ابر آمد و باز بر سر سبزه گریست
بی بادهٔ گلرنگ نمی‌باید زیست
این سبزه که امروز تماشاگه ماست
تا سبزهٔ خاک ما تماشاگه کیست #خیام
بی بادهٔ گلرنگ نمی‌باید زیست
این سبزه که امروز تماشاگه ماست
تا سبزهٔ خاک ما تماشاگه کیست #خیام
گر باده خوری تو با خردمندان خور
یا با صنمی لاله رخی خندان خور
بسیار مخور و رد مکن فاش مساز
اندک خور و گه گاه خور و پنهان خور #خیام
یا با صنمی لاله رخی خندان خور
بسیار مخور و رد مکن فاش مساز
اندک خور و گه گاه خور و پنهان خور #خیام
چگونه مهر نورزد دلم به ساحت تو!
تویی که مهر به هر مهربان می‌آموزی
#حسین_منزوی
#ماه_خدا
پ‌ن:يَا مَنْ هُوَ عَلَىٰ عِبادِهِ رَحِيمٌ | ای آن‌که بر بندگانش مهربان است
📖دعای جوشن کبیر
تویی که مهر به هر مهربان می‌آموزی
#حسین_منزوی
#ماه_خدا
پ‌ن:يَا مَنْ هُوَ عَلَىٰ عِبادِهِ رَحِيمٌ | ای آن‌که بر بندگانش مهربان است
📖دعای جوشن کبیر
نوميدي و مستي...به چنين درد دچاري!
دل خسته اي و خنده كنان...باز خماري!
اينبار بسازم به همين بي پر و بالي
عاشق شوم و عشق رسانم به كمالي،
#مولانا
دل خسته اي و خنده كنان...باز خماري!
اينبار بسازم به همين بي پر و بالي
عاشق شوم و عشق رسانم به كمالي،
#مولانا
شاهی‌ست که تو هرچه بپوشی داند
بی‍کام و زبان، گر بخروشی داند
هر کس هوس سخن فروشی داند
من بندهٔ آنم که خموشی داند.
#مولانا
بی‍کام و زبان، گر بخروشی داند
هر کس هوس سخن فروشی داند
من بندهٔ آنم که خموشی داند.
#مولانا
شاهی‌ست که تو هرچه بپوشی داند
بی‍کام و زبان، گر بخروشی داند
هر کس هوس سخن فروشی داند
من بندهٔ آنم که خموشی داند.
#مولانا
بی‍کام و زبان، گر بخروشی داند
هر کس هوس سخن فروشی داند
من بندهٔ آنم که خموشی داند.
#مولانا
با لب دمساز خود گر جفتمی
همچو نی من گفتنیها گفتمی
هر که او از هم‌زبانی شد جدا
بی زبان شد گرچه دارد صد نوا
چونک گل رفت و گلستان درگذشت
نشنوی زان پس ز بلبل سر گذشت
مثنوی معنوی/۱
#مولوی
همچو نی من گفتنیها گفتمی
هر که او از هم‌زبانی شد جدا
بی زبان شد گرچه دارد صد نوا
چونک گل رفت و گلستان درگذشت
نشنوی زان پس ز بلبل سر گذشت
مثنوی معنوی/۱
#مولوی
با لب دمساز خود گر جفتمی
همچو نی من گفتنیها گفتمی
هر که او از هم‌زبانی شد جدا
بی زبان شد گرچه دارد صد نوا
چونک گل رفت و گلستان درگذشت
نشنوی زان پس ز بلبل سر گذشت
مثنوی معنوی/۱
#مولوی
همچو نی من گفتنیها گفتمی
هر که او از هم‌زبانی شد جدا
بی زبان شد گرچه دارد صد نوا
چونک گل رفت و گلستان درگذشت
نشنوی زان پس ز بلبل سر گذشت
مثنوی معنوی/۱
#مولوی
DelAhangaan
ایرج بسطامی _ دلم ای وای دل
خواننده : #ایرج_بسطامی
عاشقان درطلبت گرد جهان می پویند
عارفان از دوجهان وصل تو را می جویند
بده آن باده که مرغان چمن می گویند
دلم ای وای به دل ! وا دلم ای وای دلم
خوش بود طرف چمن ، سرو سهی ، وقت سحر
باده درپیش و قدح درکف و سودا در سر
در زمان جان بدهم ، گربزنی باردگر
دلم ای وای به دل ! وا دلم ای وای دلم
باحریفان صبوحی طرف جوی بجوی
سنبل یارگل اندام سمن بوی ، ببوی
از برای دلم ای مطرب خوش گوی ، بگوی
دلم ای وای به دل ! وا دلم ای وای دلم
ای خوشا پای گل و فصل بهار و لب رود
صوفی از رقص نیاسوده و مطرب ز سرود
بشنو این نغمه ی پر زمزمه از زخمه رود
دلم ای وای به دل ! وا دلم ای وای دلم
سرو با یاد قد سیمبرت می روید
لاله از مهر رخت ، چهره به خون می شوید
گوش کن نغمه خواجو که چه خوش می گوید
دلم ای وای به دل ! وا دلم ای وای دلم
#خواجوی_کرمانی
عاشقان درطلبت گرد جهان می پویند
عارفان از دوجهان وصل تو را می جویند
بده آن باده که مرغان چمن می گویند
دلم ای وای به دل ! وا دلم ای وای دلم
خوش بود طرف چمن ، سرو سهی ، وقت سحر
باده درپیش و قدح درکف و سودا در سر
در زمان جان بدهم ، گربزنی باردگر
دلم ای وای به دل ! وا دلم ای وای دلم
باحریفان صبوحی طرف جوی بجوی
سنبل یارگل اندام سمن بوی ، ببوی
از برای دلم ای مطرب خوش گوی ، بگوی
دلم ای وای به دل ! وا دلم ای وای دلم
ای خوشا پای گل و فصل بهار و لب رود
صوفی از رقص نیاسوده و مطرب ز سرود
بشنو این نغمه ی پر زمزمه از زخمه رود
دلم ای وای به دل ! وا دلم ای وای دلم
سرو با یاد قد سیمبرت می روید
لاله از مهر رخت ، چهره به خون می شوید
گوش کن نغمه خواجو که چه خوش می گوید
دلم ای وای به دل ! وا دلم ای وای دلم
#خواجوی_کرمانی