می‌مکم انگشت حسرت، می‌خورم خون جگر



بر لب من دایه در روز بدی پستان نهاد

#سنجر_کاشانی

شجرِ کدام باغم من خسته دل که هرگز



نه ز آب ریشه بستم نه ز شعله در گرفتم

#سنجر_کاشانی

نخست روز که با عشقم آشنایی شد
میانهٔ من و آسودگی جدایی شد
گرم زمانه ز بامِ فلک به زیر انداخت
شکسته های مرا عشقْ مومیایی شد

#سنجر_کاشانی

نخست روز که با عشقم آشنایی شد
میانهٔ من و آسودگی جدایی شد
گرم زمانه ز بامِ فلک به زیر انداخت
شکسته های مرا عشقْ مومیایی شد

#سنجر_کاشانی

عاشقم و شهره به یکرنگی‌ام
ساده‌ام و منکرِ نیرنگی‌ام

همّت خود را چو به میزان زدم
چرخ نشایست به پاسنگی‌ام

مار مپندار چو من تلخ‌کام
مور نبودست به دلتنگی‌ام

روز‌، سری زیرِ پَر آرَم ولی
مرغ نخسبد ز شب‌آهنگی‌ام

روزم از او تیره و من چون پلنگ
شب‌ها با اخترِ خود جنگی‌ام

هست گلم خارِ مغیلان عشق
قهقهه‌ی کبک زند لنگی‌ام

هندویِ آن تُرکِ ستمکاره‌ام
«سنجر» اگر رومی اگر زنگی‌ام

#سنجر کاشانی

ما غیوران از هجوم بوالهوس خواهیم مرد


شعله‌ایم اما ز انبوهیِ خس خواهیم مرد



#سنجر_کاشانی

ما غیوران از هجوم بوالهوس خواهیم مرد
شعله‌ایم اما ز انبوهیِ خَس خواهیم مرد

#سنجر_کاشانی

احتراز از قفس و دام، کبوتر می‌کرد
ساده غافل ز کمین‌گاه که شهبازی هست
ای کبوتر خبرت کردم و رفتم، هش دار!
باز در دست شه و در پیِ اندازی هست
آسمان را نشکافی و زمین را نکَنی
در پسِ پرده‌ی ما یابی اگر رازی هست

#سنجر_کاشانی

#تابلوی_نقاشی
اثر: Adolph Menzel

#بریده غزلی_از سنجر کاشانی

حال دلم ز چاک گریبان قیاس کن
بتْوان شنید بوی گل از کوچه باغها

دانم که آفتاب نیاید برون به شب
از دیده چند در رهت آرم چراغها

خونین ز زخمِ خار، پر و بال بلبلان
در پای گلبن است گل افشانِ زاغها

#سنجر_کاشانی

.

در این سراب نسازد زمانه سیرابت
مگر به گریه لبِ خشک تَر توانی کرد...

#سنجر_کاشانی

.
تا مهر تو نآمد
نگشودیم درِ دل
آری
درِ دل
بر همه‌کس وا نتوان کرد

#سنجر_کاشانی

ایمای دوستیِ تو مانَد به‌آن‌‌که من
اظهارِ این کنم که دلم مایلِ تو نیست.

#سنجر_کاشانی