دعوا سر لحاف ملا
#رضارضائی. ۱۴۰۲/۹/۱۶
دعوا سر لحاف ملا است یا ارث عظما؟
#غزه، تتلو، #چای_دبش و #میدان_گازی_آرش، همه از حوادث و اتفاقات اخیر است که افکار عمومی و احساسات مردم را بر انگیخت و فضای رسانه‌ای را مشغول و واکنش‌های حاکمیتی و مردمی را در پی داشت؛ اما چه می‌شود کرد که ما ایرانی‌ها با داستان و ضرب‌المثل برآمده از آن به نام"دعوا سر لحاف ملا" آشنا هستیم و بی‌اختیار به این فکر می‌افتیم که نکند، فریب و خدعه‌ای برای به غارت بردن متاع بالاتری است.
در واقع وقتی خزانه خالی، سفره‌ی مردم تهی و بازار کساد و بانک‌ها و بورس به غارت رفته و اموال مصادره شده هپولی شده، به نظر می‌رسد که لحافی برای ملا نمانده که بر سر آن دعوا باشد؛ اما حتماً در ایران چیزی هست که ارزش این‌همه افشای فساد و فریاد از گرانی و تحریم و بی‌خیالی برای میدان گازی آرش را دارد تا ذهن مردم منحرف شود.
به‌خاطر داشته باشیم که ایران دارای منابع و ذخائر زیر زمینی و روزمینی، موقعیت ژئوپلیتیکی منطقه‌ای، نیروی انسانی جوان و ماهر، و از همه مهم‌تر حاکمیت جدا شده از بدنه‌ی مردمی است.
از سوی دیگر ایران کشوری است که قادر به حفظ امنیت مرزی و داخلی خود (به هر قیمت و با هر وسیله‌ای) هست، قادر به استفاده از دانشمندان و نخبگان خود در مراکز علمی و تحقیقاتی هست، قادر به سرگرم‌کردن اساتید و فرهیختگان هست، قادر به فریب و انحراف اذهان عمومی هست، برخوردار از حمایت‌های برخی از دول قدرتمند منطقه‌ای و فرامنطقه‌ای هست، دارای مردمی دین‌باور و ارزش‌مدار و صبور و قناعت‌پیشه نیز هست.
به عبارت ساده‌تر ایران هم استعداد بالقوه و هم بالفعل برای غارت‌شدن طولانی‌مدت را دارد و تنها مشکل برای دزدان لحاف ملا این است که ایران دارای پیشینه و تاریخ و فرهنگ غنی نیز هست؛ یعنی مردانی چون ابو لؤلؤ، ابومسلم خراسانی، عمر خیام، فردوسی داشته و هم اکنون نیز مردانی چون خاتمی، میرحسین موسوی، تاج‌زاده، نصیری، حائری، قمیشی و هزاران جوان جان‌برکف و دختران تحول‌خواه و زنان مبارز دارد.
این بدان معنا است که ایران کشوری نیست که بتوان به‌سادگی بر آن استیلای مستبدانه یا غارتگری موذیانه یا چپاول رذیلانه داشت. ایران کشوری نیست که بتوان در درازمدت اموالش را با #دزدی و #اختلاس و #رانت برد و لحاف بر سر بکشد؛ بلکه چون شیری در کمینگاه و چون زلزله‌ای 12 ریشتری است که بزودی به خیزش و غرش در می آید.
این هشدار نه برای دزدان لحاف ملا است و نه آنان که ملت را از ۱۴۰۳ سخت با مالیات های کمر شکن می ترسانند بلکه برای اعلام بیدار باش به اساتید، فرهیختگان، آزادگان، نخبگان، هوشیاران، آزادیخواهان و اصحاب اهل قلم است که بدانند ایران در معرض غارت برنامه ریزی شده‌ی مستمر قرار گرفته و راهی جز نهضت بیداری و چاره‌ای جز مقابله با ضحاک ماردوش نیست.
پاینده باد ایران آزاد و آباد
#رضارضائی. ۱۴۰۲/۹/۱۶
دعوا سر لحاف ملا است یا ارث عظما؟
#غزه، تتلو، #چای_دبش و #میدان_گازی_آرش، همه از حوادث و اتفاقات اخیر است که افکار عمومی و احساسات مردم را بر انگیخت و فضای رسانه‌ای را مشغول و واکنش‌های حاکمیتی و مردمی را در پی داشت؛ اما چه می‌شود کرد که ما ایرانی‌ها با داستان و ضرب‌المثل برآمده از آن به نام"دعوا سر لحاف ملا" آشنا هستیم و بی‌اختیار به این فکر می‌افتیم که نکند، فریب و خدعه‌ای برای به غارت بردن متاع بالاتری است.
در واقع وقتی خزانه خالی، سفره‌ی مردم تهی و بازار کساد و بانک‌ها و بورس به غارت رفته و اموال مصادره شده هپولی شده، به نظر می‌رسد که لحافی برای ملا نمانده که بر سر آن دعوا باشد؛ اما حتماً در ایران چیزی هست که ارزش این‌همه افشای فساد و فریاد از گرانی و تحریم و بی‌خیالی برای میدان گازی آرش را دارد تا ذهن مردم منحرف شود.
به‌خاطر داشته باشیم که ایران دارای منابع و ذخائر زیر زمینی و روزمینی، موقعیت ژئوپلیتیکی منطقه‌ای، نیروی انسانی جوان و ماهر، و از همه مهم‌تر حاکمیت جدا شده از بدنه‌ی مردمی است.
از سوی دیگر ایران کشوری است که قادر به حفظ امنیت مرزی و داخلی خود (به هر قیمت و با هر وسیله‌ای) هست، قادر به استفاده از دانشمندان و نخبگان خود در مراکز علمی و تحقیقاتی هست، قادر به سرگرم‌کردن اساتید و فرهیختگان هست، قادر به فریب و انحراف اذهان عمومی هست، برخوردار از حمایت‌های برخی از دول قدرتمند منطقه‌ای و فرامنطقه‌ای هست، دارای مردمی دین‌باور و ارزش‌مدار و صبور و قناعت‌پیشه نیز هست.
به عبارت ساده‌تر ایران هم استعداد بالقوه و هم بالفعل برای غارت‌شدن طولانی‌مدت را دارد و تنها مشکل برای دزدان لحاف ملا این است که ایران دارای پیشینه و تاریخ و فرهنگ غنی نیز هست؛ یعنی مردانی چون ابو لؤلؤ، ابومسلم خراسانی، عمر خیام، فردوسی داشته و هم اکنون نیز مردانی چون خاتمی، میرحسین موسوی، تاج‌زاده، نصیری، حائری، قمیشی و هزاران جوان جان‌برکف و دختران تحول‌خواه و زنان مبارز دارد.
این بدان معنا است که ایران کشوری نیست که بتوان به‌سادگی بر آن استیلای مستبدانه یا غارتگری موذیانه یا چپاول رذیلانه داشت. ایران کشوری نیست که بتوان در درازمدت اموالش را با #دزدی و #اختلاس و #رانت برد و لحاف بر سر بکشد؛ بلکه چون شیری در کمینگاه و چون زلزله‌ای 12 ریشتری است که بزودی به خیزش و غرش در می آید.
این هشدار نه برای دزدان لحاف ملا است و نه آنان که ملت را از ۱۴۰۳ سخت با مالیات های کمر شکن می ترسانند بلکه برای اعلام بیدار باش به اساتید، فرهیختگان، آزادگان، نخبگان، هوشیاران، آزادیخواهان و اصحاب اهل قلم است که بدانند ایران در معرض غارت برنامه ریزی شده‌ی مستمر قرار گرفته و راهی جز نهضت بیداری و چاره‌ای جز مقابله با ضحاک ماردوش نیست.
پاینده باد ایران آزاد و آباد