‍ #رها_از_برداشتها

ما انسانها همه اسیر #برداشت های خود هستیم. ما توسط #برداشت هایمان از #زندگی، از #هستی، از #کتاب، از #وقایع، و از این و آن، به #اسارت رفته ایم. برداشت هایمان برایمان #خدا شده اند. حال آن که برداشت ها خدا نیستند، صرفا یک برداشت اند، همین! اما ما آنها را #حقیقت محض فرض کرده ایم. این یعنی توسط برداشت هایمان #بلعیده شده ایم. و دقیقاً از این روست که زندگی هایمان #ناشاد و بی سرور است. حال سوال این است؛ اگر #همگان برداشت های شان را #دور بیندازند، چه می شود؟! حقیقتاً چه می شود؟! زندگی باز #جریان دارد، خورشید باز #طلوع می کند، #بادها می وزند و #ابرها دوباره می بارند، منتها اینبار بدون #تنش و #اضطراب! زیرا انسان خود را از #شرّ برداشت هایش، از #شرّ پیشداوری هایش خلاص کرده و تر و تازه شده است. نگاه او #زنده شده است! و اتفاقاً از همین آن است که با #حقیقت روبرو می شود! زیرا او از زندان برداشت هایش بیرون آمده است! آیا همه موفق می شوند، که هر روز #تازه شوند، #نو و #زنده شوند؟! و این #سوالی است که هر کس خود باید جوابش را بدهد! نوع زندگی هر کس، پاسخی است #عملی به این #سوال.

@kheradedaroun

اصل #نهایی تسلیم است
و اولین #تجسم تسلیم خدمتگزاری و در #اختیار بودن است.
این می تواند در هر #وضع و #حالتی رخ دهد.
تو #می توانی هر چه #هستی بگذاری باشد
اما تسلیم و خدمتگزار باشی.
در #توانستن و #نتوانستن.
#فرازها و #فرودها.
بنابراین باید در این #هسته #متمرکز بود.

@kheradedaroun

بدنبال #خودت باش
در حیوان، گیاه و حتی جماد...
چیزهایی از تو در #هستی لایتناهی پراکنده است، روحت را آزاد کن تا همه ذرّات وجودت را بیابد و به وحدت رساند. تا آنها را نیابی و با آنها یکی نشوی، #غم تنهایی زایل نمی شود. یافتن آنها تنها با #نیروی عشق ممکن است. تو با یافتن #ذرات نورانی ات کامل می شوی.
روا دار گام هایت #شکوه زندگی تو را در گوش #هستی نجوا کنند.
مانند #گدایان نباش...
خودت که سرشار از نشانه #سترگ کائنات هستی بیاب.
@kheradedaroun

قوانین #هستی را جدی بگیریم.....

@kheradedaroun

اگر هدف نهايي شما دستيابي به رهايي و
آرامش درون است و هم اكنون با #متراكم ترين، حتي #پست ترين درگيري ها و نگراني ها و اضطراب ها چالش داريد، در جاي مناسبي قرار گرفته ايد! زيرا اين #بي نهايت افراطي، سكويي براي پرتاب شدن به آن #بي نهايتِ ديگرِ آرمانيِ شماست.
اگر بدون خواستنِ هيچ جايگاهِ بالاتري، روزمرگيِ خود را به نوعي مي گذرانيد كه هر بخشِ آن متعلق به همان لحظه است و به عوضِ توقع از شرايط، خود را با رويدادها و شرايطِ پيرامون انعطاف مي دهيد آنگاه #فرصتهایی که نمی دانید از کجا ولی سر راه شما قرار می گیرند. #افرادی که نمی دانید چطور شما را پیدا کرده اند به شما پیشنهاد کمک و همکاری می دهند. مسیرها #اتفاقی برای شما باز می شوند. کمترین تلاش شما بیشترین نتیجه را می دهد. وشما درجایگاه #عشاق هستید، #هستی یار شماست و #معجزه جزیی از زندگی شما.
@kheradedarun

با زندگی نمیتوانی دست و پنجه #نرم کنی
تو جزئی و برای #کل نمیتوانی تصمیم بگیری.
این کل است که برایت تصمیم میگیرد.
تو فقط یک کار میتوانی انجام دهی.
✅تسلیم_بودن
✅رها کردن و لذت بردن
✅پذیرش رویدادها
✅بی واکنش بودن.
✅انعطاف پذیری و نرم بودن.

تمام هستی به این شکل هست.
فقط تو #متفاوت هستی!
میپرسی چرا؟
چون صدای سرت را #بت کردی.
چون صدای سرت #اربابت شده.
چون افکارت را #جدی گرفتی.
چون میخواهی بگی #هستی.
چون خودت را #فکر میپنداری.
چون از ارتعاش #زندگی محروم شده ای.
چون #سخره اندیشه شده ای.
چون خود را با #نقشها یکی میپنداری.
چون سخت و سفت و شکننده شده ای.
چون #چسبیده ای به صدای سرت و ولش نمیکنی.

ول کن و به #شیوه آبها زندگی کن.
مانند آبها #انعطاف پذیر باش
آب را زندگی کن......

@ kheradedaroun

هر چیزی که در #هستی اتفاق می‌افتد، همیشه درست است‌.

ممکن است از نظر شما #اشتباه باشد، چون که شما یک تصور خاص از اینکه چه چیزی درست است دارید.

اما هنگامی که بدون هیچ #تعصبی نگاه کنید، هیچ چیزی #اشتباه نیست.
تولد درست است،
مرگ درست است.
زیبایی درست است،
زشتی درست است.
اما ذهن ما کوچک است.
درک ما #محدود است.
ما نمی‌توانیم #کل را ببینیم. ما همواره تنها یک بخش کوچک را می‌بینیم.

ما مانند شخصی هستیم که پشت درب اتاق خود پنهان شده است و از #سوراخ کلید به خیابان نگاه می‌کند. این طریقی است که ما به هستی نگاه می‌کنیم.
به همین دلیل ما #پیوسته می‌پرسیم که چرا در جهان #بدبختی وجود دارد؟ چرا این و آن وجود دارد؟ چرا؟
اگر ما بتوانیم به #کل نگاه کنیم، همه‌ی این چراها ناپدید خواهند شد. و برای نگاه کردن به کل، شما باید از اتاقتان بیرون بیایید. باید در را باز کنید... باید این دید سوراخ کلیدی را رها کنید.
ذهن یک سوراخ کلید است، یک سوراخِ کلید بسیار کوچک...

اگر شما بدون دخالت ذهن، کل را ببینید، همه چیز همانطور است که باید باشد. هیچ اشتباهی وجود ندارد. تنها خداوند وجود دارد. #شیطان اختراع انسان است.

@kheradedaroun

سوال: وقتی بیشتر با #نور پر می شویم، تاریکی کجا می رود؟
جواب: جایی #نمی رود. فقط #متوازن تر می شود.
#یادت باشد که رشد و صعود محصول یکپارچه شدنِ تمام چیزی است که تو #هستی. یعنی این اجازه را دهی که همه چیز معتبر و درست است (پذیرش در مقابل مقاومت). برای همین هر چه تکامل بیشتری پیدا کنی، آگاهی تو از #تاریکی بیشتر می شود، چون می خواهی همه اش را در درون خودت متوازن تر و یکپارچه تر کنی.
یادت باشد که همه ی آنچه که هست، یعنی آن یگانه، از تمام تاریکی و نوری که در آن است #آگاه است. 
 
سوال: پس کلید #توازن این است که قسمت های تاریک و درون خودت را پذیرفته و حتی دوستشان داشته باشی؟
جواب: بله، البته. یعنی پذیرش.
اصلا اگر آن ها را #نپذیری، کجا می خواهی بفرستی؟ جایی به غیر از تو وجود #ندارد!

@kheradedaroun

کسی به تو #توهین می‌کند و خشم ناگهان از درون تو #شعله می‌کشد و تب‌آلود می‌شوی

آن شخص چه کرده؟او فقط تو را #خراش داده
به خشم تو کمک کرده که #برخیزد،
ولی آن خشم مال خودت است.

اگر او نزد #بودا برود و به او توهین کند، قادر نخواهد بود در او خشم تولید کند.  یا اگر نزد بودی‌دارما برود او #قهقهه خواهد زد.

دیگری #منبع نیست،منبع همیشه در #درون تو است دیگری به منبع می‌زند
ولی اگر در تو خشمی #نباشد،
نمی‌تواند بیرون بیاید.....

اگر سطلی را درون #چاهی خشک بیندازی، آبی بیرون #نخواهد آمد
کسی که به تو #توهین می‌کند،
فقط یک سطل در تو می‌اندازد و سپس آن سطل با خشم، با نفرت، یا با آتشی بیرون می‌آید،که در تو وجود داشته
منبع تو #هستی؛
این را همیشه به یاد داشته باش.

پس وقتی احساس #نفرت می‌کنی به سمت دیگری حرکت #نکن.
به سمت موضوع آن نرو،
بلکه به سمت #مرکزی برو که این #نفرت از آنجا می‌آید.

از نفرت یا عشق یا خشم یا هر چیز دیگر به عنوان وسیله‌ای برای #سفر به مرکز درونی خودت استفاده کن.
به منبع حرکت کن و در آنجا #متمرکز بمان
امتحانش کن!!!

@kheradedaroun

‍ وقتی #شکرگزاری،
پیشاپیش در #فراوانی هستی.
هیچ مرحله‌ی #دومی وجود ندارد.

زمانی که #قدردان زندگی‌ات و هر چه در آن هست، هستی، خوب یا بد، شاد یا دردناک، غم‌انگیز یا خنده دار، تو #احاطه شده در ثروت در #قلمرو پادشاهانی.

وقتی که #قدرانی، عمیقا در لحظه حال هستی. در گذشته و آینده و «ای کاش» ها و افسوس و انتظارات #گرفتار نیستی.

تو هر چه هستی و هر چه را که داری عمیقا شکرگزاری.
راهی که تا به حال آمده ای و شهامت و قدرتی را که به کار گرفته ای.

در حالی که اشک در چشمانت #حلقه زده است، فنجانی چایی می نوشی یا یکی دو ساعت را با دوستی #میگذرانی.

تو قدردان باران، طلوع خورشید، و ابرها، و شکرگزار تاریکی و روشنایی #هستی.

هر وعده‌ی غذا یک #هدیه است. هر آنچه که می نوشی. هر لباسی که #میپوشی، هر چند مندرس. بدنت هر چقدر غیر ایده آل.

مهم نیست چقدر زمان برایت #باقی مانده است. تو قدردان زمانی هستی که تا به حال #داشته ای.
تو شکرگزار امروزی.

ممکن است همه چیز را از دست #بدهی یا همه دنیا را بدست آوری.ممکن است تا عرش بروی یا به فرش بیوفتی. کسی چه #میداند؟

ولی تو اکنون #اینجایی.
نشسته ای.
ایستاده ای.
نفس می کشی.
احساس می کنی.
فکر می کنی،
به روشنی یا با گیجی.

درسته. وقتی تو شکرگزاری،
تو همچون #کودکی در قلمرو پادشاهانی.

فراوانی همین جاست دوست من؛
اگر تو چشمانی برای دیدنش داشته باشی....

@kheradedaroun