاده،
و عرق‌‌ریزان و نفس‌زنان،
به هر سو می‌شتابند و به جایی نمی‌رسند،
جز آنکه ناگاه،
در نقطه‌ای بار بر زمین می افتد،
و ایشان روانه مرز دیگری می‌کنند.

اینک اگر شما را عبرت این مقامات پوشالی
و سود و زیان تو خالی کافی نیست،
ما را بسنده است
زیرا بر لب جوی زندگی نشسته‌ایم
و گذار عمر را لحظه به لحظه می‌نگریم
و این اشارت ز جهانِ گذران ما را بس.

بدین نگاه آن قدیسان جان‌افشان
که سرمشق‌های سترگ فداکاری
و وفاداری به ساحت انسانیت را
بر صفحه رایانه هستی هویدا کردند،
عظیم‌ترین سود و سرمایه هستی را به کف آوردند:
همچون حضرت مسیح که به تعبیر اسکار وایلد
با تمامی مردمان بر صلیب عشق،
عقد محبت بست‌
تا همه را با خود به بهشت بَرد،
یا مانند امام حسین
که تشنه عشق بود
و رقص‌کنان زیر شمشیر دمشق رفت
و به تعبیر ادوارد گيبون، والاترين تاريخ‌شناس انگلیس،
و بسیاری دیگر از بزرگان باختر،
همه لطایف جانبازی را یک‌جا گرد‌آورد
و علیرغم همه دروغ‌های مردم‌شکار
كه رشك‌‌وران چون ساحران فرعون
به طرّاری بر او بستند و همچنان می‌بندند،
خوش‌ترین آهوی وحشی قداست را
با کمند محبت شکار کرد و
مرتبه «فنا» را به سرحد «این‌همانی» رسانید و گفت:

«نقش همه جلوه نقاش شد
سر هوالله ز من فاش شد
آینه بشکست و رخ یار ماند
ای عجب این دل شد و دلدار ماند»
مهدی الهی قمشه‌ای

✅نوشته حسين الهى قمشه‌ای

یادْ آن که جز به روی مَنَش دیده وانبود
وان سست عهد جز سری از ماسوا نبود

امروز در میانه کدورت نهاده پای
آن روز در میان من و دوست جا نبود

کس دل نمی دهد به حبیبی که بی وفاست
اول حبیب من به خدا بی وفا نبود

دل با امید وصل به جان خواست درد عشق
آن روز درد عشق چنین بی دوا نبود

تا آشنای ما سر بیگانگان نداشت
غم با دل رمیدۀ ما آشنا نبود

از من گذشت و من هم از او بگذرم ولی
با چون منی بغیر محبت روا نبود

گر نای دل نبود و دم آه سرد ما
بازار شوق و گرمی شور و نوا نبود

سوزی نداشت شعر دل انگیز شهریار
گر همره ترانه ساز صبا نبود...

#شهریار

سحر چون خسرو خاور
علم بر کوهساران زد
به دست مرحمت یارم
در امیدواران زد

چو پیش صبح روشن شد
که حال مهر گردون چیست
برآمد خنده‌ای خوش بر
غرور کامگاران زد

#حضرت_حافظ

آسوده بخوابید. این، پایان رنج هاست

دلنوشته زیبای مهران مدیری برای هوشنگ ابتهاج:

آسوده بخوابید. این، پایان رنج هاست.
در این سالیان، هر چه از شما دیدیم، بغض بود و حسرت بود و اشک...

می‌خواهند پیکر بی جانتان را به وطن برگردانند... خودتان چه صلاح میدانید...؟
ما جانتان را می‌خواستیم...

هر کجای این جهان که شما را به خاک بسپارند، عطرتان به مشام ما می‌رسد.

امشب در بهشت، دوباره کنار هم بنشینید...
شما بگویید ، لطفی تار بنوازد ، شجریان به آواز بخواند...

🌹🌹🌹🌹🌺🌺🌺🌺🌷🌷🌷😔😔😔🖤🖤

هیچ کس عقده‌ای از کار جهان باز نکرد
هر که آمد گرهی چند برین کار افزود

صائب تبریزی

زنده در قبر کنند اهل ادب را لیکن
قبر فردوسی طوسی را آباد کنند

دل اهل هنر از دست شماها خون شد
بی‌جهت نیست اگر ناله و فریاد کنند

ایرج میرزا

همان با نفس نیکی می کنم، هر چند می دانم
کز احسان نیست ممکن دوست کردن دشمن خود را

صائب تبریزی

غم اگر به کوه گویم، بگریزد و بریزد!


#هوشنگ_ابتهاج

درون سینه ام دردیست خونبار
که همچون گریه میگیرد گلویم
غمی آشفته دردی گریه آلود
نمیدانم چه می خواهم بگویم
#امیرهوشنگ_ابتهاج

درد گنگ... #محمد_اصفهانی ♡

ریسمان پاره را می توان دوباره گره زد،
دوباره دوام می آورد
اما هرچه باشد ریسمان پاره ای است
شاید ما دوباره همدیگر را دیدار کنیم اما
در آنجا که ترکم کردی
هرگز دوباره مرا نخواهی یافت...

#برتولت_برشت

صفای کوچه باغ‌های قدیمی که
صدای آب و بوی کاهگلش
آدم رو سرمست میکنه
و بیخیال دنیا ...

#حکایت
#داستان_کوتاه



گویند ۲۰۰ نفر را سه نفر سرباز لاغر اندام به اسارت گرفته و به صف کرده و می‌بردند.

تعدادی نظاره‌گر بر این جماعت اسیر می‌خندیدند و می‌گفتند: "ای بیچاره‌ها چگونه است این سه نفر نحیف برشما چنین چیره گشته و این چنین خوار شدید؟"

یکی جهاندیده درمیان آنان فریاد زد
که ای مردم بر ما نخندید که آن سه نفر با هم هستند و ما دویست نفر تنها ...



#دهخدا / امثال و حکم

آنکه در مقابل درد پایداری میکند شجاع خوانده می شود و از این رو شجاعت با درد پیوسته است و مردمان به حق شجاعان را می ستایند زیرا ایستادگی در برابر درد دشوارتر از پایداری در مقابل لذت است. ولی چنین می نماید که غایت شجاعت چیزی لذیذ و مطبوع است و تنها اوضاع و احوال همراه با غایت، لذت آن را پنهان میکنند و مؤید این سخن مسابقه های ورزشی است: مثلا در مسابقه مشت زنی غایت یعنی افتخار و جایزه که مسابقه برای کسب آن بعمل می آید لذیذ و مطبوع است در حالی که ضربه خوردن و بطور کلی تمامی تمرین برای بدن دردآور است، و چون ضربه ها و سختیهای تمرین بسیارند چنین می نماید که غایت، که در مقایسه با آنها کوچک است، لذتی در بر ندارد. اگر این سخن در مورد شجاعت نیز صادق است پس این نتیجه بدست می آید که جراحت و مرگ برای مرد شجاع درد آورند و بر خلاف خواستش به او روی می آورند ولی او در برابر آنها پایداری می ورزد چون این کار سبب نیکنامی است.
شخص شجاع این عمل شریف را به قیمت این زندگی برمیگزیند. پس نمیتوان گفت که هر عمل مطابق با فضیلت، با لذت همراه است.

#اخلاق نیکوماخوسی
#ارسطو

نتوان ز من به عشرت روی زمین گرفت
گردی که بر جبین من از کوی یار ماند

صائب تبریزی

ای لبِ لعلِ تو مُهرِ لَبِ شیرین سخنان...

صائب تبریزی

پیکر استاد هوشنگ ابتهاج پنجشنبه تشییع می‌شود

پیکر استاد ابتهاج چهارشنبه به ایران منتقل و پنجشنبه از کنار درخت ارغوان واقع در میدان فردوسی تشییع و سپس به رشت انتقال داده شده و جمعه صبح در باغ محتشم این شهر بخاک سپرده می‌شود./🖤🖤🖤🖤

تدبیر کنم هر ‌شب تا دل ز تو بر‌گیرم
چون روز بر‌آرد سر، مهر تو ز‌ سر گیرم

دل با تو در‌آمیزم، کآمیخته‌ای با جان
جانی دگرم باید، تا یار دگر گیرم

#نظامی_گنجوی

هر که را "ادب" نفس نباشد
او به ادب دل نتواند رسید

و هر که را ادب دل نبود
چگونه به ادب روح تواند رسید

و هر که را ادب روح نبود
چگونه به محل قرب حق تعالی تواند رسیدن

بلکه او را چگونه ممکن بود که
بساط حق جل و علا را تواند سپردن
مگر کسی که او ادب یافته بود
به فنون آداب

و امین بود در سر او و علاینه او را.....

جناب شیخ ابوالقاسم نصرآبادی

#تذگره_الاولیاء


 ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌   
 

️ همهٔ موجودات به حکم عشق فطری در جریان و حرکت اند و اساس جهان آفرینش بر عشق است.
از خلقت آدم خاکی متصاعداً تا ملکوتیان مجرد، همه متحرک به عشق اند،
عشق حقیقی که عشق اکبر است شوق به لقای_حق است
و این است نیروی جاذبهٔ جهان و این است مبدا شور و شر های آفرینش و آنچه حافظ و نگهبان موجودات جهان است عشق عالی است،
عشقی که ساری در تمام موجودات است اگر عشق نمی بود موجودات مضمحل می شدند.
همهٔ موجودات جهان در سير بطرف معشوق خود رنجها می کشند و دشواریها تحمل می کنند تا به وصال او برسند
و از شراب عشقی ازلی سیراب شوند، غایت و نهایت این عشق تشبه به خداست.

حکمت_الاشراق
شهاب_الدین_سهروری

 ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌