ویترین داشتن مهمه
ولی
فقط داشتنش مهم نیست
اینکه توش چی بریزی و چطور بریزی از داشتنش هم مهم‌تره!

مهم نیست چی تولید می‌کنی، مهم اینه چطوری درباره‌ش حرف بزنی و نشونش بدی!

توی کتابفروشی بودم، یکی اومد پرسید خودآموز زبان کره‌ای دارید؟

پ.ن: به این می‌گن دیپلماسی فرهنگی!

هر کتاب دارای روحه. روح کسی که اون رو نوشته و روح تمام کسانی که اون رو خوندن.

ــ از یک کتاب.

یک جایی توی این کتاب به نقل از شهید گفته شده:
«جمهوری اسلامی، جمهوری تامین دنیای شما نیست...».

دیپلماسی فرهنگی یعنی امروز برای مردمان سراسر دنیا که در نسل‌کشی غزه، نشان دادند وجدان‌های بیداری دارند، محتوای پاسخگو به نیازشان داشته باشی.
ج.ا که مدعی پرچم‌دار بودن «گفتمان مقاومت» در دنیاست چه چیزی برای ارائه دارد؟
سایر ملت‌ها تولیدات بیشتر و جهان‌شمول‌تری دارند به گمانم!

روزی می‌رسه که متوجه بشی کسب و کار کتاب فقط یک بشقاب پر نقش و نگاره که هیچ خوراکی درش نیست.

ــ از یک کتاب.

‏هر آدم یک کتابه، سرسری نریم سراغشون و زود نبندیم‌شون.

خاطرات دختر یک آیت‌الله...

شمسی عصار، دختر سیدمحمدکاظم عصار، مشهور به حکیم طهران، در دو جلد اقدام به نوشتن خاطراتش کرده که جلد اول آن با عنوان دختری ایرانی روی مرز به فارسی ترجمه شده است.
در این کتاب شمسی عصار هر آنچه به یاد آورده از کودکی تا اواخر دوره نوجوانی را نوشته است. دوره‌ای که او در ایران زندگی می‌کرده و هنوز راهی پاریس و تحصیل در دانشگاه سوربن نشده بود. او در این سال‌ها هنوز فعالیت‌های مختلفش را شروع نکرده بود و بیشتر مروری است بر سال‌های دوران کودکی و نوجوانی‌اش.
خاطراتی که در یک سوم ابتدایی قرن چهارده شمسی می‌گذرد و روایتی است از آن سال‌ها.
این کتاب با خرده‌روایت‌هایی از آن سال‌ها خواننده را به تصاویری از آن سال‌ها نزدیک می‌کند ولی فاصله زمانی موجب شده بخشی از خاطرات مخدوش و غیرمنسجم شود.
در این ویدئو درباره این کتاب با شما حرف زده‌ام.

#زنان_ایرانی #هنر #موسیقی

https://youtu.be/o7qKGyQXrVg?si=jaao-vS5iaNj8N_4

از رمان «آلگرو» اثر آریل دورفمن.

کتاب‌ها آینه‌اند؛ ما، در کتاب‌ها فقط چیزهایی را می‌بینیم که در وجود خودمان هستند.

رمزگشایی از قتل یک هنرمند

آلِگرو، از اصطلاحات موسیقی مربوط به تُندا (سرعت موسیقی) به‌معنای تُند، دوان، شاد، بانشاط و زنده است. ریشه این کلمه در زبان ایتالیایی به‌معنای خوشحال و شاد است. در موسیقی، «آلگرو» نشان‌دهنده موومان و حرکتی تند و جاندار و بانشاط است و شاید تمثیلی باشد از اتفاقاتی که در این رمان روی می‌دهد!
سال‌های پایانی قرن هجدهم است که موتزارت جوان بر سر مزار باخ بزرگ حاضر شده و دیداری پیش‌بینی نشده پای او را به رمزگشایی از معمای قتل این آهنگساز بزرگ باز می‌کند.
رمان آلگرو اثر آریل دورفمن روایتی است از این ماجرا که با تم موسیقیایی خواننده را به هزارتوی تاریخ می‌برد تا بتواند پرده از راز قتل این موسیقیدان بزرگ بردارد.
این کتاب علاوه بر چیزهایی که نوشتم، نکاتی دارد که در این ویدئو درباره آن‌ها حرف زده‌ام.

https://youtu.be/3jN9_hM_Vec?si=H1xAvuVDkD3JrWv6

موثرترین راهِ تبدیل کردنِ طبقات فقیر به موجوداتی بینوا و بی‌ضرر اینه که بهشون آموزش بدی تا از طبقات ثروتمند تقلید کنند.

ــ از یک کتاب.

حل یک معما با سفر در زمان

قصه‌های معمایی مخاطبانی دارند که دنبال کشف حقیقت‌اند. هرچند کشف حقیقت در تمام آثار داستانی رخ می‌دهد ولی در این داستان‌ها یک سرنخی وجود دارد که تمام داستان برای کشف آن نوشته شده و خواننده پا‌به‌پای اتفاقات کتاب برای یافتن آن وارد جهان قصه می‌شود. قصه داشتن آن چیزی است که برگ برنده این کتاب محسوب می‌شود.
«زمان اشتباه، مکان اشتباه» رمانی است که با سفر در زمان سعی می‌کند خواننده را در یافتن سرنخ‌ها همراهی کند. آن‌هایی که داستان معمایی و داستان‌هایی که تِم سفر در زمان دارند، را می‌پسندند این کتاب می‌تواند غافلگیرشان کند.
جیلیان مک‌آلیستر در این اثر دستش را پیش خوانندگانش رو کرده تا آن‌ها خود لذت کشف را لمس کنند و چیزی را از آن‌ها پنهان نمی‌کند و فقط قصه تعریف می‌کند.

https://youtu.be/cbedbEBdRK4

بدون برنامه به نوشتن نمی‌رسیم.

توییت.

ولی اومبرتو اکو نویسنده خفنیه!

موقع نوشتن، تازه متوجه می‌شویم که نه خیلی خوانده‌ایم و نه همان‌ها که خوانده‌ایم به داد ما می‌رسند.

زنان در دوره قاجار به روایت تاریخ

#تاریخ

https://youtu.be/GsTeoWAJ7x0?si=mI-awXNtDiLLPpvt

یک کار از یک نویسنده برنده بوکر می‌خواندم و در دل با خود می‌گفتم اگر این کار را نویسنده ایرانی نوشته بود... 🚶😔🥸