ساقیا پیمانه پر کن زانکه صاحب مجلست

آرزو می‌بخشد و اسرار می‌دارد نگاه

جنت نقد است اینجا عیش و عشرت تازه کن

زانکه در جنت خدا بر بنده ننویسد گناه


حافظ

یلدا بیا که با تو امید آید
شب نیز صدای پای خورشید آید
تاریخ اگر دوباره تکرار شود
عالم به طواف تخت جمشید آید

جشن آریایی میترایی یلدا،
جشن باستانی شب چله
بر شما عزیزان جان
پیشاپیش  شادباش و فرخنده باد...

ما شکوه از آن زلف پریشان چه نویسیم؟
این قصه دراز است به یاران چه نویسیم؟

حیرت زدهٔ نامهٔ سر در گم خویشیم
شد نام فراموش، به پایان چه نویسیم؟

مضمون چو بود شوخ، دل سنگ خراشد
ما شرح جگر کاوی مژگان چه نویسیم؟

صد نامه نوشتیم و نخواندیم جوابی
ای عهد فراموش، ز پیمان چه نویسیم؟

خواهیم به نامت نظر غیر نیفتد
از رشک ندانیم به عنوان چه نویسیم؟

ما مشق جنون کردهٔ این دامن دشتیم
از ابجد طفلانهٔ یونان چه نویسیم؟

سامان سخن کو، دل ویران حزین را؟
بغداد خراب است به سلطان چه نویسیم؟

#حزین_لاهیجی

در این ساعات پایانی پاییز
امیدوارم آرزوهای خوب، خوبتون
به حقیقت بپیونده
دلتون_پر_از_شادی_و_مهربونی

یلداتون مبارک

چند قدم مانده که پاییز به یلدا بِرسد ...
بوی باران و نمِ خاک و دلِ برگ به یغما بِرَود
همه حال و هوای من و تو، زیر بارانِ خزان
بارِ دیگر شود آئینه یاد و به دل خاطره ها سَر بِزَند

یلدا مبارک
#هایده_مهستی
‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎

مقام امن‌ و می بی‌غش و رفیق شفیق
گرت مدام میسر شود زهی توفیق

جهان و کار جهان جمله هیچ بر هیچ است
هزار بار من این نکته کرده‌ام تحقیق

دریغ و درد که تا این زمان ندانستم
که کیمیای سعادت رفیق بود رفیق

به مأمنی رو و فرصت شمر غنیمت وقت
که در کمینگه عمرند قاطعان طریق

بیا که توبه ز لعل نگار و خنده جام
حکایتیست که عقلش نمی‌کند تصدیق

اگر چه موی میانت به چون منی نرسد
خوش است خاطرم از فکر این خیال دقیق

حلاوتی که تو را در چه زنخدان است
به کنه آن نرسد صد هزار فکر عمیق

اگر به رنگ عقیقی شد اشک من چه عجب
که مهر خاتم لعل تو هست همچو عقیق

به خنده گفت که حافظ غلام طبع توام
ببین که تا به چه حدم همی‌کند تحمیق

حضرت_حافظ

ای کاش جان بخواهد معشوق جانی ما
تا مدعی بمیرد از جان فشانی ما

گر در میان نباشد پای وصال جانان
مردن چه فرق دارد با زندگانی ما


فروغی_بسطامی

با دوست باش ،، گر ، همه آفاق ، دشمنند ،

کو ، مرهم است ،، اگر ، دگران نیش می‌زنند ،




حُسنِ تو ، نادر است درین عهد و ، شعرِ من ،

من ، چشم بر تو و ،، همگان ، گوش بر منند ،



#سعدی


سلام
صبح بخیر

روزگاری‌ست ، که سودایِ تو ،

در سَر دارم ،


مگرم سَر برَوَد ،

تا برَوَد سودایت ،




چشم ، در سَر ، به چه کار آید و؟ ،،

جان ، در تنِ شخص؟ ،


گر تامّل نکند ،

صورتِ جان‌آسایت؟ ،




#سعدی

نگارا ، روز ،

روزِ ماست امروز ،




که در کف باده و ،

در کام ، قند است ،




#عطار

🍉❄️🍉❄️یلدا🍉❄️🍉❄️
می دانم دل و دماغ زیاد نمانده،
روزگار گران شده و جان ارزان.
می‌دانم ...
ولی یلدا را حذف نکنید، دور نزنید، از روی آن یک دقیقه اضافه نپرید و برای رفتن به فردای یلدا عجله نکنید.

نیاکان ما، موسسانِ خوش ذوقِ یلدا، کاشفانِ همان یک چند ثانيه درازتر بودن اين شب، گیر و گرفتاری زیاد داشته‌اند؛
سیل به خانه‌هاشان،
آفت به مزرعه‌هاشان،
و
گرگ به گله‌هاشان می‌زده.
اما خوب می‌دانستند که زندگی زودپز جوشانی‌ست که هر آن ممکن است بترکد.
حفظ سنت ها، برای این روزهای تلخ، کش‌دار و بی‌آینده سوپاپ خوبی‌ست؛

برای حفظ
                  *یلدا*
یک مشت تخمه بخرید، دو تا انار؛ با چند قاشق شکر سوهان عسلی درست کنید؛ یک پیاله گندم برشته کنید؛ دم‌نوش دم کنید؛ چراغ سه‌فتیله‌ای قدیمی را راه بیندازید؛ رویش پوست پرتقال بگذارید و یلدا را جشن بگیرید.

خانواده کوچکتان را دور هم جمع کنید.
تلویزیون را خاموش کنید تا حرفهای لوس هرساله را باز قالب نکنند.
حافظ بخوانید؛ از دو سه روز جلوتر یک قصه شب یلدایی حفظ کنید، جمشید و خورشید، امیرارسلان، ماه‌پیشونی...

شاد باشید تا آب ریخته نشود به آسیاب اهریمنی که ما را دل مرده، كز كرده، بی انگیزه، بی گذشته،  سوخته و ساکت می‌خواهد،
ما را عزادار و افسرده می‌پسندد،
ما را شباشب و بی‌سحر دوست دارد.

منتظر نباشید سال بعد، سالهای بعد یک آخرِ آذر بی‌دغدغه بیاید، نمی‌آید...
هر سال گیر خودش، گرفتاری خودش را دارد .
ذخایر خوشی را برای بعدها نگذارید.
همین شبی که در پیش داریم متاع ساده و کم‌ادعای ماست.
دریابید

بویِ خوشِ تو هر که ز بادِ صبا شنید
از یارِ آشْنا سخنِ آشْنا شنید

ای شاهِ حُسن چشم به حالِ گدا فِکَن
کـ‌این گوش بس حکایتِ شاه و گدا شنید

خوش می‌کنم به باده ی مُشکین مشامِ جان
کز دلق پوش صومعه بویِ ریا شنید

سِرِّ خدا که عارفِ سالِک به کَس نگفت
در حیرتم که باده فروش از کجا شنید

یا رب کجاست محرمِ رازی که یک زمان
دل شرحِ آن دهد که چه گفت و چه‌ها شنید

اینَش سزا نبود دلِ حق گُزارِ من
کز غمگسارِ خود سخنِ ناسزا شنید

محروم اگر شدم ز سرِ کوی او چه شد؟
از گلشنِ زمانه که بویِ وفا شنید؟

ساقی بیا که عشق ندا می‌کند بلند
کانکس که گفت قصه ی ما هم ز ما شنید

ما باده زیرِ خرقه نه امروز می‌خوریم
صد بار پیرِ میکده این ماجرا شنید

ما مِی به بانگِ چنگ نه امروز می‌کشیم
بس دور شد که گنبدِ چرخ این صدا شنید

پندِ حکیم محضِ صَواب است و عینِ خیر
فرخنده آن کسی که به سَمعِ رضا شنید

حافظ وظیفه ی تو دعا گفتن است و بس
در بَندِ آن مباش که نشنید یا شنید


حافظ

ای عاشقان ای عاشقان من خاک را گوهر کنم
وی مطربان ای مطربان دف شما پر زر کنم‌

ای تشنگان ای تشنگان امروز سقایی کنم
وین خاکدان خشک را جنت کنم کوثر کنم

تو نطفه بودی خون شدی وانگه چنین موزون شدی
سوی من آی ای آدمی تا زینت نیکوتر کنم

من غصه را شادی کنم گمراه را هادی کنم
من گرگ را یوسف کنم من زهر را شکر کنم

ای آسمان ای آسمان حیران تر از نرگس شوی
چون خاک را عنبر کنم چون خار را عبهر کنم

غزلیات شمس -مولانا

#پلی‌لیست #یلدا

دور است کاروان سحر زینجا
شمعی بباید این شب یلدا را

چیلله مبارک اولسون

🍉🍇🍉🍇🍉

اگر از سعادت دیگران
خرسند نمی شوید،
بدانید که هرگز
سعادتمند نخواهید شد.



در باب حکمت زندگی
آرتور شوپنهاور

ای سر سبب اندر سبب اندر سببی
وی تن عجب اندر عجب اندر عجبی

ای دل طلب اندر طلب اندر طلبی
وی جان طرب اندر طرب اندر طربی

#مولانا