افسرده بود #سایه دلم بی‌هوای عشق
این بوی زلف کیست که جان می‌دهد به من



               #ابتهاج
             #همایون_شجریان

دلِ چو غنچه‌ی من نشکفد به بوی بهار
   بهارِ من بُود آن‌گه که یار می‌آید

#سایه

هوشنگ ابتهاج با اسم مستعار #سایه کسی‌ست در غزل‌سرایی بیشتر از هر کس دیگه‌ای# معلم ما را به خطا مینداخت ...

#مسعود_بهنود

پیشِ رخ تو، ای صنم!
کعبه سجود می‌کند          
در طلبِ تو آسمان جامه کبود می‌کند

حُسن ملائک و بشر جلوه نداد این‌قدر   
     عکسِ تو می‌زند در او:
حُسن نمود می‌کند

ناز نشسته با طرب،چهره به چهره،
لب به لب        
گوشه‌ی چشمِ مستِ تو
گفت وشنود می‌کند

در دل بی‌نوای من
عشق تو چنگ می‌زند             
شوق به اوج می‌رسد، صبر فرود می‌کند...


#سایه

باز
امشب
از خیال تو
غوغاست در دلم...



#سایه

عقلْ سایهٔ‌ حق بُوَد، حق، آفتاب
سایه را با آفتابِ او چه تاب؟

(مولوی، مثنوی، دفتر چهارم، بیت ۲۱۱۱)

#عقل
#سایه_حق
#آفتاب

سایه‌هایی که بُوَد جویایِ نور
نیست گردد چون کند نورش ظهور

(مولوی، مثنوی، دفتر سوم، بیت ۴۶۶۰)

#سایه
#نور
#ظهور

تانفس داری دلا فریاد کن
بستگانِ سینه را آزاد کن ...

#سایه

ارغوان خوشه‌ی خون
بامدادان که کبوترها
بر لبِ پنجره‌ی بازِ سحر غلغله می‌آغازند
جانِ گلِ رنگِ مرا
بر سرِ دست بگیر
به تماشاگه پرواز ببر
آه بشتاب که هم‌پروازان
نگران غمِ هم‌پروازند
ارغوان بیرقِ گل‌گونِ بهار
تو برافراشته باش
شعرِ خون‌بار منی
یادِ رنگینِ رفیقان‌ام را
بر زبان داشته باش
تو بخوان نغمه‌ی ناخوانده‌ی من
ارغوان
شاخه‌ی هم‌خونِ جدا مانده‌ی من

#هوشنگ_ابتهاج (#سایه)

«خروش عشاق»

کنسرت #محمدرضا شجریان و گروه شهناز


سزاست گر برود رود خون ز سینه‌ی دوست
که برق دشنه‌ی دشمن ندید و دست و پلید


#سایه

#سایهٔ خورشیدسواران ، طلب ،

رنجِ خود و ، راحتِ یاران ، طلب ،

در سایه و رَوشِ خورشید‌سواران و بلند‌مرتبگان بُرو و مانندِ آنها باش‌ ، رنج را برای خود و آسانی را برای خلقِ خدای بطلب ‌. (خورشید‌سوار کنایه است انسان‌های بلند‌مرتبه)




#گرم شو از مِهر و ، ز کین ، سرد باش ،

چون مَه و خورشید ، جوانمرد باش ،



در مِهر‌وَرزی بکوش و در کین‌خواهی و نفرت ، سرد و بی‌رغبت باش مانند ماه و خورشید بر همه‌کس بخشنده و جوانمرد باش .




#نظامی

استاد #‏شفیعی_کدکنی در سوگ #‎سایه:

تو می‌روی،
که بماند؟
که بر نهالک بی برگِ ما ترانه بخواند؟