تیره صبحی که مرا
از تو سلامی نرسد

تلخ روزی که زشهد
تو بیانی نرسد

#مولانــــا

بی‌تو مرا رنج و بلا بند کرد
باش که تو بنده بلا بوده‌ای

رنگِ رخِ خوبِ تو آخِر گُواست
در حَرم لطفِ خدا بوده‌ای

رنگ تو داری، که ز رنگِ جهان
پاکی و همرنگِ بقا بوده‌ای

آینه‌ای! رنگ تو عکس کسی‌ست
تو ز همه رنگ جدا بوده‌ای


#مولانــــا

اندیشه عیش بی‌حضورش
ترسم که بدو رسد نخواهم

بی‌او ز برای عشرت من
خورشید سبو کشد نخواهم

#مولانــــا

ای عشرت نزدیک ز ما دور مشو
وز مجلس ما ملول و مهجور مشو

انگور عدم بدی شرابت کردند
واپس مرو ای شراب انگور مشو

#مولانــــا

#مولانــــا

از جای در بی‌جا روی وز خویشتن تنها روی
بی‌مرکب و بی‌پا روی چون آب اندر جو شوی

چون جان و دل یکتا شوی پیدای ناپیدا شوی
هم تلخ وهم حلواشوی باطبع می همخوشوی

تو در جان منی من غم ندارم
تو ایمان منی من کم ندارم

اگردرمان تویی دردم فزون باد
وگر معشوقه ای سهمم جنون باد



#مولانــــا

از جوی خوشاب دوست آبی خوردم
خوش کردم و خوش خوردم و خوش آوردم

خود را بر جوش آسیابی کردم
تا آب حیات میرود میگردم

#مولانــــا

ما را با آن كس كه اتصال باشد
دم به دم با وى در سخنيم
و يگانه و متصليم
به خموشى و غيبت و در حضور!

#فیه‌مافیه
#مولانــــا

روی زمین چو نور بگیرد ز ماه تو
گویی هزار زهره و خورشید بر سماست

در روزن دلم نظری کن چو آفتاب
تا آسمان نگوید کان ماه بی‌وفاست

#مولانــــا

یا رب این بوی خوش از روضه جان می‌آید
یا نسیمیست کز آن سوی جهان می‌آید

یا رب این آب حیات از چه وطن می‌جوشد
یا رب این نور صفات از چه مکان می‌آید

#مولانــــا

عمریست ندیده‌ایم گلزار ترا
وان نرگس پرخمار خمار ترا

پنهان‌شده‌ای ز خلق مانند وفا
دیریست ندیده‌ایم رخسار ترا

#مولانــــا

بنده صورت آنم که از او
روز و شب در گل و در گلزارم

این چنین آینه‌ای می بینم
چشم از این آینه چون بردارم

#مولانــــا