داوود پیغمبر از خدای سؤال کرد و گفت که:
خداونـدا خلـق را چـرا آفریدی؟
خدای تعالى جواب داد و فرمود که:
من گنجی بودم مخفی
میخواستم که ظاهر شوم

ای درویش! عشق است که اینها میکند.
افراد موجودات جمله مملو از عشق اند. 

گر عشق نبودی و غم عشق نبودی
چندین سخن نغز که گفتی که شنودی

ور باد نبودی که سر زلف ربودی
رخساره معشوق به عاشق که نمودی

ای درویش!
آن امانت که بر جمله موجودات
عرض کردند، جمله ابا کردند و قبول نکردند
            و آدمی قبول کرد
             آن امانت عشق است



#شیخ_عزیزالدین_نسفی
#انسان_کامل

ای درویش
عالَمی هست که مُدرِک آن عالَم جز حس نیست
و عالم دیگر هست که مدرک آن عالم جز عقل نیست
و عالمی دیگر هست که مدرک آن عالم جز عشق نیست
و عالم دیگر هست که مدرک آن جز نورِ الله نیست.

ای درویش
این سخن را به ایمان از من قبول کن که ورای حس و عقل، طوری دیگر هست و آن عشق است.
و در طور عشق چیز ها معلوم می‌شود که در طور حس و عقل نشود.

#شیخ_عزیزالدین_نسفی

ای درویش...!
آن دیدن نه به چشم سَر باشد،
به چشم سِرّ بود.
سالک چون به مرتبۀ عشق رسید،
آیینۀ دل وی چنان
پاک و صافی وساده و بی نقش شود
که جام جهان نمای و آیینۀ گیتی نمای گردد
تا هر چیز که در دریای جبروت روانه شود،
تا به ساحل وجود آید،
پیش از آنکه به ساحل وجود رسد،
عکس آن بر دل سالک پیدا آید...



#انسان_کامل
#شیخ_عزیزالدین_نسفی
                       

ای درویش! آن‌کس که گوید:
جامە‌ی نو می‌خواهم و کهنه نمی‌خواهم
         دربند اسـت.
و آن کـس کـه گویـد:
جامـە‌ی کهنه می‌خواهم و نو نمی‌خواهم
       هم در بند است
و بندی از آن روی که بند است تفاوتی نکند. اگـر زرّیـن بُـوَد یا آهنين، هر دو بند باشد.

    آزاد آن است که او را به هیچ گونه
           و هیچ نوع بند نَبُوَد،
  که بند بُـت باشـد!

   آزاد؛ جملـه بتـان را شکسته بُود
    و از همه گذشته باشد؛
و دل را که خانە‌ی خدای است،
                     از بتان پاک کرده بود


      #شیخ_عزیزالدین_نسفی  
             #انسان_کامل

ای درویش!
تا امکان است،
آزار به هیچ چیز و هیچ کس مَرِسان
که معصیت نیست،
      اِلا؛ آزار رسانیدن.

#شیخ_عزیزالدین_نسفی

مباش در پی آزار و هر چه خواهی کن
      که در شریعتِ ما
    غیر از این گناهی نیست


 #حضرت_حافظ

‍ ای درویش!

ملک با توست،
ملکوت با توست،
جبروت با توست
و خدای تعالى و تَقدس با توست
و از تو به تو نزدیکتر است...
اما تو آن چشم نداری
که جمال خدای ببینی
و آن گوش نداری
که سخن خدای بشنوی

کو دل که بداند نفسی اسرارش؟
کو گوش که بشنود دمی گفتارش؟
معشوقه جمال مینماید شب و روز
کو دیده که تا برخورد از دیدارش؟

کار سالکان آن است که خود را تمام کنند
و مراتب خود را ظاهر گردانند،
تا نور خدای ظاهر شود
و آن چشم و آن گوش پیدا آید،
تا جمال خدای را ببیند،
و سخن خدای بشنود...


#شیخ_عزیزالدین_نسفی

ای درویش
خدای، با بنده است
بنده می باید که با خدای باشد

تا دوستی خدای همگیِ دل بنده را فرو نگيرد
بنده با خدا نتواند بود.

و چون بنده با خدا باشد
اگر نماز گذارد، به حضور گذارد
و اگر تسبیح گوید، به حضور گوید
و اگر صدقه دهد به اخلاص دهـد.

با خدای بودن هنرهای بسیار دارد.

هر طاعتی که نه به حضور بُود
آن طاعت صورتی باشد بی جان و
صورتِ بـی جـان را قـدری نباشد.

کار حضور دل دارد
«لا صلوة الا بحضور القلب»
هرکه در مدت عمر سجده ای به حضور کـرد
کـار خـود تمام کرد

و هرکه در مدّت عمر
هر روز هزار رکعت نماز بی حضور کـرد،
هـیچ کـار نکـرد.

طریـق به دست آوردن حضور
هیچ طریقی دیگر نیست
الا دوستی خدای.



#شیخ عزیزالدین نسفی
#انسان کامل