○

بشنو این نی
چون شکایت می‌کند
از جدایی‌ها حکایت می‌کند

کز نیستان تا مرا ببریده‌اند
در نفیرم مرد و زن نالیده‌اند

سینه خواهم
 شرحه شرحه از فراق
 تا بگویم شرح درد اشتیاق

هر کسی کو دور ماند
         از اصل خویش
                   باز جوید
        روزگار وصل خویش

من به هر جمعیتی
             نالان شدم
            جفت بدحالان و
            خوش‌حالان شدم

هر کسی
از ظن خود شد یار من
از درون من نجست اسرار من

سر من از نالهٔ من دور نیست
لیک چشم و گوش را آن نور نیست
تن ز جان و جان ز تن مستور نیست
لیک کس را دید جان دستور نیست

آتش است این
بانگ نای و نیست باد
    هر که این آتش ندارد
                       نیست باد

آتش عشق است
         کاندر نی فتاد
      جوشش عشق است
                 کاندر می فتاد

#حضرت_مولانا

دریچه‌ای ز بهشتش به روی بگشایی
که بامداد پگاهش تو روی بنمایی

جهان شب است و تو خورشید عالم آرایی
صباح مقبل آن کز درش تو بازآیی

#حضرت_سعدی

به از تو مادر گیتی به عمر خود فرزند
نیاورد که همین بود حد زیبایی

هر آن که با تو وصالش دمی میسر شد
میسرش نشود بعد از آن شکیبایی

#حضرت_سعدی

درون پیرهن از غایت لطافت جسم
چو آب صافی در آبگینه پیدایی

مرا مجال سخن بیش در بیان تو نیست
کمال حسن ببندد زبان گویایی

#حضرت_سعدی

ز گفت و گوی عوام احتراز می‌کردم
کز این سپس بنشینم به کنج تنهایی

وفای صحبت جانان به گوش جانم گفت
نه عاشقی که حذر می‌کنی ز رسوایی

#حضرت_سعدی

سرگشته دلا به دوست از جان راهست
ای گمشده آشکار و پنهان راهست

گر شش جهتت بسته شود باک مدار
کز قعر نهادت سوی جانان راهست
 


#حضرت_عشق_مولانا

کس ندانم که در این شهر گرفتار تو نیست
هیچ بازار چنین گرم که بازار تو نیست

سرو زیبا و به زیبایی بالای تو نه
شهد شیرین و به شیرینی گفتار تو نیست

#حضرت_سعدی

خود که باشد که تو را بیند و عاشق نشود
مگرش هیچ نباشد که خریدار تو نیست

کس ندیده‌ست تو را یک نظر اندر همه عمر
که همه عمر دعاگوی و هوادار تو نیست

#حضرت_سعدی

آدمی نیست مگر کالبدی بی‌جانست
آن که گوید که مرا میل به دیدار تو نیست

ای که شمشیر جفا بر سر ما آخته‌ای
صلح کردیم که ما را سر پیکار تو نیست

#حضرت_سعدی

جور تلخ‌ست ولیکن چه کنم گر نبرم
چون گریز از لب شیرین شکربار تو نیست

من سری دارم و در پای تو خواهم بازید
خجل از ننگ بضاعت که سزاوار تو نیست

#حضرت_سعدی

به جمال تو که دیدار ز من بازمگیر
که مرا طاقت نادیدن دیدار تو نیست

سعدیا گر نتوانی که کم خود گیری
سر خود گیر که صاحب‌نظر‌ی کار تو نیست

#حضرت_سعدی

هرجا که باشی و در هر حال که باشی، جهد کن تا مُحِبّ باشی و عاشق باشی.

و چون محبّت، مُلک تو شد، همیشه مُحِبّ باشی

: در گور و در حشر و در بهشت اِلی مالانِهایَه.
چون تو گندم کاشتی، قطعا گندم روید.

و در انبار همان گندم باشد و
در تنور همان گندم باشد.....



#حضرت_شمس

اینجا کسی‌ست پنهان همچون خیال در دل

اما فروغ رویش ارکان من گرفته...


#حضرت_عشق_مولانا

هر سخنی که از ایشان آید
درها باز شود اگر بشنود.


و باشد که بگوید و نشنود،
و باشد که نگوید و بشنود.


#حضرت_شمس

ای آنکه مرا بستهٔ صد دام کنی
گوئی که برو در شب و پیغام کنی

گر من بروم تو با که آرام کنی
همنام من ای دوست کرا نام کنی


#حضرت_عشق_مولانا

آن کس که ترا نقش کند او تنها
تنها نگذاردت میان سودا


در خانه تصویر تو یعنی دل تو
بر رویاند دو صد حریف زیبا


#حضرت_عشق_مولانا