💠۲۶ آذر سالروز درگذشت #مولانا

#جلال_‌الدین_محمد_بلخی معروف به #مولوی و #مولانا و #رومی متولد ‎۶ربیع‌الاول ۶۰۴، #بلخ یا #وخش از مشهورترین شاعران #ایرانی_‌تبار پارسی‌گوی است.

او در دوران حیات به القاب #جلال‌الدین، #خداوندگار و #مولانا خداوندگار نامیده می‌شد. در قرن‌های بعد (ظاهراً از قرن ۹) القاب #مولوی، #مولانا، #مولوی_رومی و #ملای_رومی برای وی به کار رفته‌ است. خاموش و خَموش و خامُش همچنین #شمس و #شمس_تبریزی تخلص هایی ست که از سروده های او به دست می آید.
در زمان تصنیف آثارش (همچون مثنوی) در #قونیه در دیار #روم_شرقی (به اصطلاح آن روزگاران) می‌زیست.اگر چه كارهاى هنرى فرهنگى هميشه
جهانى است و با این كه آثار #جلال_الدين_بلخى به زبان فارسى منظوم شده ليكن مردم #عثمانى ديروز و #تركيه امروز ، او را از خود مى دانند. اگرچه مجموعه آثار او به همه جهانيان تعلق دارد زيرا در یكى از سايت هاى وزارت خارجه #امريكا مثنوى او را بعد از يكى دو اثر، پر تيراژ ترين كتاب در سراسر ايالت متحده به شمار می آورد.
بیشتر اشعار #مولوی با زبان #فارسی به رشته نگارش درآمده است. پنجاه بیت از مجموعه سروده های وی به زبان های #ترکی و چند بیت نیز به زبان #یونانی که در #قونیه رواج داشته به رشته نظم کشیده شده است.
آرایه #ملمع همانند صنایع دیگر ادبی در آثار ایشان به فراوانی دیده می شود که این خود در آن روزگار مرسوم بوده است.
پارسی گو گرچه تازی خوشتر است
عشق را خود صد زبان دیگر است
پسر مولانا بنا به اعتراف خودش چندان به زبانهای ترکی و یونانی مسلط نبوده است:
بگذر از گفت ترکی و رومی
که از این اصطلاح محرومی
گوی از پارسی و از تازی
که در این دو چه خوش همی خوش تازی
آثار #مولانا به علاوه مناطق #فارسی_زبان, تاثیر فراوانی در #هند و #پاکستان و #ترکیه و #آسیای_میانه گذاشته است. همچنین سروده هایش تأثیر فراوانی در #ادب_و_فرهنگ_ترکی نیز داشته‌ است.
دلیل این امر آن است که اکثر جانشینان او که در طریق #مولویه_سلوک می کردند از شهر #قونیه برخاسته بودند. آرامگاه وی نیز در #قونیه، مطاف اهل دل به شمار می آید.
ای بسا هندو و ترک همزبان
وی بسا دو ترک چون بیگانگان
باید بگویم برخی از محققان از جمله دکتر #عبدالحسین_زرین_‌کوب برآن‌اند که در دوران #مولوی، زبان مردم کوچه و بازار #قونیه، زبان #فارسی بوده‌ است. #جلال_الدین_همایی در این رابطه به این بیت پسر مولانا اشاره میکند.
فارسی گو که جمله دریابند
گرچه زین غافل اند و در خوابند
درگذشت #مولانا :
#مولانا، پس از مدت‌ها بیماری در غروب یکشنبه ۵ جمادی الآخر ۶۷۲ هجری قمری درگذشت.
در آن روز سیل پرخروش مردم، پیر و جوان، مسلمان و گبر، مسیحی و یهودی همگی در این ماتم شرکت داشتند.
#افلاکی می‌گوید: «بسی مستکبران و منکران که آن روز، زنّار بریدند و ایمان آوردند.» و ۴۰ شبانه روز این عزا و سوگ بر پا بود:
بعد چل روز سوی خانه شدند
همه مشغول این فسانه شدند
روز و شب بود گفتشان همه این
که شد آن گنج زیر خاک دفین

مَرگِ عِرفانی

....گفتند: مقتول‌اند در حق و آن کس که در وی کشته شود، زندگی یابد.

یکی از بی‌شمار حکایت‌های مثنوی در تبیینِ مرگِ عرفانی یعنی کُشتَنِ نَفس، قصه‌ی "آبگیر و صیادان است". در این قصه مولوی به زبانِ تمثیلی مسئله‌ی مرگ را مطرح می‌کند. از سه ماهی که در برکه‌ای گرفتارِ صیادان بودند، آن دو که خود را به این‌سو و آن‌سوی آبگیر می‌زدند تا زیرکانه راهِ فراری بجویند گرفتارِ صیادان شدند، امّا ماهی سوم خود را بر روی آب شناور ساخت تا صیادان پنداشتند مرده است و او را به حالِ خود رها کردند و به این‌گونه او از خطر جَست.

می‌رَوَم بر وی چُنانک خَس رَوَد
نی به سبّاحی چنان‌که کس رَوَد
مُرده گَردَم خویش بِسپارَم به آب
مرگ پیش از مرگ امن است از عذاب....

#مولوی #خداوندگار

ز عشقت سوختم ای جان کجایی
بماندم بی سر و سامان کجایی

نه جانی و نه غیر از جان چه چیزی
نه در جان نه برون از جان کجایی

#عطار
#کیهان_کلهر
#خداوندگار_موسیقی
#استاد_محمدرضا_شجریان


🍃🍂

تو با خدای خود انداز کار و دل خوش دار
که رحم اگر نکند مدعی ، خدا بکند



#خداوندگار_آواز_شجریان
#حسین_علیزاده

امروز،اول اردیبهشت روز بزرگداشت سعدی

ابومحمّد مُشرف‌الدین مُصلِح بن عبدالله
بن مشرّف  متخلص به "سعدی"، شاعر و نویسندهٔ پارسی‌گوی ایرانی قرن هفتم هجری قمری است.

اهل ادب به او لقب «استادِ سخن»، «پادشاهِ سخن»، «شیخِ اجلّ» و حتی به‌طور مطلق، «استاد» داده‌اند.عاشقان غزل و عرفان از آثار این شاعر بزرگ بسیار بهره برده‌اند
او در نظامیهٔ بغداد، که مهم‌ترین مرکز علم و دانش جهان اسلام در آن زمان به حساب می‌آمد، تحصیل و پس از آن به‌عنوان خطیب به مناطق مختلفی از جمله شام و حجاز سفر کرد. سعدی سپس به زادگاه خود شیراز، برگشت و تا پایان عمر در آن‌جا اقامت گزید. آرامگاه وی در شیراز واقع شده‌است که به سعدیه معروف است.

آثارارزشمند او بغیر از بوستان وگلستان
سایر آثار سعدی که در کتاب کلیات آمده‌است، عبارتند از: قصاید، مراثی، ملمعات و مثلثات، ترجیعات، صاحبیه، رباعیات و مفردات

شیراز از حضور تو قندِ مکرراست

می بهشت ننوشم ز جام ساقی رضوان 
مرا به باده چه حاجت که مست بوی تو باشم


#اول_اردیبهـــشت_ماه_روز_بزرگداشت
#خداوندگار_سخن_شیخ_اجل_سعدی
#فـــرخنده_و_گرامـــی_باد

تو مکن تهدید از کُشتَن که من
تشنهٔ زارم به خون خویشتن
عاشقان را هر زمانی مُردنیست
مُردنِ عشاق خود یک نوع نیست
#مثنوی‌معنوی #جلال‌الدین‌محمد‌بلخی #مولانا #خداوندگار
#استادحسن‌کسایی