Forwarded from خبرنامه سرگالش
🍃🌺🍃🌺🍃🌺
#سرگالش
گفتگو با پدر /قبل از فاتحه
#رسولی_عمارلویی
پدر جان ۵۷ یادت هست ! آن روزهای پر از شور و هیجان ! و قول هایی که به ما می دادی؟
همه آن قول ها یادم هست !
سال ۵۷ من ۲۵ ساله بودم. یادم هست و یادت باید باشد، برای ما از جنایت و بدبختی روزگار می گفتی؟!
از حاکمان زر و زور قصه می خواندی !
داستان مدرس، حکایت مصدق، قصه فدائیان اسلام، ظلم حکومت ها !
نداری و گرسنگی ما یادت هست؟!
یادت هست از نداری خیلی از شب ها گرسنه می خوابیدیم و مادر شب ها قول غذای خوش مزه ظهر فردا را می داد ؟!
.
وقتی به پیروزی انقلاب نزدیک می شدیم ! ما را به کف خیابان می بردی و می گفتی این همان آه مظلوم و ستمدیدگان است که به فریاد تبدیل شده است و دارد ظلم را می سوزاند.
گفتی یا نگفتی؟!
گفتی این قیام سرانجام خوبی دارد. در پناه عدالت اسلامی فقیر نخواهیم داشت.
گفتی یا نگفتی؟!
گفتی شاه که برود دیگر حکومت داری ارثی نیست ! بچّه های ما به نوبت رئیس جمهور، وزیر، استاندار، مدیرکل، فرماندار و یا حداقل بخشدار می شوند ! یعنی نباید نگران کار و شغل جوانان تحصیلکرده خود باشیم.
بیچاره گل آقا که یادت هست !
روی حرف شما و عشق وزیر و استاندار شدن بچّه ها با دارو و درمان صاحب دوازده پسر شد ! یعنی برای هر پست و مقام ارشد مملکتی یک پسر !
پدرجان !
تو رفتی و روزگار ما را ندیدی !
کاش بودی و با چشمان خودت می دیدی کسانی که تا دیروز هیچ بودند، ولی امروز هرکدام شان با ذکر حمد و توحید و تسبیح ریا بر موشک زندگی سوارند و در بالاشهر تهران شاهانه زندگی می کنند و ما که به امید زندگی بهتر در پیروزی اسلام نقش داشتیم و به آرمان های انقلاب و قرآن پای بند بودیم و هستیم به فلاکت افتاده ایم و سال های عمرمان در آتش ناکار آمدی ها سوخت.
پدرجان ! خوب شد رفتی و حال و روز امروز ما را ندیدی و اگر بودی و میدیدی می فهمیدی آنچه را که ما بدنبالش بودیم و آنچه را که امروز گرفتار آن شده ایم متفاوت است !
همانطور که به ما قول یک زندگی خوب را داده بودید می خواستیم تا در کنار امنیت شغلی و حریم خصوصی خانواده راحت و در آرامش زندگی کنیم و بچه های ما مشکل تحصیل و کار بعد از پایان تحصیلات نداشته باشند.
ما میخواستیم دروغ مشروعیت نداشته باشد که متأسفانه با لعاب دینی همه گیر شده و سختی معیشت امان ما را بریده است، دادرسی هم نیست تا بشود به آن پناه برد.
پدر جان ! یادت هست قدیما کلمه #اختلاس در فرهنگ لغت ما پیدا نمی شد. اگر هم بود نیازی به آن نبود تا بدانیم در کجا بکار می رود، استفاده همه ما از کلمات #عشق بود و #محبت ! از کلمات #دروغ، #تهمت، #غیبت و #ناسزا متنفر بودیم ولی حالا در این کلمات غرق شده ایم.
قدیما قبل از اذان صبح و بعد از نماز صبحگاهی با خنده و دلی پاک برای سلامتی و عاقبت بخیری همه مردم دنیا، خودمان، بچه های مان و همسایه ها و کشور دعا می کردیم. از خدا سربلندی قرآن، اسلام و صاحبان ادیان الهی را میخواستیم.
پدرجان!
این روزها حال و روز ما خوب نیست !
دیگر دست #عقیل_ها با آتش عدالت اسلامی سوزانده نمی شود !
از بیت المال برداشت خلاف می شود بی آن که از خدا به ترسند و یا احساس شرم کنند !
حقوق نجومی می گیرند بی آن که از خودشان به پرسند انقلاب مدیون آن هاست و یا آن ها مدیون خون شهدا و انقلاب هستند.
و کلام آخر اینکه از همه ناگفته هایی که درسینه دارم نا امید نیستم چون خدا را در جایگاه حق می بینم و مطمئن هستم ظلم پایدار نیست !
🌶 @Sargallesh
#سرگالش
گفتگو با پدر /قبل از فاتحه
#رسولی_عمارلویی
پدر جان ۵۷ یادت هست ! آن روزهای پر از شور و هیجان ! و قول هایی که به ما می دادی؟
همه آن قول ها یادم هست !
سال ۵۷ من ۲۵ ساله بودم. یادم هست و یادت باید باشد، برای ما از جنایت و بدبختی روزگار می گفتی؟!
از حاکمان زر و زور قصه می خواندی !
داستان مدرس، حکایت مصدق، قصه فدائیان اسلام، ظلم حکومت ها !
نداری و گرسنگی ما یادت هست؟!
یادت هست از نداری خیلی از شب ها گرسنه می خوابیدیم و مادر شب ها قول غذای خوش مزه ظهر فردا را می داد ؟!
.
وقتی به پیروزی انقلاب نزدیک می شدیم ! ما را به کف خیابان می بردی و می گفتی این همان آه مظلوم و ستمدیدگان است که به فریاد تبدیل شده است و دارد ظلم را می سوزاند.
گفتی یا نگفتی؟!
گفتی این قیام سرانجام خوبی دارد. در پناه عدالت اسلامی فقیر نخواهیم داشت.
گفتی یا نگفتی؟!
گفتی شاه که برود دیگر حکومت داری ارثی نیست ! بچّه های ما به نوبت رئیس جمهور، وزیر، استاندار، مدیرکل، فرماندار و یا حداقل بخشدار می شوند ! یعنی نباید نگران کار و شغل جوانان تحصیلکرده خود باشیم.
بیچاره گل آقا که یادت هست !
روی حرف شما و عشق وزیر و استاندار شدن بچّه ها با دارو و درمان صاحب دوازده پسر شد ! یعنی برای هر پست و مقام ارشد مملکتی یک پسر !
پدرجان !
تو رفتی و روزگار ما را ندیدی !
کاش بودی و با چشمان خودت می دیدی کسانی که تا دیروز هیچ بودند، ولی امروز هرکدام شان با ذکر حمد و توحید و تسبیح ریا بر موشک زندگی سوارند و در بالاشهر تهران شاهانه زندگی می کنند و ما که به امید زندگی بهتر در پیروزی اسلام نقش داشتیم و به آرمان های انقلاب و قرآن پای بند بودیم و هستیم به فلاکت افتاده ایم و سال های عمرمان در آتش ناکار آمدی ها سوخت.
پدرجان ! خوب شد رفتی و حال و روز امروز ما را ندیدی و اگر بودی و میدیدی می فهمیدی آنچه را که ما بدنبالش بودیم و آنچه را که امروز گرفتار آن شده ایم متفاوت است !
همانطور که به ما قول یک زندگی خوب را داده بودید می خواستیم تا در کنار امنیت شغلی و حریم خصوصی خانواده راحت و در آرامش زندگی کنیم و بچه های ما مشکل تحصیل و کار بعد از پایان تحصیلات نداشته باشند.
ما میخواستیم دروغ مشروعیت نداشته باشد که متأسفانه با لعاب دینی همه گیر شده و سختی معیشت امان ما را بریده است، دادرسی هم نیست تا بشود به آن پناه برد.
پدر جان ! یادت هست قدیما کلمه #اختلاس در فرهنگ لغت ما پیدا نمی شد. اگر هم بود نیازی به آن نبود تا بدانیم در کجا بکار می رود، استفاده همه ما از کلمات #عشق بود و #محبت ! از کلمات #دروغ، #تهمت، #غیبت و #ناسزا متنفر بودیم ولی حالا در این کلمات غرق شده ایم.
قدیما قبل از اذان صبح و بعد از نماز صبحگاهی با خنده و دلی پاک برای سلامتی و عاقبت بخیری همه مردم دنیا، خودمان، بچه های مان و همسایه ها و کشور دعا می کردیم. از خدا سربلندی قرآن، اسلام و صاحبان ادیان الهی را میخواستیم.
پدرجان!
این روزها حال و روز ما خوب نیست !
دیگر دست #عقیل_ها با آتش عدالت اسلامی سوزانده نمی شود !
از بیت المال برداشت خلاف می شود بی آن که از خدا به ترسند و یا احساس شرم کنند !
حقوق نجومی می گیرند بی آن که از خودشان به پرسند انقلاب مدیون آن هاست و یا آن ها مدیون خون شهدا و انقلاب هستند.
و کلام آخر اینکه از همه ناگفته هایی که درسینه دارم نا امید نیستم چون خدا را در جایگاه حق می بینم و مطمئن هستم ظلم پایدار نیست !
🌶 @Sargallesh
دعوا سر لحاف ملا
#رضارضائی. ۱۴۰۲/۹/۱۶
دعوا سر لحاف ملا است یا ارث عظما؟
#غزه، تتلو، #چای_دبش و #میدان_گازی_آرش، همه از حوادث و اتفاقات اخیر است که افکار عمومی و احساسات مردم را بر انگیخت و فضای رسانه‌ای را مشغول و واکنش‌های حاکمیتی و مردمی را در پی داشت؛ اما چه می‌شود کرد که ما ایرانی‌ها با داستان و ضرب‌المثل برآمده از آن به نام"دعوا سر لحاف ملا" آشنا هستیم و بی‌اختیار به این فکر می‌افتیم که نکند، فریب و خدعه‌ای برای به غارت بردن متاع بالاتری است.
در واقع وقتی خزانه خالی، سفره‌ی مردم تهی و بازار کساد و بانک‌ها و بورس به غارت رفته و اموال مصادره شده هپولی شده، به نظر می‌رسد که لحافی برای ملا نمانده که بر سر آن دعوا باشد؛ اما حتماً در ایران چیزی هست که ارزش این‌همه افشای فساد و فریاد از گرانی و تحریم و بی‌خیالی برای میدان گازی آرش را دارد تا ذهن مردم منحرف شود.
به‌خاطر داشته باشیم که ایران دارای منابع و ذخائر زیر زمینی و روزمینی، موقعیت ژئوپلیتیکی منطقه‌ای، نیروی انسانی جوان و ماهر، و از همه مهم‌تر حاکمیت جدا شده از بدنه‌ی مردمی است.
از سوی دیگر ایران کشوری است که قادر به حفظ امنیت مرزی و داخلی خود (به هر قیمت و با هر وسیله‌ای) هست، قادر به استفاده از دانشمندان و نخبگان خود در مراکز علمی و تحقیقاتی هست، قادر به سرگرم‌کردن اساتید و فرهیختگان هست، قادر به فریب و انحراف اذهان عمومی هست، برخوردار از حمایت‌های برخی از دول قدرتمند منطقه‌ای و فرامنطقه‌ای هست، دارای مردمی دین‌باور و ارزش‌مدار و صبور و قناعت‌پیشه نیز هست.
به عبارت ساده‌تر ایران هم استعداد بالقوه و هم بالفعل برای غارت‌شدن طولانی‌مدت را دارد و تنها مشکل برای دزدان لحاف ملا این است که ایران دارای پیشینه و تاریخ و فرهنگ غنی نیز هست؛ یعنی مردانی چون ابو لؤلؤ، ابومسلم خراسانی، عمر خیام، فردوسی داشته و هم اکنون نیز مردانی چون خاتمی، میرحسین موسوی، تاج‌زاده، نصیری، حائری، قمیشی و هزاران جوان جان‌برکف و دختران تحول‌خواه و زنان مبارز دارد.
این بدان معنا است که ایران کشوری نیست که بتوان به‌سادگی بر آن استیلای مستبدانه یا غارتگری موذیانه یا چپاول رذیلانه داشت. ایران کشوری نیست که بتوان در درازمدت اموالش را با #دزدی و #اختلاس و #رانت برد و لحاف بر سر بکشد؛ بلکه چون شیری در کمینگاه و چون زلزله‌ای 12 ریشتری است که بزودی به خیزش و غرش در می آید.
این هشدار نه برای دزدان لحاف ملا است و نه آنان که ملت را از ۱۴۰۳ سخت با مالیات های کمر شکن می ترسانند بلکه برای اعلام بیدار باش به اساتید، فرهیختگان، آزادگان، نخبگان، هوشیاران، آزادیخواهان و اصحاب اهل قلم است که بدانند ایران در معرض غارت برنامه ریزی شده‌ی مستمر قرار گرفته و راهی جز نهضت بیداری و چاره‌ای جز مقابله با ضحاک ماردوش نیست.
پاینده باد ایران آزاد و آباد
#رضارضائی. ۱۴۰۲/۹/۱۶
دعوا سر لحاف ملا است یا ارث عظما؟
#غزه، تتلو، #چای_دبش و #میدان_گازی_آرش، همه از حوادث و اتفاقات اخیر است که افکار عمومی و احساسات مردم را بر انگیخت و فضای رسانه‌ای را مشغول و واکنش‌های حاکمیتی و مردمی را در پی داشت؛ اما چه می‌شود کرد که ما ایرانی‌ها با داستان و ضرب‌المثل برآمده از آن به نام"دعوا سر لحاف ملا" آشنا هستیم و بی‌اختیار به این فکر می‌افتیم که نکند، فریب و خدعه‌ای برای به غارت بردن متاع بالاتری است.
در واقع وقتی خزانه خالی، سفره‌ی مردم تهی و بازار کساد و بانک‌ها و بورس به غارت رفته و اموال مصادره شده هپولی شده، به نظر می‌رسد که لحافی برای ملا نمانده که بر سر آن دعوا باشد؛ اما حتماً در ایران چیزی هست که ارزش این‌همه افشای فساد و فریاد از گرانی و تحریم و بی‌خیالی برای میدان گازی آرش را دارد تا ذهن مردم منحرف شود.
به‌خاطر داشته باشیم که ایران دارای منابع و ذخائر زیر زمینی و روزمینی، موقعیت ژئوپلیتیکی منطقه‌ای، نیروی انسانی جوان و ماهر، و از همه مهم‌تر حاکمیت جدا شده از بدنه‌ی مردمی است.
از سوی دیگر ایران کشوری است که قادر به حفظ امنیت مرزی و داخلی خود (به هر قیمت و با هر وسیله‌ای) هست، قادر به استفاده از دانشمندان و نخبگان خود در مراکز علمی و تحقیقاتی هست، قادر به سرگرم‌کردن اساتید و فرهیختگان هست، قادر به فریب و انحراف اذهان عمومی هست، برخوردار از حمایت‌های برخی از دول قدرتمند منطقه‌ای و فرامنطقه‌ای هست، دارای مردمی دین‌باور و ارزش‌مدار و صبور و قناعت‌پیشه نیز هست.
به عبارت ساده‌تر ایران هم استعداد بالقوه و هم بالفعل برای غارت‌شدن طولانی‌مدت را دارد و تنها مشکل برای دزدان لحاف ملا این است که ایران دارای پیشینه و تاریخ و فرهنگ غنی نیز هست؛ یعنی مردانی چون ابو لؤلؤ، ابومسلم خراسانی، عمر خیام، فردوسی داشته و هم اکنون نیز مردانی چون خاتمی، میرحسین موسوی، تاج‌زاده، نصیری، حائری، قمیشی و هزاران جوان جان‌برکف و دختران تحول‌خواه و زنان مبارز دارد.
این بدان معنا است که ایران کشوری نیست که بتوان به‌سادگی بر آن استیلای مستبدانه یا غارتگری موذیانه یا چپاول رذیلانه داشت. ایران کشوری نیست که بتوان در درازمدت اموالش را با #دزدی و #اختلاس و #رانت برد و لحاف بر سر بکشد؛ بلکه چون شیری در کمینگاه و چون زلزله‌ای 12 ریشتری است که بزودی به خیزش و غرش در می آید.
این هشدار نه برای دزدان لحاف ملا است و نه آنان که ملت را از ۱۴۰۳ سخت با مالیات های کمر شکن می ترسانند بلکه برای اعلام بیدار باش به اساتید، فرهیختگان، آزادگان، نخبگان، هوشیاران، آزادیخواهان و اصحاب اهل قلم است که بدانند ایران در معرض غارت برنامه ریزی شده‌ی مستمر قرار گرفته و راهی جز نهضت بیداری و چاره‌ای جز مقابله با ضحاک ماردوش نیست.
پاینده باد ایران آزاد و آباد