معرفی عارفان
داستان رستم و سهراب #تاختن_سهراب_بر_لشکر_کاوس فردوسی « شاهنامه » سهراب » بخش ۱۷ ( #قسمت_دوم ) ۱۹ چنین گفت : ، کای شاهِ آزاد مرد ، چگونهاست کارَت به دشتِ نَبَرد؟ ، ۲۰ چرا کردهای نام؟ ، کاووس کی؟ ، که در جنگِ شیران ، نداری تو پِی؟ ، ۲۱ گر ، این نیزه…
داستان رستم و سهراب
#تاختن_سهراب_بر_لشکر_کاوس
فردوسی « شاهنامه » سهراب »
بخش ۱۷
( #قسمت_سوم )
۳۷
گهی ، رزم بودی ،،، گهی ، سازِ بزم ،
ندیدم ز کاوس ،، جز رنجِ رزم ،
۳۸
بفرمود ، تا رخش را ، زین کنند ،
سواران ، بروها ،، پُر از چین کنند ،
#بروها = اَبروها
۳۹
ز خیمه ، نگه کرد رستم ، بهدشت ،
ز رَه ، گیو را دید ، کاندر گذشت ،
۴۰
نهاد از برِ رخش ، رخشندهزین ،
همی گفت گرگین : ، که بشتاب هین ،
۴۱
همی بست با گُرز ، رهام ،،، تَنگ ،
به برگستوان ، بر زده طوس ، چنگ ،
۴۲
همی این بِدان ، آن بِدین گفت : ، زود ،
تهمتن ، چو از پرده ، آوا شنود ،
۴۳
به دل گفت : ، این رزمِ آهرمن است ،
نه این رستخیز ، از پِیِ یک تن است ،
۴۴
بزد دست و ، پوشید ببرِ بیان ،
ببست آن کیانیکمر ، بر میان ،
۴۵
نشست از برِ رخش و ، پیمود راه ،
زواره ، نگهبانِ گاه و سپاه ،
#زواره برادر رستم میباشد
۴۶
بِدو گفت : ، از ایدر مَرُو پیشتر ،
بهمن دار گوش ،،، از یلان ، بیشتر ،
۴۷
درفشش بِبُردند با او ، بههم ،
همی ، رفت پرخاشجوی و دژم ،
۴۸
چو ، سهراب را دید و ، آن یال و شاخ ،
بَرَش ، چون بَرِ سامِ جنگی ،،، فراخ ،
۴۹
بدو گفت : ، از ایدر ، به یکسو شَویم ،
بر آوَردگَه ، بر پی آهو شَویم ،
۵۰
بجُنبید سهرابِ پرخاشخر ،
ز گفتِ گَوِ پیلتن ، نامور ،
۵۱
بمالید سهراب ، کف را به کف ،
به آوَردگَه رفت ، از پیشِ صف ،
۵۲
بگفت او به رستم : ، بُرُو ، تا رَویم ،
به یکجای ،،، هر دو ، دو مردِ گَویم ،
۵۳
از ایران و توران ، نخواهیم کس ،
چو ، من باشم و تو ، به آوَرد ،،، بس ،
۵۴
به آوَردگَه ،،، مر ترا ، جای نیست ،
تُرا ،،، خود به یک مشتِ من ،، پای نیست ،
#پای نیست = تاب نیست - توان نیست
معنی مصرع = تو تحمل یک مُشت مرا نداری
بخش ۱۸ : « به آوردگه رفت و نیزه گرفت »
بخش ۱۶ : « چو خورشید برداشت زرّینسپر »
ادامه دارد 👇👇👇
#تاختن_سهراب_بر_لشکر_کاوس
فردوسی « شاهنامه » سهراب »
بخش ۱۷
( #قسمت_سوم )
۳۷
گهی ، رزم بودی ،،، گهی ، سازِ بزم ،
ندیدم ز کاوس ،، جز رنجِ رزم ،
۳۸
بفرمود ، تا رخش را ، زین کنند ،
سواران ، بروها ،، پُر از چین کنند ،
#بروها = اَبروها
۳۹
ز خیمه ، نگه کرد رستم ، بهدشت ،
ز رَه ، گیو را دید ، کاندر گذشت ،
۴۰
نهاد از برِ رخش ، رخشندهزین ،
همی گفت گرگین : ، که بشتاب هین ،
۴۱
همی بست با گُرز ، رهام ،،، تَنگ ،
به برگستوان ، بر زده طوس ، چنگ ،
۴۲
همی این بِدان ، آن بِدین گفت : ، زود ،
تهمتن ، چو از پرده ، آوا شنود ،
۴۳
به دل گفت : ، این رزمِ آهرمن است ،
نه این رستخیز ، از پِیِ یک تن است ،
۴۴
بزد دست و ، پوشید ببرِ بیان ،
ببست آن کیانیکمر ، بر میان ،
۴۵
نشست از برِ رخش و ، پیمود راه ،
زواره ، نگهبانِ گاه و سپاه ،
#زواره برادر رستم میباشد
۴۶
بِدو گفت : ، از ایدر مَرُو پیشتر ،
بهمن دار گوش ،،، از یلان ، بیشتر ،
۴۷
درفشش بِبُردند با او ، بههم ،
همی ، رفت پرخاشجوی و دژم ،
۴۸
چو ، سهراب را دید و ، آن یال و شاخ ،
بَرَش ، چون بَرِ سامِ جنگی ،،، فراخ ،
۴۹
بدو گفت : ، از ایدر ، به یکسو شَویم ،
بر آوَردگَه ، بر پی آهو شَویم ،
۵۰
بجُنبید سهرابِ پرخاشخر ،
ز گفتِ گَوِ پیلتن ، نامور ،
۵۱
بمالید سهراب ، کف را به کف ،
به آوَردگَه رفت ، از پیشِ صف ،
۵۲
بگفت او به رستم : ، بُرُو ، تا رَویم ،
به یکجای ،،، هر دو ، دو مردِ گَویم ،
۵۳
از ایران و توران ، نخواهیم کس ،
چو ، من باشم و تو ، به آوَرد ،،، بس ،
۵۴
به آوَردگَه ،،، مر ترا ، جای نیست ،
تُرا ،،، خود به یک مشتِ من ،، پای نیست ،
#پای نیست = تاب نیست - توان نیست
معنی مصرع = تو تحمل یک مُشت مرا نداری
بخش ۱۸ : « به آوردگه رفت و نیزه گرفت »
بخش ۱۶ : « چو خورشید برداشت زرّینسپر »
ادامه دارد 👇👇👇