#حسن_یزدانی #کشتی #ایران #روسیه

گستره زبان #فارسی از #کاشغر #چین و مرکز #هند تا #آناتولی و #عراق

https://www.instagram.com/p/B2v46BsHy5a/?igshid=pboawfcj61ud

🖌📖 #ادبی

👈چند واژه در زبان فارسی گویش تاجیکی👉

#زبان_فارسی #فارسی #پارسی #تاجیک #تاجیکی #تاجیکان #فارسی_تاجیکی #فرارود #تاجیکستان #ازبکستان #پارسی_سره #ایران_زمین #ایران_بزرگ_فرهنگی

■□ زبان فارسی در ردهٔ زبان‌های ترکیبی قرار دارد. هنر ترکیب‌سازی با پیوست کردن واژه‌ها به همدیگر و افزودن "وندها" یکی از راه‌های مهم و مؤثر در جهت پویایی، پایداری و ماندگاری زبان فارسی است.

نمونه ترکیب‌های معمول زیر از کتاب "غلامان" استاد #صدرالدین_عینی**(در ادامه درباره استاد عینی توضیح داده شده است) _به کوشش مصطفی باباخانی، آروَن، ۱۳۹۷_ انتخاب شده است که در میان مردمان تاجیک فرارود (ماوراءالنهر؛ تاجیکستان و ازبکستان) کاربرد داشته و در متون آنها آمده است:

(جالب آنکه این ترکیب های فارسی تاجیکی در زیر، همگی پارسی_سره هستند. سوی راست، واژگان تاجیکی است و سوی چپ، برابر امروزی آن در زبان فارسی ما در ایران)

آبچه‌کاری: صیفی‌کاری
آب‌خیزی: طغیان آب
آتش‌گیرک: اَنبر
باششگاه: اقامتگاه
بخارکش: دودکش
بدگپ: گستاخ
بدهوا: متکبر
بلاخور: مفت‌خور
بیکارخواب؛ بی‌استفاده مانده
پخشاپخش: غوغا، سر و صدا
پهلو دری: چارچوب در
پیش‌دهن: وراج
جان‌سَرک: بی‌قرار
جنایتچی: جنایتکار
جوابگر: جوابگو، پاسخگو، مسئول
چای‌جوش: کتری
خالی‌بیخ: کم‌پشت، تـُنک
خلاجا: مستراح
دیوکار: خستگی‌ناپذیر
روی‌کش: روپوش
سرتراشخانه: سلمانی
سیاه‌سر: بدبخت
شیرین‌کامه: حق دلالی، پورسانت
کارجامه: لباس کار
گاو جگر: ناترس، نترس، دلیر، شجاع
گل‌ماهی: قزل‌آلا
ماده‌های تَرکنده: مواد منفجره
یکجایه: باهم، متحد.

/با ویرایش از کانال "حسن قریبی"، پژوهشگر/
__________________________________


■□ /عاشقان ایران/
** آشنایی کوتاه با استاد صدرالدین عینی:

#ما_فارسیها_در_کوچه_بیخبری_تماشاگری_میکنیم!
استاد صدرالدین عینی، از نامداران ادب و فرهنگ در فرارود است. این جمله کوتاه اما تکان دهنده او را پیشتر هم در کانال گذاشته بودم:
《ما فارسی ها (فارسی زبان ها) در کوچه بی خبری، تماشاگری می کنیم!!!》

سپس به بخارا رفت و ادامه تحصیل داد.
ایشان در ۲۶ فروردین۱۲۵۷ / سال ١٨٧٨ میلادی در روستاى ساكتره بخارا در ازبکستان به دنيا آمد، روستای ساکتری در امارت بخارا آن زمان در دست "روسیه" بود. وی ۲۴ تیر ۱۳۳۳ در دوشنبه پایتخت تاجیکستان درگذشت. روانش شادباد. پدر او "سید مراد خواجه"، از پیشه‌وران روستا بود و تأثیر زیادی در رشد فرهنگی صدرالدین داشت.

او نخست در مكتب كهنه روستاى خود تحصيل كرد كه بعدا موضوع داستان "مكتب كهنه" عينى شد. او پس از مدتی به تاجیکستان رفت و در همانجا نیز درگذشت. او از بزرگ‌ترین نویسندگان و ادیبان زبان فارسی تاجیکی در آغاز سده بیستم، نخستین رئیس آکادمی علوم تاجیکستان (۱۹۵۱ تا ۱۹۵۴ میلادی) است. فرزند او نیز "عینی کمال" خاورشناس برجسته تاجیکستان است.

استاد عینی هم در داستان نویسی و هم در شعر تاجیکی پایه گذار و پیشرو بود. چنانکه در آغاز بيشتر شعر مى نوشت و از تازه پردازان شعر_پارسى بود. اما رفته رفته به داستان نويسى روی آورد و نخستين داستان هاى كوتاه و بلند معاصر فارسى در آسياى ميانه را نوشت.

《آدينه، جلادان بخارا، مرگ سودخور، يتيم، داخونده و غلامان》 از داستان هاى معروف عينى اند. 《نمونه ادبيات تاجيک》 عينى كه تذكره آثارى از #شعراى_كلاسیک_پارسى بود، در تعيين #هويت_تاجيكان (جلوگیری از استحاله کامل در فرهنگ روسها) در اتحاد جماهیر #شوروى که آن زمان بر سرزمین فرارود فرمان میراند، نقش مهم داشت.

《یادداشت ها》كتاب خاطرات عينى، از آخرين آفريده هاى او بود كه سال ١٣٦٢ خورشيدى با كوشش سعيدى_سيرجانى به خط_پارسى در ايران منتشر شد. زنده یاد سعیدی سیرجانی همان نویسنده نامدار معاصر است که در زندان با خوردن داروی نظافت، کشته شد.

صدرالدین عینی یکی از نخستین سرایندگان شعر نو فارسی است چنانکه پنج سال پیش از آن که نیما، شعر "افسانه" را بسراید عینی در همان وزن شعری سرود به نام "مارش حریت" یا همان "سرود آزادی" که ان را برای انقلاب روسیه نوشت بر پایه ترانه معروف مارسیز در انقلاب فرانسه. اما آنچه نیما را پدر شعر نوی فارسی کرده است، کوشش های پیوسته و با برنامه او برای یک انقلاب ادبی در شعر فارسی بود که در این راه زندگی خود را گذاشت.

/برگرفته از ویکیپدیا و مقاله "عینی و نیما"/

#بخارا #دوشنبه #مارش_حریت #سرود_آزادی #روسیه #روس #آکادمی_علوم_تاجیکستان #شعر_نو #شعر_نوی_فارسی #ایرانی #سعيدى_سيرجانى #خط_پارسى #ايران #شعر_پارسى #شعر_فارسى #خط_فارسى #نیما #نیما_یوشیج #پدر_شعر_نو #افسانه


/ادامه مقاله "عینی و نیما" در پیام زیرین👇


💌عاشقان ایران🇮🇷
@LoversofIRAN

📝 #فرهنگی

👈درخواست فرهنگستان زبان و ادب پارسی، در آستانه بازی پرسپولیس_استقلال

#فرهنگستان #زبان_فارسی #فارسی #پارسی #فرهنگ_ایرانی #ملی #هویت_ایرانی


■در آستانه بازی پرسپولیس_استقلال، فرهنگستان زبان و ادب فارسی از رسانه‌ها خواست به‌جای واژه «دربی» از واژه زیبا و پارسی «شهرآورد» استفاده کنند.

در توضیح فرهنگستان در این‌باره آمده است: «فرهنگستان زبان و ادب فارسی در برابر واژه انگلیسی «دربی» یا «داربی» معادل «شهرآورد» را تصویب کرده است. «آورد» در این کلمه به معنی مبارزه است، چنان‌که در «آوردگاه» به معنی «محل مبارزه» نیز آمده است. ازآن‌جاکه ظرف چند روز آینده شهرآوردِ پایتخت برگزار خواهد شد، فرهنگستان زبان و ادب فارسی پیشنهاد می‌کند که همه رسانه‌ها، برای جا افتادن این واژه زیبا، آن را به کار ببرند تا به‌تدریج جای خود را در جامعه ورزشی باز کند.»


عاشقان ایران 💌
@LoversofIRAN

🖌📝 #فرهنگی


🎥افشاگری مهمان برنامه ی زنده تلویزیونی، از روند برنامه ریزی شده ای که جایگاه #خط_فارسی را نشانه رفته است و بی مسئولیتی وزارت #آموزش_پرورش در آموزش #خط #زبان_فارسی!



📚 #اسماعیل_امینی، استاد دانشگاه:

در موضوع #خط، یک جریان طراحی‌شده دارد از زبان #فارسی هویت زدایی می کند، مانند کاری (اقلیم #کردنشین عراق) در خط #کردی کرده اند و یا در #ترکیه سالها پیش به دست #آتاتورک انجام شد، و ارتباط مردم با متون و نوشتار کهن قطع شد!

در آموزش و پرورش ایران به تدریج، "نوشتن" را از مدارس حذف کرده‌اند!
در واقع همه چیز شده تیک‌زدن و تست‌!
در آموزش و پرورش ایران #ادبیات_فارسی را به گوشه ی رینگ و زیر ضربات فیزیک و شیمی فرستاده اند!

مسئولان فکر می‌کنند فقط فیزیک و شیمی علم است و نه ادبیات فارسی، در صورتیکه کدام #ملت در جهان بدون یادگیری درست زبان و نوشتار توانسته است دانش بیاموزد.

اصولا کسیکه در خواندن و نوشتن مشکل دارد (مانند برخی دانشجویان امروز در ایران)، بی سواد است حتی اگر هزاران تست شیمی و فیزیک زده باشد. امروز برخی دانشجویان دانشگاههای ما از نوشتن دو خط مطلب ناتوان هستند!


عاشقان ایران 💌
@LoversofIRAN

📚 #فرهنگی

صدای زنده‌یاد استاد #دهخدا در آخرین روزهای زندگی. روانش شادباد🥀

صحبت های زنده‌نام علی‌اکبر دهخدا‌ درباره‌ی گردآوری و نگارش «لغتنامه»؛ و چه فروتنانه آرزو می‌کند:
«امیدوارم به درد مملکت بخورد»

او از چهل سال تلاش در این مسیر به همراه همکارانش (زنده‌نامان دکتر #محمد_معین، دکتر #سیدجعفر_شهیدی و دکتر #محمد_دبیرسیاقی) می گوید و اینکه چون پایه همه دانش ها، لغت است و تا کنون کسی لغات و واژگان فارسی را گردآوری جامع نکرده بود، ایشان ۴۰ سال عمرش را برای این هدف بزرگ گذاشت و چون #زبان_فارسی بیش از ۱۰۰۰ سال است که دست نخورده به همین شکل مانده است، شمار معانی ای که برای هر لغت می توان یافت گاه بسیار گسترده است تا ۲۰۰ عدد هم می رسد! ابراز امیدواری می کند که صدها هزار نمونه فیش برداری ای که در ۴ دهه از واژگان #فارسی کرده است، در آخر بدست همکارانش بشکل کتاب درآید چون در زمان زندگی ایشان تنها بخشی از آن گستره سترگ از لغاتی که او گردآورده بود تدوین و نگارش نهایی شد.


■ دهخدای عزیز و بزرگ!
آرزوی شما برآورده شده و لغت‌نامه‌‌ی دهخدا یادگار ارزشمند شما برای ایرانیان تا همیشه خواهدماند.


عاشقان ایران💌
@LoversofIRAN

#زبان_فارسی، به گوش خارجی ها چگونه است؟

ببینید و به ارزش و جایگاه #زبان_مادری و #ملی هم #ایرانیان، بیش از گذشته ببالید و در پاسداری از این میراث ارزشمند کوشا باشید.

#فارسی، #فرانسه خاورمیانه است
فارسی زبان عاشقانه است
فارسی زبان پادشاهان است
فارسی مانند آب نرم و روان است
فارسی، با احساس و آهنگین است

@LoversofIRAN

📚 ۲۱ اسفند روز بزرگداشت #نظامی_گنجوی

این سروده زیبا و جاودان، به روشنی #وطن_پرستی حکیم نظامی را نمایان می کند:
همه عالم تن است و ایران دل
نیست گوینده زین قیاس خجل/
چونکه ایران دل زمین باشد
دل ز تن به بود یقین باشد/
مینگیز فتنه میفروز کین
خرابی میاور در ایران زمین/
تو را ملکی آسوده بی داغ و رنج
مکن ناسپاسی در آن مال و گنج/

🖌او زادهٔ ۵۳۵ هـ. ق در گنجه– درگذشتهٔ ۶۰۷–۶۱۲ هـ. ق، شاعر و #داستان‌سرای_ایرانی و پارسی‌گوی سده ششم هجری(دوازدهم میلاد) است، که به‌عنوان صاحب سبک و پیشوای داستان‌سرایی در #ادبیات_پارسی شناخته شده‌است. آرامگاه نظامی گنجوی، در حاشیه غربی شهر #گنجه، #آران، (جمهوری آذربایجان فعلی) قرار دارد.

تاریخ‌نگار، داستان‌سرا وشاعر
#سبک_عراقی
لقب: #حکیم_نظامی
دوره: #سلجوقیان #شروان‌شاهان
مکتب: آذربایجانی[میانه]
آثار: #مخزن_الاسرار، #هفت_پیکر، #خسرو_شیرین، #شرف_نامه(اسکندر)، #لیلی_مجنون (#خمسهٔ نظامی)، دیوان حکیم نظامی

نظامی همه عمر خود را در گنجه در زهد و عزلت به‌سر برد و تنها در سال ۵۸۱ سفری کوتاه به دعوت سلطان قزل ارسلان به سی فرسنگی گنجه رفت و از آن پادشاه عزت و حرمت دید. نظامی شاعری مدح‌پیشه نبود، اما با تعدادی از فرمانروایان معاصر مربوط بود.
مادر او از اشراف #کرد بود و این بر پایهٔ یک بیت از دیباچه ٔلیلی و مجنون دانسته شده‌است: «گر مادر من، رئیسهٔ کرد…» نظامی نام و نسبش را در ابیاتش آورده است، نام او الیاس و نام پدرش یوسف بن زکی بن مؤید بود. دربارهٔ زادگاه پدری او اختلاف نظر است. برخی او را از #تفرش یا #فراهان و برخی از طبقه #دهقانان (ایرانیان) #اران می‌دانند.

درباره پدر او، بهروز ثروتیان این بیت در لیلی و مجنون را می‌آورد:
«دهقان فصیح پارسی‌زاد - از حال عرب چنین کند یاد»؛ و می‌نویسد: «دهقان فصیح پارسی‌زاد: نظامی گنجه ای. بیت اول بند ۳۶ از اهمیت به‌سزایی از نظر تاریخ تحقیق در زندگی و آثار نظامی برخوردار است و آن اینکه شاعر شغل و موقعیت اجتماعی خود را که «دهقان» بوده‌است و همچنین نژاد او که خود را «پارسی زاده» می‌نامد، به تصریح بیان داشته و هیچ‌گونه تردیدی در صحت این بیت و مطلب نیست؛ با تحقیق دربارهٔ دهقانان قرن ششم در #آذربایجان و بررسی #پارسی که آیا نظر او #ایرانی است یا زبان «پارسی» یا هر دو، گوشه‌های از حیات و موقعیت اجتماعی شاعر آشکار می‌شود

#دهقان/ #دهگان به معنی ایرانی اصیل و مالک زمین‌های کشاورزی‌ست. #فردوسی گوید:
از ایشان هر آن کس که دهگان بُدند/
ز تخم و نژاد بزرگان بُدند/
این تعبیر دهگان، بعدها از باب اطلاق جزء به کلّ به همهٔ #ایرانیان گفته شده‌است. همچنین واژهٔ دهقان به معنی «تاریخ‌نگار» هم به کار رفته‌است، چنان‌که تعبیر نظامی که دهقان را به صفت «فصیح» متصف می‌کند، به همین معنی اخیر است. در همین معنی فردوسی گفته‌:
ز دهقان کنون بشنو این داستان/
که برخواند از گفتهٔ باستان/
یا: سراینده دهقان موبد نژاد/
از این داستانم چنین کرد یاد/
پس نظامی که خود را «دهقان فصیح پارسی زاد»، معرفی می‌کند، باید هم ایرانی نژاده و اصیل، هم تاریخ‌دان و سخنور و هم صاحب زمین‌های کشاورزی باشد

نقش #دهگانان در پاسداری از فرهنگ و تاریخ ایران در دوره پس از #اسلام و نیز در گردآوری خراج و رساندن آن به دولت مرکزی، قابل توجه است. خلاصه آن‌که خاندان نظامی در گنجه یک خاندان دهگان با آگاهی فرهنگی و تمکّن مادی بوده‌اند. یکی از قرائن این سوابق خانوادگی، آشنایی تاریخی ما با پدر نظامی «مؤید مطرزی» و عمو یا برادر یا عموزاده‌اش به نام "قوامی مطرزی" از پارسی‌گویان قصیده و غزل سرای آذربایجان است.

وحید_دستگردی می‌نویسد: «برای اثبات این مطلب که آیا زادبوم نظامی شهر گنجه است یا آنکه در #عراق_عجم متولد و در زمان کودکی با پدر به گنجه رفت، دلیلی در اشعارش نیست، ولی تقریباً تمام تذکره نویسان می‌نگارند که در گنجه متولد شده‌است، اما عراقی الاصل(عراق عجم، بخشی از ایران) بودن وی مسلم است. بدین دلیل که در همه جا عراق را ستایش و همواره به دیدار عراق و مسافرت بدین صوب اظهار شوق کرده‌است و از آن جمله است
( مخزن_الاسرار ص ۱۷۹):
گنجه گره کرده گریبان من
بیگرهی گنج عراق آن من
بانگ برآورده جهان کای غلام
گنجه کدام است، نظامی کدام؟
(خسرو و شیرین ص ۳۶۱):
عراقی وار بانگ از چرخ بگذاشت
به آهنگ عراق این بانگ برداشت
شرَفنامه (ص ۵۳):
عراق دل‌افروز باد ارجمند
که آوازهٔ فضل از او شد بلند


جعل هویت نظامی درجمهوری آذربایجان:
در دهه نود خورشیدی پس از تصمیم دولت جاعل #باکو که دنبال فارسی زدایی از سرزمین شمال رود #ارس و جعل هویت نظامی گنجوی است، اشعار گنجوی در آرامگاه او که همگی به #زبان_فارسی بودند، پاک و تخریب شدند؛ تا سندی روشن برای مردم آن سرزمین نباشد! حتی برای نظامی دیوان به زبان #ترکی جعل کردند تا او را شاعر #ترک جا بزنند و نه #ایرانی!

عاشقان ایران💌
@LoversofIRAN

⚫️استاد #حسن_انوشه ایرانشناس نامی درگذشت

روانش شاد و یادش جاودان🥀

استاد انوشه، نویسنده و پژوهشگر تاریخ ایران، زبان و ادبیات فارسی و سرپرست گروه نویسندگان دانشنامهٔ ادب فارسی بود که عمر خود را برای #ایران‌شناسی و #زبان_فارسی گذاشت

شنبه ۲۳ فروردین ۱۳۹۹، به علت بیماری سرطان در سن ۷۶ سالگی دار فانی را وداع گفت

حسن_انوشه یکی از ناموران فرهنگی #بابل بود. مترجمی زبردست که چند کتاب ارزشمند از تحقیقات حوزه #ایرانشناسی را به فارسی ترجمه کرد: #غزنویان باسورث، تاریخ #سیستان باسورث، ایران و #تمدن_ایرانی کلمان هوار، و چند جلد از تاریخ ایران کمبریج. نثر روانی داشت. انتخاب این کتاب‌های مهم برای ترجمه هم نشان آگاهی او بود

کار ارزشمند دیگر او سرپرستی #دانشنامۀ_ادب_فارسی بود و توجه و نگارش دربارۀ میراث زبان و ادب فارسی در #افغانستان و #آناتولی و شبه‌قاره #هند و #قفقاز و #فرارود در این کتاب

وی دانشنامۀ مازندران را تدوین کرد. البته باید یادآوری کرد که او اصلا #مازندران را تافتۀ جدابافته نمی‌دانست بلکه آن را بخشی از #ایران و نام مازندران را ذیل نام بزرگ ایران می‌خواست و دیدگاهش بسیار دور از قومگرایی بود

@LoversofIRAN

‍ 👈بزرگمرد ایراندوست تاجیک، پر کشید👉

برای این قلب تپنده ی فرهنگ و ادب فارسی در فرارودان(ماوراءالنهر، آسیای میانه) که امروز ظهر در آغاز این ماه رمضان (دوم رمضان ۱۳۹۷)، ماه راز و نیاز و روزه، در ۸۶ سالگی چشم از جهان فروبست، آرزوی آمرزش و جایگاهی بلند در کنار پاکان و نیکان داریم.🥀

@LoversofIRAN

⬅️ #مومن_قناعت (۱۹۳۲_می ۲۰۱۸ میلادی) ترانه سرای بزرگ تاجیک و پارسی‌گوی #تاجیکستان، نمایندهٔ مردم تاجیکستان در پارلمان #اتحاد_جماهیر_شوروی (۱۹۹۱-۱۹۷۹)، متفکر سیاسی و اجتماعی بود.

مومن قناعت در سال ۱۳۱۴ خورشیدی در #درواز تاجیکستان به دنیا آمد. در سال ۱۹۵۶ در رشتهٔ #زبان و ادبیات #فارسی_تاجیکی از دانشگاه ملی تاجیکستان فارغ‌التحصیل  شد و در همان سال به هموندی(عضویت) اتحادیه نویسندگان درآمد. پس از پایان تحصیلات در مجلهٔ «صدای شرق» مشغول به کار شد و پس از اندکی سردبیر این نشریه شد. نخستین دفتر شعر او با نام «شراره» در سال ۱۹۶۰ به چاپ رسید.

پس از «شراره»، مومن قناعت ده‌ها دفتر شعر و داستان حماسی دیگر نیز منتشر کرد که برخی مشهورترین آنها عبارتند از: «تاجیکستان – اسم من»
«سروش استالین گراد»
«حماسه داد»
«مسعود نامه»
داستان«گهواره سینا»ی او که در سال ۱۹۷۸ نوشته شد جایزهٔ #رودکی را برای وی به ارمغان آورد.

قناعت در سال ۱۹۷۷ پس از مرگ #میرزا_تورسون‌_زاده، رئیس وقت اتحادیه نویسندگان، جایگاه ریاست آن اتحادیه را تا زمان فروپاشی #شوروی به دست آورد. او مدتی نیز مدیر مجلهٔ «شرق سرخ»، یکی از برترین نشریات تاجیکستان، بود. از ۱۹۹۱ تا ۱۹۹۲ هم ریاست انستیتوی میراث ادبی را در فرهنگستان علوم داشت.

شعری از او که در دههٔ ۱۹۶۰ میلادی دربارهٔ #زبان_فارسی سروده‌است بسیار سرشناس است و از اولین آثاری‌ست که به اهمیت مسئلهٔ زبان در نهضت اخیر هویت‌شناسی تاجیکان می‌پردازد. از مومن قناعت با عنوان «نیمای میان‌رودان» ( #نیما_یوشیج) نیز یاد می‌شود.

قناعت در سیاست نیز دست داشت. از سال ۱۹۷۹ تا ۱۹۹۱ نمایندهٔ تاجیکستان در پارلمان اتحاد جماهیر شوروی بود. او که در زمان حکومت شوروی مورد احترام و صاحب نفوذ بود و برای مأموریت‌های سیاسی و فرهنگی به کشورهای مختلف جهان سفر می‌کرد.

گفته می‌شود که او در سفری که در دههٔ ۸۰ میلادی (همزمان با #جنگ_تحمیلی #ایران و #عراق) به عنوان عضوی از هیات کمیته صلح شوروی به یکی از شیخ نشین های جنوب خلیج فارس ( #امارات) داشت، به طور بداهه شعری می‌سراید #ایراندوستانه در پاسخ به شیخ عرب، و در آن به نام #خلیج_فارس اشاره می‌کند که به مذاق امرای عرب خوش نمی‌آید:

از خلیج فارس می‌آید نسیم فارسی
ابر در شیراز می‌بارد چو سیم فارسی
می‌رسد از کشتی بشکسته شعر بی شکست
شعر هم بشکست با پند قدیم فارسی
شیخ را سرمست دیدم یک شبی از بوی نفت
رفت با عطر کفن عطر و شمیم فارسی

@LoversofIRAN

■■ بنکده ها(منابع):
□جامی، مهدی. «مومن قناعت، شاعر و سیاستمدار».بی‌بی‌سی فارسی، ۹ اوت ۲۰۰۵. بازبینی‌شده در ۱۴ ژوئیه ۲۰۱۲
□«شعری که خشم سلطان عرب را در آورد». خبر فارسی، ۱ خرداد ۱۳۹۱. بازبینی‌شده در ۱۴ ژوئیه ۲۰۱۲
□«بزرگداشت استاد مومن قناعت؛ شاعر مردمی تاجیکستان». رادیو تاجیکی، ۲ خرداد ۱۳۹۱. بازبینی‌شده در ۱۴ ژوئیه ۲۰۱۲
□مسلمانیان قبادیانی، رحیم. «اندیشهٔ بوعلی در گهوارهٔ سینا اثر مومن قناعت». حافظ، ش. ۳۵ (مهر ۱۳۸۵): ۲۲-۲۴
□ارجمندی، عبدالمجید. «تأملی در شعر معاصر تاجیکستان». گلبانگ آشنایی (مجموعه مقالات هفتمین مجمع بین‌المللی استادان زبان و ادبیات فارسی)، بهمن ۱۳۹۰.

@LoversofIRAN

چامه خوانی(شعر خوانی) زیبای استاد مومن قناعت در سال ۱۳۹۳ در بیت #رهبر ایران.
چامه ی خلیج فارس 👇